Mijn schoonouders waren hier vanavond, en toen ze weggingen liep ik even mee. Ik had emmers van 20 liter in de auto staan wat eventueel handig voor ze is. Mijn schoonvader stond ongeveer 20 meter van onze auto en ik liep alvast naar mijn auto. Ik pakte de emmer om te laten zien en liep weer terug. Mijn schoonvader wilde ze wel hebben, dus ik zeg, ik loop naar de auto en pak ze even. Mijn schoonvader zei tegen mijn schoonmoeder dat ze even mee moest lopen (ze is erg hardhorend). Mijn schoonmoeder loopt naar mijn auto en mijn schoonvader rijdt achteruit. Ja, daar lag ineens mijn schoonmoeder op de grond. in 1 sprong stond ik bij de deur en zei dat hij nu moest stoppen omdat hij mijn schoonmoeder omver had gereden. Zegt hij dat zij moet uitkijken... Ik gelijk hardhandig gezegd dat hij zijn achteruitkijkspiegel moet gebruiken en ik heb de deur dicht gekwakt. Mijn schoonmoeder stond alweer en zei, ja dit doet hij wel vaker.... Nu weet ik dat mijn schoonvader niet goed meer kan rijden, niet voldoende overzicht, maar toch is net zijn rijbewijs net met een jaar verlengt... Hij rijdt regelmatig half de berm in, pakt stoepranden mee en rijdt 80 op de snelweg. Welke stappen kan ik ondernemen om er voor te zorgen dat zijn rijbewijs wordt ingenomen? O internet krijg ik niet een duidelijk antwoord. Daar lees ik voornamelijk over asociaal rijgedrag en dat ouderen best kunnen rijden en dat ze liever zien dat langzaam rijden minder gevaarlijk is als dat ze gaan fietsen en dan vallen. (al is het medisch onmogelijk dat mijn schoonvader 1 km fietst). Ze zijn erg afhankelijk van de auto aangezien ze in het buitengebied wonen. Mijn schoonmoeder is trouwens ook een gevaar op de weg.... Wie weet welke wegen bewandeld moeten worden? Nu was het mijn schoonmoeder, volgende keer mijn zoon?
Niet gelijk een pasklaar antwoord, wel een compliment; wat goed dat je er werk van maakt! Hoorde laatst in de omgeving dat een oudere man 'brokken' had gemaakt, gelukkig alleen materiële schade. Zijn kinderen hadden hem al vaak gesmeekt het rijbewijs in te leveren, zonder resultaat. Zij hebben na het ongelukje de politie heeeel vriendelijk verzocht om hun vader te overtuigen het rijbewijs in te laten leveren.. Lastig hoor. Als ik in jouw schoenen stond had ik de politie gewoon gebeld, om te informeren hoe en waT.
Het enige antwoord dat ik kan geven: "onmogelijk"! Mijn opa was ook echt een gevaar! Pakte niet alleen stoepranden mee, maar reed volgens mijn oma ook wel eens over de stoep op het industrieterrein, vlak achter hun huis, was ie de weg kwijt. Hij heeft parkison en is aan een hand deels verlamd. Was toen nog beginnend dement... Maar nooit officieel aangehouden / betrapt door de "juiste" mensen. En toch werd dat rijbewijs verlengd. Mijn moeder ging daar dus NIET mee akkoord en heeft toen (tegen mij opa en oma dr zin in) de auto afgepakt. Mijn moeders autootje verkocht en die van mijn opa en oma overgekocht. Een andere optie was er toen niet. Heel krom!
Mijn opa zag het licht ook pas na een tijd. Ik herinner me nog het moment dat mn moeder naast hem zat in de auto en zei "bij de rotonde links" en hij inderdaad links de rotonde langs ging..
OMG Ik ben zo ongelooflijk pissed op mijn schoonvader en vooral zijn reactie, al is de reactie van mijn schoonmoeder ook niet fris... Mijn schoonvader is zo ongelooflijk stronteigenwijs, die vind dat hij nog fantastisch rijdt.... we zaten al te wachten wanneer de politie zou bellen dat mijn schoonouders zich dood gereden hebben, maar nu is de kans gewoon groot dat mijn schoonvader mijn schoonmoeder dood rijdt.... Hij heeft het destijds al een keer geflikt om mijn neef mee te nemen in de auto naar de frietzaak. Neefje was 3 en geen zitje in de auto. Toen reed hij al gevaarlijk.... Maar hij zag er geen kwaad in. (dus niet zo vreemd dat ze nooit, maar dan ook nooit op onze kinderen mogen passen). Mijn man komt straks thuis, ik wilde eigenlijk al naar bed, maar dit moet ik met hem overleggen.... mijn schoonzus is al ingelicht, die gaat er over nadenken.
Ik zou contact opnemen met de huisarts van schoonvader en in een gesprek je zorgen uiten. Hij/zij zal niet de keuring zelf uitvoeren (mag de eigen huisarts niet doen) naar zou wel zorgen vanuit de directe omgeving kunnen oppakken. Mogelijk dat hij/zij je verder kan helpen.
Mijn oma heeft op haar 90ste een ongelukje gehad. Achteruit tegen een geparkeerde auto gereden (kan iedereen gebeuren). Omdat ze op leeftijd was werd haar rijbewijs ingevorderd. Om hem terug te krijgen moest ze les nemen en opnieuw afrijden. Ze reed en rijdt nog steeds (nu 96) keurig! Misschien is het een idee om bij het eerstvolgende incident direct de politie in te schakelen zodat ze zijn rijbewijs invorderen. Als ik dit zo hoor gaat hij toch zakken in het daarop volgende verplichte examen. Hoop alleen niet dat het incident ernstig is voor anderen. Zo zonder aanwijsbare reden kun je een rijbewijs niet laten invorderen nl. Succes!
