Mijn twee kinderen van 5 en 7,5 slapen nog steeds met een bedhekje omdat ze zo ongelooflijk veel bewegen. Ik pluk ze regelmatig van hun bed om ze goed te zetten. Ik zou graag van die bedhekjes afwillen maar weet niet of dat verstandig is? Zonder bedhekje zijn ze regelmatig op de grond gevallen maar dat is alweer enige tijd geleden dat ik dat geprobeerd heb. En ik hoor ze nog elke nacht botsen tegen de muur of tegen de hoofdsteun van hun bed en vindt ze nooit zoals ze zijn gaan slapen. Wanneer konden die dingen bij jullie weg? En wanneer ben je voldoende bewust om ondanks beweeglijkheid niet te vallen?
Zou het gewoon een keer proberen, met bv. een matras voor hun bed voor als ze toch eruit vallen? Hier één (8) die in haar hele leven maar twee keer uit bed gevallen is en die dus nooit met hekje geslapen heeft en één (5) die het zonder bedhekje nu nog zou doen
Mijn eerste vraag is: waarom zou je er vanaf willen? Onze oudste (6) heeft nu geen bedrek meer, maar dat is puur vanwege het feit dat hij nu een halfhoofslaper heeft die van zichzelf al een hogere opstaande rand heeft. Laatst heeft hij een keer bij ons in bed gelegen en hij lag er prompt weer naast. Gelukkig zonder zich te bezeren; hij is er slapend weer in geklommen. Ook bij de jongste (3) zit het rekje er nog gewoon. Die van ons kunnen echt niet zonder slapen. Maar ze staan me ook niet in de weg ofzo.
Wij hebben bij onze dochter een opgerold badlaken tegen de rand van het bed onder het matras liggen zodat ze een "heuveltje" over moet om uit bed te vallen. Dit helpt bij haar prima.
Hier met een jaar of 5 weggehaald. Ze zaten niet in de weg, maar het is wel handig als ze zonder kunnen ivm logeren en vakantie enzo. Ik zou het gewoon weer proberen en dan eerst met een handdoek onder het matras. Hier botsen ze ook regelmatig tegen het bed (is aan 3 kanten dicht) maar ze vallen er niet uit.
Een kind moet ook leren dat er een rand aan het bed zit. En dus leren om daar niet vanaf te vallen. Onze oudste is van een ledikantje naar het bovenste bed van een (deelbaar) stapelbed gegaan. Dat was toen dus een gewoon eenpersoons bed. Maar daar zat de uitvalbeveiliging al op. Toen haar zusje en zij groter waren hebben we het complete stapelbed op gezet. De jongste onderop. Zij is er in de eerste weken een paar keer uitgevallen en toen was het over. Maar de oudste heeft heel lang gehad dat als we op vakantie waren dat ze dan uit bed viel. Dan sliep ze op een bed zonder uitvalbeveiliging en was het geheid de eerste nachten raak. Toen was ze al een jaar of 6/7. Jouw kinderen kunnen vast ook al zonder, maar zullen even moeten wennen dat ze er nu wel uit kunnen vallen. Ik zou dus die hekjes weghalen en eventueel een poosje een matras op de grond ervoor leggen. Dan vallen ze zacht. Wel zo fijn als ze op een gewoon bed kunnen slapen als ze bijv gaan logeren.
Ik ben zelf geloof ik tot mn 12e regelmatig uit bed gevallen (nooit een hekje gehad denk ik ) Dus dl mag m nog een tijdje houden. Je hebt ook demontabele/losse, die je onder het matras schuift.
Sorry voor de late reactie. De vernieuwde site maakt dat iknecht veel minder kom. Bedankt in elk geval allemaal voor jullie meningenz wat ik me afvraag, hoe moet een kind dat leren? Als je slaapt ben je je toch niet bewust van hoe ennwat? Ik wil er juist vanaf omdat ik ze elke keer weg moet halen bij het bed opmaken en dan weer erop zetten en gewoon.. Beetje zat zonder goede reden haha. Heb juist ook geen zin ij gedoe met matrasjes dus dan zit er niks anders op dan ze erop te laten. Vannacht kwam de jongste bij me slapen want hij had eng gedroomd. Hij lag eerst naast me en toen ineens horizontaal op mij. Zooo beweeglijk dat ie de gekste houdingen aanneemt en het niet dooeheeft.
Als je zelf slaapt val je toch ook niet uit bed? Zo gaat dat met kinderen op een gegeven moment ook, die gaan dat voelen. Ik ga altijd bij de kinderen kijken voordat ik ga slapen en soms draaien ze net om naar het open gedeelte en denk ik oei ze gaat eruit vallen, maar dat gebeurt nooit
Hier ook een zeer beweeglijk kind (8) maar geen bedhekje. Ja, hij valt er een enkel keertje uit, maar moet inderdaad ook leren dat er een rand aan het bed zit. Voor wij zelf gaan slapen gaan we even kijken en leggen hem desnoods weer midden in het bed en k stop dan de deken aan de open kant stevig onder het matras.
Die van mij van 6,5 heeft het laatst zelf weggehaald hij vind het babyachtig. Prima, dan kukelt hij er maar een keer uit. 9 /10 keer ligt zus daar met een matras, dus zacht valt hij dan wel. Ik kom en kwam hem al regelmatig tegen op de vloer, onder zijn bed. Ach deed ik zelf ook, vond ziekenhuis bedden ook 3x niks zo hoog, nog steeds dus bang om uit bed te vallen.
Nooit gebruikt (bedhekje). Wel in het begin een matras ernaast op de grond. Allebei drie keer gevallen. Ze leren vanzelf dat er een eind zit aan het matras...
Ach ze zijn 5 en 7, dus niet meer echt klein, gewoon weghalen en matras of kussen neerleggen. Ze leren het vanzelf. Ze vallen harder van het klimrek.
Op die leeftijd zou hekje gewoon weghalen. En dan zie je wel wat er gebeurd, toch? De oudste 2 hebben tot 4 jaar in een peuterbedje gelegen met zo'n half bedhekje. Daarna over naar grote bed. Oudste is er nooit uit gevallen, de middelste een keer of 5 en daarna niet meer. De jongste ging over met ruim 2 jaar. Is denk ik een 20 keer eruit gevallen, net toen ik dacht misschien toch maar een bedhekje, hield het op. Daarna nog met enige regelmaat met hoofd gebotst tegen muur, maar vanaf een jaar of 3 was het echt wel over.
Willen je kinderen het nog? Mijn oudste wilde het echt niet meer, vondhet voor kleine kinderen. Hij heeft het nu al 3 jaar niet meer. Hij valt weleens uit bed. Dat word wel minder. Maar dat vindt hij minder erg dan zo'n hekje.
Mijn kinderen hebben er zelf geen problemen mee en hebben er nog nooit iets over gezegd in de zin van kinderachtig ofzo. Ik vind het vooral irritant met bed opmaken enzo. Geschuif met matrassen heb ik ook geen zin in dus voorlopig laat ik het maar zo.