Balen @Melian Maar lijkt me een mooi idee om allemaal samen te gaan voor een goede, gezonde zwangerschap!
Wat fijn dat je een goeie echo had gisteren @Vlinder1983 Nu kan je opgelucht adem halen en vooruit kijken!
@SaartjeHussein Super fijn dat ze zo lief reageerden op je werk. En fijn dat je de komende tijd je eigen werktijden mag bepalen! Doe rustig aan! @Melian Dat zou wel balen zijn. Even afwachten nog!
Ha meiden, hoe is het hier? @Melian Al duidelijkheid over deze maand? @SaartjeHussein Hoe is het met jou lieve Saartje? Ik voel me de afgelopen dagen zo gaar. Mijn energieniveau is echt tot onder het nulpunt gedaald. Er komt niks uit mijn handen, alles duurt lang etc. Ik ben bijna de hele dag een soort misselijkachtig. Niet dat ik echt moet spugen, maar wel irritant aanwezig. En ik ben ZO VRESELIJK MOE. Wat vervelend is dit zeg. Ik ben normaal altijd wel in de weer als ik thuis ben, voor vandaag wilde ik ook de bovenverdieping zuigen, bedden verschonen, wc poetsen, maar het is me alleen gelukt om beneden te zuigen. Ik ben dit zo niet gewend van de andere 2 zwangerschappen. Ik ben gelijk bang dat het er 2 zijn, nu ik ineens zoveel meer last van zulke kwaaltjes heb...
Hoi lieve meiden, Hier is het bloeden nu bijna gestopt. Het gekke is dat ik daar niet blij om kan zijn, maar meer zoiets van: dan is het nu echt bijna afgelopen. Stom he? De afgelopen dagen heb ik een uur of 6 per dag gewerkt en dat ging wel goed. Iedereen op werk weet er nu van af dus ik hoef geen mooi weer te spelen. Gisteren werd het me wel even teveel en rende ik snikkend van de werkvloer af. Maar gelukkig had ik genoeg schouders om op te huilen. Nu beginnen juist thuis de wrijvingen. Mijn man, hoewel ook hij verdrietig is, wil nu weer vooruit kijken. En snapt niet echt waarom ik dat (nog lang) niet kan. Ik zit nog steeds elke avond als een zombie op de bank, slaap moeilijk in, woel de hele nacht en ben weer veel te vroeg wakker. Nou ja, het is ook niet niets he, zo'n minibevalling... Melian, jammer dat je toch weer ongesteld bent geworden. Dikke knuf terug. Normaalgesproken ben ik heel expressief, maar inderdaad ben ik eigenlijk geimplodeerd bij dit verdriet. Mooi omschreven... Hoe is jouw miskraam gegaan? Als ik vragen mag natuurlijk... Meerdere stokjes, deal. Zoveel stokjes hebben we sowieso niet nodig. Jabinca, dat is ook een van de dingen waar ik mee zit. Zo ben je zwanger en ben je al aan het bedenken hoe je de twee kamers die je hebt gaan inrichten voor 3 kids, en zo is het weg en hoef je niets meer te plannen. Dat is heel moeilijk. Wat leuk dat je samen met een vriendin en zus zwanger bent. Vlinder, dikke knuffel terug. Niet terughoudend zijn met mooie dingen delen hoor! Ik wil alles lezen, jullie zijn me allemaal lief! Wat jouw overkomen is met je zoontje is echt heftig. Daar is mijn situatie gewoon niets naast. Gelukkig heb je erna nog twee gezonde kindjes gekregen! Dat geeft mij weer hoop.. Tegeirian, dikke knuf terug aan jou. Ik ken het hoor, van het willen vertellen aan iedereen. Het is dat ik met mijn contract zat (weer een probleem waar ik nu niet meer over na hoef te denken..) dat ik het niet van de daken schreeuwde, anders had iedereen het mogen weten.. Jammer dat je je de hele dag niet zo lekker voelt. Zie, dat heb ik de hele zwangerschap eigenlijk niet gehad. Misschien was dat ook een teken.. Oei. misschien een tweeling. Tja je weet het nooit... Nikki, dank je wel voor al je steun.. Ik zal het nooit vergeten. Elisabetta, dikke knuf terug en geniet nog van je vakantie! Nou meiden, ik voel me vandaag lichamelijk in ieder geval iets minder gaar. Ik ga zo alvast een beetje opruimen en dan denk ik dat ik de rest van de dag maar ga zitten haken...
