Kennen jullie dit principe? Eén van ons had zich opgegeven, maar nu horen we dat je bewust niet bij je eigen kind wordt geplaatst. Terwijl we ons juist op hadden gegeven, omdat het leuk voor ons kind is, dat papa of mama meegaat. Ik ben niet zo bekend met dat soort schoolse dingen, maar is dit een normale 'regel'?
Dit is vaak zo bij schoolreisje. Dagjes uit als uurtje museum, boswandeling zit je vaak wel bij eigen kind maar ook niet altijd. Ik ga regelmatig mee met uitjes ( ivm zoon met diabetes moet ik) en moet dan in zijn groepje. Ga ik met dochter mee zit ze in mijn groepje of krijg ik andere kinderen mee. Vind dat niet zo'n probleem
Op de school waar ik werkte, deden ze dat ook. Komt omdat het zeer regelmatig voorkomt dat ouders zich te veel focussen op hun eigen kind, terwijl ze ook de verantwoordelijkheid hebben voor meer kinderen. En sommige kinderen kunnen zich ook anders gedragen als papa/mama hun groepje begeleidt. Zo kunnen ze jaloers worden dat andere kinderen ook aandacht krijgen en negatieve aandacht gaan vragen. Om die reden ben ik een keer niet meegegaan met een schoolreisje van mijn dochter. Ze trok het echt niet dat ik ook gezellig deed met andere kinderen en ging heel slecht luisteren en negatieve aandacht vragen, wat zowel voor haar als mij niet leuk zou zijn. En daarbij niet handig als je nog een paar kleuters in de gaten moet houden. Een paar jaar later ging dit beter en toen ben ik wel meegegaan met schoolreisje.
Hier is het juist dat je bij activiteiten nooit je eigen kind in je groepje hebt, behalve bij het schoolreisje.
Ja, bij kleuters kan ik me zoiets wel voorstellen. Maar dit gaat om de middenbouw...wij vinden het echt heel jammer...
Mijn kinderen gaan nog niet op schoolreisje, dus die ervaring heb ik nog niet. Wel had ik een vergelijkbare ervaring als kind. Ik ging vroeger naar een BSO waar de dochter van één van de leidsters ook kwam. Dat was een echt moeder-dochter duo, hadden vooral aandacht voor elkaar en de rest van de kinderen kreeg dan de aandacht van de andere leidster. Vanuit die ervaring kan ik het begrijpen dat een school deze beslissing neemt.
Hier zitten kinderen áltijd bij hun eigen ouder in het groepje. Met korte of lange uitstapjes en met schoolreisjes.
Hier op school is het ook de regel dat je, in elk geval bij schoolreisjes, niet bij je eigen kind in de groep zit. Heel veel ouders willen hier niet helpen op school, maar als er een schoolreisje is, melden ze zich meteen aan en willen ze hun eigen kind begeleiden. Ik vind het op zich wel een goede regel. Als begeleider hoor je er voor alle kinderen in je groep te zijn en niet alleen mee te zijn met als doel om je eigen kind in de gaten te kunnen houden. Ik denk dat dat ook een stukje loslaten is, hoe moeilijk dat ook kan zijn. En ik geloof ook niet dat het altijd leuk voor een kind is, als papa of mama bij zoiets mee is. Misschien voor het ene kind wel, maar voor het andere niet. Ik vond er vroeger zelf nooit iets aan als mijn moeder mee ging.
Dat snap ik, maar ook in de middenbouw kunnen ouders nog steeds te gefocust zijn op alleen hun eigen kind. En de verantwoordelijkheid voor andere kinderen is dan nog steeds aanwezig
Bedankt voor alle reacties! Het komt dus vaker voor, maar lang niet overal. Besloten om dan niet mee te gaan, vrije dagen gebruiken we dan liever anders, wel voor tijd met elkaar. Als ze dit eerder hadden gemeld, hadden we ons niet opgegeven, dus ik heb het nu maar eerlijk uitgelegd. Weten we dit ook weer
Dit is inderdaad al vaker besproken op het forum, en toen kwam net als nu een gemixt beeld naar voren. Bij de ene school is het regel dat je als ouder juist niet in de groep met je eigen kind zit, bij de andere school juist wel. Ik kan me beide situaties voorstellen, met de bijbehorende voors- en tegens, maar ik verwacht dat dit wel gevolgen heeft voor de bereidwillendheid voor ouders om mee te gaan. Ik moet een dag verlof opnemen als ik met een uitje mee zou willen. Als ik op die dag mijn eigen kind niet/nauwelijks zie, ben ik daar minder snel toe genegen. Daar ben ik vast niet de enige ouder in.
