Fijn dat de psychologe jou je zegje liet doen, en ook een luisterend oor daarin bood. Je moeder ziet het (nog) niet, maar die zit te ver vast in d'r eigen wereldje Wat je zelf aangeeft, niet meer alleen gaan, je wilt eigenlijk niet, maar je wilt 'oma' ook niet wegnemen, dus eigenlijk heb je alleen de kids als reden om langs te gaan, dus altijd met gezin gaan, en anders niet gaan.. Heel veel sterkte in ieder geval, hopelijk kan je alles nu rustig voor jezelf een plekje geven
Wat knap gedaan to. Ik had het je niet nagedaan. En goed dat je alles nu gaat begrenzen. Ga je nog hulp zoeken voor jezelf hierin?
Sterk van je TS. Ik hoop dat er een (kleine) last van je schouders valt? Niet meer alleen langsgaan klinkt als een goed idee! Sterkte!
Ik heb het verhaal gelezen, goed dat je, je uitgesproken hebt! En net als Anna ben ik ook wel benieuwd of je voor jezelf ook nog hulp gaat zoeken? Ik weet uit ervaring dat dit heel prettig kan zijn. Om gewoon je eigen verhaal kwijt te kunnen en ook om je te helpen die grenzen ook echt aan te kunnen en durven geven.
Top gedaan hoor! Blijf je hier wel schrijven? Dan kunnen we een vinger aan de pols houden en je af en toe zeggen dat je écht voor jezelf moet kiezen!!
Ik heb ook een hele gecompliceerde relatie met mijn moeder en mijn situatie heeft veel raakvlakken met die van jou ( mijn ouders zijn niet gescheiden, maar mijn vader is alcoholverslaafd geweest en mijn zusje is ook overleden). Mijn moeder is altijd al een labiel type geweest, maar na het overlijden van mijn zusje is ze helemaal het lijdend voorwerp. Ik heb een gesprek gehad met mijn moeder, een aantal jaren geleden dat ik niet haar hulpverlener kan en wil zijn. Ik probeer sindsdien ook duidelijk mijn grenzen aan te geven en toon oppervlakkig belangstelling ( ze heeft nl ook altijd lichamelijke kwalen die zomaar ineens opduiken en nadat alles onderzocht is en er niks uit de onderzoeken komt, verdwijnen ze ook ineens). Soms laat ik mezelf wel weer eens teveel meezuigen, maar meestal gaat het goed. Ze is wel een hele leuke oma voor de kleinkinderen, dus het contact zou ik, in mijn geval dus, nooit verbreken.
Wow, goed gedaan tijdens het gesprek. Ik wist niet dat je moeder erbij zou zitten. De psycholoog zal ook niet gek zijn, dus goed dat je alles verteld hebt. Ik zou idd ook niet alleen naar haar toe gaan als ze je dan afkraakt. Sterkte en echt een dikke pluim voor jou!