Hallo dames, Ben even benieuwd naar jullie objectieve mening. Ik heb sinds kort mijn WO bachelor diploma gehaald. Mijn idee was om aan het werk te gaan, ervaring op te doen en mogelijk in de toekomst mijn master te halen wanneer de jongste naar school gaat. Echter merk ik nu, tijdens het solliciteren, dat werkgevers vaak niet weten wat ze aan moeten met mijn bachelor diploma. Ik ben me er van bewust dat ik mijn master niet heb en dat ik dus nog niet op WO niveau een baan zal krijgen. Dat vind ik ook niet erg, ik vind het prima om wat "lager" te beginnen. Helaas wordt er qua salaris geen rekening gehouden met mijn WO bachelor diploma en draait het allemaal om ervaring (die ik weinig heb), wat er op neer komt dat ik bijvoorbeeld net zo veel word betaald als iemand met een mbo diploma. Misschien naïef van mij, maar het valt me toch een beetje tegen. De reden dat ik besloten heb om nu eerst te gaan werken en ervaring op te doen is omdat ik het studeren icm kinderen enorm pittig vond. Ik was dan ook dol blij dat ik met bloed zweet en tranen mijn bachelor heb weten binnen te harken . Maar nu kom ik toch een beetje van een koude kermis thuis en vraag ik me af of mijn aanvankelijke idee wel een goed idee is. Ik heb geen recht meer op studiefinanciering maar nu zag ik dat er sinds dit jaar via duo de mogelijkheid is om een levenlangleren lening aan te vragen. Dit is voor mensen die graag nog willen studeren maar geen recht meer hebben op studiefinanciering. Dit lijkt een goede oplossing, echter heb ik al een behoorlijke studieschuld. Daarbij wordt met deze levenlangleren lening alleen de studiekosten bekostigd. Dit betekent dus dat ik mijn master in deeltijd zou moeten doen om te kunnen blijven werken (er moet toch brood op de plank komen). Ik heb nu een 3 maanden contract aangeboden gekregen bij een leuk bedrijf. Het salaris is matig, werkplek is leuk, misschien mogelijkheid tot cursussen en vaste aanstelling maar dit is niet zeker. Kortom, dilemma, dilemma! Even kort: Optie A: nu minimaal 2 jaar (onder mijn niveau) werken, met (misschien) mogelijkheid tot cursussen en vaste aanstelling. Optie B: beginnen aan mijn (deeltijd) master wat dan bekostigd zal worden d.m.v. Levenlangleren lening. Dit betekent dat mijn studieschuld nog hoger wordt en ik het heel zwaar ga krijgen door combi werk/studie/gezin. Maar uiteindelijk grotere kans op een betere baan en salaris. Wat zouden jullie doen?
Voor mijn beeldvorming: hoe matig is een matig salaris is jou ogen? Om te bepalen of je niet bijzondere verwachtingen hebt op dat gebied...
Is het een 1-jarige master of een 2-jarige? Dat maakt natuurlijk ook wel verschil. 1 jaartje doorbikkelen is te overzien. Mijn ervaring is ook dat een WO-bachelordiploma lastig is. Het klinkt mooi, maar je hebt eigenlijk geen volledige WO opleiding afgerond. Maar tegelijkertijd is de insteek wel wetenschappelijk, en niet het praktische HBO Bachelor. Dat maakt het in de praktijk lastig. Ook toen ik aan de andere kant van de tafel zat, was alleen een WO bachelor diploma geen pre. Behalve als uit de brief en cv bleek dat iemand toch een topkandidaat was, maar dan keken we inderdaad naar ervaring. Zit je wel in een hoek waar banen zijn te vinden, ook na je WO Master? Ik zou in ieder geval proberen te kiezen voor een richting die een hoge baankans geeft. Het voordeel van het losknippen tussen Bachelor en Master is dat je voor je Master kan heroverwegen welke exacte richting je in wilt slaan.
Rond de 11 euro netto. Het gaat me er meer om dat ik hetzelfde betaald krijg als iemand die lager geschoold is en net zo weinig ervaring heeft. Ik had geen gigantisch verschil in salaris verwacht omdat ik me ervan bewust ben dat ervaring ook erg zwaar weegt. Echter had ik ook niet verwacht dat ik precies hetzelfde zou verdienen. Ondanks dat ik mijn master nog niet heb, heb ik wel aantoonbaar universitair denkniveau en kennis. Nogmaals, misschien naïef maar ik had verwacht dat dit voor een werkgever wel mee zou wegen in het vaststellen van het salaris.
2000 euro netto per maand dus? Dat is geen mbo start salaris hoor! 2000 netto zal brutto iets van 3000 euro zijn.. lijkt mij niet verkeerd hoor voor een bachelor startsalaris!
