Ik zou eerlijk gezegd geen hond meer willen na deze hond. Wij hebben een bruine labrador. Is pas 3 jaar.. Bij een officiële fokker vandaan. Hij heeft constant iets helaas. Nou zijn we wel verzekerd. Maar het kost ons alsnog een hoop geld. Nou kost een hond natuurlijk geld. Maar soms loopt het hier aardig op ivm alle onderzoeken. We geven we kvv. Tegen de goedkope versies kan hij helaas niet. Hierdoor dus een duurdere soort kvv en ook vrij prijzig. Op vakantie gaan is met hem is erg lastig om meerdere redenen. Is verder ontzettend lief hoor. Ik wens jullie in ieder geval succes met het maken van jullie keuze.
Wij nemen medio 2018 een hond. Zoals het er nu uitziet wordt het een blonde labrador. Zou hem liever eerder willen maar volgend jaar heb ik weer een nieuwe hoeveelheid vrije dagen en die kan ik dan in de hond steken hihi Vroeger ook een hond gehad en altijd veel plezier van gehad. Die mankeerde helaas ook altijd van alles maar kwam achteraf ook niet bij een al te beste fokker vandaan. Er kleven wel een aantal nadelen aan zoals vakanties werk etc maar ik zie het verder alleen maar positief. De kinderen en vooral dochter van bijna 12 jaar is een enorme dierenvriend en die kan helemaal niet wachten.
Eerlijk gezegd zou ik ondanks dat ik zelf een hond heb, geen gastouder willen met een hond. Zie toch te vaak mensen die weinig kennis hebben van hondengedrag en de risico's ook niet inzien. Natuurlijk zul je ook gastouders hebben met een lieve hond die ze prima onder controle hebben en goed opletten, maar ja, ik weet van tevoren niet of dat het geval is.
Wij hebben een mopshond van 8 jaar! Super lief beest.. maar als hij dood is komt er geen hond weer! Je moet er altijd rekening mee houden. Dat wisten we uiteraard van te voren. Maar dat willen we dan niet weer! Je levert een stuk vrijheid in..
Hier nu 2 jaar 'hondloos' na jaren honden te hebben gehad. Cairn terriër(14) en rottweiler (8). Wij wonen buitenaf af dus honden hoefden niet altijd mee aan de lijn maar konden ook op ons eigen terrein lopen. Of ik ze mis? Ja, vooral 's avonds en 's nachts als mijn man met de vrachtwagen weg is. Of ik er weer één aan zou willen schaffen? NEE. Allereerst de vrijheid die je zonder hond hebt. Je kunt nu gaan en staan waar je wilt en hoeft geen rekening te houden met. De kosten zijn toch behoorlijk (da, voer, verzorging). Pas nu ze er niet meer zijn merk ik hoe schoon mijn huis blijft. (En na zo'n regendag als vandaag ruikt het ook veel frisser ) Als ze ziek zijn en je moet die diarree of kots in huis opruimen...Nee, dat mis ik dus echt niet Natuurlijk kun je tegen al deze tegens voors zetten maar voor mij persoonlijk zijn dit echt redenen om geen hond meer te nemen. Succes met je keuze!!
Wij hebben een Golden Retriever van 3,5 jaar. Ik wil hierna geen hond weer, al hoop ik wel dat ze nog een aantal jaren bij ons mag zijn. Ze verhaart verschrikkelijk en daar erger ik me kapot aan. Maar ja, daar kan zij natuurlijk niks aan doen. Ik heb gewoon minder met honden dan ik dacht. Ben zelf meer een kattenmens, maar mijn man vind katten helemaal niks.
Mijn moeder en ik wilde super graag een hond toen ik nog thuis woonde en hebben mijn vader uiteindelijk weten over te halen. We hadden een boomer, super lief beestje en ontzettend veel plezier van gehad! Mijn vader uiteindelijk ook, aangezien zij beste vrienden leken te zijn Maar zou zelf geen hond meer willen hebben. Vond het veel werk qua verzorging een aandacht, huis word toch heel snel vies (veel viezer dan met katten)en vooral de vrijheid. Onze hond kon bv echt niet zonder mijn ouders en wil zelf toch heel graag op vliegvakantie kunnen onder mij zorgen te hoeven maken over de hond.
Over allergische reacties elke hond heeft haar en is nooit compleet haarloos en het is niet het haar waar je allergisch voor word/bent maar de huidschubbeen, over het schoon houden van je huis...spik en span kan je wel vergeten dan moet je geen dieren nemen. Ik stofzuig elke dag gewoon en om de 3 dagen dweil ik met 1 hond is dat voldoende. Ik kom van 6 honden af (ja allemaal tegelijk) en heb er nu nog maar 1 de rest is overleden, er komt geen nieuwe hond bij ik heb mijn handen vol aan mijn tweeling, als er een hond komt dan zal dat zijn als mijn kinderen ouder zijn en omdat IK dat wil nooit een hond nemen omdat je kind het o zo graag wil, het blijft uiteindelijk de ouders hun verantwoording en het nieuwtje gaat er snel af, en aub schaf pas een hondje aan als jullie er BEIDEN 100% voor gaan, kleine honden kunnen wel 16 jaar of ouder worden denk daaraan. Zorg dat je een hond neemt die dus sociaal is en niet waaks sinds je steeds andere kinderen op bezoek krijgt en die beetje tegen een stootje kan vanwege kinderhandjes...zo'n boomertje of shi'tzu's zijn schattig en erg lief maar ik merk bij mijn hondje dat ze de drukte en grijpende handjes soms too much vind, het is een dameshondje hahaha.