LIJSTJE PROBEREN Lovingmyboy - 30 jaar - 7e ronde - NOD 28 juli Melian - 37 jaar - 7e ronde - NOD 3 augustus Nikki15 - 36 jaar - 3e ronde na MA - NOD 9 augustus Gerdi - 24 jaar - 3e ronde - NOD ? Brondy - 32 jaar - 14e ronde - NOD 28 augustus Saartje - 33 jaar - 1e ronde na MK - NOD ? ZWANGER Elisabetta - 30 jaar - uitgerekend 28 december - VERRASSING Bubbels84 - 32 jaar - uitgerekend 3 januari - JONGEN Hartjesdief - 33 jaar- uitgerekend 16 februari - jongen/meisje Vlinder1983 - 33 jaar - uitgerekend 12 maart - jongen/meisje Tegeirian - 35 jaar - uitgerekend 21 maart - VERRASSING Jabinca - 28 jaar - uitgerekend 28 maart - VERRASSING AFSPRAKEN 11 augustus - Elisabetta - 20wk echo 14 augustus - Jabinca - 1e echo 14 augustus - Tegeirian - 1e echo 15 augustus - Vlinder1983 - Termijnecho 24 augustus - Tegeirian - intake
Ja @SaartjeHussein mannen zijn soms zo praktisch ingesteld, oh het is weg? Dan kunnen we weer verder terwijl een vrouw moet dealen met het lege gevoel, de gedachtes weer een plek geven en de toekomst weer wat moet bijstellen (waar een man nog echt niet bij nagedacht heeft) Hier trouwens ook maar 2 slaapkamers voor de kids. De 2 jongens slapen bij elkaar op een ruime kamer, gaat super. Dus of de 3de daarbij gaat slapen of dat we toch onze kleine kantoortje gaan ombouwen is ff de vraag, waar moet ik dan heen met alle troep haha. Ach de kleine is er nog niet en daarna zal die toch nog minimaal 3maand naast mij slapen in de co-sleeper
@Tegeirian Vervelend dat je je zo voelt. Maar ik kan je de hand schudden. Ik heb mij bij de meiden ook niet zo slecht gevoeld, wel bij ons zoontje. Dus dacht al; òf het wordt een jongetje of het zijn er twee...Maar gelukkig geen twee haha, dan krijg ik echt een hartverzakking! Zou jij het erg vinden als dit twee kindjes zijn? Ik droomde vannacht trouwens dat de gynaecoloog het de vorige keer mis had en er toch twee kindjes te zien waren op de echo haha. Gelukkig was het maar een droom. Ik heb nu een aantal dagen zetpillen gebruikt tegen de misselijkheid (Emesafene). Maar ik heb niet het idee dat het mij goed helpt Er ontstonden zelfs rare bruine vlekken op mijn handpalmen . Gelukkig zijn die nu weg getrokken. Gisteren ben ik begonnen met gemberthee. Gewoon een stukje gemberwortel in een glas kokend water. En evt kun je nog wat citroen toevoegen. Daarvan heb ik wel het idee dat het goed helpt. Dus de hele dag maar aan de gemberthee. Ook heb ik een tip gekregen van een vriendin om sea bands om je polsen te doen (bandjes die werken mbv accupressuur). Heb ze net gehaald bij het drogist en heb ze nu een uurtje om. Ik was vanmorgen wel wat misselijk, nu praktisch niet meer. Dus wie weet helpt dat ook. Hoop dat je wat hebt aan deze tips. Wat betreft slapen probeer ik elke avond voor 22.00 uur in bed te liggen en als het lukt 's middags ook nog een dutje te doen. Maar heb geen idee of dat bij jou ook mogelijk is. Sterkte ermee in ieder geval! Gelukkig is het tijdelijk. @SaartjeHussein Het lijkt mij ook dubbel nu het bloeden bijna is gestopt. Dan is het echt 'voorbij'. Jouw en mijn situatie zijn niet te vergelijken natuurlijk, maar beide situaties zijn verdrietig en moeten een plekje krijgen. En dat gaat je lukken, maar dat kost tijd. Lastig dat je man al weer verder is in zijn verwerkingsproces. Ik denk ook dat het komt omdat hij het kindje niet in zijn buik heeft gehad en jij wel. Voor een man is een zwangerschap in het in het begin een ver-van-mijn-bed-show. Mijn man heeft er ook nog weinig gevoel bij. Zodra hij het kan voelen schoppen, dan begint het voor hem het gevoel ook te groeien. Hoop in ieder geval dat jullie er samen over kunnen blijven praten. Fijne afleiding om te gaan haken. Rustig aan!
