Onze zoon van bijna drie is altijd een vrolijk ventje geweest. Tot laatste week. Hij is vervelend, speelt slecht, loopt maar wat heen en weer en is moe. Eten gaat redelijk. Hij is ook heel aanhankelijk, vooral naar mij, zn moeder. Gisteren avond begon hij een uurtje na het inslapen te huilen, is dan heel onrustig, kan niet stilliggen of zitten op schoot. Hem wat strelen of kriebelen helpt uiteindelijk en valt wel weer in slaap. Na vijf keer is hij definitief in slaap gevallen en heb ik hem niet meer gehoord. Vanmorgen sliep hij 2uur langer dan normaal en was vandaag heel stil en moe. We gingen een dagje naar de dierentuin maar hij heeft er niet echt van genoten. Lachtte weinig en zat constant in de buggy of wilde door mij gedragen worden. Eten heeft hij nauwelijks gedaan alleen gedronken en twee ijsjes op. Het telkens huilen is nu weer, alweer drie keer bij hem geweest. Afgelopen twee dagen is hij wel bij mijn ouders geweest omdat mijn man en ik moesten werken. Maar daar gaat hij altijd graag heen. Ik kan ook niks bedenken of er iets gebeurd is waar hij van geschrokken is of wat dan ook. Ik ken hem in elk geval niet zo en het maakt me verdrietig hem zo te zien! Hij is totaal zichzelf niet en zijn gedrag lijkt wel op een depressie haast maar daar moet hij deze klachten langer voor hebben maar kunnen depressief achtige klachten er 'niet bijhoren'? Sorry voor het lange verhaal. Even van mij af schrijven is fijn en ik hoop op wat herkenning en hopelijk kan iemand mij vertellen dat het een fase is/ erbij hoort.
Als het pas een weekje is, zou ik me niet zo'n zorgen maken. Mijn oudste heeft regelmatig van dit soort momenten dat hij duidelijk niet lekker in zn vel zit. Vaak is hij dan ook gewoon niet helemaal lekker. Komen er daarna bultjes aan, wordt verkouden, komt weer een kies door (gelukkig hebben we die nu allemaal gehad), of er is iets anders waar we nooit achter komen. Op die dagen proberen we hem wat meer tegemoet te komen dan normaal. Dus hij mag wat meer hangen, en wat vaker een filmpje kijken. Na een tijdje gaat het weer als vanouds en heeft hij zijn energie weer terug om alles te doen wat hij leuk vindt.
Onze peuter is de laatste dagen ook huileriger, wil minder, gaat vaak ineens liggen en is heel moe. Rent naar zijn bed en slaapt sochtends ineens dik uit. Eet slecht, is niet zo ondernemend..wij wijten het vooralsnog aan het weer. Kan dat bij jullie niet zo zijn?
Misschien idd toch de warmte! Bedankt voor jullie reacties. Hoewel ik het van vorig jaar niet ken van hem. Hij was hoe heet het ook was altijd in zn zn gewone doen. Het onrustige in zijn bed is ook nieuw. Hij doet zn benen in de lucht of één been, gaat zitten enz enz. Hij haalt zn hele bed overhoop. Gisteren avond totaal 9 keer bij hem geweest om te troosten en rustig te krijgen. Pas om half 2 konden we allemaal rustig gaan slapen...
Zou inderdaad ook aan warmte denken. Zelf woelen we (ik iig wel) toch ook veel meer met dit warme weer. Wij kunnen overzien dat het door warme weer komt, maar hij kan dat natuurlijk minder. Zou gewoon even afwachten. En; volwassen hebben toch ook periodes waarin je je meer down voelt?