Ik ben nu precies 38 weken zwanger en ik merk dat ik de laatste dagen steeds kriegeliger en somberder wordt. Mijn buik zit me enorm in de weg, ik slaap nauwelijks doordat ik niet lekker lig en steeds moet plassen en ik mis mijn werk. Onze oudste van 4 heeft nu vakantie en gaat 3 dagen in de week naar de BSO maar op de dagen dat ze thuis is, haalt ze het bloed onder mijn nagels vandaan. De hele tijd boos, niet luisteren, mij geen ruimte geven (zelfs als Papa thuis is, kleeft ze aan me vast en niet op een prettige manier) en niks is goed genoeg. Ik probeer echt nog zoveel mogelijk met haar te doen maar ik heb geen rijbewijs en moet dus alles op de fiets doen. Dat valt niet mee. Buren/vrienden zijn op vakantie en mijn eigen (schoon)familie woont ver weg dus die kunnen ook niet zomaar even langskomen. De spanning van de bevalling en wanneer die zich aan gaat dienen, begint ook op te spelen. Ik had een super goede eerste bevalling en nou denk ik alleen maar: tja, dan kan het alleen maar tegenvallen deze keer. Ik had zo uitgekeken naar mijn verlof, zeker omdat ik een hele zware zwangerschap heb gehad (extreme HG, opnamen vanwege uitdroging en een zwangerschapspsychose waarvoor ik een tijdje op de PAAZ heb gezeten) en ik toe was aan de rust. Maar nu valt het vies tegen...Wie herkent dit en heeft tips?
Ik vind de laatste loodjes ook zwaar. Los van de pijn en de ongemakken vind ik het pittig om de hele dag mijn 2 andere kinderen om me heen te hebben. Ze hebben sinds deze vakantie (4 en 5 jaar) en vervelen zich rot. Ik kan niks met ze doen en ze moeten zichzelf vermaken en snap dat dat ook niet makkelijk voor ze is. Maar ze zijn zo extreem druk af en toe en maken ruzie uit verveling enzo en ik kan de drukte en het lawaai niet verdragen merk ik. Zal wel te maken hebben met het feit dat ik echt naar het einde van de zwangerschap toe ga maar pfffff. Zo nou dat is er even uit en dat lucht wel op gelukkig. Ze zijn gelukkig op de meeste momenten vreselijk lief en dan gaat het ook prima maar af en toe...pfff. Hopen dat we snel gaan bevallen roAn1981
Oeh dat lijkt me helemaal zwaar, twee kindjes om je heen...Jij moet er nou toch bijna zijn, sterkte!!
Ja hoor hier ook, ook 2 kindjes en goed aanwezige bi, kan me snachts bijna niet omdraaien en lopen gaat ook moeizaam, langer als 10 minuten achter elkaar gaat eigenlijk niet, Mja soms moet je... Ik kom dus ook bijna nergens meer en vind er geen reet meer aan
- de vermoeidheid slaat toe en we zitten in een verhuizing. Ik krijg zo weinig gedaan.. - mijn buik zit vól afschuwelijke paarse striae! - ik mis de wijn en biefstuk en rosbief en alles zo verschrikkelijk! - ik baal van de weegschaal. Ik sta er dus al 2 wk niet meer op. - ik vind zwanger zijn sowieso geen bal aan en ik wil mijn lichaam weer terug.
Oh Ik doe even mee!! Hier ook 2 kindjes die in de vakantie nu elkaar steeds dwars zitten en echt helemaal niks kunnen hebben van elkaar. Daarnaast probeer ik het huis netjes te houden (nesteldrang) en is het een minuut later weer een bende. Ik ben moe, slaap snachts nauwelijks meer, last van bi, continue voorweeen en harde buiken, last van de rug.. veel hoofdpijn door ijzer tekort en nu blijkt ook nog eens de kleine in stuit te liggen. Zo! * klaagmodus uit*
Natuurlijk vind ik het vervelend voor jullie dat jullie ook zoveel last hebben van die laatste loodjes maar toch: bedankt gedeelde smart is halve smart! Gister weer bijna de hele dag in de clinch gelegen met dochterlief, niks is goed, ze is voortdurend boos en kan zich geen seconde alleen vermaken. Gelukkig is ze vandaag naar de BSO maar ik zie nu al op tegen het weekend..En daar schaam ik me dan weer voor..
