In juni 2018 ga ik trouwen maar zoals elke bruid (to be) droom ik al heel lang over het moment dat je je bruidsjurk mag gaan uitzoeken! Dat moment is voor mij aanstaande zaterdag! Mijn moeder is overleden, dus het zal ook een emotioneel beladen dag worden.. Ik had mijn vader, 'stief' moeder, vriendin en schoonmoeder mee gevraagd voor deze pasdag. Mijn vader haakte al snel weer af, hij wil heel graag de jurk voor me betalen, maar ziet het niet zitten om met 'al die vrouwen' op pad te gaan. Nou ja, snap ik ergens wel, maar ik heb al geen moeder die mee gaat, nu dus ook geen vader (maar die wil wel mee als ik mijn keuze gemaakt heb). Mijn vriendin heeft afgezegd omdat ze in een hele zware therapie zit en dit erg onderschat had en dus aangaf voor mij geen gezellige aanwinst te zijn. Dat begrijp ik helemaal, dus werd het ik met m'n 'moeders' op pad. Ik kan het met beiden moeders goed vinden, dus daar ligt het niet aan.. maar raakte gisteren toch erg teleurgesteld. Ik had dinsdag nog aan mijn stiefmoeder gevraagd of ze zaterdag nog andere plannen had (ze gaan in de weekenden regelmatig uit eten) en nee, ze had heel de dag voor mij vrij gehouden. Vond ik super leuk om te horen! Ik stelde daarom voor om na de passessie nog wat te shoppen en ergens nog wat te eten (al was het een biefstuk bij een bistro, hoeft niks van bijzonders te zijn). "ja, helemaal leuk" was het antwoord. Schoonmoeder is in mijn beleving altijd in voor shoppen en eten en ook dat zou wel goed komen, DACHT ik! Gisteren kreeg ik van mijn stiefmoeder een appje dat m'n vader een afspraak had gemaakt voor zaterdag avond (met vrienden wat eten) en dat ze dus niet mee ging eten (ze had in mijn ogen ook gewoon kunnen zeggen: sorry, maar ik heb met ... afgesproken!). Teleurstelling 1. Toen stuurde ik m'n schoonmoeder een appje of zij dan nog wel iets wilde eten ergens, maar voor haar hoefde het dus ook niet perse, want zondag gaat ze al friet eten en ze wilde eigenlijk ook nog zaterdag over een braderie want daar was een lingeriewinkel met mooie bh's waar ze wilde kijken! Teleurstelling 2! Ik had het helemaal in mijn hoofd om er een gezellige 'moeder'-dochter dag van te maken, maar blijkbaar hebben mijn moeders dat toch heel anders in hun hoofd! De pasafspraak staat om 11.00 gepland en zal heus niet heel de middag zijn, maar ik zag het toch ook niet voor me om na de bruidswinkel weer meteen in de auto te hoppen en weer terug naar huis te moeten gaan.. we gaan naar antwerpen, dus een hele leuke stad om nog even in rond te kijken.. ik voel me in die zin eigenlijk 'achtergesteld'. Iets wat voor mij een grote dag is, voelt nu alsof we dit 'even tussendoor' moeten doen.. Ik was gisteren avond in alle staat om heel de afspraak te annuleren en heb nog steeds het gevoel alsof dit voor hun veel minder belangrijk is dan voor mij (is voor iedereen de eerste keer bruidsjurken passen). Misschien heb ik het veel te veel geromantiseerd, maar ik had zo uitgekeken naar een gezellige dag en voor mijn gevoel is dat nu niet meer, omdat het enerzijds letten op de klok wordt en anderzijds wilde een ander eigenlijk na het passen meteen naar huis voor die !%($!^#^ braderie dus voelt het als een verplicht 'gezellig' rondje stad... Ik woon trouwens in Nederland, dus niet 10 min van antwerpen af ofzo dat we zo thuis zijn... Ik ga het zeker nog wel uitspreken dit gevoel, maar ben ik nou echt te veel eisend hierin?
Geef je gevoel zo snel mogelijk aan dan snappen je moeders ook waarom jij eventueel anders kan reageren. Een trouwjurk passen is niet iets wat je even tussendoor doet je bent gauw al 2 a 3 uur bezig. Alleen al het aantrekken van zo'n jurk kost een hoop tijd. Reken gauw op 15/20 minuten per jurk.
Ik zou een lekkere lunch voorstellen. Als je om 11 uur gaat passen ben je waarschijnlijk rond 2 uur klaar. Prima moment voor een lunch en zo is iedereen nog op tijd thuis. Ik heb jaren in een bruidsmodewinkel gewerkt en ik denk dat je al heel blij moet zijn dat beide dames meegaan. Dat is echt zo vaak een punt van ruzie geworden bij bruiloften....
haha ja mijn aanstaande zei alleen: zie je nou wel dat je mij gewoon mee had moeten nemen! Dat viel ook niet in goede aarde.. al gaf hij wel te kennen het braderie idee belachelijk te vinden..
Ja, 2-3 uur had ik ook zo bedacht, volgens mij ben je dan ook wel 'klaar' ermee... Ik zal mijn gevoel zeker nog wel uitspreken hoor!
