''Onmogelijk, ik geloof jou niet'', zei hij. ''Zullen we samen een test afnemen?'' vroeg Tina met een brok in haar keel. 'Goed'' antwoordde hij en ze liepen samen naar de kruidvat. ''Zullen we deze nemen?'' vroeg Tina aan Bruno terwijl ze een zwangerschapstest van het merk kruidvat omhoog hield. ''Nee, we nemen de duurste. Ik wil zeker weten of je echt zwanger bent.'' Bruno nam de ClearBlue test en liep er meteen mee naar de kassa. Tina bleef staren naar al die testen. 'Ik weet het zeker, ik ben echt zwanger..' zei ze heel zachtjes. ''Hallo, ben je nog van plan om te komen?!'' hoorde ze Bruno roepen. Hij heeft al afgerekend en staat naar mij te zwaaien. Ik haastte me naar Bruno. ''We nemen het hotel hier in de stad, dan kunnen we op ons gemak testen'' zei ik. Het zal een lange dag worden, dat weet ik zeker. We moeten met elkaar praten. Bruno heeft altijd graag kinderen met mij gewild, we droomden van een toekomst samen maar de blik in zijn ogen is nu veranderd. Ik zie angst in zijn ogen. Eenmaal het hotel betaald en in onze kamer aangekomen, duwde Bruno mij de douche binnen met de zwangerschapstest in mijn hand: ''Ik wacht hier, doe snel!'' en hij deed de deur dicht. Met tranen in mijn ogen, keek ik naar de tegels op de vloer. De test werd wazig in mijn ogen. Ik pinkte mijn tranen weg en nam de test af. ''Ik ben klaar'' zei ik tegen Bruno terwijl ik de deur voorzichtig open deed. ''Wat staat er?'' vraagt Bruno zenuwachtig. ''Kijk jij maar'' zei ik en duwde de test in zijn handen. Mijn ogen vulden met tranen van angst. Bruno bleef staren naar de test. Ik probeerde een reactie van zijn gezicht af te lezen. '''En?'' meer woorden kon ik niet kwijt. ''vertel, wat staat er?!'' Hij liet zijn handen langs zijn lichaam glijden en keek mij recht in de ogen aan... Hey daar! Als jonge meid hield ik van boeken lezen. Ik vond het heerlijk om in een andere wereld terecht te komen. Al zeker 5 jaar heb ik geen boeken meer gelezen. Ik mis het wel. Regelmatig volg ik verhalen die wekelijks worden geüpdated. Sinds mijn huwelijk leek het veel te druk, om nog te lezen of iets voor mijzelf te doen. Tot op heden lijkt het druk, maar probeer ik toch iets te zoeken wat mij rust geeft. Ik ben niet goed in spelling, zal heel veel fouten maken, was vroeger (ondanks het veel lezen) slecht in woordenschat, maar schaam mij niet om fouten te maken. Ik doe dit gewoon voor de plezier, heb je misschien tips voor mij of zie je een veel voorkomend fout dan mag je me gerust berichten. Zo leer ik ook eens wat haha. (niet hieronder a.u.b. anders lijkt het net een toets die word gecorrigeerd door de juf) Bon, ik ben geïnspireerd door een verhaal van een kennis. En uuuh, denk dat ik voor nu even genoeg heb gezegd. FEEDBACK IS ALTIJD WELKOM, JE KUNT ME GERUST BERICHTEN.
Persoonlijk vind ik het niet lekker lopen, je begint met Tina en "zij" en gaat over naar de ik-persoon. En daarnaast het veelvuldig gebruik van het woord "ik" (vooral zei ik). Succes nog!
Heey! Bedankt! Ik had het wel gezien van de Tina en ik figuur maar had niet door dat ik het in 3 vormen gebruik! Ik zal voortaan minder 'ik' gebruiken als het lukt. Hele nuttige tips, dank je ik zal erop letten!
