Laat ik vooropstellen dat ik echt een super lieve dochter heb en ik hou onwijs veel van mijn dochter maar de laatste weken vind ik de omgang met mijn oudste wat lastiger. Ze is een super vrolijk en opgewekte kwebbelkous die ineens om kan slaan naar een duiveltje. Ze luistert enorm slecht als iets niet mag en ik moet veel wel 10 keer herhalen waardoor ik boos en geïrriteerd ben. Ook wordt ze de laatste tijd als ze iets niet mag zo ontzettend boos en gaat onwijs hysterisch doen en ik vind het lastig om hiermee om te gaan en heb snel de neiging om ook boos te worden en mijn stem te verheffen(ik weet dat ik dit niet moet doen). Ik wil dit absoluut niet en wil het anders aan gaan pakken. Zoals vandaag bijvoorbeeld: mijn man zat op de bank met onze oudste al een hele tijd en mijn middelste komt eraan en wil langs papa op de bank klimmen mijn dochter wil dit niet en begint te krijsen en mijn zoontje weg te duwen. Ik heb het even aangekeken hoe mijn man dit op zou lossen, dit lukte niet, dus ik zeg tegen mijn dochter je kan ook aan de andere kant langs papa gaan zitten dan zitten jullie allebei langs papa. Dit wilde dochter niet en ging verder met krijsen en zoontje duwen. Toen heb ik haar meerdere keren gewaarschuwd en haar vervolgens gezegd dat ze op de gang even uit mag razen, heb haar opgetild en op de gang gezet. Hier gaat ze vervolgens tegen onze deur met glas aan gaan trappen, ik heb haar vriendelijk verzocht dit niet meer te doen omdat dit gevaarlijk is, maar ze luistert niet en gaat door met krijsen en schoppen. Nogmaals rustig gevraagd of ze op wil houden en dat ze terug mag komen als ze ophoudt met krijsen. Vervolgens zie ik dat ze moet plassen en zeg dat ze naar de wc moet gaan(wc is op de zelfde gang). Ze loopt vervolgens het toilet in en loopt weer terug om op de mat te gaan staan in een hurkende beweging en begint te gillen dat ze moet plassen, ik ga vlug naar haar toe om te helpen(ze kan het overigens echt altijd zelf inclusief billen vegen en handjes wassen) ze plast net wat op de grond en over de bril ik baal hier enorm van, dit omdat ze paar weken geleden na meerdere keren gezegd te hebben ga nu naar de wc en dochter blijft volhouden ik hoef niet te plassen, ze echt alles vol heeft geplast, ik werd boos en heb haar naar boven gestuurd en gezegd dat ze naar bed moest. Het was dus weer huilen en ik voel me schuldig en baal enorm van de situatie. Ik was zo goed begonnen maar eindigde weer in boos worden vanuit mijn kant. We hebben er daarna nog even kort over gepraat en veel geknuffeld en ik heb haar gewoon naar bed gebracht met een verhaaltje enzo. Dochter was gewoon vrolijk maar ik voel me er niet prettig bij en voel me schuldig. Ik kan als ik boos ben nogal fel reageren en mijn man kan daar best tegen maar naar de kinderen moet ik dit niet doen. Ik wil dus graag tips om om te gaan met dit soort situaties en weten hoe andere ouders dit oplossen zonder al te veel bombarie. Ik merk ook dat ik het lastig vindt om de boosheid weer naast me neer te leggen en te vergeten dat ze niet luistert en worde aanvallen heeft.
Hmm in de eerste plaats zou ik haar niet boos naar bed sturen omdat ze iets doet wat niet mag. Goed dat jullie het uiteindelijk wel goed gemaakt hebben. Kan het zijn dat ze het wat lastig vindt dat er nog een broertje/zusje bij is gekomen? Ik zie in je onderschrift dat je in mei bevallen bent. Of toe aan de basisschool, hoor je ook vaak op deze leeftijd. Of wellicht beide.. Ik zou samen met haar iets uitzoeken waar ze op mag uitrazen. Een kussen waar ze even flink op kan slaan bijvoorbeeld. Of iets anders dat daarop lijkt. Wat betreft de wc, ik zou haar niet gaan helpen als ze op dat moment moet afkoelen in de gang. Ze weet dat ze daardoor aandacht krijgt van jou en ik denk dat ze het daardoor juist doet. Gewoon negeren en haar zelf haar kleren uit laten doen en omkleden. Dan moet je later wel schoonmaken, maar de lol gaat er hopelijk van af als ze toch geen aandacht van je krijgt. En evt kun je het samen met haar schoonmaken, maar natuurlijk wel nadat je het uitgesproken hebt met haar.
