Niemand echt helemaal. Veel dingen moet je van iemand meegemaakt hebben om iets echt te begrijpen denk ik. Mijn echte stapperiodes en de zuipvakanties heb ik met vriendinnen gedaan. Mijn man heeft me daarin niet meegemaakt, dus kent die kant van me niet echt. De ziekenhuisperiode van onze dochter was ook heftig, maar dat snapt eigenlijk alleen mijn man omdat we dat samen meegemaakt hebben. De rest leeft zich in, maar echt begrijpen doen ze het niet. Daarnaast ben ik best wel een open persoon, maar zal ik ook niet snel dingen tegen mensen zeggen die kwetsend kunnen zijn (en niks zullen oplossen). Daardoor zullen ze me ook niet echt door & door kennen. Mijn man is degene die het dichtst in de buurt komt, daarna twee hele goede vriendinnen
Ligt er aan wat je bedoelt met kennen. Mijn man weet echt niet tot in detail wat ik in mijn verleden heb gedaan. Ik weet dat ook niet van hem. Wel in grote lijnen natuurlijk, maar sommige dingen wil hij niet delen. Bijvoorbeeld over zijn vroegere partners. Maar hij kan denk ik wel inschatten hoe ik op bepaalde situaties zou reageren. Dus in die zin kent hij me wel goed. En andersom geldt hetzelfde. Denk dat alleen m'n beste vriend en moeder me nog beter kennen, maar komt misschien ook omdat ik erg op hen lijk.
Mijn moeder en mijn beste vriendin. Mijn man ook wel, maar die kan zich niet goed inleven. Hij kent me wel door en door, maar hij begrijpt me vaak niet.
Mijn moeder wist echt alles, maar die is er niet meer. Mijn man weet veel, mijn 2 beste vriendinnen ook. Maar niemand weet alles denk ik.