Dl (bijna 4) doet zo nukkig de laatste tijd. Als ik haar ophaal van peuterschool krijg ik blij een knuffel maar vervolgens kan ik niks meer goed doen. Wordt ze gevraagd voor een speeldate, weigert ze daar vervolgens te spelen en zit alleen maar een beetje verveeld naast mij. Met papa kan ze ook heel erg goed ruziemaken (hij heeft wat minder geduld). Is dit herkenbaar? Wat is het, spanning? Of juist verveling??
Ja, deels wel herkenbaar al gaan speelafspraakjes juist wel goed hier. Helaas voor haar kan ze niet iedere dag met andere kindjes spelen. Verder heeft ze dagen hier dat ze brutaal is naar ons, niet luistert en erg tegendraads kan zijn. Naar mijn idee is het vooral verveling (ze wil ook heel graag naar school aangezien al haar vriendjes nu al naar school gaan). Lastig op dit moment maar ik verwacht dat het makkelijker word als ze naar school gaat. Wat hier nog wel eens werkt is haar apart bij me nemen en met haar te praten. Juist door te praten heb ik weer in een ingang om het gezelliger te hebben. Verder ook: "pick you're battles"
Hou op! hier net zo'n nukkige pleuter(noem haar een pleuter omdat ze tussen peuter en kleuter in zit, haha!). Ze word in aug. 4 en mag eindelijk na de zomervakantie naar school, yesssss!!! zal ze wel weer andere vervelende gedragingen krijgen, haha, maar ik hoop dat die verveling dan verdwijnt omdat ze dan meer uitdagingen krijgt. En ondanks dat wij haar natuurlijk opvoeden hoop ik ook dat ze vd juf dingen zal leren en aannemen. Want die grote mond die ze heeft en dat ongeduldige gedoe, ik weet gewoon niet meer hoe ik moet reageren....
Pleuter is wel een goeie...Ze werkt zo op mn zenuwen, het begint 's ochtends vroeg al. Op ALLES wat ik vraag is het antwoord: "Eh, nee, ik wil eerst even..." (zitten, spelen, uit het raam kijken, etc). En als ze dan iets doet, moet het superwild. Vanochtend waren we naar een pierenbadje, en ik geef haar tussendoor een hapje van mijn broodje , bijt ze keihard in m'n vinger (niet expres, maar toch niet normaal). Hele vinger open.