Maar zo werkt het toch ook niet helemaal met salaris? Een functie wordt ingeschaald en daar past een salaris bij. Daarnaast hoort er een bepaald opleidingsniveau bij. Als je dan een hogere opleiding hebt krijg je niet ineens meer betaald voor dezelfde functie lijkt mij. Mag ik vragen welke bachelor je hebt gedaan?
Het is een 1 jarige master. Maar ik zou deze dus alleen in deeltijd kunnen doen omdat ik ernaast zal moeten blijven werken. Ik ben er dus wel langer dan een jaar mee bezig. En je hebt gelijk, een WO bachelor klinkt mooi maar ik merk nu dat ik er vrij weinig mee kan. Dat valt me echt tegen . Ik ben nu een paar maanden aan het werk in deze sector en ben er hierdoor echt achter gekomen waar mijn passie ligt! En de baankans is zeer groot! Dus qua richting ben ik er helemaal uit, en heb ik er vertrouwen in dat ik een baan kan vinden na het afronden van mijn master.
Nee niet echt. Meeste werkgevers hebben salarisschalen op basis van functiegroep en dan ervaring. Het is dan niet zo dat als je een hogere opleiding hebt je dan meer verdiend. De functie is dan niet dusdanig ingeschaald. Ik vind dat niet perse vreemd dus. (Ik werk overigens zelf als Recruiter/HR adviseur) Overigens kan ik er verder alleen niet zoveel over zeggen want ik ken je branche en opleidingsachtergrond is...
Als je 2000 euro bruto krijgt voor een full-time baan komt dat ongeveer overeen met wat ik ging verdienen toen ik net klaar was met mijn wo studie. En dat was wel een master. Nu is dat inmiddels wat jaren geleden, maar aangezien het nu om een bachelor diploma gaat lijkt het me zo gek nog niet hoor.
Lees nu dat je de bachelor psychologie hebt gedaan, dan zou ik al heel erg blij zijn als je daarmee een baan kunt krijgen! Dat is namelijk zo makkelijk nog niet. Als het ook om een baan gerelateerd aan de psychologie gaat zou ik me niet blind staren op het salaris, maar ook kijken naar de werkervaring en hoe je verder wilt groeien binnen je vakgebied.
Hier ben ik het helemaal mee eens. Ik ken diverse mensen die een master psychologie hebben afgerond en blij zijn als ze een (onbetaalde) werkervarigsplek kunnen vinden. Ik zou dus zeker gaan voor een beschikbare baan!
Nou zo te lezen heb ik het dan verkeerd ingeschat, Haha! Ik heb duidelijk nog wel het een en ander te leren m.b.t. "het werkende leven".
Ik heb alleen een WO bachelor afgerond, een taal tijdens de crisis. Was al blij met echte suffe baantje dat ik kreeg, inmiddels 7 jaar geleden en heb mijzelf eerst binnen dat bedrijf en nu een andere organisatie op weten te werken. Maar ik weet ook dat ik daarmee op een bepaalde manier geluk gehad heb, want hoor het vaak anders. Ik deed het met dezelfde redenen als jij, had graag nog een master gedaan maar dat is er nooit meer van gekomen.
2000 netto??? In mijn omgeving zijn er heel veel mensen met deze tak van opleiding en die hebben niet eens een baan meer door alle bezuinigingen.
Wat fijn dat je je hebt weten op te werken! Heb je er achteraf veel spijt van gehad dat je je master niet meer hebt gedaan?
Oef, psychologie is een van de studies die bekend staat om de slechte baankansen voor werk op niveau... In dat geval zou ik er voor kiezen om de baan te pakken, en daarnaast kan je altijd kijken of je deeltijd in de avonduren en weekenden de Master kan afronden. Is de Master ook nuttig voor je toekomstige werk? Dan kan je mogelijk een regeling treffen met studietijd/verlof, als extra steuntje in de rug.
Ik heb het arbeidsvoorwaarden gesprek nog niet gehad, dat komt binnenkort! Dus pin me aub niet vast op die 2000 netto. Tijdens het sollicitatiegesprek werd het kort besproken en het uurloon zou rond de 11 euro liggen, maar het precieze uurloon wist ze niet uit haar hoofd. Dit krijg ik dus nog te horen.
Als je 2000 netto krijgt en in het juiste werkveld kunt werken dan zou ik mn handendichtknijpen en dat een paar jaar gaan doen. Je kunt toch ook je master over een paar jaar gaan doen en dan in de tussentijd sparen zodat je in die tijd wat rustiger aan kunt doen? Ik weet niet welke richting je master zou zijn. Maar houd er rekening mee dat als je als psycholoog in de zorg wilt werken (dus als therapeut) dat je dan ook net je master nog moeilijk aan werk komt. Meestal werken mensen dan eerst een tijdje onbetaald en word het pas makkelijk om een baan te vinden als je een postacademische studie hebt gedaan tot Gz psycholoog of tot psychotherapeut.