Hallo, Mij zoontje is inmiddels drie jaar en een actief kind. Heeft super veel energie en nauwelijks rustig te krijgen. Nu vallen mij een aantal dingen wel op. Hij slaat schopt en spuugt als het hem niet zint, straf? Interesseert hem niet als ik hem in de hoek zet loopt hij er weg dit houd hij wel 70 keer vol als ik hem terug blijf zetten. Zet ik hem even boven even een time out dan breekt hij me boven de kamer af en begint met spullen te gooien en tegen de deur te trappen. Even buiten zetten ? Nou dan gaan we gewoon modder tegen de ramen gooien oftewel stenen. Ga ik op zijn hoogte op de hurken en vertel hem rustig dat ik zijn gedrag niet leuk vind slaat hij me gewoon nog eens in het gezicht. Aandacht vragen doet hij de hele dag hij kan geen 5 min alleen spelen behalve met andere kinderen. Als er bezoek is of ik ben in gesprek met mijn partner dan zal hij alles eraan doen om aandacht te krijgen door middel van schreeuwen, slaan of spullen gooien. Hij friemelt de hele dag aan zijn nagels en plukt, dit komt hij me dan ook laten zien " kijk weer een nagel eraf geplukt " Kan totaal niet stil zitten alleen maar met wat lekkers maar zodra het op is is de rust weg. Hij is altijd druk geweest en als baby huilde als baby erg veel Herkent iemand dit gedrag? Groetjes
Nee.. Die van mijn is zeker geen heilig boontje maar wat jij omschrijft vind ik best extreem, zeker voor een 3 jarige. Maar dat is echt puur in vergelijking met mijn dochter en een handje vol kinderen van die leeftijd die ik ken.
Even wat vraagjes die in mij opkomen; Gaat je zoontje ook naar het kdv of peuterspeelzaal? En zo ja, hoe is zijn gedrag daar? Zijn er ook momenten/periodes dat het beter gaat of laat hij dit gedrag altijd zien?
Ik herken het helemaal! Straf betekend hier ook inderdaad dat m'n zoon helemaal door t lint gaat. Gillen, krijsen, slaan,schoppen,bijna het idee wat jij omschrijft. Mijn zoon is zo'n eeuwige stuiterkont. Wat mij hielp is eens te lezen over een gevoelig kind, hsp, Hooggevoelig en prikkelzoekend. Mijn zoon zit soms echt aan zijn tax wat ervaringen betreft, maar blijft prikkels zoeken. Hij loopt dan op een gegeven moment over. Dat is het moment waarop je dan zegt: en nu op de trap! Maar eigenlijk heeft je kind dan alleen jou nodig, je rust,begrip. Ik bedoel niet te zeggen dat je kind geen straf hoeft te krijgen,maar soms weet je kind zich geen raad met zichzelf... Wat ik een leuk boek vind is 'draakje vurig', van scrivio media. Google daarop,misschien lijkt dit hierop. Mijn zoon is altijd actief,slaapt niet veel,als baby ook al onrustig. Is net vier, wonen in kinderrijke buurt. Ik had vanmiddag twee van zijn vriendinnetjes hier. Zaten te knutselen. Zoon doet actief mee en floep, weg. Is hij bij de buurvrouw wat wezen drinken (ehh ja dat kan hier, zoontje speelt in de buurt,bij buuf mag hij binnenlopen) Daarna weer poosje meegespeeld en hups,weer weg. Bij de mama van het achterbuurmeisje geweest om te kletsen en een plakje worst te halen. Daarna weer terug. Hij blijft maar prikkels zoeken,nooit tevreden. Kan genieten/ ontspannen onder de douche. In de natuur geniet hij ook,kan dan genieten van even kijken naar de lucht of ruiken aan een bloem. Ziet alles,hoort alles,snel afgeleid. Een heerlijk enthousiast kind, maar ook enorm druk
Op school of ergens anders is hij wel drukker als een anders,maar de uitbarstingen heeft hij vooral thuis. Thuis ontlaad hij
Ik heb een pittig 3 jarig meisje maar zo extreem. .. Nee. .Dit ken ik niet. Het lijkt wel alsof hij continu over grenzen heen gaat. Zijn de grenzen in jullie opvoeding duidelijk? Hij vraagt veel aandacht zeg je, zijn er vaste momenten waarop jullie samen dingen doen? Kun je hem wellicht duidelijk maken dat jullie samen spelen en jij daarna weer in huis wat moet doen? Heeft hij broertjes of zusjes? Verveeld hij zich? Gaat hij naar psz of kavels?
