Dit dus. Het verbaast me dat zoveel mensen gelijk roepen 'verhuizen' . Dat is toch bizar met een koophuis? Enorm gedoe, veel gevolgen.
Als dit al tien jaar speelt en er niks aan gedaan kan worden en je in deze situatie zit, zou ik persoonlijk wel voor verhuizen kiezen, hoe jammer ik het ook zou vinden van het huis. Als je je er echt niet prettig voelt en het zo'n invloed op je leven heeft, lijkt het me toch de beste uitweg.
Mee eens. Maar negeren is zo moeilijk! Vooral als je wat gevoelig van aard bent. Ik herken je situatie en vooral het gevoel dat je hebt, maar gelukkig schelden onze buren niet hardop tegen ons. Wel bonken ze op de muren als ze vinden dat we teveel lawaai maken (serieus, ze hebben al last van het rolgordijn... Moet je nagaan hoe zwaar ze het hebben met de geluiden die mijn twee jonge kinderen maken...). Ik zelf heb altijd in de binnenstad van grote steden gewoond en kan dus best wel wat hebben. Maar sommige mensen zijn gewoon niks gewend! En dan hebben onze buren zelfs nog twee oudere kinderen thuis wonen. Er wordt daar gewoon niet geleefd. Je ziet ze nooit buiten of met vrienden. Maar toch, ik blijf het vervelend vinden. Hoe stom ik hen ook vind. Het zit altijd in mijn achterhoofd als een van mijn kinderen bijvoorbeeld met een tuitbeker op de tafel mept of iets laat vallen, maar verhuizen is nu geen optie voor ons. Na een pittig gesprek met de buurvrouw praten we nu niet meer met elkaar (het verplichte hallo kan er nog net af bij hen). En ik vind het zo wel oké. Al vind ik het ontzettend vervelend dat het zo moet (koude oorlog). Ik wens je veel sterkte. Wat jullie buren doen is echt niet normaal... Verhuizen zou in jullie geval denk ik wel verlichting geven. Sterkte!
Wij zijn vroeger ook verhuisd door getreiter van de buren. Als kinderen waren we zelfs bang voor ze geworden. Beste keuze die mijn ouders hebben kunnen maken! Mijn advies is dus: verhuizen!
Ik heb in eenzelfde situatie gezeten en ben erom verhuisd. Wat een rust krijg je dan. Ik zou zeker niet extra terug gaan pesten. Dan verlaag je je naar hun niveau. Ik snap de stress die je ervan hebt zo goed. Zo wil je niet wonen. En de stress gaat ook zeker niet minder worden na terug pesten, eerder erger
Ik zou dus echt niet verhuizen. Ik begrijp eigenlijk niet dat je dit al 10 jaar laat duren. Ik had hier na 1 jaar al iets mee gedaan. Je laat je toch niet weg pesten.
Het gedoe en de gevolgen wegen soms niet op tegen de stress die je van buren kunt hebben. Wij hebben echt alles geprobeerd. Maar als je een bonk stress bent is negeren geen oplossing meer. Ik sliep amper nog en werd al wakker van het getreiter. Je leeft zo gespannen dan, dat het al het gedoe en de gevolgen zo waard kunnen zijn. Voordat ik het zelf in deze mate mee had gemaakt had ik exact zo gedacht als er hier wordt gereageerd (door meerderen hoor, niet alleen door jou)
Wij zijn verhuisd. Of nja, we zitten midden in een verhuizing. Onze buurjongen wat een verslaafde hardcore fan. En van af en toe de muziek even aan ging het naar dagelijks.. Op standje 100 en dan uren achter elkaar. En in principe konden we dat nog prima negeren. En af en toe een feestje was ook niet echt een probleem. Tot hij dus helemaal doorsloeg Dagelijks uren muziek, 's nachts gingen ze door tot een uur of 3. En in het weekend kwamen er 9 van de 10 keer vrienden over en gingen ze gezellig door tot een uur of 7-8. Ze flikkerde peuken in onze tuin en stonden gezellig te schreeuwen in de tuin want of zwaar dronken of helemaal doorgesnoven. En als we naar de buren gingen om te zeggen dat het nu wel klaar was dan kregen we een 'ja, ik zet hem zo zachter, écht.' Je raad het vast al. De muziek ging gewoon niet zachter en de deur bleef dan dicht Mijn vriend werkt continudiensten en die moet dus soms gewoon om 5 uur beginnen. En dan heel de avond/nacht hardcore. De andere buren aan de andere kant waren doodsbenauwd voor hem en bewaarde de lieve vrede. En ik had 4 dieren in die tuin lopen. En het was niet de eerste keer dat we rare dingen vonden in de tuin. Ik durfde gewoon echt de politie niet in te schakelen omdat ik niet wist wat ze zouden met mijn beesten als ik er geen zicht op had. Belachelijk? Ja, zeker. Maar wat moest ik dan?