Nee hoor hoef je je niet voor te schamen, al snap ik het wel want doe ik zelf ook haha. Maandag komt dr oudste weer thuis van zn vader en zal ook grotendeels binnen zitten... dus die 2 gaan elkaar weer lopen klieren en ook daar kijk ik tegenop... Mja het is helaas niet anders
Zwangerschapsdiabetes met goede waardes, maar wel een enorme baby Niet meer kunnen slapen O-ver-al pijn. Niet meer kunnen zitten, bewegen of lopen zonder pijn Hormonen die opspelen in combinatie met een man die niet "goed te pas" is : lees plat ligt op de bank met obstipatie.... harde buiken & oefenweeen #klaagmodusuit
Weet niet of ik mezelf al bij de laatste loodjes mag rekenen maar man man... vorige zwangerschap had ik dit helemaal niet en nu... word zelfs gek van mezelf.. Gisteren een verjaardag. Zijn er een klein uurtje geweest en kreeg in die tijd 4 harde buiken. Toen maar weer naar huis, vond het zo schandalig maar het was gewoon echt niet fijn. En wat ik echt vreselijk vind is dat ik onderhand een abonnement op Rennies heb.. anders kom ik de nacht niet eens meer fatsoenlijk door.
Ow wat een heerlijk topic! Behalve de BI sluit ik mij bij alles aan! Obstipatie, buik zit in de weg, hij schopt mijn ribben aan flarden, maagzuur, tegen de dagen met peuter aan kijken (en ook ik schaam me hiervoor) gelukkig is mijn moeder gister even met hem weg geweest en waarschijnlijk morgen ook weer.. woensdag en donderdag naar het kdv..en hopelijk is de kleine er dan! Eerste met 37.2 bevallen, ging er toch stiekem vanuit dat deze ook eerder zou komen, maar nee hoor..
Ik ben de zwangerschapsdiabetes zat! Heb goede waardes en opzich niets te klachen, maar zou het zo fijn vinden als ik weer kan eten wanneer ik wil. Nu zit ik zo vast aan vaste tijden en moet er steeds om denken... Ben ook sneller prikkelbaar merk ik. Vannacht had mijn zoontje een oorontsteking waarbij hij het heeft uitgeschreeuwd. Heel zielig dat hij zoveel pijn had, maar raakte er behoorlijk geirriteerd van aangezien het nu elk moment kan gebeuren en ik zoveel mogelijk slaap probeer te krijgen. Ben ook even kattig tegen hem geweest, waardoor ik mij gelijk weer super schuldig voel Maar verder is hij gewoon voorbeeldig, verveeld zich nooit, ondanks ik nauwelijks iets met hem kan doen. Ik kan mij wel weer irriteren aan zijn vriendjes die komen spelen en een troep maken van mijn opgeruimde huis of gewoon niet luisteren of zeuren om snoep of dat zij zich vervelen. Kost mij te veel energie nu.
Dames, ik had geluk: ik ben zondag bevallen, bij 38+3! Heftige bevalling gehad maar nu volop aan het genieten. Zet m op allemaal, jullie kunnen het!
Nou hier behoor ik al helemaal niet toe aan de laatste loodjes, maar man man leg mij svp in een coma en maak me als ik 39 weken ben wakker voor de bevalling! Heb vooral last van mijn gemoedsrust! Sterkte "laatsteloodjesdames" met de echte laatste loodjes
Hier een klaag moment van mijn man (mag dat ook, haha) Of ik wat minder op hem kan mopperen Echt alles wat hij deed was gisteren niet goed. Zelfs als hij te zwaar ademde dan begon ik te mopperen
Fijn een klaagtopic! Ik geniet normaal erg van het zwanger zijn maar ik ben er nu sinds een week he-le-maal klaar mee.. Slaap voor geen meter. Buik zit in de weg. Bekken doen pijn. 2 peuters om me heen die de hele dag aandacht willen en aan me hangen en op me klimmen. M'n man irriteert me (eigenlijk irriteer ik me aan alle mensen om me heen) Heb geen zin meer om dingen te ondernemen, huis is schoon alles is er klaar voor: ik wil gewoon bevallen nu!
Ik heb het ook echt steeds meer en meer gehad. Sinds deze week slaat de vermoeidheid kei hard in. Heerlijk met 2 hele aanwezige kids! Alsof ze het ruiken en je dan nog meer uittesten. En dan die buik, die zit gewoon echt in de weg! 's Nachts breng ik door op het toilet, want zodra ik lig moet ik alweer plassen.. Ben zo blij als ik de kleine vast heb echt waar! #klaagmodusuit#
Hier precies net zo!! Mijn oudste van 5 en jongste van net 4 halen mij het bloed onder de nagels vandaan. Net ontzettend naar ze gebeuld en ze zijn nu(verplicht) boven. Ben helemaal klaar met deze zwangerschap en ben gewoon in een pest humeur, kort lontje en heb eigenlijk nergens zin in. Het is niet eens zo dat mijn kinderen nou zo erg vervelend doen maar ik kan het gewoon niet hebben nu. En dan bevalt iedereen om mij heen (we zijn hier met flink wat dames zwanger) wel... ik ken dit gevoel totaal niet van mijn vorige 2 zwangerschappen. Wil van alles doen maar heb nergens zin in. Vanmiddag naar de vk voor controle 39+3 wkn ben ik nu.