Op 26 juni 2017 om 1:51 uur is ons mooie meisje M.aëlys M.arise Jansen geboren. Met 34 (+ 6) weken zwangerschap moest ik op controle bij het ziekenhuis. Inmiddels stond ik vanaf week 30 onder controle van een gynaecoloog, vanwege een te hoge bloeddruk. Op de dag van de controle was mijn bloeddruk prima, maar werd er geconstateerd dat de flowmetingen van de navelstreng niet goed waren. Ook bleef ons meisje achter in de groei. De week ervoor was dat ook het geval, maar toen wilde ze het nog even afwachten. de gynaecoloog gaf aan dat hij toch graag wilde dat ik sowieso tot vrijdag ter observatie bleef en na overleg met een andere gynaecoloog werd dit dan ook besloten. Omdat er ook eiwitten in mijn urine waren gevonden, waren ze bang voor zwangerschapsvergiftiging. Elke dag werd ik gecontroleerd. Ik kreeg een infuus (voor medicijnen voor een hoge bloeddruk) naast de pillen die ik al slikte en ook een katheter is de revue gepasseerd. Ze wilden namelijk graag weten hoeveel vocht ik verloor. Gelukkig mocht die er na een dag weer uit. Zo gingen er een paar dagen voorbij, totdat er zaterdagmiddag een gynaecoloog op mijn kamer me kwam vertellen dat ik die avond zou worden ingeleid. Hoewel mij van tevoren wel alles was uitgelegd hierover, schrok ik er enorm van...... De bloeddrukken bleven te hoog, de groei te nihil, de flowmetingen ook niet goed en ook het eiwitgehalte baarden (hmmmm....bijzondere woordspeling hier...hahahaha) ze zorgen. Tja, en dan loopt alles ineens in een sneltreinvaart. Zaterdagavond is er een ballonnetje ingebracht en zondagochtend had ik 4 cm ontsluiting. Alles goed en wel en mijn vliezen werden gebroken. Daarna werd alles langzaamaan in gang gezet en kreeg ik weeenopwekkers toegediend. In het begin ging het allemaal nog, maar de weeen werden almaar heftiger en ik bleef maar steken op 5 cm ontsluiting. Toen werd mij gevraagd of ik misschien een ruggeprik wilde, zodat ik weer even op adem kon komen. Ons meisje had er namelijk ook vreselijk veel last van en liet een vertraagde hartslag zien op het moment dat ik een wee had. Uiteindelijk heb ik door deze ruggeprik zelfs door mijn weeen heen kunnen slapen. Hiermee kwam ik dus inderdaad op adem. Hierna had ik vrij snel 10 cm ontsluiting, maaaaaaaaarrrrrrrrr ........ madame lag nog niet diep genoeg. De arts wilde graag nog eens bloedprikken van ons meisje. De bloedwaarden bleken niet goed en er was dus spoed bij dat ze snel ter wereld zou komen. Als het natuurlijk niet snel zou lukken, dan zou het alsnog een keizersnede worden. Bijkomend probleem was dat ik nog onder verdoving was van de ruggeprik, waardoor ik niet goed kon persen. Toen toch geprobeerd via de natuurlijke weg en m.b.v. de vacuumpomp is het uiteindelijk toch gelukt! En wat een prachtig meisje!!!! 1878 gram Gelukkig was alles goed met haar, dus ik mocht haar ook even op de borst hebben. Daarna werd ze meegenomen naar de couveuse afdeling en Raymond mocht mee. Even later was ik ook klaar en werd ik naar ons meisje gereden. zo enorm onwerkelijk allemaal..... Maar het was het allemal dubbel en dwars waard. Hier is ons mooie Kleine Muisje dan:
Vanmorgen was ze eindelijk haar geboortegewicht voorbij (precies een week oud). Ze woog 1924 gram. We zijn vandaag verhuisd naar de kinderafdeling. Deze kamer is stukken fijner. Bij de couveuse afdeling had ik geen raam naar buiten. Hier wel! Ze moet voornamelijk aankomen in gewicht, zichzelf warm kunnen houden en zelfstandig kunnen drinken. De borstvoeding is iig goed op gang gekomen.
gefeliciteerd wat een mooi meisje! en eh.. zou je voor de herkenbaarheid niet wat dingen weghalen? ze heeft een aparte naam.. als je daarop googlet kom je meteen dit hele geboorteverhaal tegen enzo...