Oudste met 23 mnd naar peuterbedje omdat we ledikantje nodig hadden. Ging heel goed, vanaf het begin. Middelste met 2,5 jaar omdat ze hele tijd in bed van haar broer klom en er niet meer uit wilde , ging ook heel erg goed vanaf het begin. Jongste met 2 jr en 3mnd omdat ze uit het ledikantje klom (dus vanwege veiligheid), naar een groot bed. Was pittig. Ze kwam er heeeeeel vaak uit en hebben echt heel consequent moeten terugleggen en lange adem... Maar is goed gekomen
Twee maanden voor zijn tweede verjaardag is onze zoon naar een peuterbed overgegaan. Vooral omdat hij weer veel wakker werd 's nachts. Het ging gelijk goed de eerste weken, daarna een periode gehad dat hij steeds 's nachts zijn bed uit kwam en naar onze kamer toe kwam. Dat stopte op een gegeven moment ook weer. Nu slaapt hij inmiddels een jaar in zijn peuterbed en komt er nog maar af en toe een keer uit.
Hier ging de oudste met bijna drie uit het ledikant, nr twee met 8 mnd en nr 3 met 3 jaar. Nr 2 ging zo jong over omdat we een 'bedstee' getimmerd hadden. Hij had een spijlendeur met schuifjes tot hij ruim vier was. Iets langer dan gedacht. Maar de stuiterbal bleef echt niet in bed als we de deur open lieten staan. Ik vraag me wel eens af hoe groot het drama zou zijn geweest als hij in een ledikantje zou slapen. Voordat hij een jaar was klom hij ook al uit de box. Bij de andere twee ging de overstap trouwens vlekkeloos. Kwamen nooit uit bed. Nr 2 had z'n eigen ideeen. Die vroeg ook of de deur van zijn bed wel dicht mocht. Pas toen hij ging vragen om dezelfde deurtjes als zijn broer, ging het ineens goed. We hebben trouwens bij de oudste wel eerder geprobeerd. We hadden een ledikant van de Ikea waar je de zijkant uit kon halen. Drama. Die hebben we er weer in moeten zetten want meneer ging echt niet slapen. Hij kwam er niet uit, maar bleef roepen om zijn 'bed heel'. . Slaapt ook nu nog bijna altijd met de deurtjes dicht.
Hier ging ze al over met anderhalf, moppie was helemaal klaar met het ledikant, drama's met slapen. Meegroeibedje gekocht en daar ligt ze nu in op de kleinste stand, hartstikke blij was en is ze ermee, ze slaapt weer heerlijk. Ja natuurlijk komt ze er weleens uit maar goed dat hoort erbij, geen gekrijs meer omdat ze in bed ligt!
De oudste ging met zijn 3e verjaardag over van het ledikant (waar hij nog nooit uit was geklommen!) naar een 1-persoonsbed. Ook nooit uitgekomen. De jongste is ruim anderhalf, ligt nog in het ledikant.
Hier een meegroeibed. De oudste heeft nooit de neiging getoond om eruit te klimmen. In mei vorig jaar, tijdens mijn zwangerschap, hebben we zijn bed omgebouwd. Dat was het 'grote broer' bed want ja, grote broers van 3 jaar oud hebben een groot bed. Omdat hij echt niet stil ligt en zich echt kan 'smijten' tijdens zijn slaap, hebben we wel zo aan de zijkant een hekje moeten plaatsen zodat hij er niet uit valt want de eerste twee nachten hadden we dit wel voor. Sindsdien geen last meer mee gehad en hij slaapt er even goed in als in die ledikant. We hebben hem zelfs moeten aanmoedigen dat hij eruit mocht komen om te gaan plassen 's nachts want zelfs uit dit bed kwam hij niet van zichzelf eruit. De jongste is een heel ander karakter (bijna 1 jaar oud nu) en heel ondernemend dus ik verwacht me eraan dat die wel gaat proberen eruit te raken dus vanaf hij dat probeert, wordt zijn ledikant ook omgebouwd tot volwassen bed. Nu alleen afwachten wanneer dit is. Vandaag hebben we zijn ledikant trouwens moeten verlagen omdat hij al recht ging staan met slaapzak en al.