Ons zoontje heeft een TOS. zijn begrip en woordontwikkeling is goed maar zinsontwikkeling is compleet stil blijven staan en uitspraak ook zo goed als.. hij heeft al bijna 2 jaar logopedie en 2 jaar vve Psz. Nou heeft hij een jaar geleden een iq test gehad die was op t randje van gemiddeld/hoog. Dat verbaasde me toen en nog steeds... Hij begrijpt het begrip tellen nog helemaal niet als ik zeg hoeveel appels zijn dit en ga tellen met hem denkt hij dat elke appel een eigen nummer heeft zeg maar. hij kan wel aardig tot 15 de getal rij opdreunen al blijft hij de 2 en 3 overslaan. Tekenen kan hij ook nog niet terwijl dat vaak iets zegt over de ontwikkeling, geen kop poters alleen krassen, niet binnen de lijntjes proberen te kleuren etc. Met vragen stellen antwoord hij meer op commando. hoe oud ben jij soms zegt hij dan zn naam of iets dergelijks. Maar het telprobleem lijkt echt hardnekkig. zn auditief geheugen was op het randje voldoende (85 moet je minimaal hebben dan is het laag gemiddeld het was 89) Ik vraag me echt af of hij geen algehele ontwikkelingsachterstand heeft ondanks de test van een jaar geleden..niemand valt het op lijkt wel alleen mij zo frustrerend. ik oefen echt veel met hem hij vind het ook leuk dus daar ligt het niet aan.. Het is heel vervelend en word er echt onzeker van die gaat straks toch totaal vastlopen. Cijfers of letters herkennen enzo dat gaat al helemaal niet. Hij heeft er echt nog geen idee van. Iemand die zich hier in herkent en dan met name ouders die wel oefenen maar geen vooruitgang zien of zagen? en hoe staat het er mee nu ze ouder zijn?
De dingen die je noemt hoeft een bijna 4-jarige op zich nog niet te kunnen. Hoewel het tegenwoordig lijkt alsof alle peuters al kunnen rekenen en lezen, is het echt niet erg of vreemd als een kind de letters en cijfers pas leert in de kleutergroepen.... Ook kunnen niet alle kinderen al goed tellen als ze op school komen. Tekenen zegt wel iets over de ontwikkeling, maar niet alles over de cognitieve ontwikkeling. Vorig jaar hadden we een info avond op de peuterspeelzaal over kindertekeningen en die mevrouw zei dat het alleen iets zegt over de emotionele ontwikkeling. Nou zijn er wel deskundigen die weer wat anders zeggen, maar ik weet wel dat een 4-jarige die enkel krast, geen uitzondering is. Je zoon heeft wel een taalprobleem. Dat is iets wat hem overal bij belemmert. Wellicht heeft hij wel capaciteiten (zoals bleek uit de iq test) maar op dit moment niet de mogelijkheid om die te gebruiken of uberhaupt te laten zien. Misschien begrijpt hij het wel, maar kan hij het niet verwoorden.... Wat doet hij als je het alleen laat aanwijzen met vragen als 'waar zijn de meeste?' Of 'waar zie je drie ballen?'
zal dat zook eens uitproberen maar denk niet dat hij dat kan.. maar dat tellen niet begrijpen lijkt mij wel voor zn leeftijd...
Ik vind eigenlijk dat je heel veel verwacht van een kind dat nog niet eens vier is. Waarom vind je dat hij dat allemaal al moet kunnen?
Alles behalve het vormen van zinnen heeft mijn zoontje ook. Kan tot 12 tellen (opdreunen) maar als ik hem drie snoepjes zou geven weet hij dat echt niet te benoemen. Ook hij krast alleen en herkent cijfers en letters nog niet. Ook zijn naam die ik echt al 100 keer voor hem heb geschreven herkent hij niet. En weet je.... ik maak me er totaal geen zorgen over. Hij is maandag gestart op de kleuterschool en als er iets in zijn ontwikkeling niet zou zijn als 'normaal' dan is het nog steeds vroeg genoeg om hiervoor een traject in gang te zetten. Vaak verwachten wij als ouders teveel van onze ukkie. Uiteindelijk doen ze alles in eigen tempo... Mijn oudste van nu 8 kon ook al het bovenstaande niet toen hij startte op de kleuterschool. Knutselen is nog steeds niet favoriet, maar verder scoort hij nu in groep 4 als 1 van de beste van de klas. Geef je mannetje nog wat tijd en geniet van alles wat hij wel doet!
het komt misschien ook omdat hij de enige in mn omgeving is die dit niet kan dus heb misschien geen goed referentie kader . op internet zie je ook nooit echt deze verhalen. Kindjes in mn omgeving weten feilloos 4 appels aan te wijzen en te tellen met begrip letters herkennen naam tekenen etc.. ook vissen en andere dingen tekenen is geen probleem. ben ook erg onzeker geworden door zn taalprobleem en stilstand..