Heel eerlijk? Ik vind er eerlijk gezegd niets aan en dus saai. Het pakt mij totaal niet. Zoal hierboven ook al werd gezegd, het loopt niet lekker, iedere keer de teksten tussen de '' '' vind ik erg irritant lezen. Dat je het uit de ik vorm zou schrijven is op zicht niet echt erg maar op deze manier vind ik het niet fijn lezen. Nu zou ik het meer als een blog zien, iemand die gewoon even een dagje uit haar leven verteld, stel dat ik dit op de achterkant van een boek zou lezen als introductie van waar het boek over zou gaan dan zou ik na de eerste 10 regels al afhaken. Sorry. Niet mijn ding.
Het moet echt of het een of het ander zijn, dus je schrijft of overal Tina en zij of echt het hele boek in de "ik" vorm. Verder geldt hetzelfde voor het verleden en heden, sommige zinnen zijn tegenwoordige tijd en sommige verleden tijd, probeer daar een keus in te maken en dat dan consequent te doen. Als deze dingen niet je sterkste punt zijn, laat het dan goed lezen door verschillende mensen, zodat zij de zinnen aan kunnen strepen waar je toch nog deze fouten hebt gemaakt, zodat je ze aan kunt passen. Qua inhoudt en verdere schrijfstijl heeft het wel potentie vind ik, dus ben wel benieuwd wat er nog meer gaat komen. Ik ben ook nieuwsgierig naar welk genre het is, dat vind ik wel leuk, het kan nu nog alle kanten op . Ik heb de kritiekpuntjes toch maar in de reacties gezet, anders krijg je straks 100 pb's met dezelfde punten .
Ik vind het wel een leuk begin, maar neem zeker de reeds gegeven tips mee voor de toekomst. Schrijven kan heel leuk zijn, voor wie je het dan ook schrijft!
Manier van schrijven is naar mijn idee wat rommelig. Ene keer in 'zij' daarna opeens in 'ik'. Het leest een beetje vreemd. Maar goed, ik ben wel naar nieuwsgierig naar wat hierna komt. Dus ja, dan pakt het me dus wel.
Heey daar! Bedankt voor de tips, ik zal het zeker meenemen voor in het vervolg. Zo leer ik ook eens wat! Zal zeker wat beter op de schrijfwijze moeten letten want anders leest het niet lekker inderdaad. Ik kan niet beloven dat het foutloos zal gaan, maar zal er zeker veel beter op letten nu ik weet wat ik fout maak. @Debaky Het is niet erg! Ik vind het fijn dat je duidelijk maakt wat je niet leuk vindt. Ik zal ook even kijken hoe ik de tekst kan neerzetten met minder aanhalingstekens. Thanks! @MamavanLieverd Daar heb ik niet bij stil gestaan! (verleden- en tegenwoordige tijd) & Thanks voor de complimenten! Eerlijk gezegd weet ik ook niet precies welke kant het op zal gaan, voor mij even spannend! Wat leuk om te lezen dat ik het verhaal toch een beetje spannend heb gemaakt. Ik beloof dat er een (beter) vervolg zal komen!
Eens met de eerder genoemde puntjes over de verleden/tegenwoordige tijd en de ik-vorm. Daarnaast vind ik Bruno een vreselijke naam, haha maar dat is persoonlijk denk ik vind het wel potentie hebben
@shart86 hahaha, dat is een goeie! Zal wat modernere namen aan de personages geven in de toekomst, promise!
Ik vind het wat kinderlijk en simpel opgeschreven. De schrijfstijl past meer bij kinderen 10-14 jaar of zo dan bij volwassenen is mijn mening.