Dit is dus ook waar ik een beetje tegen aan loop, ik kreeg mijn hond toen ik 15 was en er heel lang om gevraagd had. Hond ging dus ook mee toen ik uit huis ging maar nu zit ik er nog steeds mee... (dit klinkt heel negatief trouwens, ben dol op het beestje en heb laatst tranen met tuiten gehuild toen ze met spoed naar de dierenarts moest )
Nee, als onze hond dood is komt er geen andere. Ik vind honden heerlijk, ben er mee opgegroeid, maar de nadelen wegen voor mij een stuk zwaarder. Deze hond was ook niet volledig mijn keuze maar m'n man wilde het zo graag maar onder tussen ben ik wel het meeste aan het doen.
Onze hond is eind maart overleden en wij zeiden gelijk dat er voorlopig geen nieuwe kwam. Dat voorlopig duurt iets korter, want inmiddels staan we op de lijst en als de dekking en geboorte goed gaat hebben we voor kerst een pup. Ja, we zijn dan meer beperkt dan nu, maar het is nu zo ontzettend stil in huis. Het wordt trouwens een franse bulldog. Hadden we hiervoor ook.
Nee, never nooit niet. Ik heb de ervaring vanuit thuis. En ja, wij wilden als kinderen allemaal zo graag een hondje. Geweldig en we zouden er alles voor doen. Ik was 12 geloof ik. Nou, de lol is er snel af van het uitlaten.. zeker toen ik de puberteit in ging had ik er een hekel aan (ok, toen was alles wat ik 'moest' stom ) maar puntje bij paaltje was het mn moeder die ervoor opdraaide (of elke keer ons gezeur aan moest horen) . Zeker toen wij gingen studeren.. want toen zat zij nog steeds met die hond. En kon ze nooit een hele dag weg zonder iets te regelen. Ze voelde zich nooit 'vrij'. Dus dat heb ik goed in mn oren geknoopt Overigens zou ik ook liever geen gastouder willen met een hond. Ik vind het lastig die beesten te vertrouwen en in geval van mn dochter (panisch voor m.n. honden) had het sowieso geen optie geweest. Maar ik begrijp dat je het in ieder geval overlegt met de ouders, dus dat is prima!
Heb de reacties niet gelezen maar mensen zijn vaak niet allergisch voor de haren maar de huidschilfers. En die heeft elke hond. Daarnaast is een boomer geen ras maar een mix van verschillende hondjes. Kan dus van alles zijn. Bedenk ook dat als je zo'n hondje wilt aanschaffen dat 9 van de 10 nestjes bij broodfokkers vandaan komen. Ondanks dat het er zo huiselijk en vertrouwd aanvoelt. Broodfokkers plaatsen steeds vaker nestjes onder bij mensen die aan die praktijken mee werken. Zou toch eens rassen gaan onderzoeken en kijken wat jullie zoeken in een hond naast een klein hondje. Er zijn veel kleine rassen en ze hebben allemaal verschillende karaktereigenschappen. En niet onbelangrijk, is het te combineren met je werk? Je moet hem ook uitlaten als je kindjes in huis hebt. Ook hier komt er geen hond meer als deze overlijdt. Het is toch een dingetje met weggaan, vakanties en uitlaten. En ik ben die haren overal nu onderhand wel een keer zat. daar komt bij dat jij een hondje wilt hebben die ook nog eens naar de trimsalon moet.
Wij hebben nu een beagle. Maar als deze komt te overlijden. Nemen we niet nog een hond meer. Enigste reden is al die hondenharen. worden er helemaal simpel van.
Ik heb jaren honden gehad, maar nu niet meer. Mijn laatste hond is overleden toen mijn oudste zoontje 2 maanden was en dat vond ik geen handige tijd om een nieuwe hond aan te schaffen. Maar ik mis het wel. Ik zei toen dat ik weer een hond zou nemen als mn zoontje naar school zou gaan, maar toen kwam mn jongste er nog achteraan. Dus zou het weer 2 jaar later worden. Maar nu moet ik allemaal maar zien hoe het loopt. Ik lig nu in scheiding en ik vind het niet fijn als ik de hond 's avonds uit moet laten terwijl ik jonge kinderen op bed heb liggen. Dus ik zou graag weer een hond willen, maar wanneer weet ik nog niet. Ik voelde me trouwens niet beperkt met mijn honden. Op vakantie bleven we altijd in Nederland en dan gingen ze mee. En ik kon altijd wel vrij makkelijk oppas regelen als we een keer een dagje weg wilden. We konden alleen niet op het laatste moment besluiten om ergens heen te gaan waar de honden niet mee konden. Maar daar hou ik zelf ook niet van, ik moet altijd alles goed voorbereiden, hahaha. Een eventuele nieuwe hond zal wel een wat "makkelijker" ras worden ivm de kinderen. Iets van een labrador ofzo en dan een pup. Ik heb tot nu toe alleen herplaatsers gehad met een rugzakje. Maar dat zou ik met kinderen niet willen.