Hij hoeft echt nog geen getalbegrip te hebben, veel kinderen van die leeftijd dreunen het rijtje op - slaan daarbij soms wat over. Tel daarbij zijn TOS op en het is ook niet vreemd als het hem meer moeite kost. Kun je bij logopedie en de psz misschien tips vragen over wat je kan oefenen met hem en hoe? Het klinkt nu alsof je veel van hem verwacht en het vervelend vindt dat het niet lukt; misschien stapje terug in je verwachtingen en iets oefenen om zijn zelfvertrouwen te laten groeien? Plus jouw vertrouwen in hem.
Mijn zoontje, van 4, tekent echt geen vis hoor. En ook maar weinig andere duidelijk herkenbare dingen Naam herkennen misschien, maar letters echt niet. Dat is bij ons groep 2 werk, het starten van herkennen van letters. Dat leert mijn 6 jarige dus. Ik zie dat mijn jongste dingen oppikt van de oudste, hij kopieert dingen. Misschien zie je dat ook bij andere kindjes?
mijn zoontje kopieert dus niet want ik oefen veel met hem. Ik denk dat ik dan alleen maar slimme kindjes om me heen heb ofzo. psz zei wel van getalbegrip dat als je vraagt hoeveel vingers steek ik op dat ze dat wel tot 5 moeten weten. Maak me gewoon erg zorgen omdat hij zich zo onbegrepen voelt wat betreft praten en dit merkt hij ook heel erg... andere kindjes die vaak zeggen: ik versta je niet of je praat als een baby. Dat doet me gewoon heel veel zeer. Ik geef hem veel zelfvertrouwen en zeg altijd dat ik trots op hem ben wat ik ook ben
Ik probeer denk teveel zn geluk af te dwingen maar dat kan ik niet afdwingen. De toekomst maakt me onzeker wil dat hij gelukkig is. Komt misschien stom over maar zo bedoel ik het niet want ik ben supertrots op hem of hij nou kan tellen of nooit kan tellen bewijze van spreke.. Hij heeft gewoon met alles moeite en dat maakt het moeilijk om iets te zoeken waarvan zn zelfvertrouwen groeit. Ik complimenteer hem altijd maar nu zegt hij nee dat is niet goed.. omdat ik hem dus soms een compliment geef van goed geprobeerd of goed gedaan en dan vind hij van niet.. Omdat hij wel weet dat hij het niet weet zeg maar.
Net zoals dat een ontwikkelingsvoorsprong niet hoeft te betekenen dat je hoogbegaafd bent, hoeft een ontwikkelingsachterstand niet te betekenen dat je cognitieve capaciteiten heel laag zijn. Dat iq onderzoek kan dus best kloppen en dat maakt het extra moeilijk voor hem zelf omdat hij dingen wel begrijpt, maar niet kan laten zien door zijn TOS. Anderzijds kan hij ook door het vele oefenen het idee krijgen dat hij iets zou moeten kunnen, anders zou je het niet zo vaak oefenen immers. Ik zou de druk er lekker afhalen, hem straks rustig op school laten starten en dan kijken hoe hij zich ontwikkelt. Mochten ze op school zorgwekkende dingen signaleren in zijn ontwikkeling dan zullen ze daar vast iets mee doen!
Ik zou het oefenen met letter en cijfers stoppen. Natuurlijk kun je nog wel dingen samen tellen of telboekjes lezen, maar meer zou ik er niet mee doen. Wat ik met mijn zoontje doe om hem te stimuleren is mini loco, bijvoorbeeld de boekjes van van buurman en buurman (je hebt een basisdoos net twee boekjes erin). Daar moeten ze bijv twee dezelfde plaatjes zoeken, contouren zoeken, kleuren of puzzelstukjes. Zo laat je de letters en cijfers nog even los. Je kunt ook nog andere spellen kopen zoals memory of domino, een eenvoudig bordspellen met een kleurendobbelsteen, etc. En in plaats van hem poppetjes te laten tekenen zou ik hem laten kleien (platte pannenkoek maken of lange slang, dus geen complete poppetjes oid) of bijv mega strijkkralen kopen. Het komt echt wel goed met je mannetje!
Ik denk dat je inderdaad (veel) te veel van een driejarige verwacht. Wat iemand zegt, best kans dat hij ook denkt dat hij van alles moet kunnen ivm het vele oefenen. Ik zou je zorgen bespreken met professionals (logopedist, psz, ...) die je zoontje kennen. Als zij zich geen zorgen maken, dan zou ik het echt proberen los te laten en vooral lekker met hem spelen. Het meeste komt vanzelf wel als hij er aan toe is (zij het met misschien extra hulp ivm de TOS, maar dan op een realistisch niveau, niet nu al cijfer- en letterherkenning ed).
