Hallo Dames, Juli 2015 kreeg mijn man een psychose en heeft hij hulp via de gemeente opgeroepen, soort maatschappelijk werk. Hij is toen 2 weken opgenomen geweest en tot nu toe nog steeds onder behandeling van een psycholoog. Omdat hij een schuld heeft uit zijn vorig huwelijk zijn de 2 maatschappelijk werkers ook nog in beeld. Via hun komen wij binnenkort in de schuldsanering. Met 1 van de 2 maatschappelijk werkers heb ik contact. De ander hebben zowel mijn man als ik 1 keer gezien. Vorige week een gesprek gehad op het CB. Waar die 2 maatschappelijk werkers ook bij waren (wat ik vreemd vond). En het gesprek nam een hele vreemde wending. De vrouw die ik maar 1 keer gezien heb vind het nodig dat ik een iq test laat doen omdat ons oudste kindje TOS heeft. Ook vond zij het nodig dat we gezinshulp krijgen. Het kwam er eigenlijk op neer dat ik niet goed genoeg ben voor mijn kindjes. Als ik de hulp niet accepteer ging zij wel andere maatregelen nemen. De maatschappelijk werker waar ik contact mee heb komt hier wekelijks aan huis. Zij leek verbaasd en zei eigenlijk niets. Gaf mij wel een paar keer gelijk en haar collega ongelijk. Maar haar collega denderde hier gewoon overheen. De psycholoog komt hier ook aan huis. Heb contact met hem gehad en hij komt vanmiddag even langs om het hier over te hebben maar gaf aan de telefoon al aan dat hij niets zorgelijk ziet wat betrekking heeft op de kindjes. Nu is mijn vraag eigenlijk. Ben ik verplicht om gezinshulp te nemen terwijl de psycholoog en wij dit helemaal niet nodig achten?
Ik heb geen antwoord op jouw vraag. Maar heb je de meningen van de psycholoog en van de positieve maatschappelijk werker op papier laten zetten? Kan misschien nog van pas komen later.
Wat een vervelende situatie, helaas kan ik je geen antwoord geven of je verplicht bent om mee te werken. Erg apart dat die vrouw in eens veel zag terwijl de andere daar nog niks over zegt. Ik ken je situatie niet en weet niet hoe je om gaat met je kindjes. Misschien hebben ze wel goede tips/handvaten om het makkelijker te maken. Hopelijk krijg je straks duidelijk antwoord waar die vrouw alles op baseert en kun je er dingen uit halen om verder mee te kunnen, succes!!
Bedankt voor de tip. Met de psycholoog ga ik dit straks gelijk regelen. De 2 maatschappelijk werkers zijn collega's van elkaar waarvan degene die het nodig vind duidelijk de baas is. Dus de ander zal niet meewerken vrees ik.
Nog even afgezien van het hele gebeuren hoe het is gegaan ... denk je dat je baat hebt bij een gezinshulp? Want als ik lees wat jullie allemaal te verstouwen hebben (gekregen) (psychose man, TOS kind, schuldsanering etc. etc.) kan het m.i. alleen maar positiever worden. Ik zou iig niet direct op m'n achterste benen gaan staan. Ik snap dat het even rauw op je dak kan komen en je je in je eer voelt aangetast, maar als je de trots even opzij zet, wat denk je dan? Verders zou ik de psycholoog en de maatschappelijk werker ook erin betrekken. dus ... niet direct de deur dichtgooien
Als ik mijn trots opzij zet weet ik het allemaal niet zo goed. Heb momenteel het gevoel dat mijn leven geleid word door allerlei hulpinstanties. En het gesprek viel me nogal rauw op mijn dak. Ze was erg denigrerend en voelde me heel klein worden. De deur gooi ik zeker niet in 1 keer dicht. Heb gisteren tegen de "vriendelijke" maatschappelijk werker gezegd dat ik bereid ben een intake gesprek te doen. Het dreigement "als je de hulp niet accepteerd neem ik andere maatregelen" zat me ook helemaal niet lekker. Dat terwijl ik eigenlijk heel die vrouw niet ken.