@Vlinder1983 Mwah, ik denk niet dat ik bepaald een gat in de lucht zal springen als het er 2 blijken te zijn. Ik ken best een aantal dames die een 3e wilde en een tweeling kregen. Ik ben gelukkig niet zo misselijk dat ik er echt medicijnen voor nodig heb. Het is echt op de achtergrond en overheerst niet. Ik heb vanmorgen al lekker wat gedaan (bedden en boven zuigen), dus vanmiddag kan ik een beetje rustig aan doen. @SaartjeHussein Lastig als je man er zo anders instaat. Heeft idd denk ik vooral te maken met wat Vlinder ook zegt: voor mannen wordt het toch pas een beetje echt als de zwangerschap wat verder gevorderd is. Desalniettemin is het natuurlijk wel heel vervelend dat daarover nu irritatie ontstaat, die ik overigens helemaal begrijp van jouw kant.
Die eerste maanden kan je je zo gaar voelen @Tegeirian. Ik had het bij de zwangerschap van Elin (de jongste). De hele dag moe, lood in mijn benen en enorm weeïg, alsof ik de hele tijd een beetje wagenziek was. Gelukkig werd het vanaf halverwege de zwangerschap echt beter, hoewel 'fit voelen' heel lang niet aan de orde is geweest. Het zou wat zijn als het er twee zijn! Zou je het leuk vinden? @SaartjeHussein Je klinkt alweer een beetje meer aanwezig. Het zijn dit soort situaties waarin je merkt hoe sterk je bent, hè? Natuurlijk wil ik het met je delen... Ik werd heel snel zwanger van de derde en wilde heel erg gaan genieten van deze 'laatste' zwangerschap. Voor de aardigheid kocht ik een digitale test, om die op de foto te kunnen zetten, maar toen ik die had gedaan, kwam de zwangerschapsduur op de test niet overeen met wat ik had berekend. Ik belde de verloskundige toen dit een paar dagen later nog zo was en mocht komen voor een echo. Ik zou toen (geloof ik) rond de zes weken moeten zitten, maar op de echo was niets te zien. Gelijk bij het zien van de beelden trad er een soort acceptatieproces in werking, zowel bij man als bij mij: "Oké, het is niet goed. Even slikken en weer door.". Er werd een afspraak gemaakt bij de gyn voor pillen en de volgende dag kon ik terecht. Inmiddels kreeg ik ook wat bloedverlies, dus ik was opgelucht dat mijn lichaam deed wat het moest doen. Bij de gyn vertelde ik dat ook (ik word altijd overdreven opgewekt en kwebbelig op de pittigste momenten ), maar na het inbrengen van de echo zei ze: "Ik weet niet waar je het over hebt, want hier is een kleine embryo met hier een kloppend hartje." Verbluft zaten we naar het scherm te kijken. Ik had er al afscheid van genomen, maar ten onrechte? Ik bleek iets minder ver te zijn. De weken erna bleef ik bloeden, op een gegeven moment zelfs helder bloed. Mijn gevoel van zwanger zijn kwam niet meer helemaal terug. Ook niet na nog een echo waarop weer een kloppend hartje te zien was. De zwangerschapsduur nam niet toe en dat was voor ons een teken dat het niet goed zat "Is niet zo. Je bent gewoon zwanger.", was de reactie van het echocentrum. Maar het voelde niet goed. Tijdens een weekendje weg met onze vriendengroep kreeg ik krampen. Ik heb het halve weekend in bed gelegen, er vanuit gaand dat ik een miskraam kreeg. Na het weekend belde ik de verloskundige en het ziekenhuis en drong ik aan op nog een echo: "Ik kan zo niet door.", was mijn gevoel. In het ziekenhuis bleek het vruchtzakje al heel laag te liggen. Het hartje klopte niet meer. En thuisgekomen sprintte ik de auto uit naar het toilet, waar ik de hele zwangerschap verloor. Door de wc gespoeld, heb ik daarna nog vaak gedacht. Maar het is niet anders. Het op en af en weer op en weer af was wat het pittig maakte. Een deuk in mijn vertrouwen en tegelijkertijd het diepe besef dat mijn lijf en gevoel dus niet hebben gelogen. Een heel verhaal... sorry... was alweer even geleden dat ik het vertelde Maar ook hier dat kloppende hartje... en dan toch... Ik zal niet zeggen dat ik weet hoe jij je voelt Saar, maar ik denk dat ik wel een deel van wat je voelt begrijp. En het wordt echt beter. Laat je man maar even. Hij heeft ook een droom verloren en gaat daar op zijn manier mee om. Hij mag dat doen. Net zoals jij de rem er even op mag zetten. Jullie verdriet is waarschijnlijk hetzelfde, ook al lijkt dat misschien anders. Hier inmiddels zo lek als een mandje Hopelijk komende maand meer geluk.
