Hoi meiden, de groeten vanaf de camping in Duitsland. Ik heb net een beetje bij gelezen. Spannend Saartje....ben heel benieuwd hoe de echo morgen gaat en ik hoop voor je dat het nog steeds goed zit! Hier weinig mogelijkheden tot internet, dus ik klets weer volop mee als ik weer thuis ben
Fijne vakantie @Elisabetta He bah @SaartjeHussein hopelijk toch een (goede) echo morgen Nou hier al roze afscheiding en hoofdpijn, dus weer misse boel Ondanks dat we er nu rekening mee hielden dat het wel even zou duren, vind ik soms de tegenslagen wel lastig hoor Maar goed, vol goede moed naar de volgende ronde (14)
Nou meiden... ik kan met zekerheid zeggen dat ik vandaag rond 4 uur een miskraam heb gehad. Na een hoop stolsels lag er opeens een rond zakje in het toilet, wat ik met een ijsstokje overgeheveld heb naar een dik stuk wc papier en daarop kon je het duidelijk zien... een emrbyo, met armpjes en beentjes en een hoofdje... ik heb er een foto van genomen en naar de vk gestuurd, die zei ook dat het nu wel duidelijk foute boel is en dat ik het het beste kon begraven... dat hebben we ook gedaan... Morgen om kwart voor 5 een echo... Een uurtje geleden kwam er nog een groot massief iets uit, waarvan ik denk dat het de placenta was.. Na een gevoel van blinde paniek toen ik het voor het eerst zag, voel ik nu niets meer...
Oh nee wat heftig dit, wat bizar dat je details kon zien. Ook wel 'mooi' dat je het hebt kunnen begraven. Hoop dat je dan nu helemaal schoon bent maar als ik dat zo hoor lijkt me dat wel. Heel erg veel sterkte
Lieve Saartje, wat ontzettend verdrietig . Ik weet even niet wat ik moet zeggen, alleen dat ik het heel erg voor jullie vind. Mooi dat jullie jullie kindje hebben kunnen begraven. Heel veel sterkte en een hele dikke knuffel!
Oh nee lieve lieve @SaartjeHussein wat een verdriet Met het kippenvel op mijn armen en benen van je verhaal, en de tranen in mijn ogen wil ik je graag een immens dikke virtuele knuffel geven en en hoop ik dat jullie dit samen kunnen verwerken. Ik leef met je mee en weet als geen ander hoe leeg je je nu voelt. Onwijs veel liefs xxxxxxxxx
LIJSTJE PROBEREN Lovingmyboy - 30 jaar - 7e ronde - NOD 28 juli Nikki15 - 36 jaar - 1e ronde na MA (2e ronde) NOD? Gerdi - 24 jaar - 3e ronde - NOD ? Brondy - 32 jaar - 14e ronde - NOD 28 aug Melian - 37 jaar - 5e ronde - NOD ? ZWANGER Elisabetta - 30 jaar - uitgerekend 28 december - VERRASSING Bubbels84 - 32 jaar - uitgerekend 3 januari - JONGEN SaartjeHussein - 33 jaar - uitgerekend 8 februari - jongen/meisje Hartjesdief - 33 jaar- uitgerekend 16 februari - jongen/meisje Vlinder1983 - 33 jaar - uitgerekend 12 maart - jongen/meisje Tegeirian - 35 jaar - uitgerekend 21 maart - VERRASSING Jabinca - 28 jaar - uitgerekend 28 maart - VERRASSING AFSPRAKEN 2 augustus - Vlinder1983 - 1e echo 11 augustus - Elisabetta - 20wk echo 14 augustus - Jabinca - 1e echo 14 augustus - Tegeirian - 1e echo 24 augustus - Tegeirian - intake
Dank jullie wel allemaal... Ik voel me nog steeds verdoofd... Over anderhalf uur naar de vk, dan heb ik 100% zekerheid (wat nog blijft knagen is, was het misschien een tweeling en heb ik er 1 verloren? Maar dan zou ze dat gezien moeten hebben op de echo....) dat alles schoon is...
Het is goed gegaan, voor zover je het goed kunt noemen, een lege baarmoeder. Alles was schoon. De vk was zelf helemaal verbaasd, ze had dit totaal niet meer verwacht en de kans dat zoiets gebeurt na een goede echo in dit soort situaties is volgens haar minder dan 1%. Nu maar rusten. Iets anders kan ik niet doen.
