Intrusies las ik hier net. Grappig ik wist niet dat 90% van de mensen dit wel eens heeft. Weer wat geleerd van ZP! Bedankt voor het openen van het topic TS !
Ja dit heb ik ook wel eens, gelukkig niet meer zo vaak als vroeger. Kan er echt naar van worden af en toe.
Ja dit! Dan denk ik hoe zou dat voelen en zouden we dan allemaal dood zijn en wie er dan op onze begrafenissen zouden komen ... Maar dit is sporadisch niet iedere dag of zo.
Heb even gezocht op intrusies en door de voorbeelden die gegeven worden, blijk ik dus gewoon een heel normaal mens te zijn.
Ik vond het heel gewaagd dat je dit topic opende, zat er ook wel eens aan te denken maar dacht dan, nee joh dan denken ze hier allemaal dat ik gek ben. Dat valt dus wel mee blijkbaar
Nee niet in die mate, waar ik me wel enorm zorgen over kan maken.. Stel er gebeurt iets met mij, waardoor ik niet kan reageren, wat zou mijn dochter dan doen (3 jaar) en binnen hoelang komt er hulp. Hier kan ik echt wakker van liggen. (Ben alleen met m'n dochter)
Nee, wel eens over dat ik ziek zou worden of bang zijn dat de auto in het water terecht komt. Maar verder niet.
Ja heb ik ook en ik word er knettergek van. Intrusies heet het voglens mij. Ik heb het gelukkig niet heel veel maar als ik het heb moet ik dus wel echt janken. Ik heb het nog erger dan jou trouwens qua de dingen die ik denk. Dat iemand mijn kat meeneemt en levend vilt ofzo. Echt afschuwelijk. Word nu al verdrietig.
Nou, zoals eerder gezegd, intrusies zijn heel normaal hoor! Ik heb er ook wel met enige regelmaat last van. Vooral als ik me in mogelijk "gevaarlijke situaties" bevind, bijv. op de snelweg of als ik met dochter langs stijle helling loop met daaronder diep water... Met de blender heb ik ook dagelijks zieke gedachtes. Sta ik zogenaamd vredig een smoothie te maken terwijl ik me dan inbeeld hoe erg het zou zijn als ik mijn hand erin zou stoppen en ik dat ding aanzet... :O.
Nee eigenlijk niet.. Ik heb wel eens als mijn vriend en ik weg zijn van huis en onze hond is thuis, dat ik denk 'stel we krijgen een ongeluk, hoelang zal de hond dan alleen zijn voordat iemand uit huis haalt en hoe verdrietig zal de hond dan zijn...' Dat vind ik dan ineens ontzettend zielig voor de hond. Dat hij dan eeuwen op ons wacht en misschien wel veel uren duurt voor iemand hem uit huis haalt. Hier word ik dan ook erg verdrietig om. Dan moet ik ook snel de gedachte weg laten varen.
Herkenbaar! Mijn hoofd kan hele zieke dingen bedenken. Normaal gesproken geen probleem, en kan ik het ook weer vrij eenvoudig loslaten. Vlak na de geboorte van onze jongste zoon schoten mijn gedachten echter uit de bocht en ben ik in een postnatale depressie beland, omdat ik het niet los kon laten. Mijn gedachten gingen echt met me aan de haal. Tijdens de psychotherapie die ik toen kreeg heb ik mijn grootste angsten moeten benoemen, was heel heftig en confronterend, maar wel nuttig. Mijn angsten zitten vooral rondom mijn kinderen, dat ik ze niet voor alle akelige dingen kan behoeden.
Ja hoor intrusies... Hier ook last van, met name in stressvolle periodes. Jammer genoeg is een van de rampscenario's die vroeger in mijn hoofd opkwamen werkelijkheid geworden. Hierdoor bedenk ik nog meer dingen, en is dat ook enger omdat je weet dat dit soort dingen heel soms echt gebeuren. Maar heb er in het dagelijks leven gelukkig niet al te veel last van.
Ik heb het heel erg gehad, vooral een soort angst dat ik zo zou handelen (bv onder gesloten spoorbomen doorlopen, van een hoge flat afspringen, of gewoon heel dom iets stelen in een winkel, eigenlijk nooit met betrekking op anderen), nadat ik therapie heb gehad voor een angststoornis is het énorm afgenomen. Ik heb die gedachtes nog wel hoor, maar niet meer die angst
Ik heb alleen weleens gedachten van: wat als ik alleen thuis ben met mijn dochter en er overkomt mij wat, kan mijn dochter zich dan redden? Ben vorig jaar 4 maanden alleen geweest met mijn dochter, omdat mijn man toen opgenomen was. En het ging weleens door mij heen. Stel dat me wat overkomt, kan ze zich dan redden? Komt er dan wel hulp? Voor de rest herken ik me niet in jouw gedachten ts.