Ik had verwacht dat ik het heel erg zou vinden maar voor een bevalling zoals hij is gegaan teken ik weer. Ik bleek al weeën te hebben de hele dag maar ik dacht dat het oefenweeën waren s'nachts heeft mijn vriend de vk gebelt en die kwam langs maar dacht dat er niks aan de hand was omdat ik zo rustig was bleek toen op 6 cm ontsluiting te zitten direct naar het ziekenhuis, daar hebben ze te lang gewacht met wat ze gingen doen mijn zoon had veel eerder geboren kunnen worden.. ze hadden een discussie over wel of geen ruggenprik, na 2,5 uur knoop doorgehakt, geen ruggenprik en mocht het nodig zijn ik andere pijnstilling kon krijgen maar is niet nodig geweest. Na het breken van mijn vliezen en 1,5 uur wee opwekkers was mijn zoon er binnen 25 minuten
Nou, het scheelt vaak ook of het je eerste of een volgende bevalling is hoor. Bij de eerste was ik na een bevalling van 8,5 uur (en 1,5 dag primen) en een vacuumverlossing ook echt een zombie. De 2e duurde slechts een paar uurtjes (5 uur pruimen, 1,5 uur bevallen) en is in 2 persweeen geboren. Geloof me, dan zie je er een stuk fruitiger uit.
1e bevalling ingeleid ivm zwangerschapsvergiftiging. Duurde best even (2 dagen primen, toch spontaan gebroken vliezen, 16 uur ontsluitingsweeën) en uiteindelijk na een uur persen is er een knip gezet en was ze er zo. Kijk er uiteindelijk wel goed op terug. 2e bevalling was niet zo prettig. Iedereen zegt altijd dat een 2e veel makkelijker gaat dus dat viel vies tegen! Bevalling heeft ruim 20 uur geduurd, ontsluiting vorderde totaal niet. Ruggenprik gekregen die even werkte, 45 min persen en weer gestopt. Uur weeën wegzuchten, weer een uur geperst en uiteindelijk wilden ze een keizersnede doen maar de gyn wilde nog 1 poging met de vacuümpomp doen en uiteindelijk met een fikse knip is ze geboren. Ze was groter dan gedacht en draaide tijdens het persen nog even scheef dus het zat niet mee. De 1e bevalling was dus wel oké en de 2e viel erg tegen.
Mijn bevalling viel ontzettend tegen.. Mijn oma en moeder hadden droombevallingen, op een totaal ruptuur van mijn moeder na dan. Bevallingen van ongeveer 6/7 uur. Dus ik had de hoop dat het worst case scenario ongeveer 12 uur zou duren. Op zwangerschapsgym werd verteld ieder uur 1 cm ontsluiting, dus kon wel kloppen zo mijn berekening. Ik liep maar 5 dagen overtijd. Had een heel apart gevoel. En mijn weeën begonnen 's avonds. Heel regelmatig, dus de verloskundige gebeld. 1cm ontsluiting, zou 's ochtends terugkomen. Rond 7 uur nog steeds 1 cm ontsluiting, maar om 13.00 trok ik het niet meer en ben ik met 2 cm ontsluiting naar het ziekenhuis gegaan. Een ruggenprik verder en een ontsluiting die niet wilde vorderen, ben ik uiteindelijk in een halfuur van 6 naar 10 cm ontsluiting gegaan. Kindje lag niet helemaal lekker en persen ging niet meer. 23 uur later, en een knip rijker en weet ik veel hoeveel hechtingen. Lag mijn mooie dochter na een heftige vacuümverlossing heerlijk vredig op mijn borst! Gynaecoloog had de maximale 3 pogingen nodig om haar te helpen en ik zat op het randje spoedkeizersnede, maar van alle paniek en bezorgde blikken heb ik niets meegekregen. Ook van de nasleep van de hechtingen viel me ontzettend mee. Nergens last van gehad!