Ik lees in jouw verhaal dat jullie buren fysiek niet heel sterk zijn. Hebben zij iemand anders over wel eens over de vloer waar jullie bang van zijn? Als dat niet zo is zou ik in jullie situatie ****** aan de buren hebben en gewoon echt stoppen met rekening houden. Als er gescholden wordt gewoon aan de kinderen uitleggen dat dit raar gedrag is en een voorbeeld is van hoe je ervoor zorgt dat mensen je naar vinden. Ik ben zelf een beetje angstig aangelegd maar zoals jij ze beschrijft zou ik er echt opstandig van worden. Ze klinken in de OP niet onhandelbaar. Mocht je gaan verhuizen weet je niet wat je ervoor terug krijgt. Wat vindt jouw partner ervan? De mijne zou namelijk na uiterlijk een paar keer wel ontploft zijn als de kinderen bedreigd/uitgescholden zouden worden.
Wij hebben ook van die rot buren.. En zijn nu bezig met de zoektocht naar een andere woning. We willen weer rust en normaal leventje kunnen hebben.
Ik zou mijn huis echt niet verkopen omdat mijn buren zeiken, persoonlijk woon ik er fantastisch en mochten wij gaan verhuizen zou de hypotheek ongeveer een ton meer worden. Maar dit is persoonlijk, misschien zien jullie wel een leuk betaalbaar huis in de buurt... dan zou het de overweging waard zijn. Is dat niet het geval zou ik ze inderdaad negeren, totaal geen rekening meer met die mensen houden.
hier verhuisd na een hoop burenoverlast (wel een huurhuis) wat een verademing het is best pittig want ben nu zwanger verhuisd en het huis valt vies tegen met wat er gedaan moet worden. maar ik heb er geen spijt van ben zo blij dat ik het gedaan heb de rust is zo fijn
Inderdaad, ik zou het filmen of geluidsopnames maken. Bel de gemeente en vraag naar buurtbemiddeling. Hier zijn ze een stuk minder tolerant als mensen dat weigeren. Of weer de politie bellen en vragen wat ze kunnen doen, dat je serieus overweegt te verhuizen, dus dat het echt wel een probleem is. Verder negeren. Ik zou kijken of er echt niets aan te doen is voor ik zou verhuizen. En met gezeik over w.c. rolletjes horen ofzo? Dat gaat echt nergens over.
Hallo dames, Ik heb van de week een topic gestart wat over burenruzie gaat wat al 10 jaar duurt. Voor ons zelf 5 jaar, maar 2 huizen vederop duurt het al 10 jaar. Ze zeuren over van alles: van het wc rolletje horen tot dat je teveel praat in de tuin. Dan moet je je ''kop'' houden. Ik maak het nu al 5 jaar mee, ik heb al zoveel operaties/en andere dingen mee gemaakt, ik heb nu een gezond kindje van 2 jaar. Ik ben met alles gelukkig wat ik heb alleen de buren verpesten het ontzettend. Er is NIET te praten met ze... en ze verdraaien alles, en schijnheilig.... Ik wil RUST in mijn leven genieten weer van mij leventje, geluid kunnen maken zonder dat ze gaan zeuren. Als m'n zoontje huilt om iets gaat de muziek aan omdat ze geen kinderen willen horen huilen. Politie doet helemaal niks!! Op zich zou je kunnen zeggen: ga verhuizen, ja dat kan! Maar we hebben best een grote tuin nu op het zuiden. eigen oprit, best wel redelijke schuur/garage met een dakboven op. Mijn vriend heeft een trekker die die vroeger van zijn vader heeft gehad. Die kan die niet weg doen dat doet hem teveel pijn. Hij heeft een aanhanger. Alle huizen zijn zo duur...... Wat moeten we???
In het vorige topic werd je ook al aangeraden te verhuizen, je zegt dat dit eigenlijk geen optie is, tja dan heb je niet veel keus toch? Je zegt ook dat er niet met ze te praten valt. Lijkt me een vervelende situatie. Het gaat toch om je thuis, de plek waar je je fijn hoort te voelen. Persoonlijk zou ik na zoveel jaar ellende zonder dat er verbetering in komt voor mijn eigen geluk kiezen en gaan kijken naar een ander huis, denk ik. Sterkte.
Tsja ik denk dat je hier geen andere reacties zal krijgen als in je vorige topic.. Of je gaat verhuizen of je blijft..
Ik zou verhuizen in ieder geval als optie beschouwen en toch gaan rondkijken. Misschien dat je iets tegenkomt wat wel aan je eisen voldoet, of tijdens je zoektocht komt er een andere oplossing. Kijken kan in ieder geval geen kwaad.
Pfoeh moeilijk zeg voor jullie! Ik weet natuurlijk niet wat jullie al geprobeerd hebben maar hier misschien wat tips. Als het om woningen van de woningbouw of een corporatie gaat, kan je bij hen een klacht indienen. Mogelijk zijn er al meer klachten binnen gekomen over deze buren, en daarnaast zijn zij altijd bereid om te bemiddelen. Gaat het om koopwoningen dan kan je eens contact opnemen met de wijkagent. Je kan de gegevens opvragen bij het politiebureau in jouw buurt. Ook de wijkagent bemiddelt graag bij burenruzies en gaat dan met beide partijen om de tafel zitten. Hier heb ik zelf eens gebruik van gemaakt toen ik gedoe had met mijn onderbuurvrouw. Houd iig een logboek bij van wat er plaatsvindt en wanneer. Heel veel sterkte!
Wat heb je aan een tuin als je er niet eens rustig in kan zitten? Je weet zelf het antwoord wel, ook al is dat antwoord ontzettend vervelend voor jullie.