Ik vind het er wel verontrustend uitzien. Bij mij zouden ook alarmbellen gaan rinkelen en ik zou op mijn hoede worden want ik vind zo'n duidelijke handafdruk op zo'n jong beentje niet direct normaal. Als je daarbij jouw ander zorgen optelt (die wij natuurlijk niet kennen) vind ik het super van je dat je zo alert bent en zelfs alles bijhoudt. En ook foto's maakt, heel belangrijk. Wist je dat 70% van de kinderartsen vermoedens van kindermishandeling niet melden omdat ze het lastig vinden om dit bespreekbaar te maken? Er zijn zoveel kinderen die in een onveilige omgeving omgroeien maar omdat mensen 'te bang' zijn om actie te ondernemen, gebeurt er enorm vaak niets of te laat. Dus petje af voor jou! En natuurlijk, je gaat niet bij 1 blauwe plek een melding doen, maar zo goed om alert te zijn, signalen in de gaten te houden en bij elkaar op te tellen en niet bang te zijn voor de gevolgen als je vermoedens hebt maar vanuit het kind te denken. Dus ik heb geen idee wat hier speelt, maar ik vind het een fijne gedachte dat in deze situatie een volwassene betrokken is die alert is en denkt vanuit het welzijn van het kind. Beter een keer onterecht dan niets doen terwijl het nodig is..
Ja alleen een foto zegt mij ook niets. Mijn dochter ziet er niet uit. Werkelijk overal blauwe plekken dan valt dit nog wel mee. Laatst stootte ze haar rug tegen een tafel en toen zei ik... nou de ene plek waar nog niks zit is nu ook blauw. Of dat ik nu wel eens denk wanneer ze in korte broek loopt... ik ben blij dat ik niet naar het cb moet... ze zullen wel denken! En ze is ook zo onbezonnen, bruist overal dwars door en kijkt nergens naar.
Weet wel wat je doet en ga niet alleen op blauwe plekken af maar let ook op andere signalen. Een melding is snel gemaakt, maar ook als die onterecht blijkt te zijn veroorzaakt die veel stress bij de ouders en het kind en dat blijft je achtervolgen. En mijn beide zoons zien er met regelmaat zo uit en hebben ook wel eens mijn handafdruk of nagels op/in hun bovenarm staan omdat ik ze nét voor een valpartij kon behoeden door het eerste vast te grijpen wat voorhanden kwam. Mijn oudste heb ik zelfs een keer hardhandig in zijn nek gegrepen waardoor hij bloederige schrammen in zijn nekvel had staan, om te voorkomen dat hij de grote weg op rende.
Dan worden mijn kinderen ook mishandeld. De oudste 2 dan vooral, jongste heeft ook al eens een bult op zijn hoofd gehad. Oudste 2 klimmen, rennen, spelen, vallen. Ja, die komen met blauwe kleine ronde plekken thuis. Ik zie hier niet echt striemen van handen of iets. Mijn zoon is door mijn vader meermaals mishandeld en daarbij zag je iedere keer bloeduitstortingen op armen, grote blauwe plekken op diverse onlogische plekken wat vallen betreft.
Mijn kinderen zitten continu vol met blauwe plekken, vooral de jongste en vooral op haar benen. Maar nog nooit, heeft ze blauwe plekken van een handafdruk gehad, en zeker niet op zo'n onlogische plek als haar onderbeen. Het gaat er dus niet om dat dit kind een blauwe plek heeft; het gaat om de vorm van de blauwe plek en het gaat om de plaats van deze blauwe plek, een blauwe plek die op een handafdruk lijkt, op haar onderbeen. Dat is niet logisch. En mogelijk toch heel logisch te verklaren als je het verhaal van de ouder zou horen, maar in eerste instantie is het niet logisch. Op een arm, oke (kind wegtrekken die de straat over wil steken) maar een onderbeen? Het kan, maar zet je toch aan het denken als er ook andere signalen zijn.
wat ontzettend heftig zeg! Ik hoop dat je zoontje er geen lichamelijke blijvende schade aan over heeft gehouden. Ook niet geestelijk uiteraard maar zulke dingen vergeet je denk ik nooit..
Het blijft altijd ontzettend lastig te beoordelen inderdaad maar stel dit overkomt je perongelijk omdat je om welke reden dan ook het onderbeen moet pakken om het kindje ergens voor te behoeden, zou je dat dan eerlijk zeggen of je schouders ophalen en oh dat weet ik niet hoor waar die plekken van komen? Mijn kindje heeft ook wel eens een blauw plekje op haar scheenbeen gehad of een buil op haar hoofd omdat ze wild deed, maar altijd op delen waar het bot dicht onder de huid zit, nooit in haar kuiten of armen ook niet als ik haar snel pakte om te voorkomen dat ze hard viel oid. Natuurlijk kunnen kindjes zich verwonden en bont en blauw zijn door ongelukjes of een snelle reddingspoging, maar ik vind dit zon aparte plek daarvoor
Het is idd wel een aparte plek voor een handafdruk. Waarom zou je een kind daar vastpakken (behalve met stoeien ofzo). Pfff, wat ontzettend lastig zeg. Zeker omdat je ook andere signalen ziet. Staan de kinderen dicht bij je/ ken je de ouders goed? Misschien kun je het eens bespreken met de vader (het was toch bij de vader gebeurt?). Of anders kun je advies vragen bij veilig thuis, wat je hiermee moet. Of je er überhaupt iets mee kunt.