Ik vond mijn eerste bevalling wel meevallen, had het eigenlijk veel erger verwacht. Heb bij deze bevalling wel een ruggenprik gekregen, maar zo achteraf denk ik dat het ook wel zonder had kunnen gebeuren. Inleiding, onder leiding van de gyn. Mijn tweede bevalling was simpel gezegd een ware nachtmerrie, het deed echt zoveel pijn zelfs ondanks dat ik ook bij deze bevalling een ruggenprik had (werkte alleen maar aan de rechterkant van mijn lichaam). De verpleegkundigen maakte de bevalling nog erger, door met het CTG apparaat in mijn buik te duwen tijdens een wee. Heb er 1 op haar vingers getikt. Zat vrijwel meteen in een weeen storm. Ze hebben mij een uur lang laten creperen van de pijn, waren persweeen. En waren op het nippertje op tijd om mijn zoon aan te pakken. Ben maar op eigen houtje begonnen met persen. Liep bij de vk, maar omdat het ingeleid werd kwam ik onder de gyn te lopen. De derde bevalling was een bevalling die ik iedereen gun!!! De weeen waren vergelijkbaar met voorweeen, het ging echt enorm vlot, het was zo rustgevend en vertrouwd. Zou wel 10000 van deze bevallingen willen. Heb het niet als pijnlijk ervaren, alhoewel de uitdrijving wel irritant branderig voelde haha, was ook het enige moment dat ik geluid maakte. Was van de rest helemaal zen Onder leiding van de VK.
Je moet kijken? Dan moet je wel heel erg lenig zijn. Laat ik nou mijn kin niet op mijn nek kunnen leggen i.v.m. geopereerde rug afwijking... Ik moest juist tijdens het persen mijn nek naar achteren gooien (in het kussen begraven, zeg maar).
Het viel mij vies tegen. Hoewel alles op papier perfect ging en ik er ook wel goede herinneringen aan heb.
De eerste bevalling viel flink tegen. dame bleef tm 42 weken zitten. weeen begonnen wel zelf maar moest uiteindelijk toch naar het ZH omdat de ontsluiting niet vorderde. achteraf gezien lag de kleine er verkeerd voor. heeft in totaal 18 uur geduurd waarvan 1,5 uur persen. weeen waren vanaf begin al niet te houden dus ruggenprik en de daarbij behorende toeters en bellen en infusen.. was door de prik redelijk pijnloos maar hij bleek scheef te zitten dus ik voelde alles voor de helft nog. tijdens het persen werd hij uitgezet. verschrikkelijk. belande van weinig pijn in een hel van pijn. ik was gewoon in paniek en wist niet waar ik het zoeken moest.. verschrikkelijke pijn gehad. ze moesten 3x met vacuumpomp trekken om haar eruit te krijgen.ingeknipt, totaal uitgescheurd. moest op OK gehecht worden. heb er nog maanden last van gehad. ik was spaans benauwd voor de 2e. Deze bevalling was echt totaaaaal anders. voelde wat lichte weeen. vlos gebeld omdat ik twijfelde of dit wel echte weeen waren. vlos kwam rond 22.00 uur kijken en die is vervolgens gebleven. rond 01.00 uur is ze na 10 min persen geboren. ik was de hele avond rustig. ik maakte gebruik van een geboorte TENS. plakkers op je rug en een afstandsbediening waar je jezelf tijdens een wee een soort stroomstootjes mee kon geven. deze stroompjes leiden je af van de werkelijke pijn en je lichaam gaat endorfines aanmaken die pijnstillend en rustgevend werken. echt, het heeft gewerkt. ik ben een echte panieker en ik was de rust zelf. iedereen was er verbaast over dat ik zo rustig was. op een gegeven moment begon het iets zeer te doen en werd ik onrustig maar toen bleek ik ook al 10 cm te hebben. 10 minuten geperst waarbij ik geen kik, geen kreun, helemaal NIKS gegeven heb. alleen een keertje gezegt dat het wel brandde maar toen was ze er al bijna. vond de prik van de verdoving voor het hechten daarna een stuk erger....... was compleet uitgescheurd maar ik zat na een uur al in kleermakerszit op mn bed. heb totaal geen last van de hechtingen gehad.