Je zegt wel dat je hem veel zelfvertrouwen geeft en prijst, maar anderzijds zeg je zelf dat je vindt dat hij nog te weinig kan, dat je veel met hem oefent, ben je bang dat hij achter loopt... Denk je niet dat hij dat allemaal oppikt? Ik zou echt minder gaan verwachten en stoppen met zo veel te oefenen. En overigens, mijn dochter is 4,5 jaar en geen dommerik, ze tekent erg graag, maar no way dat ze een vis kan tekenen hoor.
Onze dochter heeft een ontwikkelingsachterstand maar die kan echt nog niet tot 15 tellen en vragen beantwoorden kan ze alleen met ja en nee. Dus jouw zoontje is echt wel een stuk verder dan zij.
Het kopieer gedrag had ik over de kindjes die zo veel meer (lijken te) kunnen. En bij ons zei het kdv dat het toch echt wel vreemd was dat onze zoon geen kleuren herkende. Maar kindjes tot een jaar of 5 (dacht ik zo uit mijn hoofd) hoeven nog geen kleuren te herkennen. In hoeverre is dat ook mogelijk bij psz? In hoeverre zijn zij gespecialiseerd op kindjes met tos? Ik denk dat je te veel van hem verwacht en dat hij die druk ook voelt. Wat zegt de logopediste?
Onze jongste (volgende maand 4) kan zonder moeite tot 20 tellen en ziet binnen een paar tellen hoeveel een bepaald aantal van iets is. (als het maar niet hoger dan 10 is.) Hij heeft een broer van 6 waar hij inderdaad veel van af kijkt. De oudste zelf is ook heel goed met rekenen en cijfertjes. Ik weet niet of de jongste ook zo'n rekenwonder was geweest als hij zijn grote broer niet had gehad. Tekenen kan hij ook nog niet hoor. Hier is het ook nog veel gekras en een verkeerde pengreep.
Je zoontje krijgt toch nog een psychologische test zei je laatst? Daar krijg je een indicatie uit van de ontwikkelingsleeftijd en dan weet je al iets meer. Mijn dochter heeft al erg lang een ontwikkelingsachterstand en deze wordt steeds groter. Eerst viel het niet zo op maar inmiddels is het overduidelijk. Jij signaleert nu ook steeds meer maar volgens mij signaleer jij deze dingen omdat je er geen goede graadmeter naast legt zoals eerder gezegd is in dit topic.
Ik denk dat je het ook meer moet loslaten, oefenen is goed, maar niet als de nadruk er zo op ligt, misschien is hij wel goed in bomen klimmen of duplo bouwen of modderkastelen maken!
Wat jammer dat je je hier zo onzeker en onbegrepen in voelt. Het is ook heel wat als het niet allemaal 'volgens het boekje' loopt bij je kind en niemand je garanties kan geven over de toekomst. Dat maakt angstig en onzeker. En dan lijkt het al heel snel dat alles en iedereen veel beter/slimmer is dan je eigen kind. Hoewel ik weet dat een IQ test op jonge leeftijd met de nodige voorzichtigheid moet worden uitgelegd, geeft het wel een indicatie. Bij een IQ test wordt je kind automatisch vergeleken met leeftijdsgenootjes en hun prestaties, dus als eruit kwam dat hij gemiddeld presteerde dan lijkt dit in ieder geval niet op een achterstand. De dingen die je beschrijft doet mijn 4-jarige meeste ook of ook niet, hoe je het wil bekijken. En zij wordt ingeschat als een slim meisje. Niet zozeer vanwege dat ze iets 'heel goed kan', maar omdat ze snel verbanden kan leggen, met een 'slim' plan ergens mee aan de slag gaat, etc. Mijn oudste kende al vrij vroeg de kleuren, de vormen, cijfers, het alfabet, maar scoorde als 3-jarige al zwakbegaafd op een IQ-test. Omdat hij dingen niet zag, niet begreep etc. Mijn middelste heeft haar eerste koppoter getekend toen ze bijna 5 jaar was. En staat sinds groep 3 bekend als dat meisje dat erg goed kan tekenen. Wat dat betreft kan het ook in horten en stoten gaan. Ik zou je zorgen neerleggen bij de professionals die je begeleiden en als zij aangeven dat er geen reden voor zorg is, proberen los te laten en lekker te spelen met je kind. Wellicht meer richten op andere vaardigheden, zoals samen delen, samen spelen, spelletjes volgens de regels doen, herkennen van emoties, etc.