Ik denk dat je al genoeg puntjes hebt gehad om aandacht aan te besteden. De inhoud van het stukje vind ik leuk. Ben benieuwd naar het vervolg
Haha ik vind Bruno en Tina echt verschrikkelijke namen... Ik heb ook een tijd lang geschreven, nu doe ik het niet zo veel meer. Maar ik heb dus wel wat ervaring. Wat mij voornamelijk irriteerde, afgezien van de hierboven genoemde punten, was het gebruik van aanhalingstekens. Wanneer iemand iets zegt, doe je dat op de volgende manieren. Jan zei: "Ik kom vanavond niet." Dus: dubbele punt, aanhalingsteken, hoofdletter, punt, aanhalingsteken. "Ik kom vanavond niet," zei Jan, "ik heb een feestje." Dus: aanhalingsteken, komma, aanhalingsteken, komma, aanhalingsteken, punt, aanhalingsteken. Oké, waarschijnlijk leg ik dit nu allemaal heel onduidelijk uit, maar ik heb niet zo veel tijd op dit moment. Het gaat er in ieder geval om dat jij soms schrijft: "Ik kom vanavond niet", zei Jan. Komma en aanhalingsteken draai je dan om, wat niet klopt. Andere tip: gebruik of 1 punt of 3 punten achter elkaar. Nooit twee! Dat ziet er heel onprofessioneel uit. Dit was even een snelle reactie. Als je wilt, kan ik er wel een keer voor gaan zitten om je beter te helpen en wat tips en trucs te geven.
Taal klopt echt niet. idd de hele tijd verschuiving van tegenwoordige en verleden tijd. Dat leest niet lekker.
''Ik ben klaar''. Ik maak de deur voorzichtig open. ''Wat staat er?'' vraagt Bruno zenuwachtig. Ik duw de test in zijn handen. ''Kijk jij maar''. Mijn ogen vullen met tranen van angst. Bruno blijft staren naar de test. ''Vertel, wat staat er?!'' Ik probeer een reactie van zijn gezicht af te lezen. Hij laat zijn handen langs zijn lichaam glijden en kijkt mij recht in de ogen aan... ''Bruno, waarom kijk je zo naar me? Wat staat er?'' Hij geeft mij de test: ''Je.. Het..'' Vragend kijk ik hem aan: ''Ik ben zwanger?'' Hij kijkt diep in mijn ogen. Ik blijf hem vol spanning aankijken. Hoe zal hij nu reageren? Er verschijnt een onzekere glimlachje op zijn gezicht. Hij kijkt zoekend op de grond. Plots vliegt hij mij om de armen.''Tina je bent zwanger! Je bent echt zwanger! Wij krijgen een kindje samen!'' Hij tilt me hoog in de lucht en draait met me rond. Wat een opluchting! Lachend ploffen we neer op bed. ''Is dit echt? Worden we nu echt ouders?'' vraagt hij lachend. Ik kijk hem aan en zet mijn handen op zijn wangen. ''Ik hou van je Bruno, echt waar!'' Hij zet zijn hand op de mijne en haalt het van zijn gezicht: ''Ik ook van jou Tina, maar hoe gaan we dit doen?'' De glimlach op zijn gezicht is verdwenen we kijken elkaar recht in de ogen. ''Mijn ouders zullen hier van schrikken, ik heb helemaal geen spaargeld of een baan, ik ben zelfs nog bezig met mijn opleiding en ik.. ik weet het gewoon niet eigenlijk'' Het is net of je me op de hart slaat, mijn vreugde veranderde in angst. Ik voel me meteen eenzaam, zal hij me verlaten? Ik moet weten hoe hij hier in staat: ''Je hebt altijd kinderen met me gewild. Wil je het niet? Ligt het aan mij? Wil je.... '' ''ssssht, je bent nu voor altijd van mij. Maar ik wil er over nadenken. Ik weet even niet meer wat ik moet doen.'' Hij staat op en loopt richting de deur. ''Waar ga je heen?'' Zonder mij een antwoord te geven, doet hij de deur achter zich dicht. Even meer op de schrijfwijze gericht, hoop dat het zo lekkerder klinkt? Volgend keer een langer verhaal
oei, lees dit nu pas. Helemaal niet op gelet. Zou graag tips van je willen! Ik stuur je een pb! Bedankt voor het aanbod!