Dit is echt een beetje een noodkreet naar advies,positieve verhalen etc. Alvast sorry voor het lange bericht! Ik zit met de handen in het haar, ik heb ontzettend veel harde buiken en ben dan gisteren ook met spoed naar het ziekenhuis gegaan. Er is gecontroleerd op een blaas ontsteking die heb ik niet. Met de 20 weken echo ( ik was toen 19.4 weken) was mijn baarmoederhals 4 cm, super goed dus. Wel had ik al last van harde buiken sinds week 17. Althans toen begon ik het op te merken, geen idee of het daarvoor ook al zo was, ik acht de kans best groot dat het al wel zo was, maar mij er gewoon totaal niet mee bezig hield. Gisteren is weer mijn baarmoederhals opgemeten die was nu "nog maar" 3.2 cm. Je zou denken prima, wel op het randje van de 3 cm, maar goed. Na dit alles gezegd te hebben, had ik gisteren rond de 30 harde buiken. Ik ben nadat we van het ziekenhuis kwamen ze gaan opschrijven en vanaf 18.50 tot 23.53 had ik 11 harde buiken. Vandaag is het minder, maar vanaf vanochtend tot nu heb ik er 12 gehad. De gene die dienst had zei dat het door mijn obstipatie kwam, echter ben ik gister ochtend gewoon naar de wc geweest en het klopt dat ik er last van heb ( ook al voor de zwangerschap) maar de laatste 2 weken ging ik bijna elke dag wel naar de wc, dus ik geloof er niet in dat het door de zogenaamde obstipatie komt. Ik lig al de hele dag of in bed, of op de bank met een kruik, maar voor mijn gevoel werkt het niet voldoende. Tot vanmiddag kwamen ze ongeveer om het uur. Soms wat eerder soms wat later en er zijn zijn zelfs 2 momenten geweest dat er 2 a 3 uur tussen zat. Maarja sinds 5 uur vanmiddag heb ik sowieso weer 2 harden buiken per uur. Nu zelfs al 3 gehad tussen 19.07 en 19.49. Ik merk dat ik er best wel heel verdrietig om ben en mij niet gehoord voel door de gynaecoloog. Want ja ik ben gewoon weer naar huis gestuurd met de boodschap dat ik zakjes moest gaan nemen voor de obstipatie terwijl ik daar dus op dit moment totaal geen last van heb....
He wat irritant he meis. Je cervix is echt mooi lang! 2.5 cm is aan de korte kant, rond de 2 cm vinden ze echt te kort. Tot 6 harde buiken per uur is normaal, dus eigenlijk heb je er nu niet eens zoveel. Tenzij ze pijnlijker worden. Misschien put je wat moed uit mijn verhaal. Ik heb zelf vanaf week 14 al heel veel harde buiken, die vanaf week 19 regelmatig zijn en nu ook pijnlijk. Helaas hoort dit bij mij. De zw van m'n dochter was ook zo. Continue, elke dag, elke 3-4 min een harde pijnlijke buik. Soms alleen eind van de dag/s avonds, soms de hele dag. Vreselijk. Ik was op van angst en pijn. Nu helaas dus hetzelfde. Ik krijg indocid om m'n buik rustig te houden, en spuit proluton. Maar ook nu weer elke 3 min een pijnlijke harde buik. als je twijfelt gewoon weer bellen en vragen om een cervix meting. Verder vooral rust nemen. Ik werk al weken niet meer, doe geen huishoudelijk werk, en m'n dochter is 3 dagen bij opa's en oma's. Verder dus plat. Als ik een dag teveel gedaan heb merk ik dat met name de dag erna. Sterkte!!
Ik kan je niet echt advies geven.... En ik wil ook totaal niet bagatelliseren waar je last van hebt. Maar persoonlijk vind ik dat je nog niet eens zó super veel harde buiken hebt. Ik ben er zelf niet zo actief mee bezig, in ieder geval niet met het tellen van mijn harde buiken. Maar als ik soms tv lig te kijken heb ik er wel 5 in het uur. Als ik druk bezig ben heb ik ze vaak niet eens in de gaten denk ik. Tuurlijk het is een onprettig gevoel maar zolang ze niet erg pijnlijk zijn kan het volgens mij geen kwaad. Had dit mijn eerste zwangerschap ook zo en ook minimaal vanaf rond de 17 weken. Nogmaals ik ben geen arts en misschien zit ik er compleet naast. Maar ben je er niet gewoon iets te veel op gefocust? Succes en hopelijk nemen de harde buiken wat af bij je!