Ik snap je teleurstelling wel. Het is voor jou een heel bijzonder moment en dan hoop je dat de mensen die het dichtst bij je staan het ook zo bijzonder vinden. Wanneer dan blijkt dat dit niet het geval is kan ik me voorstellen dat je daar van baalt. Probeer er toch van te genieten en wees blij dat ze iig bij het passen aanwezig zijn. Want uiteindelijk gaat het daar om en niet die biefstuk bij de bistro
Bedankt voor de tip en fijn om te horen dat mijn entourage toch nog wel 'bijzonder' is.. misschien heb ik teveel TLC gekeken
Ja je verwoord precies wat ik voel... het gaat me trouwens niet eens om heel de biefstuk, maar waar ik mezelf normaal altijd als 2e weg zet en zo flexibel ben en aan iedereen aanpas en met iedereen rekening hou wilde ik dat zaterdag gewoon eens niet zijn en juist degene zijn die 'voorrang' heeft op iets anders.. (de afspraak staat al 4 maanden vast ofzo!)
Ik snap je gevoel wel. Je had een heel beeld voor je van de pasdag en dat zien de je stief-, en schoonmoeder niet zo. Maar aan de andere kant als je om 11u gaat passen, ben je 2u later klaar. Dan nog gezellig even lunchen en dan heb je waarschijnlijk ook een mooie dag gehad. Zeg het wel tegen de anderen voor zaterdag, dan weten zij ook hoe belangrijk het voor jou is en waarom. Veel plezier!
Ga gewoon lekker jurken passen, neem de tijd die je nodig hebt en kijk daarbij niet op de klok. Voor de tijd aangeven dat je afhankelijk van de tijd die jullie nog over hebben en wat voor beide moeders uitkomt, graag nog zou gaan lunchen. Zoiets zou ik doen. En verder niet teveel over inzitten dat beide moeders nog andere dingen gaan doen die dag.
Ik snap jouw gevoel. Het is toch iets bijzonders en deze dag moet om jouw draaien. Dat anderen daar anders over denken is voor jouw gevoel gewoon rot. Ik denk dat uitspreken de enige optie is. Ik denk niet dat zij erbij stil staan dat jij graag de hele dag een beetje 'jouw dag' wil maken.
Persoonlijk snap ik niets van heel die poeha, voor mij was dat jurk uitzoeken helemaal niet iets speciaals. Voor jou wel, maar dan kun je er dus niet vanuit gaan dat iedereen dat doorheeft als je het niet duidelijk uitspreekt. En ik weet niet in hoeverre je dat hebt gedaan. Want ik begrijp dat je erg baalt omdat een speciaal moment nu misschien minder speciaal wordt, maar ik kan ook begrijpen dat je "moeders" niet doorhebben hoe jij dat ervaart, aangezien dat voor heel veel mensen niet zo bijzonder is (volgens mij is dat iets typisch amerikaans en heb je idd teveel tlc gekeken . Wat ik dan ook wel weer een grappig programma vind).
ik snap het wel... Voor jou is het wel bijzonder, jij gaat bekijken wat je op een van de mooiste dagen van je leven aan gaat doen. En dan zou een gezellige dag moeten zijn, zonder tijdsdruk e.d. Noem mij maar kinderachtig maar ik zou dus ook teleurgesteld zijn. Hoeveel moeite is het voor de moeders om die dingen even een andere dag te doen...
Rare vraag misschien. Maar kun je niet je moeders afzeggen en alleen met je echte vader gaan?. Zodat de moeders hun eigen dingen kunnen doen. Ik zo overigens ook erg teleurgesteld zijn.
Ik vind niet dat jij overdrijft in de teleurstelling. Ik denk dat jij je moeder heel erg mist en die extra trots mist op de dag van het uitzoeken van de jurk. En dat je wellicht met de andere moeders dit gevoel alsnog wil beleven. Als ik gelijk heb zou ik dit bespreken met beide moeders en kijken of er een andere dag te plannen valt waarin het wel mogelijk is.
Ik snap je gevoel echt wel. Ze spreken iets met jou af en zeggen dan stuk voor stuk af. Had ik ook niet leuk gevonden. Is het misschien een idee om met 1 van de ouders daar heen te rijden en dat je man zo'n 2 a 3 uur later arriveert in Antwerpen? Kunnen de ouders mooi samen terug rijden en jij met je man shoppen en daarna lekker uit eten. Heb je toch een leuke dag en hij ziet je jurk niet en hoeft ook niet 2 a 3 uur buiten te gaan staan wachten. Ik had mn eigen plan dan ook getrokken en voor mezelf er een leuke dag van gemaakt.
Ik kan me voorstellen dat dit een teleurstelling is. Jij hebt een ander beeld bij de gebeurtenis dan zij, zo blijkt. Je kunt ze aangeven hoe het voor jou voelt en waarom je het zo belangrijk vindt of je kunt de planning schikken naar hun agenda. Hopelijk wordt het een mooie ervaring
Ik kan het me heel goed voorstellen! Ms als je jouw gevoel uitspreekt tegenover je vader dat hij je wel begrijpt. Wellicht heeft hij er helemaal niet bij stilgestaan toen hij die eet-afspraak met vrienden maakte?! Anders zou ik idd een lunch voorstellen, daarna ms nog een korte shop ronde en lekker met je aanstaande man uit eten gaan 's avonds.