Medicijnen tegen misselijkheid, autorijden

He @Frutsel04 van die medicijnen werd ik erg suf en de gele sticker waarschuwde inderdaad voor autorijden. Ik heb qua medicatie nooit een goed alternatief gevonden.
Ik heb wel maagzuurremmers en Antagel drank, helpt een beetje.
Ben je heel erg misselijk en heb je er veel last van? Extreem in de zin van HG?

 

Wat ontzettend shit zeg. Had je dit de vorige zw ook?
Ik wel namelijk, 9 maanden misselijk en overgeven. Tot de laatste wee aan toe..
Je kunt je er behoorlijk ziek van voelen. Medicijnen ben ik niet zo fan van, van emesafene zijn de langetermijneffecten niet bekend, dus ik ben gestopt na 1 pil. En door de dufheid.
Ik heb alleen andere tips, die je vast al kent, zoals vaker eten (kleine porties), koud eten, gemberthee drinken, pepermuntje eten...en ga maar door. Ik ben bang dat het niet helemaal te 'genezen' is...

 

Ik had veel baat bij emesafene, primperan werkte voor mij niet. Ik heb het volgende gedaan. Tijdens mijn vakantie, de dag na aankomst ben ik gestart. Daarna gewoon gekeken hoe ik erop reageerde. Uiteindelijk besloten gewoon consequent elke ochtend en avond te gebruiken. Dan bleef de misselijkheid onder controle en werd ik er ook niet suf van. De terugreis met mijn man afgesproken dat hij goed op mij lette en hij had totaal niet het gevoel dat ik anders of slomer reageerde. Daarom durfde ik daarna ook weer naar mijn werk te rijden.

 

Ik slikte gembercapsules welke mij erg goed hielpen tegen de misselijkheid.
Omdat ik niet overgaf (maar wel bijna 24/7 misselijk was) mocht ik van de huisarts niet direct medicijnen en adviseerde ze me gemberthee/koek (waarbij ik bij de gedachte alleen al nog misselijker van werd) gelukkig vond ik capsules en dedem ze hun werk goed.

 

Ik zou het echt proberen. Volgens mij merk je het al snel als je suf wordt. Als je de avond van je laatste werkdag begint kun je verantwoord een keuze maken.

Soms werken hele vreemde dingen ook. Bij de oudste heb ik bijna constant kauwgom gekauwd. Dat hielp echt om wat scherpe randjes eraf te halen. Ook milkshakes of ijsklontjes waren heerlijk. Terwijl warm eten en vooral groenten juist vreselijk waren. Kijk goed of er dingen zijn die jou misschien wel aantrekken en gooi verder alle ideeën over goed eten even de deur uit. Vocht is belangrijker dan eten en functioneren is belangrijker dan gezond. Bij de oudste heb ik het mezelf veel te moeilijk gemaakt met stug proberen mijn vitamines en mineralen binnen te krijgen terwijl ik eigenlijk alleen wilde wegkruipen en huilen. Bij de tweede werd ik veel praktischer, ik moet doorkunnen en als dat ontbijten met ijsklontjes betekent, prima. Bij de derde (minste last van misselijkheid) meteen toegegeven aan wat werkte en dat gaf veel rust. Natuurlijk hielp het een hoop dat het sowieso minder erg was, maar ook het lief zijn voor mezelf scheelde een hoop.
Sterkte meis, het is vreselijk vermoeiend.

 

Klopt helemaal! Ik heb wekenlang fruithapjes van Olvarit gegeten dat bleef binnen. En ontbijtkoek met speculaas.... zo lang je (nog) niet overgeeft is het anders. Want dan moet je wel echt opletten dat je niet uitdroogt! Maar het misselijke gevoel alleen is al heel vervelend, ik weet het.
De gembercapsules heb ik ook geprobeerd, hier hielp het helaas niet.