Bedankt voor je berichtje! Doet me erg goed. Ja ik weet dat 3.2 cm voldoende is of lang is. Wat ik mij alleen afvraag is of het korter is geworden door al die harde buiken.. Maar ja daar heeft niemand op dit forum logischerwijs een antwoord op. Als ik jou verhaal lees, stellen mijn -vele- harde buiken in vergelijking met jou helemaal niks voor. Ik vind het ontzettend naar dat jij er zo'n last van hebt en dat ze nu pijnlijk zijn lijkt mij dan al helemaal killing. Aanstaande maandag stond er sowieso een gesprek gepland met de gynaecoloog, Ik heb gisteren een soort van geëist dat het dan weer opgemeten moet worden. Ik vraag me dan alleen nu af of dat dan te lang wachten is. Zou jij het eerder hebben willen opmeten of zou jij wachten tot aanstaande maandag. Verder heeft ze ook totaal niet gezegd wat ik beter wel en niet kan doen. Stofzuigen en dwijlen doe ik nu dus absoluut niet meer en zwaar tillen. Ik weet niet of jij dat ook hebt, maar door die harde buiken besef ik me alleen maar meer hoe erg dit kindje wel niet gewenst en al ontzettend geliefd is. Ik vind het maar allemaal lastig en heb ontzettend veel respect voor jou, want jeetje om de 3 a 4 minuten harde buiken hebben ik zou niet weten hoe ik me dan zou voelen, ik vind dit al behoorlijk heftig.
Ik snap wat je bedoelt, maar ik heb dus wel steken. Alsof er "voorzichtig" een mes vanuit mijn buik zo naar onderen word gestoken. Daarom besloot ik gisteren ook te bellen. Anders had ik het echt nog even aangekeken. Je bagatliseerd het niet, ik ben juist blij dat je vertelt dat je er zelf soms ook 5 hebt per uur. (En dan bedoel ik ermee, dat ik dan niet de enige ben. Niet dat ik blij ben dat jij daar dan ook last van hebt) Gisteren had ik er alleen op een gegeven moment 3 per 10 minuten en dat deed mij beslissen om te bellen. De gynaecoloog vond het ook erg veel harde buiken en was wel blij dat ik langs was gekomen. Maarja dan hoop je advies te krijgen en die kregen we niet echt en daar word ik dan heel onzeker van.
Je hebt helemaal gelijk! Je kunt alleen zelf het allerbeste voelen of iets "erbij zou kunnen horen" of dat je je wel degelijk zorgen moet maken. Heel vervelend dat je het gevoel hebt dat ze je niet serieus nemen. Dat mag nooit zo zijn!! Dus wanneer je je toch weer zorgen maakt zou ik ook gewoon weer bellen!