Kan je niet een gesprek aanvragen met de maatschappelijk werker die dit voorstel heeft gedaan? Ik zou persoonlijk heel graag willen weten hoe ze tot dit oordeel is gekomen, helemaal aangezien ze jullie maar 1 keer heeft gezien.
Je voelt je aangevallen en dat is, denk ik, heel begrijpelijk. En zeker als er al meerdere hulpverleners zijn kan het wat veel worden voor je gevoel. Toch denk ik ook dat het vaak verstandig is om niet direct de deur dicht te gooien. Laat ze maar zien dat jij je best doet en dat het goed gaat, toch? Hebben ze ook aangegeven waarom ze een IQ test willen afnemen? En wat ik nu lees is dat eigenlijk alle hulp voor je man is en gedeeltelijk financieel. Niets voor jou of je kind(eren), klopt dat?
Ik heb het eerst even laten bezinken maar ik ga desbetreffend persoon zeker even bellen morgen om te vragen hoe ze tot deze conclusie is gekomen. @Averlhach : Ik voelde me inderdaad behoorlijk aangevallen maar heb niet gelijk de deur dicht gegooid omdat ik de instantie die ze willen inschakelen gewoon kan laten zien dat ik een goede moeder ben. Ik heb niets te verbergen. Ze heeft niet gezegd waarom ze mij een iq test wilt laten doen. Zei alleen tot 3 keer toe "want daar heb ik ook mijn twijfels over". Het was gewoon een vreemd gesprek. Het klopt inderdaad dat alle hulp voor mijn man is en niet voor mij of de kids. Ze komen hier wel aan huis dus hebben gelukkig ook oor voor ons.
Okee ... advocaat van de duivel. Het kan natuurlijk zijn dat ze standaard "hard" inzetten, omdat vaak blijkt dat dit soort dingen niet echt met open armen wordt ontvangen. Natuurlijk is het niet leuk, maar vaak is een aai-aai aanpak totaal onbegonnen werk. Zachte heelmeesters enzo ... Het is natuurlijk ook een stukje perceptie, hoe jij het hebt ontvangen hoeft niet per definitie te zijn hoe ze het bedoelde. Nu was ik er niet bij, dus ik kan er niet over oordelen ... ik geef alleen een reden aan waarom iets zou kunnen zijn. Praat met de andere maatschappelijk werkster. Vraag hoe zij erin staat, kan ze zich erin vinden, is het raadzaam om hulp voor jou (want daar gaat het denk ik om) te zoeken al dan niet in de vorm van een gezinshulp. Ik kan me zo voorstellen dat een iq test noodzakelijk kan zijn om de hoogte/mate van hulp vast te kunnen stellen. Heeft niets met jou kunde als moeder te maken, maar alles met burocratische regelgeving. Ik denk ook niet dat het gaat om het wel of niet zijn van een goede moeder. Ik denk dat het gaat om een stukje ondersteuning waardoor het gezinsleven wellicht een stukje ademruimte krijgt.
als jij het gevoel krijgt dat je leven geleid wordt door hulpinstanties, dan moet je de touwtjes weer in handen (willen) nemen. Niet afwachten. Ga een plan maken hoe jij weer controle over je leven kunt krijgen. En dat kan prima met een gezinshulp ... ik denk zelfs beter als zonder.
Ik zou wel proberen te weten te komen waarom ze dat nodig vinden. Of rechtstreeks of via iemand anders (als dat kan??). Kijk er kunnen over bepaalde zaken twijfels zijn, alleen wat voor nut en meerwaarde heeft het om het uit te zoeken. En wat wil men met met de uitslag doen? En wat is "ook mijn twijfels over"? Want dat suggereert dat er meerdere twijfels zijn. Dus die kan je ook navragen. Ik zou zelf het heel graag willen weten en dan pas beslissen wat ik zelf wil.