Mijn zoontje zit ook veel onder de blauwe plekken. Maar dat is idd vooral schenen, knieën, ellebogen en voorhoofd. Toevallig had hij laatst een blauwe wang. Toen was hij op de trampoline tegen het hoofd van een ander kindje geknald. Maar dan zie je het gebeuren en dan heb je er een logische verklaring voor. Verder komt een blauwe wang niet zoveel voor inderdaad.
Ik hoop het niet. Gelukkig was hij 3 jaar toen ik het contact verbrak. Hij kent zijn opa en oma niet van mijn kant, kan ze niet herinneren. Hij was altijd bang voor opa en alleen al stem verheffen zonder boos worden dook hij ineen een hele lange tijd. Is nu niet meer zo heel erg
Ik vind het eigenlijk heel zorgwekkend dat velen zeggen "je moet het (heel) zeker weten voor je melding doet". Want hoe moet je zoiets echt (heel) zeker weten? Ik denk dat het onmogelijk is, tenzij zoiets gebeurd in je eigen gezin/familie. Tenzij je het ziet ziet gebeuren. Maar ik denk dat je het in de meeste gevallen niet "heel zeker" kunt weten. Natuurlijk hoef je niet bij elke blauwe plek of verdacht iets te denken dat een kind word mishandelt.
Wat moeilijk zeg... ken je misschien andere mensen in de omgeving van het kind? Bv professionals zoals kdv, huisarts, cb? Ik denk dat ik daar m'n zorgen eens zou uitspreken omdat echt een melding maken heel heftig kan zijn.
Ik zou veilig thuis bellen (heet idd geen amk meer) eventueel eerst voor advies. Ze hebben er daar meer verstand van en n.a.v. dat gesprek kan je beslissen of je melding wilt maken. Bij advies in winnen kan je anoniem blijven, ik geloof bij het maken van een melding niet. Bij advies ondernemen ze geen verdere stappen, bij een melding wel. Advies inwinnen schaadt nog helemaal iemand en kan dit kind al helpen om je meer inzicht tegeven in wat te doen.
Uit je reacties lees ik dat je meer signalen hebt dan alleen een blauwe plek. In dat geval zou ik inderdaad overleggen met Veilig thuis, die kunnen je beter adviseren dan wij, denk ik. Ook kun je bij hun het hele verhaal kwijt, wat advies geven 'makkelijker' maakt.
Zoiets weet je nooit zeker, tenzij je getuige bent van mishandeling. Daarom is het ook belangrijk dat je let op andere signalen; hoe het kind zich gedraagd en niet alleen afgaan op een blauwe plek.
Jij gaf al tips waar ts op kan letten, terwijl anderen zeggen "geen twijfel mogelijk" of "(heel) zeker zijn" voor je iets doet. Natuurlijk moet je niet nav 1 blauwe plek een melding maken, maar heel zeker zijn vind ik het andere uiterste.
Die plekken op het been lijken op de plekken waar mijn zoontje altijd mee thuiskomt van de peuterspeelzaal. Neem aan dat het komt door wild spelen. Dat is ook een mogelijkheid.
De foto vind ik normaal: ik zie een scheenbeentje van een peutertje (denk ik?) dat verschillende blauwe plekjes heeft die meest waarschijnlijk niet op hetzelfde moment ontstaan zijn. Scheenbeen is nr 1 plek waar kinderen blauwe plekken krijgen door gewoon spelen en waar je door relatief gering stoten al een verkleuring kunt gaan zien omdat het bot dicht onder de huid ligt. Zet een kleuterklas op een rij en je zult bij (heel) veel kinderen dit soort blauwe plekken vinden. (de benen van mijn 8 jarige dochter zien er momenteel erger uit) Dezelfde blauwe plekken op een arm zou me wel meer aan het denken zetten. Of blauwe plekken op de buik/rug. Een blauwe wang is hier ook wel eens per ongeluk gebeurd of een blauwe plek op bil, maar dat zou je dan niet 'bij herhaling' verwachten te zien. Maar je geeft aan dat jij je zorgen maakt en dat je meer dingen ziet waarvan je je afvraagt of het 'klopt', dan kun je idd overwegen om advies in te winnen bij Veilig thuis.
Ik ben het volledig met je eens. Hoeveel gevallen van kindermishandeling worden er gemist omdat mensen niet durven te melden? Hoe alleen voel je je dan als kind? Als ik het verhaal van TS lees, dan zijn er meerdere zaken waardoor zij een 'niet pluis' gevoel heeft. Blauwe plekken op een scheenbeen vind ik niet gek, maar wel als zij aangeeft vingers én een duimafdruk te zien. Dat vind ik juist gekker dan op een arm. Ik zou op zijn minst advies vragen bij Veilig thuis.
Even buiten wel of niet melden etc je vroeg ook nog hoe oud zijn die plekken ongeveer denken jullie, zo vanaf de foto te beoordelen qua kleur lijken ze me ongeveer een week oud, want ze zijn al geel geweest en worden nu meer donker/groen. Heel veel succes met dit dilemma etc en idd je kan altijd anoniem met veilig thuis bellen.