Goed dat je actie wil ondernemen. Lijkt me moeilijk maar kan een hoop ellende voorkomen. Kennis van mij van vroeger is door een bejaarde spookrijder op de weg doodgereden, haar jongste kind ook dood, andere 2 gewond . Echt vreselijk. Haar man heeft in de krant recent nog een oproep gedaan om als je mensen kent die een gevaar op de weg zijn actie te ondernemen. Heb helaas geen tips. Huisarts inderdaad? Politie vragen hoe dit aan te pakken? Man op zijn vader laten inpraten?
Ik heb weleens de politie gebeld voor een hoogbejaarde man die 50 reed op de linkerbaan van de snelweg. Daar gingen ze toen wel achteraan. Kan me niet voorstellen dat hij dan zomaar verder mag rijden? Wat een rot situatie zeg! Bij mijn schoonvader begint het langzaam te komen, mijn (veel jongere) schoonmoeder heeft hierom ook haar rijbewijs gehaald. Maar mijn kinderen mogen voor lange afstanden al niet meer bij hem in de auto en mijn schoonmoeder houdt het in de gaten.
Laten herkeuren bij het cbr? Die rijden dan met je mee en beoordelen of je nog kan rijden. Moet je wel zelf betalen.
Wij reden zelf een keer achter een bejaarde meneer die duidelijk niet meer bekwaam was om nog een auto te besturen. Rotonde recht overheen, rakelings langs geparkeerde auto's, hard/zacht enz. Wij belden de politie en bleven achter deze meneer rijden met de alarmlichten aan, ondertussen vertellend waar we reden. Op een gegeven moment sloeg zijn motor af en kreeg hij hem niet meer aan de praat (midden op straat). Dat was het moment dat we hem konden aanspreken, maar hij was nauwelijks aanspreekbaar. We hebben zijn autosleutel er uit gehaald, want stel je voor...... Ondertussen arriveerde de politie en deze hebben zich verder over hem ontfermt. Wij hebben later bericht gekregen van familie van die meneer, dat zijn rijbewijs was ingevorderd. De betreffende dag was hij zijn medicijnen ook nog eens vergeten. Ze waren ons heel dankbaar, ze hadden zelf al van alles geprobeerd. Het is te hopen dat jouw schoonouders ook een keertje "gevolgd" worden door een oplettende weggebruiker. Ik weet het nog van mijn eigen opa, die wilde er ook niet aan dat het beter was te stoppen met rijden. Je ontneemt ze een groot stuk vrijheid. Maar hun leven is ze vast liever als het rijbewijs moet je maar denken.
Helaas stelt die herkeuring ook niet altijd iets voor. De opa van mijn man (zag nog maar met 1 oog, oma moest kijken voor hem zeg maar) moest ook een herkeuring bij het CBR doen, hij kwam daar aan gereden en ze zeiden tegen hem "oh u bent hier zelf naar toe komen rijden, dan kunt u nog rijden en mag uw rijbewijs gewoon verlengd worden". Het is echt belachelijk maar je kunt er weinig aan doen. Het is bijna hopen dat hij een, niet ernstig, ongeluk krijgt en zelf het licht ziet. Misschien kun je ook andere opties aandragen? Regio taxi die aan huis komt, samen boodschappen doen 1x per week?
Wat erg eigenlijk dat dit zo maar kan. Mijn moeder heeft vorig jaar een ongelukje gehad met de auto. Alleen materiele schade gelukkig maar het had zo maar anders af kunnen lopen. Ze is zelf gelijk gestopt met rijden, maar anders hadden wij er wat van gezegd.
Het is denk ik beter om gewoon in gesprek te gaan over het autorijden, dan om meteen allerlei instanties te gaan bellen. Toen mijn opa de tuin van de buren binnenreed omdat hij het verkeerde pedaal intrapte, snapte hij na een goed gesprek zelf ook wel dat het zo niet meer kon. Mijn vader heeft nu ook zelf besloten dat het niet slim meer is om in een auto te stappen nu hij amper nog kan lopen na zware hartaanvallen. Als mensen heel koppig en vastberaden zijn te blijven rijden, kun je wel stappen ondernemen om het rijbewijs te laten invorderen, maar ook zonder papiertje gaan ze misschien de weg nog wel op. En je hebt ruzie voor het leven natuurlijk. Fijnst is als ze er zelf achterstaan en zelf hun auto weg doen
Mijn oma kreeg haar rijbewijs verlengd op haar 85e en dat was echt onverantwoord. Mijn vader heeft haar auto toen gesabotteerd en met de garage in het dorp afgesproken dat zij hem niet zouden repareren. Echt triest dat het zo moest. Vanwege haar vergeetachtigheid kwamen we hiermee weg, maar het is niet de juiste manier. Mijn moeder is er toen nog achteraan gegaan om te kijken of het rijbewijs kon worden ingevorderd, maar dat was niet mogelijk, want ze was goedgekeurd
niet, om dat zelf aan te vragen moet je een aanvraag via de rechtbank doen. Mijn vader was ook een gevaar op de weg, ivm zijn ziekte (Huntington). En ik kreeg het niet voor elkaar om hem te laten herkeuren, tenzij ik hem voor de rechter zou dagen....En dat vond ik weer een brug te ver gaan: als kind je vader voor de rechtbank slepen. Hij is aangehouden door de politie en moest zijn rijbewijs inleveren en opnieuw afrijden. Zelf was hij overtuigd dat hij zou slagen, maar gelukkig is hij gezakt en heeft hem nooit meer terug gekregen. Wat wel triest was enerzijds hoor, want hij kon door zijn ziekte niet meer goed lopen en was best heel afhankelijk van zijn auto. Maar wij waren blij.