1e was geplande keizersnede, was top! 2e vaginaal, was helemaal ruk 3e ook vaginaal, nog erger dan de 2e 4e ook vaginaal, was geweldig!
De eerste en tweede bevalling vielen me mee (eerste met ruggenprik, tweede zonder pijnstilling). Derde bevalling ook zonder pijnstilling maar die deed echt vies veel pijn ... mede ook door flinke nierstuwing.
De eerste Was het heftigste. Ook omdat je niet weet wat je moet verwachten en het bij mij met een weeenstorm begon. Vanaf dat ik in bad zat kon ik het allemaal goed hebben en het eerste wat ik zei toen mijn zoontje er Was, was dat ik dit zo weer zou doen. Totaal 6 uurtjes die bevalling. De 2 daarna waren echt appeltje eitje. Binnen 2 uur na de start zonder veel pijn een mooi kindje eruit. Na de laatste zat ik met 3 dagen alweer op de fiets. En over 6 maanden mag ik weer! Kijk er echt naar uit! O en mijn kinderen zijn tussen de 9 en de 10 pond als ze geboren worden, dus de grootte van het kind hoeft echt niets over de bevalling te zeggen!
Het viel me beide keren tegen. Eerste bevalling duurde ontzettend lang. Uiteindelijk ruggenprik maar meer dan 2 uur geperst en subtotaal. tweede bevalling ging veel sneller maar voelde vanaf de eerste wee paniek. Ruggenprik kon helaas niet ivm te snelle ontsluiting. Paniek kan ik nog steeds voelen als ik eraan terugdenk. Daarna ook nog eens ruim 3 liter bloed verloren. Voor mij is bevallen nu wel klaar hoor. Ga het nooit weer doen.
Ik vond mijn bevalling erg tegenvallen! Afgelopen woensdag om 23.45 zijn mijn vliezen gebroken. Donderdag om 06.30 begonnen de weeën om de 10min. Zo rond half2 kwamen ze om de 5min. Ontsluiting 1 cm, half 4 nog steeds 1cm ontsluiting en weeën om de 5min. Half 5 ctg, terug naar huis. Weeën om de 2min, nog steeds 1cm. Weeën (rugweeen er ook bij) zonder nog een pauze er tussen om half 7 heeft mijn verloskundige omdat de ontsluiting nog steeds niet vorderde het ziekenhuis gebeld, (ik zou vandaag pas ingeleid worden anders.. als het niet opschoot) dat ik er per direct aan kwam voor pijnmedicatie. Eenmaal in het ziekenhuis, ctg, ruggeprik en 3cm. Om 22.30 zat ik op 7cm ontsluiting, Maar de weeën gingen toen niet lekker dus wee opwekkers er ook nog bij gekregen (Wat was ik inmiddels blij met mn ruggeprik!) Om 1u mocht ik persen, Dit is na 2 persen stop gezet omdat ze op de ctg het hartslagje van mijn kindje niet goed genoeg vonden. Hebben ze nog bloed bij hem afgenomen van het hoofdje (tijdens de bevalling) Om te kijken of er zuurstof te kort was, (gelukkig niet) en nadat ik weer zo'n 20min mocht persen (de wee opwekkers waren inmiddels zachter gezet en weer harder) is ons zoontje donderdag op vrijdag nacht (23juni) geboren. Er is ook een knip gezet en natuurlijk gehecht. De vacuümpomp moest er ook bijna bij komen, maar dit hoefde gelukkig niet