Tja die medicatie. Doe wat helpt en wat goed voelt. Ik ben wat huiverig, de DES moeders dachten in de jaren'60 ook dat het geen kwaad kon. De langetermijneffecten zijn nog niet bekend van emesafene

 

Als jij eenmaal aan een bepaalde dosis gewend bent en je hebt verder geen bijwerkingen meer mag je autorijden.
Als.je er af en toe 1 neemt mag je in principe 24 uur na inname weer rijden. Wellicht kan je op je vrije dagen er wel een nemen om in ieder geval ook wat goede dagen te hebben?

En verder ziek is ziek hè....ook voor je werkgever. Aan jezelf een je kleintje denken.

 

Overigens snap ik de huivering voor medicijnen, maar als het nodig is is het nodig.
Ik heb hyperemesis gravidarum en gebruik emesafene en zofran en emesafene en heb sondevoeding. Zonder zal ik niet overleven en dus mijn kindje ook niet.

Op de site van stichting zehg kan je eens rondneuzen en staat ook het een en ander over medicatiegebruik.

 

Dat is heftig, HG. Wat ontzettend vervelend voor je.
In het geval van HG is het natuurlijk een heel andere situatie dan je misselijk voelen, dan heb je het inderdaad over 'leven en dood'. Sterkte hoor

 

Hier vanaf 7 weken erg misselijk geweest. Gebruikte in het begin emesafene. Je lijf moet er even aan wennen, maar als je er aan gewend bent komt je energie wat terug en de dufheid verdwijnt.

Primperan heb ik daarna gebruikt, want emesafene werkte niet goed genoeg meer. Toen heb ik niet meer gereden, behalve als het echt niet anders kon (man zat een periode in buitenland dus moest soms de kindjes halen of wegbrengen naar kdv).

Gewoon beginnen in je lange weekend, dan voel jij je vast beter na een paar dagen. Sterkte, het is zo vervelend!

 

Dank je wel aardbeitjes.

Het is natuurlijk anders dan de gewone misselijkheid, maar als de misselijkheid ook beperkend is dan is een medicijn om je erdoor te helpen logisch. Echt onderzoek is er nooit gedaan, maar er zijn zoveel vrouwen ons al voorgegaan dat ze wel de inschatting kunnen maken of de voordelen opwegen tegen de nadelen.

Bij emesafene en primperan ben je voornamelijk zelf de pineut qua bijwerkingen. En pas het laatste trimester, bij de geboorte, de baby. Die kan dan ook wat suf zijn en daarom moet je dan vaak even blijven ter observatie in het ziekenhuis.

Iedereen sterkte die nu zo misselijk is. Hopelijk gaat het na een bepaalde tijd over.

 

Hier ook last van misselijkheid de hele dag door, met af en toe spugen erbij. De VK raadde mij gemberpillen aan, zoals hierboven ook al ergens wordt genoemd. Misschien kun je die proberen en kijken of het wat voor je doet? Ik moet eerlijk bekennen dat ik zelf mijn twijfels heb of het nou echt werkt bij mij. Sowieso zorg ik dat ik de hele dag door kleine beetjes blijf eten, ook al voelt dat tegenstrijdig ivm de misselijkheid en juist geen trek hebben. Succes! Een pretje is het zeker niet, hopelijk wordt het straks na de 3 maanden beter. Ik ben al aan het aftellen...

 

Ben de eerste weken ook alleen maar misselijk geweest.
Wat enigszinds hielp waren gemberpillen.
En heb het echt overleeft op melbatoast.
Dat was het enige waar ik niet nog misselijker van werd en wat het zelfs iets verminderde.

 

Ik heb ook emesafene en primeran gehad, deed niets bij mij en mocht er inderdaad niet mee rijden.

Nu heb ik Zofran (ondansetron) en dat is het enige (na 2 opnames) wat bij mij helpt. Hoef nauwelijks meer te spugen en de misselijkheid is net wat dragelijker.
Je wordt er ook niet zo duf van, dus autorijden mag gewoon. Echt mijn redding. Ze schrijven het alleen niet zo snel voor, maar misschien is het een tip voor jullie.

 

Klopt, zofran is meestal pas na een opname als al het andere niet werkt.
Maar nee heb je en ja kan je krijgen.