Ik denk dat ik een beetje het gevoel heb dat ik faal met al de instanties. Terwijl het allemaal niet eens mijn schuld is maar ik moet er mee dealen. Toevallig kreeg ik gisteren telefoon van de maatschappelijk werkster die hier aan huis komt en weinig zei in het gesprek. Ze gaf aan dat het inderdaad wat netter geformuleerd had kunnen worden maar ze zei precies hetzelfde als wat jij nu zegt! Omdat je zelf het gevoel krijgt van Ojee wat nu?! heb ik het hier maar even geplaatst. En dat is maar goed ook want van reacties als deze ga je er anders tegenaan kijken. Bedankt!!
Ik ga dit zometeen met de psycholoog ook bespreken. Ik wil aan alles meewerken hoor maar als ze morgen zegt dat ik mn eigen stront op moet eten dan doe ik dat ook niet.
Ik snap het verband eigenlijk niet zo goed. Oke jouw man heeft hulp ingeroepen betreft zijn psychische situatie en zijn schuld, maar waarom moet er een maatschappelijk werkster met jou/jullie mee naar het CB met jullie kind en waarom zou jij een iq test moeten ondergaan? Zou hier dan ook best pissig over zijn.
Dat is ook wel iets wat mij opvreet hoor. Ik ben getrouwd en een half jaar later had hij een psychose. Vanaf toen allerlei instanties. Bovendien heb ik allerlei verplichtingen mbt zijn schulden omdat ik getrouwd ben en worden de veroorzakers (man en ex) beschermd lijkt het wel. Ben ook echt een week goed pissig geweest. De psycholoog komt om 15.30 dus eens kijken hoe hij er tegenaan kijkt en hoe mijn man doet.
Snap dat zoiets heel vervelend is en in rauw op je dak kan komen. Maar ik ben het wel eens met de rest. Een gezinshulp klinkt eigenlijk wel goed. Even wat aandacht voor jou en je kinderen. Want zoals je zegt, jij hebt hier eigenlijk niets mee te maken (psychose en schulden), maar natuurlijk lijdt jullie gezin hier wel onder. Een gezinshulp is er om je te ondersteunen daar waar nodig.
Ik ben het wel met de rest eens dat een gezinshulp wel fijn zou kunnen zijn en ik zou wat dat betreft de deur niet dichtgooien. Maar begrijp ik het goed dat de iq test voor jou is bedoeld? Want ik dacht dus voor je kindje met tos, dat zou een stuk logischer zijn. Een iq test voor jezelf lijkt me vreemd of je moet zelf daar behoefte aan hebben.
Het kindje met TOS word in september 4 jaar. Krijgt speciaal onderwijs en gaat de goede kant op. De test was echt voor mij bedoeld. Tussen de oudste en middelste zit 10 maanden dus de middelste praat de oudste na (maar toch meer en duidelijker). De jongste heeft ooit fysio gehad. Dit zou wel eens met mijn iq te maken kunnen hebben. Zo kwam het over. Ik ben bereid hulp te accepteren maar een iq test afnemen omdat iemand die ik 1 keer gezien heb aan me twijfelt daar moet ik nog even over nadenken.
Dat vind ik idd erg vreemd en zou ik ook weigeren denk ik. Ik vind het zachtgezegd bijzonder en zou daar zeker op doorvragen bij haar, hoe ze er bij is gekomen dat jouw iq een factor is in jullie gezinssituatie of de tos van je zoon terwijl ze jou maar 1 keer heeft gezien. Ik word ook weleens hulpverlening moe en zie op tegen weer iemand over de vloer (zoon heeft een heel zware vorm van autisme met een ontwikkelingsleeftijd van 2/3, hij is 8), maar de gezinshulp zou ik wel aannemen op voorwaarde dat er een goede klik is.