Nu niet meer, maar toen mijn jongste net geboren was en niet meer kon dan alleen huilen, poepen en eten heb ik wel eens gedacht, als iemand mij nu voor de keuze laat om voor mijn dochter of zoon te kiezen, dan kies ik voor mijn dochter. Ik zei dat gister tegen iemand enog die vond het nogal shocking. Het eerste jaar heb ik bij beide kids niet zoveel gevoeld en was het echt overleven. Die roze wolk kwam na 12/13 maand pas. Ik hoop niet dat ik de enige ben die wel eens zulke momenten heeft gehad? Zoonlief is nu 15 maand en ben stapelverliefd op hem! En op mijn dochter van 3 ook!
Mijn dochter was de tweede en heeft de eerste 6 maanden gehuild. Wanhopig was ik... Pas na 7 maanden had ik voor het eerst het overweldigende gevoel van 'wat hou ik toch enorm veel van je!' Als ik in die 6 maanden op gevoel een keuze had moeten maken, in mijn wanhoop, had ik ook voor de oudste gekozen. Nu is het een vrolijk en gelukkig meisje en zijn we dikke vriendinntjes dus is allemaal goed gekomen!
Ik herken het wel een beetje hoor. Ik ben totaal onverwacht zwanger geworden van onze jongste. En daar heb ik echt even voor nodig gehad om aan te wennen. De zwangerschap was heel zwaar en ik heb echt regelmatig gedacht dat als ik terug in de tijd kon en ik keuze had gehad, ik niet zwanger zou zijn geweest. En ook het eerste jaar vond ik zwaar. En ook toen heb ik dat wel eens gedacht. Maar ondertussen hield ik wel heel veel van hem en kon ik ons gezin zonde hem ook niet meer voorstellen. Heel dubbel. Inmiddels is hij ruim 1,5 en zou ik hem voor geen goud willen missen.
Ergens vind ik het niet vreemd want je oudste is nu eenmaal langer in je leven, daar heb je dan al zoveel meer mee meegemaakt en moeder gemaakt.
Ik denk ook dat het karakter van de een je meer aan kan spreken of beter bij je past dan van de ander.
Nee, geen voorkeur voor een kind, wel voorkeur voor een leeftijd Ik ben echt een baby/dreumes mama en heb heel vaak moeite met het gedrag van mijn peuter van bijna 4. Maar als ik door haar peuter puber buien heen kijk zie ik een geweldige meid. Ze is zo slim en ontzettend lief voor haar broertje.
Echte voorkeur heb ik niet voor een kind, voorkeur om met een bepaald kind een bepaald iets te doen ja dat wel, Zo ga ik bijv as donderdag met mijn dochter een nachtje in een hotel slapen en de volgende dag naar een pretpark met alleen haar, mijn zoon heeft dan een feestje en mijn man heeft dan een dagje vrij met de jongste twee, natuurlijk kan ik dit ook doen met bijv mijn zoon van 1,5 .... Maar wat heeft hij er aan ? Mijn voorkeur is zulke dingen aan quality time met 1 van de oudsten te doen, Lekker een stukje fietsen en dan picknicken in de speeltuin waarderen de twee kleintjes juist wat meer en dat doe ik dan lekker wanneer de groten op school zijn, sommige dingen die ik leuk vind om te doen kan ik soms met een bepaald kind doen omdat dit of makkelijker is, of omdat dit een gedeelde interesse is, Maar echt voorkeur voor een kind, nee dat niet,
Nee heb ik helemaal niet eigenlijk... ze zijn allebei verschillend maar allebei super leuk Toen de jongste net geboren was had ik een rare gedachtenkronkel (ja je denkt rare dingen onder invloed van hormonen) dat als iemand mij voor de keuze zou stellen; je mag 1 kind houden, welke wordt het? Dat ik het echt niet zou weten! Mijn dochter (oudste) was/is mijn alles maar de jongste (zoontje, toen 3 dagen oud) wilde ik ook zeker niet meer kwijt! Natuurlijk per activiteit kan het zijn dat ik liever de ene mee heb dan de ander, maar dat komt ook door leeftijd en karakter. Naar de supermarkt neem ik liever de jongste mee want die is veel rustiger en blijft lief in het karretje zitten. De oudste is een stuiterbal en moet ik continu sturen/remmen. We gaan elke week zwemmen en tja dan is het met de oudste makkelijker want die kan zichzelf aan/uitkleden etc. Verder zou ik niet aan kunnen geven wie van de twee ik leuker of liever vindt. Ze zijn beide hun eigen persoontje en van beide hou ik evenveel!
Mijn liefde groeit en heeft tijd nodig. Bij beide kinderen zo geweest. Maar bij de tweede raakte ik in conflict met de tijd die ik de oudste wilde geven. Daar had ik het een paar maanden moeilijk mee. Nu een jaar verder en nog steeds op de roze wolk die laat begon. De jongste is echt een mama's boy. De oudste is een beetje van beiden. Maar wij zijn niet zo 'klef' meer als dat ik met de jongste ben. Maar als ik op de grond zit, en hun vader is thuis zitten ze toch beiden tegen mij aan ipv naar papa te trekken. Ik denk dat het gewoon fases zijn. Ik vind de dreumestijd ontzettend leuk. Maar stel mijn vriend en ik zouden uit elkaar gaan en beiden de voornaamste zorg voor 1 van de kinderen dragen zou ik echt niet kunnen kiezen.