@SaartjeHussein waar ontzettend verdrietig dit!! Wat onwijs heftig om mee te maken en idd het gebeuren eromheen.. rust goed uit.. we leven met je mee!! Virtuele knuffel voor jullie
LIJSTJE PROBEREN Lovingmyboy - 30 jaar - 7e ronde - NOD 28 juli Nikki15 - 36 jaar - 3e ronde na MA - NOD 9 augustus Gerdi - 24 jaar - 3e ronde - NOD ? Brondy - 32 jaar - 13e ronde - NOD 31 juli Melian - 37 jaar - 5e ronde - NOD ? ZWANGER Elisabetta - 30 jaar - uitgerekend 28 december - VERRASSING Bubbels84 - 32 jaar - uitgerekend 3 januari - JONGEN Hartjesdief - 33 jaar- uitgerekend 16 februari - jongen/meisje Vlinder1983 - 33 jaar - uitgerekend 12 maart - jongen/meisje Tegeirian - 35 jaar - uitgerekend 21 maart - VERRASSING Jabinca - 28 jaar - uitgerekend 28 maart - VERRASSING AFSPRAKEN 2 augustus - Vlinder1983 - 1e echo 11 augustus - Elisabetta - 20wk echo 14 augustus - Jabinca - 1e echo 14 augustus - Tegeirian - 1e echo 24 augustus - Tegeirian - intake
LIJSTJE PROBEREN Lovingmyboy - 30 jaar - 7e ronde - NOD 28 juli Nikki15 - 36 jaar - 3e ronde na MA - NOD 9 augustus Gerdi - 24 jaar - 3e ronde - NOD ? Brondy - 32 jaar - 14e ronde - NOD 28 augustus Melian - 37 jaar - 5e ronde - NOD ? ZWANGER Elisabetta - 30 jaar - uitgerekend 28 december - VERRASSING Bubbels84 - 32 jaar - uitgerekend 3 januari - JONGEN Hartjesdief - 33 jaar- uitgerekend 16 februari - jongen/meisje Vlinder1983 - 33 jaar - uitgerekend 12 maart - jongen/meisje Tegeirian - 35 jaar - uitgerekend 21 maart - VERRASSING Jabinca - 28 jaar - uitgerekend 28 maart - VERRASSING AFSPRAKEN 2 augustus - Vlinder1983 - 1e echo 11 augustus - Elisabetta - 20wk echo 14 augustus - Jabinca - 1e echo 14 augustus - Tegeirian - 1e echo 24 augustus - Tegeirian - intake
Lieve Saartje... Wat kan ik nu zeggen om je te troosten? Ik heb de woorden even niet... Ik vind het heel erg rot om te lezen dat de zwangerschap zo is gelopen. Niet gek dat je nu even niets voelt. In gedachten geef ik je een hele dikke knuffel.
LIJSTJE PROBEREN Lovingmyboy - 30 jaar - 7e ronde - NOD 28 juli Melian - 37 jaar - 7e ronde - NOD 3 augustus Nikki15 - 36 jaar - 3e ronde na MA - NOD 9 augustus Gerdi - 24 jaar - 3e ronde - NOD ? Brondy - 32 jaar - 14e ronde - NOD 28 augustus ZWANGER Elisabetta - 30 jaar - uitgerekend 28 december - VERRASSING Bubbels84 - 32 jaar - uitgerekend 3 januari - JONGEN Hartjesdief - 33 jaar- uitgerekend 16 februari - jongen/meisje Vlinder1983 - 33 jaar - uitgerekend 12 maart - jongen/meisje Tegeirian - 35 jaar - uitgerekend 21 maart - VERRASSING Jabinca - 28 jaar - uitgerekend 28 maart - VERRASSING AFSPRAKEN 2 augustus - Vlinder1983 - 1e echo 11 augustus - Elisabetta - 20wk echo 14 augustus - Jabinca - 1e echo 14 augustus - Tegeirian - 1e echo 24 augustus - Tegeirian - intake
Lieve meiden, Even, na een lange tijd, weer een update. Het zwanger worden begon een beetje op me te drukken de laatste tijd. We zijn inmiddels ruim een jaar verder nadat ik de laatste keer een miskraam kreeg en ik merkte dat mijn enthousiasme het een beetje liet afweten. Niet het enthousiasme over gezinsuitbreiding zozeer, maar iets hield me tegen om er vol voor te gaan. Ik dacht dat ik me wel over de miskraam had heengezet, maar ik merk dat het mijn vertrouwen wel een knauw heeft gegeven. Ben gewoon een beetje angstig, merk ik. En het is dan blijkbaar bijna makkelijker om de kinderwens te negeren, dan om het aan te gaan. Die kwetsbaarheid van iets willen en er dan vol voor gaan, waardoor je ook teleurgesteld kan worden, maar ook de kwetsbaarheid dat zelfs een zwangerschap geen garantie is voor een baby'tje. Ik wilde vandaag eindelijk weer eens online gaan en een gezellige bijdrage leveren aan ons clubje, maar het bericht van Saartje brengt me echt even van mijn stuk en deed me besluiten om dit even met jullie te delen... hoewel het misschien wat zwaarmoedig klinkt allemaal. Overmorgen NOD. Ik voel helemaal niets dat me ook maar ergens op voorbereidt. Een aantal dagen geleden had ik steeds steken onderin, maar dat was na een dag voorbij. Mijn borsten zijn juist minder pijnlijk en ik heb een pijnlijke rug en zware buik, alsof de menstruatie ieder moment kan doorbreken. Aan de andere kant: ik heb nog geen spotting, terwijl dat meestal al een dag of drie van te voren begint. Echt afwachten dus. Hoe gaat het bij jullie allemaal? Het aantal zwangeren is behoorlijk toegenomen de afgelopen weken. En Jabinca is nieuw? Welkom En hoe gaat het met jou Nikki?