Tjonge @Melian wat ook een heftig verhaal. Heftig vooral om te lezen dat ook bij jouw kindje het hartje eerst wel klopte en het weer is gestopt icm bloedverlies. En ik maar denken dat als je éénmaal een kloppend hartje hebt gezien de kans op een miskraam heel klein is . Dat maakt mij best bang, hoewel mijn gevoel over deze zwangerschap gelukkig best goed is. Maar spannend blijft het tot het einde.
Volgens mij weet jij dat als geen ander @Vlinder1983. Bij mijn oudste was er ook bloedverlies rond de vijfde week en ging het wel goed. Er is geen pijl op te trekken, lijkt het. Behalve dan dat je intuïtie je soms al voorbereidt op wat er gaat komen. Het is echt een ongelooflijk iets hè, dat we mensjes kunnen laten groeien in onze buiken? Gelukkig gaat het meestal wel goed nadat het hartje op gang is gekomen Zonde als de spanning in de weg gaat zitten van het genieten
Klopt Melian, bij 24 weken verwacht je het helemaal niet meer natuurlijk. En die 24 weken grens blijft voor mij elke keer weer spannend. Elke week is er één, dus voor mij is het vooral in het begin geen onbezorgde zwangerschap helaas. Maar heb wel eens gelezen dat als je op de eerste echo een kloppend hartje ziet, de kans op een miskraam erg klein is. En in ons clubje hebben jij en Saartje dit al meegemaakt in het eerste trimester. Best veel, want met zo'n groot clubje meiden zijn we niet.
Kan je nagaan hoe groot de kans nu is dat het bij jullie goed gaat Ik kan me niet eens een beetje voorstellen hoe het voor jullie geweest moet zijn. Ik begrijp dat die 24-wekengrens een belangrijke mijlpaal voor jullie is. Fijn dat de artsen wel hebben ontdekt waardoor het bij jullie zoontje zo is gelopen en dat je nu voorzorgsmaatregelen kunt nemen. Dat geeft je in alle onzekerheid een heel klein beetje controle terug, lijkt me... Hoe gaat het met je werk op dit moment trouwens? Ben je nog druk aan het bouwen, of staat het even op een wat lager pitje nu?
Ja zo kun je het ook bekijken @Melian Vind het heel fijn dat er wederom voorzorgsmaatregelen zijn getroffen door de artsen. Door die bloedverdunners krijg ik weer iets meer vertrouwen in de zwangerschap. En ik sta onder strenge controle van het ziekenhuis. Zo wordt bijvoorbeeld de doorbloeding van de placenta en de navelstreng ook een paar keer in de zwangerschap doorgemeten. Mijn salon is inmiddels klaar en sinds 3 maanden ben ik officieel geopend. Erg leuk! Het is nu even wat rustiger ivm de vakantie, maar de komende weken staan er meerdere klantenafspraken ingepland. Niet dat het al storm loopt, maar ik mag niet klagen. Ben nu druk bezig met mijn website.
Dat ze er zo bovenop zitten, lijkt me heel prettig. Ik hoop dat je deze zwangerschap gewoon fluitend doorkomt. Zo gaaf dat je de sprong gewoon gewaagd hebt en voor jezelf bent begonnen! Het zal na de zomer vast een stukje drukker gaan worden. En de website kan zo belangrijk zijn! Maak je 'm zelf, of heb je dat uitbesteed? Als je keurende ogen nodig hebt....
Ja dank je! Ben er zelf ook best trost op dat ik dit avontuur ben begonnen. Ik maak de site zelf, tenminste...als het lukt. Ben niet super handig met computers haha. Maar ik ga het proberen. Heb jij verstand van websites bouwen? Keurende ogen zijn altijd welkom! Als ik jullie iets kan showen zal ik het zeggen, maar op dit moment is er nog niet zoveel om te laten zien.
Niet echt verstand van, maar ik heb zelf een blog in Wordpress en schrijf graag teksten. Welk programma gebruik jij voor je website? Geef maar een gil als je zo ver bent