Mijn zoontje is 4.5 maand oud en slaapt in zijn eigen bedje naast ons bed. Het is echt een knuffelbaby, hij ligt niet graag in de kinderwagen maar zit veel liever in de draagdoek. Hij speelt heel goed zelfstandig in de box of de wipper en als hij moe is, gaat ie in de doek. 's Avonds als wij gaan slapen, slaapt hij goed in zijn bedje met ons ernaast. Maar sinds een tijdje denk ik dat hij eng droomt of zo, hij huilt dan in zijn slaap en is heel onrustig. Met aai over de bol, toespreken of handje vasthouden krijg ik 'm wel iets rustiger maar hij kalmeert pas echt als ik 'm oppak. Dan vlijt hij zich helemaal tegen me aan (net of 'ie in de doek zit) en ligt hij heel ontspannen. Het probleem is alleen dat ik er ook heel ontspannen van word, dat lekkere warme lieve lijfje tegen me aan en die heerlijke babygeur, dus ik val zelf ook weleens in slaap. Kan dat kwaad op deze leeftijd? Ik weet dat jonge baby's niet in het ouderlijk bed mogen maar vanaf welke leeftijd is het veilig? We liggen als volgt: ik lig met mijn hoofd hoog op mijn (vrij platte) kussen en heb mijn rechterarm ook op het kussen. Hij ligt met zijn hoofd op die arm en blijft zo liggen of richt zich iets zijwaarts zodat ie in het holletje van mijn nek ligt. Ik slaap in een T-shirt maar dat trek ik dan uit omdat ik bang ben dat hij niet kan ademen door de stof. Hij ligt gestrekt en ik krul mijn benen iets zodat mijn lijf een soort 'banaan' vormt om hem heen. Alleen mijn onderbenen liggen onder het dekbed. Als mijn man wakker wordt en hij ons zo ziet slapen blijft hij wakker als bewaker. Volgens hem verroer ik mij nooit als de baby erbij ligt. Wij hebben een breed bed dus mijn man ligt een aardig eind verderop. Doordat ik mijn arm om mijn zoontje heb kan hij niet in de bedspleet of van het kussen rollen. Mocht dit niet veilig zijn, weet iemand hoe je wel veilig kan slapen met een baby van een paar maanden oud, en anders hoe ik hem wel de geborgenheid kan geven die hij wil zonder dat ik zelf in slaap val?
Kijk eens op de fb-pagina van "veilig samen slapen" daar lees je heel veel tips om veilig samen te slapen met een new born. Het is bewezen dat moeders die samen met hun baby slapen minder diep slapen, als vanzelf de houding aannemen die jij beschrijft en vrijwel niet bewegen. Het is wel belangrijk dat je geen medicatie slikt, geen alcohol drinkt en liefst bv geeft. I.p.v. het dekbed kun je ook een gewone deken met laken gebruiken, dan kun je jezelf meer toedekken en is het niet gevaarlijk voor je baby. Ik trok vaak een vest aan, om zelf warm te blijven.
Ook vanuit VeiligheidNL nog even een reactie. Het grootste risico van samen slapen doet zich voor bij baby's van 0 tot 4 maanden. Als je rookt, medicijnen slikt of veel stress hebt, raden we het af om de eerste 6 maanden samen te slapen met een baby. Wel is het uiteraard altijd belangrijk om rekening te houden met het dekbed, de spleet tussen de matrassen en de kussens, maar dat doe je al Als je meer wilt weten, lees je onze veilig slapen tips. En hier kun je ons ook altijd bereiken. Groet, Angela VeiligheidNL
Wij slapen ook veel samen, al vanaf de geboorte eigenlijk. Dekbed weg vanwege de warmtestuwing en dan inderdaad in zo'n gekrulde houding. Je slaapt zelf iets minder lekker maar als onze zoon niet wil slapen in eigen bed slaap ik helemaal niet De Facebook pagina veilig samen slapen haal ik ook veel tips vandaan. Geniet ervan, er komt een tijd dat ze het absoluut niet meer willen
Ik heb vrijwel het eerste jaar alleen maar samen geslapen met mijn zoontje. Heerlijk! Het bed stond tegen de muur en mijn baby lag aan mijn kant omdat mijn man bang was dat hij hem per ongeluk een por zou geven of bovenop m zou gaan liggen. Onze zoon was een slechte slaper toen hij in zijn mooie wiegje lag naast ons bed, had continue bevestiging nodig dat ik er nog was, wilde kroelen en tegen me aan liggen. Toen hij wat ouder was pakte hij vaak mijn hand als hij s nachts wakker werd, en viel vervolgens meteen weer in slaap. Heerlijk dat warme bolletje tegen me aan, haha. Wat een verschil, ipv max 4 uur sliepen we allemaal langer en beter. Ik ben er van overtuigd dat het onze hechting goed heeft gedaan! Om het veilig te houden sliep hij dus aan mijn kant, (on)bewust hield ik ook in mijn slaap er rekening mee dat hij bij me lag. Daarnaast sliepen we zonder kussens in bed, en geen dekbed over mij en de baby heen maar een deken tot op de heupjes. Maarrrr mijn man vond het na een jaar echt helemaal welletjes geweest en toen hebben we hem langzaam laten wennen aan een eigen bedje/kamertje. Momenteel ben ik weer in verwachting van een dochter en schaffen we een co-sleeper aan zodat mijn man zich ook wat comfortabeler voelt. Zo kan ik haar s nachts ook makkelijk voeden en gerust stellen.