Ja hij gaat 1x per week na kdv van 8 tot half 2 hier was dit gedrag rond de anderhalf tot 2 jaar maar meer het slaan na andere kindjes niet na de juffrouw dit is opgehouden en hoor daar niks meer over dit gedrag. Hij speelt leuk met de kindjes daar. Hier sindskort bij ons in de straat speelt hij ook met kinderen maar dan moet t wel volgens ZIJN manier. Hij is altijd druk geweest en overbeweeglijk. Altijd wel een kind wat "anders" was voor mijn gevoel dan.
Ja wel proberen zo goed mogelijk de grenzen aan te geven maar ik ben eerlijk soms ben ik er te moe voor hij is zo vermoeiend. Maar daar zijn wel nu wel weer goed mee bezig en consequent zijn nee is nee al is dat bij hem vaak erg moeilijk om vol te houden zo kan hij als hij een snoepje vraagt en dit niet krijgt letterlijk een uur door blijven vragen " jawel ik wil wel een, mama mama , ik wil wel een snoepje " en deze zin niet gelogen wel 100x keer achter elkaar. We werken wel veel, maar als ik dan met hem naar een binnenspeeltuin ga en daar 1 op 1 met hem ben dus hij heeft volledig mijn aan aandacht maar zodra we thuis zijn begint hij weer " kom je spelen, mama kom nu kom NUUU " het lijkt wel alsof hij zich verveelt.. en gaat 1 dag per week naar kdv van 8 tot half 2
Even ter aanvulling, bevalling was ingeleid duurde erg lang, hij is met pomp geboren. Huilde veel , kwamen erachter door osteopathie dat nekwervels waren verschoven. Hij heeft fysiotherapie gehad, naar osteopathie en chiropractor geweest tot zo ongeveer 13 maanden. Daarbij hadden hij reflux en omeprazol en domperidon tot 2 jaar gehad. Hij kon nooit eventjes toen hij bv 9 maanden was de omgeving verkennen kruipend zoals vele kindjes dat doen hij was meteen t huilen en t jammeren zodra hij langer als 1 min op de grond lag. Leek nooit tevreden. Veel mensen zeiden altijd " oh deze tijd gaat zo snel jammer dalijk loopt hij al" en ik dacht : liep hij maar dan kan Hij misschien zichzelf wat meer vermaken" maar nee.. zo was het niet. Zelf gebruik in medicatie voor adhd.. herken mezelf wel in hem.
Helpt het om altijd op een zelfde moment een snoepje te geven? Dan weet hij waar hij aan toe is en houdt het vragen misschien op. En dan natuurlijk nooit hier vanaf wijken.
Ondanks we ook een actieve stuiterbal hebben herken ik zijn gedrag niet. Hij is hoogstwaarschijnlijk hooggevoelig en waarschijnlijk een ontwikkelingsvoorsprong. Hij was als baby niet makkelijk, te vroeg geboren, verborgen reflux en sliep weinig. Wanneer het hem niet lukte was hij snel boos en gefrustreerd. Bijvoorbeeld het rollen van rug naar buik stopte hij pas met oefenen tot hij het kon, oefende ook midden in de nacht. We geven hem meer uitdagender speelgoed of maken het speelgoed wat we hebben moeilijker. We hebben duidelijke regels en zijn consequent. Ik zoukijken of je thuis meer structuur aan kan bieden, is het zo dat hij zich in houd op de opvang of mist hij structuur? Je zou dagritme kaarten kunnen gebruiken dan hoeft hij nietmeer te vragen mama ga je met mij spelen of mag ik wat lekkers. Je stuurt hem dan naar je plek waar jede kaarten hangt.
Deels herken ik het wel, al is dit soort gedrag hier in fases aanwezig. Het is heel pittig! Ik snap dat je vermoeid daarvan raakt. Mijn zoontje bleek veel verder te zijn in ontwikkeling en verveelde zich dus ook. Hij is 3,5 en we doen spelletjes met hem die ze op school in groep1/2 doen. Daarvoor moet hij moeite doen en dat helpt. En dat jullie veel werken helpt waarschijnlijk niet mee... niet lullig bedoelt maar hij heeft jou nodig en rust & regelmaat. Mijn zoontje vind het bijv. heel moeilijk om bij veel verschillende mensen te zijn, die allemaal hun eigen ritme hebben en regels.
Je geeft aan veel te werken, maar hij gaat slechts 1 dagdeel naar het kinderdagverblijf. Waar gaat hij de andere dagen naartoe? Wat hier werkt is een keuze geven. Zoals vanmorgen, wilde hij perse zijn regenlaarzen aan (ehh ja, met dit weer). Dan zeg ik, of je schoenen of je sandalen. Dan heeft hij het gevoel dat hij mag kiezen. Bij zeuren om een koekje/ snoepje zeg ik: óf een banaan, óf een appel/ boterham etc... vul maar in. Tot nu toe lijkt dit veel discussies te stoppen. Succes, het klinkt behoorlijk pittig!