Ik was 16. Met mijn toenmalige vriendje waar ik ontzettend gek op was. Ik zei rond mn 14e al dat ik ooit door hem ontmaagd wilde worden. Heb er dus ook geen spijt van. In totaal heb ik 7 bedpartners gehad. Met 3 had ik een relatie, 3 "scharrels" en 1 one night stand.. Nooit spijt van gehad..
Op mn 15e. Door mn eerste vriendje. Nooit spijt van gehad. 8 bedpartners in totaal. Waarvan 5 one stands (wel meerdere malen btw) en 3 vaste relaties.
Met 24 door inmiddels mijn man (was ook mijn eerste relatie). Hij heeft er ook 'n paar jaar op moeten wachten voor ik zover was maar we zijn beide tevreden met hoe onze relatie zo gegroeid is. Kan me wel ergeren op tv programma's zoals "ik heb het nog nooit gedaan" van 'n tijd geleden. Net of 't zo onwerkelijk is dat je pas na je 20e eraan toe bent. Iedereen op zijn eigen tempo. Ik heb er in ieder geval geen spijt van.
Ik was 15. Achteraf had ik een betere keuze kunnen maken maar spijt? Nee. Dat is zonde van iets waar ik toen wel blij mee was. Bedpartners? Geen idee hoeveel, heb ze niet geteld. Ik heb veel lol gehad inmiddels al 12,5 jaar samen met mijn man ❤️
Op mijn 17e, heb 4 jaar een relatie gehad met deze jongen. Daarna weer een relatie van 4 jaar, toen een relatie van een jaar en toen vlak voor mijn 30e mijn man ontmoet. Dus ik kom op 4 bedpartners. Nergens spijt van gehad, ik weet dat ik heeeel blij ben met mijn man
Op m'n 15e geloof ik. Geen spijt van, was toentertijd intens gelukkig met hem. Aantal bedpartners zijn er véél. Ik ben een ongelofelijke sloerie geweest, zeker in het begin van m'n studententijd. Ook geen spijt van trouwens. Was op dat moment precies wat ik nodig had en heb er een hoop van geleerd.
Op mijn 14e. Heb ik geen spijt van. Daarna nog véél bedpartners gehad. Heb echt behoorlijk geleefd maar nergens spijt van.
Dan is het punt ook een beetje weg toch. Maar je bent wel met dezelfde persoon gebleven daarna, dus dat is dan alsnog wel mooi.
Op mijn 19e, in een aftands hotel in een achterbuurt. Mijn vriendje ging binnen een sleutel halen en ik moest buiten blijven. Ik was zo naïef dat ik op dat moment helemaal niet bedacht wat er daar binnen nog meer allemaal gebeurde. Hij was wel heel lief trouwens, deed niets wat ik niet wilde. Maar ik durfde het echt niet thuis, omdat ik christelijk ben opgevoed en mijn ouders mijn relatie überhaupt niet goedkeurden. Maar doordat ik verschillende malen aangerand ben in mijn jeugd, voelde ik me al zo ver aangetast dat het voor mij geen nut/betekenis meer had om me te bewaren tot het huwelijk
Ik was 23 bij mijn 1e keer. Echt spijt heb ik niet, achteraf gezien de viezerd die hij bleek te zijn (vreemdgaan/liegen etc) had ik die keer niet met hem willen delen. In totaal 2 bedpartners gehad, waarvan de laatste de vader van mijn dochter is. We zijn al wel sinds 2013 uit elkaar en ik geniet van het leven met mn kleine meid. Al met al ben ik zeer braaf geweest. Misschien ook wel omdat het hele naar bed met elkaar mij niks doet. Heeft het ook nooit gedaan ook.
Ik was 16. Was niet zo boeiend geloof ik, weet er weinig meer van. Heb veel te veel bedpartners gehad. Mn moeder was ziek (MS, daaraan ook overleden) en was het klassieke verhaal van niet lekker in mn vel zitten en aandacht zoeken om me (tijdelijk) wat beter te voelen.
Ik was 16, en het was met mijn huidige partner. Totaal geen spijt van en het was echt heel fijn! Daarvoor wel een vriendje gehad die graag wilde, gelukkig nooit met hem gedaan
Ik was 15, dat was op mijn school toch wel de leeftijd dat je het al gedaan had. Ik was namelijk nog redelijk laat. Met me 1ste vriendje, ik heb geen spijt dat ik het gedaan heb maat wel met de persoon met wie ik het gedaan heb (heb hem achteraf nooit leuk gevonden, dreigde altijd met zm en durfde hem niet te verlaten) Daarna nog 2 bedpartner gehad. Geen spijt daarvan. Ik had alleen voor mezelf nog gewikt dat ik wat "makkelijk" was, heb van sommige toch spijt dat ik het niet gedaan heb. Waren erg mooie jongens