Tsjaa weet je een moeder mag heus wel boos worden hoor. Of moet je soms altijd zeggen nee lieverd dat mag je niet doen? Zoals jouw dochter tegen haar broertje deed is hier absoluut niet acceptabel en hier word 1x gezegd dat we dat niet gaan doen en daarna kan de oudste linea recta door naar de gang/zn kamer. Ik persoonlijk vind dus dat jr schuldgevoel nergens voor nodig is en je wel wat strenger mag zijn. Waarom herhaal je alles 10x? Ze zijn niet gek hoor Wbt het plassen is gewoon aandacht en zou haar dus ook niet op de wc zetten, ze had je precies waar ze je hebben wou
Tja mama is ook een mens en wordt weleens boos, maar in dit geval was het niet aan jou maar aan je man geweest om straf te geven. Als dat al nodig was, vraag me echt af als je man je zoontje had aangepakt of je dochter ook zo boos was geweest. Want zij kreeg nu de schuld terwijl haar broertje de stoorzender was. Alleen mag ze hem natuurlijk niet duwen! Dat is wel stout....
Bedankt voor je reactie. Dat van dat kussen is een goede tip die ga ik zeker toepassen. Ik denk dat het niet ligt aan de komst van haar zusje. Maar ze is zeker al een heel tijdje toe aan de basisschool(en mama ook). Dat van de wc dat klopt inderdaad. Ik heb haar het de vorige keer ook zelf(mee) op laten ruimen en uitkleden. Maar ik had eerlijk gezegd geen zin om weer een hoop plas te moeten ruimen. Kindjes moesten naar bed en de jongste moest haar flesje dus beetje éigen belang hoor. Maar het is inderdaad een schreeuw om aandacht. Het is nogal druk met de twee kleinste van 15 maanden en 9 weken. De oudste moet vaak wachten en zichzelf vermaken. Ik probeer echt dagelijks 1 op 1 dingen te doen maar ze moet ook echt vaak wachten en vraagt dus best vaak negatieve aandacht.
Nee absoluut niet hoor... Maar ik ik vind het gewoon niet leuk om dagelijks boos te moeten worden. Maar misschien ben ik een ei hoor. Ik zou het graag anders willen doen. Vind het veel fijner als het gemoedelijker gaat. Soms heb ik het idee dat ze het niet hoort ofzo of het binnen 1 minuut al weer vergeten is. Hoort dit bij de leeftijd ? Ik moet eerlijk zeggen dat ik deze leeftijd echt wel het moeilijkst vind hoor.
Ik had me er inderdaad niet mee moeten bemoeien, mijn man kan het inderdaad prima oplossen. Hij nam zoontje opschoot zodat dochter toch haar 'zin' kreeg. Maar het duwen hield niet op en daar zei mijn man niks van dus toen greep ik in. Maar inderdaad mijn zoontje had ook aan de andere kant kunnen zitten al zat mijn dochter een stukje van papa vandaan zoontje paste er prima tussen en dochter hoefde dus niet aan de kant vandaar mijn reactie dat ze dan even aan de andere kant van papa mocht gaan zitten. Dat van het kussen is een goede tip die ga ik zeker toepassen. Bedankt voor je reactie
Hier lijkt het ook vaak alsof het binnen een minuut vergeten is, maar geloof me dat is echt niet zo hoor Ik ben ook een beetje een zacht ei haha dus begrijp wel wat je bedoeld hoor. En ik vind het ook leuker als get gezellig is, maar het is gewoon nou eenmaal niet altijd gezellig
Yep veel ouders vinden dit de lastigste fase! Maar ik vind het ook wel een mooie fase: ze worden ook al zo wijs en groot.