Op de school waar mijn kind zit doen ze het ook. Wel jammer, maar laatst zat ik juist n keer wel met hem in een groepje en was hij heel vervelend en heeft de hele ochtend aan me gehangen. Doet ie normaal nooit. Dus het kan ook goed zijn om ouder en kind niet in een groepje te zetten. Op de school waar ik werk doen we juist wel de ouders en kinderen bij elkaar. Daar zie ik datzelfde dan dus ook wel gebeuren. Of ouders die alleen maar oog hebben voor hun kind en weinig aandacht aan de rest besteden. Maar lang niet altijd hoor. Meestal gaat het gewoon goed. En ik snap het ook wel, voor ouders is het juist leuk om met je kind iets samen te doen op zo'n dag. Ze hebben er vast een goede reden voor op de school van je kind.
hmm nee dat vind ik gek. Hier ben je echt altijd standaard bij je eigen kind ingedeeld, behalve wanneer je expliciet aangeeft dat je dat niet wilt. Het enige dat kan gebeuren is bij de sportdag, dan zijn er ouders die een groepje begeleiden en ouders die bij een onderdeel staan. Als je bij een onderdeel staat dan ben je dus niet de hele dag bij je kind. Verder altijd met alle activiteiten en uitstapjes.
Die regel wordt ook wel eens gehanteerd, omdat het vaak dezelfde ouders zijn die meegaan. Dan zouden sommige kinderen heel vaak bij hun ouder in het groepje zitten en andere kinderen nooit omdat hun ouders toevallig niet rijden. Ik begrijp jullie teleurstelling, maar vind het eerlijk gezegd wel wat egoïstisch dat je dan weer afzegt. Beetje als wel de lusten niet de lasten
Ik heb altijd mijn eigen kind in het groepje. Ik heb 2 kinderen op de basisschool, dus bij het schoolreisje kan ik natuurlijk maar met 1 van de 2 mee. Dat is ook de reden dat ik mee ga met activiteiten. Als dat niet zo zou zijn, zou ik vriendelijk bedanken.
Als je niet je eigen kind meekrijgt in je groepje is het soms ook leuk om vanaf een afstandje te kijken hoe je kind is in de groep. Je krijgt op die manier de kans om je kind in een omgeving te observeren die je normaal niet te zien krijgt. Ik zou er zelf niet zo mee zitten. Ik help ook omdat ik het met de andere kinderen leuk vind, en zo ook een kans krijg de kinderen te leren kennen waar mijn kind een heel groot deel van de week mee doorbrengt. Het is maar niet hoe je het bekijkt he..
Dit vind ik eerlijk gezegd van een andere orde en bijzonder onprofessioneel. Als ik de collega van die moeder was, zou ik dit ook totaal niet waarderen. Ik kan me bijna niet voorstellen dat die collega dat pikte, dit kan toch niet? On topic, bij ons op school heb je altijd je eigen kind in je groepje. Anders zou ik ook geen behoefte hebben om mee te gaan op schoolreis eerlijk gezegd. Wel ben ik me dan en met andere uitjes zeer bewust van het feit dat ik de verantwoordelijkheid heb voor andere kinderen dan de mijne. Overigens kun je je bij ons op school ook niet opgeven voor schoolreis. Ze proberen het altijd zoveel mogelijk op te lossen met leerkrachten en stagiaires. De kleuters en groep 3 en 4 gaan naar bestemmingen waar ze niet in groepjes onder begeleiding rond hoeven te lopen, maar waar ze vrij rond kunnen lopen en er toezicht gehouden kan worden door een beperkt aantal mensen. Hier gaan dus eigenlijk bijna nooit ouders mee, tenzij dit voor een specifiek kind noodzakelijk is om wat voor reden dan ook. Bij de kleuters gaan ook alle juffen mee, ook degenen die die dag niet hun werkdag hebben (dus 2 per klas). Groep 5, 6 en 7 gaan naar een pretpark waar groep 5 onder begeleiding gaat en kinderen uit groep 6 en 7 in groepjes zonder begeleiding mogen tenzij anders gewenst. In dat geval kun je van te voren aangeven dat begeleiding toch gewenst is. Afhankelijk van hoeveel kinderen begeleid moeten worden, worden er dan eventueel nog een paar ouders gevraagd. Dit jaar zijn er daarom maar 4 ouders in totaal nodig voor begeleiding. Meestal wordt dan eerst aan de OR gevraagd of er iemand mee wil, daarna vragen ze volgens mij gericht andere ouders die ook altijd veel doen op school.
We hebben het hier over de jaren 80, je mocht als ouder al lang blij zijn dat je kind op een BSO terecht kon. En mensen waren destijds minder mondig. Daarnaast was iedereen wel professioneel genoeg om geen conflicten uit te praten waar de kinderen bij waren, dus of er over gepraat is door de leidsters onderling weet ik niet.