Hier veel ervaring met al vroeg harde buiken, bij beide zwangerschappen. Bij mijn eerste zwangerschap is rond 27 of 28 weken een verkorte cervix geconstateerd, ik geloof dat ie toen 2,5 cm was. Een week later was hij nog korter en toen heb ik platte bedrust moeten houden tot 36 weken. Met ruim 33 weken ben ik nog opgenomen geweest in het ziekenhuis en heb ik weeënremmers en longrijping gehad. Met 34 weken mocht ik weer naar huis. Uiteindelijk is mijn zoontje geboren met 38+5, terwijl ik vanaf 36 weken gestopt ben met de platte bedrust en weer dingen ben gaan doen. Tijdens mijn tweede zwangerschap kreeg ik nog vroeger harde buiken, echt al vanaf drie maanden ofzo, misschien zelfs vroeger. Maar bij die zwangerschap is verder alles prima verlopen, geen verkorte cervix, zelfs ondanks het feit dat ik rond 32 weken buikgriep heb gehad met als gevolg weeën, waarbij ik echt dacht dat mijn dochtertje geboren zou worden. Ze is zelfs na de uitgerekende datum geboren met 40+3. Mijn advies: goed naar je lichaam luisteren. Harde buiken hoeven niets te betekenen, maar als je merkt dat je er door bepaalde inspanningen meer krijgt of ze heviger worden moet je dit niet negeren. Ik heb dat bij mijn eerste zwangerschap nl wel gedaan. Ik heb me toen veel te veel ingespannen (wat betreft werk en sport) en de duidelijke signalen waaruit bleek dat ik rustig aan moest doen genegeerd. Ik weet nog dat ik een keer ging zwemmen met mijn man en ipv rustig aan te doen was ik flink baantjes aan het trekken. Ineens leek het wel alsof er iets brak van binnen. Daarna had ik veel behoorlijk hevige harde buiken en zijn we naar het ziekenhuis gegaan, waar toen dus bleek dat mijn cervix verkort was. Ik wens je veel geluk en nog een hele voorspoedige zwangerschap, luister naar je lichaam en neem je rust/doe een stapje terug als je voelt dat dat nodig is!
Ik zou je urine op kweek laten zetten. Dat hebben ze volgens mij niet gedaan. Want gisteren ben je gecontroleerd op een urineweginfectie en dat had je niet. Op kweek zetten duurt wel minimaal een dag! Dus dat kon je dan gisteren nog niet weten! Even je urine in laten leveren bij je huisarts en op kweek laten zetten. Een verwaarloosde urineweginfectie kan voor vroegtijdige weeen zorgen.
Ja Klopt! Ik weet alleen niet of dit er dan bij hoort. Ieder vrouwen lichaam reageert natuurlijk anders dus dat vind ik dan moeilijk te bepalen ik heb niet echt vergelijkingsmateriaal. ( is de eerste keer dat ik zwanger ben)Het is allemaal nieuw, spannend en ontzettend bijzonder zo'n zwangerschap! Ik ga het nu goed bijhouden en als ik merk dat het verander neem ik je advies ter harte en bel ik ze op!
Ik ben nu 3 keer op blaasontsteking gecheckt en elke keer was er een lichte twijfel en dan zette het ziekenhuis het op kweek. Naja ze stuurde het naar het lab om het onder de microscoop te bekijken en dan kwam er eruit dat het helemaal schoon was. Dus eigenlijk zou ik nu om het helemaal uit te sluiten urine moeten inleveren bij de huisarts en zeggen dat het op kweek moet worden gezet? Baat het niet dan schaadt het niet. Dank je voor de tip!
Ik vind het lastig te beoordelen of je moet bellen. Mij wordt door de gyns altijd op het hart gedrukt te bellen als ik me zorgen maak. Dus als je je zorgen maakt zou ik idd weer bellen. Op zich is donderdag weer meten niet gek, tenzij je echt meer last krijgt. Ik zit nu zelf ook weer op de verloskamers omdat het me te gek werd. Daar zijn ze voor he!
Jeetje wat een verhaal ook zeg en wat heftig. Misschien deed ik ook wel een beetje het zelfde als jou, vooral de zin die ik zelf tot gisteren herhaalde "zwangerschap is geen ziekte " ik voel me buiten die harde buiken en soms steken om namelijk heel erg goed en tilde ook gewoon nog alles en deed alles eigenlijk zoals jij ook beschrijft. Behalve dan het sporten daar ben ik echt oprecht te lui voor. Ik vind het ontzettend fijn te lezen dat ondanks jou opname in het ziekenhuis en platte bedrust de zwangerschap duurde tot en met de 38ste week. Dat moet geloof ik een hele opluchting zijn geweest! Je hebt gelijk, ik moet misschien beter naar mijn lichaam luisteren, maar ik weet gewoon niet zo goed wat dan wel verstandig is om te doen en wat niet.
Ik snap dat het heel lastig is te beoordelen, ik schrijf nu gewoon op hoelaat ik een harde buik heb, ik hoop door nu rust te nemen dat het morgen minder is als vandaag. Als dat niet het geval is is het inderdaad wel een goed idee om dat donderdag weer eens te laten opmeten. Wat naar dat je nu in de verloskamer ligt, Ik wil je heel veel sterkte wensen en ik ga voor je duimen dat er niks aan de hand is!