Nou gelukkig niet de enige met een rampenbevalling Hier ingeleid ivm medische toestand van mijn dochter. Was 38.1 op dag van inleiding en ook grieperig. Ben dus op dag 1 op maandag 3x geprimed, ben op dinsdag 2x geprimed en een ballon. Woensdag wederom geprimed en een ballon. Ben naar een grote bevelkamer gebracht. Ze hadden de hoop dat ik de ochtend niet zou halen. Had eindelijk sinds een week heerlijk geslapen! Ik had wel 3cm donderdagochtend, maar doordat het beurs voelde, lukte het moeizaam om de vliezen te prikken. Aangezien ik nog wel wat weken in het zkh ging doorbrengen en het al niet zo soepel verliep, een ruggenprik gekregen. Daarna zijn mijn vliezen geprikt rond 12u. Dag 4 van de inleiding dus! Vanaf 16.00u kwamen de weeën er doorheen, infuus vloog er nog af, waardoor er een bloedbad ontstond. Om 17.30 anesthesie gekomen en epiduraal een tikje terug gehaald en bijgespoten. Rond 20.00u hetzelfde verhaal. Rond 23.00u idem en kon ze niks meer voor me doen. Zat toen nog maar op 7 cm. Nog met spoed een echo of het echt geen sterrenkijker was. De weeën waren redelijk op te vangen, alleen niet fijn als je al behoorlijk uitgeput bent en geen kant uit kan en het ook nog is niet opschiet. Om 00.30u kreeg ik eindelijk persdrang. Bij toucheren op 9cm. Randje is weg gemasseerd en tegen 1.00u mocht ik persen. Wonderbaarlijk voelde ik daar niks van en vond ik het heerlijk dat er wat gebeurde. Ze is om 2.32 geboren na dus 1,5u persen, met vacuüm en een knip. Finaal uitgeput en totaal verzopen door de hoeveelheid vocht en pijnstilling. Mijn dochter werd direct meegenomen en in coma gebracht. En ik heb nog een uurtje gelegen voor de hechtingen. Maar het deed me niks. De bevalling ook niet, was vooral heel erg moe en uitgeblust, maar dankbaar dat mijn meisje schor huilde. Dat zei meer dan duizend woorden. Pijn nee niet echt, allicht deed de pi toch iets? Vervelend ja! Heel vervelend om 90u te liggen! Kijk nu niet naar de bevalling uit. Wil absoluut geen inleiding dit keer! Ik heb een hoge pijngrens en kan veel hebben, maar heb onbewust heel lang last gehad van alles bij elkaar. Ben een type dat gaat maar door, dus heb het mezelf en anderen niet makkelijk gemaakt.
Ik vond bij alle vier keren de naweeën veeeeel erger. Maar het schijnt dat ik daar ook weer extreem in ben.
Bevalling 1 vond ik toch wel tegenvallen.. Man wat duurde dat vreselijk lang en wat een pijn.. Bevalling 2 viel reuze mee, ging stukken sneller.. Bevalling 3 was een eitje.. Zo doe ik er nog wel 10 haha
Het viel mij echt 100 procent mee vliezen om middennacht gebroken vanaf 03.00 uur af en toe weeen om 9 uur 3 cm ontsluiting om 12 uur 5 cm, vanaf 13.30 uur weeen om de 3 min moeten wegpuffen, om 15.30 nog steeds 5 cm en om 18.00 uur 8 cm en de kleine is om 18.23 uur geboren na 20 persen. Dus ging uiteindelijk ineens heel snel maar echt viel mij reuze mee. Alleen toen het hoofdje stond ging meneer zijn hoofd bewegen en nog even wat schoppen in mijn buik, met als gevolg dat ik dacht mijn bekken brak maar dat duurde maar 5 min toen was hij er al.
Ik vond de ks flink tegen vallen maar dat is meer om het feit dat mijn verdoving was uitgewerkt voor dat ze klaar waren met hechten. Verder vond ik het herstel erg pittig!