In het begin Had ik dat ook wel. Ik heb gewoon niks met baby's. Maar de jongste Is nu 2 en echt een heerlijk ventje! Per activiteit heb ik wel voorkeur. Tijdens het eten zit ik liever naast de oudste (want oh zoon Is zo ondeugend tijdens het eten, dat laat ik liever aan mn man over haha). Thuis spelen doe ik liever met de jongste want die speelt veel leuker en daar kan ik ook nog eens mee stoeien en hij kan zo heerlijk lachen. De oudste gaat vaak dreinen en haar zin doordrijven tijdens spelen en dan ben ik het al gauw zat...en op pad gaan doe ik weer liever met de oudste omdat We meer dezelfde dingen leuk vinden maar dat kan ook een leeftijdsdingetje zijn. Ach ja het zijn allebei de leukste monsters van de wereld
Aan mijn oudste moest ik ontzettend wennen na de geboorte. Het moeder zijn en een huilbaby hebben. Bij de tweede voelde het meteen als vanzelfsprekend. Plus dat hij het meest vrolijke en tevreden kind is dat ik ooit gezien heb. Dus ja de beginfase voelde heel anders. Maar mijn oudste is een geweldige peuter dus mijn band met hem was al heel sterk toen de tweede kwam. Wel heb ik mijn voorkeur in wat ik met welk kind onderneem. Gelukkig heeft mijn man de tegenovergestelde voorkeuren
Dat denk ik ook, ik merk dat ik veel meer naar de oudste trek. Die kan meer en ken ik stuk langer, ik heb ook gewoon meer met daar dan met een baby die nog zo weinig kan.
Ik heb wel bepaalde voorkeuren op bepaalde momenten, maar kiezen kan ik echt niet. Ik wil me ook niet voorstellen dat er eentje niet meer zou zijn. Wel heb ik elke keer heel erg moeten wennen. Ik ben niet zo'n goede baby-moeder. In zoverre, ze worden goed verzorgd, maar ik moet er echt moeite voor doen. Ik vind het heel fijn dat mijn jongste al zoveel kan, dan is het baby ervan af en dat vind ik veel fijner.
Mijn oudste heeft mijn karakter; veel nadenken, piekeren, somber, introvert. Soms botsen we omdat we zoveel opelkaar lijken, maar hij is ook echt een spiegel voor me. Ik begrijp hem heel goed altijd. De jongste heeft het karakter van mijn man; vrolijk, spontaan, sociaal. Ik word blij van hem in mijn buurt op dezelfde manier dat ik blij wordt van mijn man. Ze zijn allebei totaal anders, maar allebei geweldig
Dit heb ik ook een beetje. Was nog totaal blanco in mijn ervaring met kinderen toen de oudste werd geboren, het was een huilbaby en hij toont helaas hetzelfde moeilijke gedrag als wat ik vertoonde dus soms moeilijk om mee te dealen. Bij de tweede zat ik al helemaal in mijn moederrol, was ze gepland en is het een vrolijk kind waarbij ik haar favoriete persoon ben. Helaas heb ik een voorkeur (mijn man idem dito bij haar trouwens) maar mijn zoon is tegelijkertijd een hele lieve, zachtaardig en eerlijke knul waar we heel veel van houden.
Hier 3 kinderen en alle drie mooi en bijzonder op hun eigen manier. Ik hiu van alle drie even veel maar heb wel met de een een andere band dan met de ander. De oudste en jongste zijn qua karakter net mij. De middelste is net haar vader en aangezien ik met haar vader regelmatig botste die ik dat met haar ook regelmatig. Maar het is wel echt ook een heerlijk kind en ben ook echt heel dol op haar.
Ik heb met al mijn kinderen een andere band ik hou niet meer van de 1 dan van de andere en zou niet kunnen kiezen Wel heb ik voorkeuren in situaties omdat het met de een gezelliger of handiger is in bepaalde situaties Ook hebben ze allemaal een ander karakter 1 van mijn kinderen heeft hetzelfde karakter als ik en juist de dingen die me bij mijzelf irriteren heeft zij ook dus regelmatig een " zucht" gevoel Een van mijn kinderen is erg druk vrolijk en vriendelijk maar druk! soms heb ik daar moeite mee als ik bijvoorbeeld ergens heen moet dan kies ik dus een andere dus elk kind voelt anders omdat ze anders zijn dit vind ik niet meer dan logisch en ik denk dat dit niets met houden van te maken heeft.
Nee ik heb geen voorkeur. Wel heeft de oudste een voorkeur voor haar vader en dat steekt soms wel eens. Jongste trekt naar mij en dat is ook leuk om mee te maken
Oh hier ben ik zo bang voor! Ik heb altijd een hele sterke mening over andermans kinderen (de een vind ik wel leuk en de ander niet) en ik kan me niet voorstellen dat de 2e net zo leuk als de eerste word..
Jawel hoor. Hier 3 kinderen en geen voorkeur. Nooit gehad ook. Ze hebben allemaal speciale kanten en minder leuke kanten, maar dat maakt ze juist uniek.