Het is en blijft iets waar je enorm onrustig van wordt. Maar hopelijk zakt het af bij jou! Komt goed hoor, maar ik laat het liever even checken voor de zekerheid
Is het geen combinatie van harde buik en misschien bandenpijn? De hoeveelheid harde buiken die jij heb, heb ik momenteel ook maar zie mijn termijn. En daarbij heb ik een cerclage waardoor teveel bewegen/ lopen, obstipatie en/ of een volle blaas voor harde buiken zorgt.
Dat stond niet in je OP. Daar lees ik toch duideli jk dat er alleen gisteren gecontroleerd was op een blaasontsteking of lees ik er overheen in je OP??
Banden pijn heb ik eerlijk gezegd totaal geen last van. Ja met 20 weken als ik moest niezen maar daarna niet meer. Voor mijn gevoel heb dus het zou zomaar wel zo kunnen zijn. Wel zijn mijn aanhechtingen van spieren slechter als bij een gemiddeld persoon. Is een heel lang verhaal,maar helaas heb ik daar last van. Het enige wat ik kan bedenken is dat ik normaal gesproken ontzettend veel compenseer met mijn buikspieren en dat gaat nu niet zoals voor de zwangerschap en is natuurlijk ook niet verstandig. Nu ik er zo over na denk, zou dat een oorzaak kunnen zijn?
Nee je leest er zeker niet overheen. Het was op dat moment voor mij geen belangrijke info omdat het elke keer negatief was en de laatste keer dus ook. Misschien had ik het er wel bij moeten zetten, sorry. Vanaf week 19 tot nu is er 3 keer op gecontroleerd. En telkens is het naar het lab gestuurd en keken ze onder de microscoop. Vraag me alleen af of dat het zelfde is als op kweek zetten.
Nee dat is niet hetzelfde. Bij een kweek wordt het een aantal dagen in een stoof gezet en kijken ze daarna of wr bacteriën in zitten. Bij mij is het sediment altijd negatief, maar uit de kweek komt eigenlijk altijd gbs ( een bacterie). Die wordt soms behandeld, soms niet, afhankelijk hoeveel bacteriën er gevonden worden. Ons zoontje is trouwens te vroeg geboren en overleden door die bacterie dus vandaar dat ze er bij mij zo bovenop zitten.
Ik ga er wel vanuit dat ze dat dan op kweek zetten eerlijk gezegd. Meestal toch wel standaard protocol bij zwangere vrouwen.maar je kunt dat voor de zekerheid nog even navragen. Vwb harde buiken, vind het zelf eerlijk gezegd ook niet zo extreem veel. Ook bij mij was het al best heel gevoelig met die termijn. Ook geconstateerd dat het gewoonweg bij mij hoorde. Want deed niets met cervix. Gelukkig daarna een periode weer vrij weinig last van gehad. Ik snap dat je heel onzeker bent en wil je zeker op het hart drukken je lichaam goed in de gaten te houden. Maar aan de andere kant zou ik je ook willen adviseren er wat minder mee bezig te zijn. Zo te horen sta je goed onder controle en doen ze alle checks om er zeker van te zijn dat het met jou en het kindje goed gaat. Door alle harde buiken te gaan meten en je daar druk om te maken leg je er alleen maar meer focus op. En het heeft ook helemaal geen zin om het aantal te tellen, want het zegt niets. (In de zin van de ene vrouw heeft er gewoon eenmaal meer dan de andere). Ik merk zelf ook dat ik minder aandacht voor mijn buik heb als ik andere dingen aan het doen ben. Opeens denk ik dan 'oh, voel ik de baby nog wel', en dan focus ik me erop en voel ik hem. Harde buiken had ik met die termijn ook meer als ik ontspannen was. Nu is het juist andersom en heb ik het bij inspanning (38wkn). Heel verhaal, maar wat ik wil zeggen: Probeer het voor een deel los te laten en zoek afleiding, vertrouw op je lichaam en de artsen. Heel veel sterkte!