Hey @Melian ja ik ben nieuw hier, gaat goed maar zoooo moe. Echt die eerste weken bleegh! Verder geen kwaaltjes ofzo, ik kijk enorm uit naar me eerste echo 14augustus. Wat wel heel bijzonder is is dat ik samen met een vriendin en me zusje zwanger bent. Me vriendin is een dag eerder uitgerekend en me zusje eind februari.. super leuk om het nu 'samen' te doen. Ik kan me gewoon niet voorstellen hoe een miskraam moet zijn.. ik ben nu al zo bezig met hoe het straks zal gaan met 3 koters etc. Kan me niet indenken dat dat beeld ineens wegvalt..lijkt me vreselijk. Ik snap ook dat daar dan tijd overheen gaat en het dan heel moeilijk is om weer vertrouwen te krijgen in je lijf en een nieuwe zwangerschap.
Hoi lieve meiden, na een soort van vreemde rouwperiode heb ik de puf gevonden om hier even te zijn.. De eerste 2 dagen heb ik als een starre zombie rondgelopen. Geen traan kwam eruit. Alle mensen om me heen moesten wel eens huilen, maar ik voelde heel weinig. Volgens mij kwam ik heel vreemd over. Het leek net of iederee verdrietig was behalve ik. Zelfs de vk was een beetje van haar stuk omdat ze dit nooit meer had verwacht, heeft me toen ook omhelsd. Ik was verdoofd. Kon er weinig aan doen. Ik slaap ook slecht sinds het gebeurd is, kom met erg veel moeite in slaap, woel de hele nacht en ben vroeg weer wakker. Eergisteravond kwam het er eindelijk uit, ik barstte voor The Great Britain's Bakeoff in tranen uit. Daarna voelde ik me iets minder star, maar niet zozeer beter. Ik maak me vooral druk over stomme kleine dingen, zoals, toen ik het begroef, dat piepkleinste mensje dat je ooit zult zien in je leven, met zijn of haar piepkleine beentjes, armpjes en hoofdje, heb ik het zo in de grond geschud van het keukenpapier af. Nu denk ik, waarom had ik zo'n haast, waarom heb ik het niet met keukenpapier en al als een bedje in de grond gelegd, waarom heb ik niet even gewacht.. Dat moment zou ik zo graag over willen doen, maar dat kan nooit meer. Ik heb alleen nog een foto.. Ik kijk er elke dag minstens 1 keer even naar. Dat lijkt te helpen. Ook zijn sommige mooie toekomstdromen en mooie herinneringen gewoon uiteengespat, en ook daar heb ik het erg moeilijk mee. Het idee dat dit kindje vlak voor onze vakantie in Rome is ontstaan en dat ik toen al wist dat ik waarschijnlijk zwanger was, dat was zo'n mooi verhaal om een of andere reden. Dat is nu weg. Alleen een bittere herinnering blijft over. Gisteren zat ik op de bank tv te kijken, en het enige dat ik kon denken was: 3 dagen geleden was ik nog zwanger... nu ben ik leeg... Wat ook blijft knagen is, ik wist het he... Ik had de echo gehad en hij was goed maar ik voelde me niet opgelucht, weet je nog? Dat is toch ook bizar. Ik wist het gewoon, dat het niet goed was. Nu is het tijd om te proberen mijn leven weer op te pakken. Ik blijf nog steeds vloeien maar de echte pijn is nu wel minder. De vk had me geadviseerd om een weekje thuis te blijven, maar ik mocht wel werken als ik vond dat het me goede afleiding bood. Daarom denk ik erover om vanmiddag een middagje te werken. Ook adviseert ze me toch om personeelszaken en mijn leidinggevenden te informeren over mijn miskraam, omdat me dat meer begrip oplevert. Ik denk dat ik dat ook maar ga doen. Ik kan dan gewoon zeggen dat de zwangerschap niet gepland maar gewenst was. Nou meiden, dit stukje is al lang genoeg. Als afsluiting wil ik graag het plekje delen waar we ons kindje hebben begraven, en de bloemen die we ernaast hebben geplant als herinnering. De embryo ligt precies onder de schelp. Hopelijk blijven de bloemen lang bloeien..