Wordpress heb ik naar gekeken, maar ik heb ook plug-ins nodig voor oa een agendafunctie en dan moest ik het duurste pakket afnemen. Ik maak het via Jimdo, dat was voor mij voordeliger. Leuk dat je blogs schrijft. Het verbaast mij niet trouwens, want je schrijft hier altijd erg leuk. Waarover schrijf je?
Ik ben heel benieuwd naar jouw blog @Melian. Je schrijft hier inderdaad ook erg leuk. Oh meiden, ik word echt GEK van mijn kinderen. Ze zitten elkaar zo in de haren, ik ben zo onderhand radeloos. Voorbeeldje van vanmiddag: Zoontje was buitenspelen. Dochter was bij mij binnen, ze gedroeg zich voorbeeldig en was erg gezellig en lief. Ik stond spinaziepannekoeken te bakken toen zoontje thuis kwam. Werkelijk waar, zodrá hij binnen komt verandert het gedrag van mijn dochter. Begint hem gelijk te klieren door hem te prikken. Ik waarschuw haar, maar moet ondertussen ook bij de kookplaat blijven (wij hebben geen open keuken). Vervolgens komen ze allebei de keuken in in een soort achtervolging. Ik zag niet wat dochter deed, maar zoontje gaf haar ineens een keiharde duw, waardoor ze struikelde en hard viel. Zucht... Ik werd zó boos, ik heb echt staan schreeuwen en vloeken. Heel onredelijk, maar ik was het zo zat. Ik heb ze allebei maar boven gestuurd. Kinderen helemaal overstuur, ik toen ik was afgekoeld natuurlijk ook . Maar goed, zo gaat het dus aan de lopende band. Ze kunnen elkaar niet op dezelfde vierkante kilometer verdragen en zijn zo fysiek naar elkaar. Vooral trouwens als ik en/of mijn man in de buurt zijn. Nou, sorry voor deze klaging, maar ik moest het even kwijt.
Meiden, ik maak mij zorgen. Net bij het toiletbezoek zag ik wat bruin bloed in mijn onderbroek. Met afvegen tot nu toe niks meer. Maar man o man, ik word hier een beetje gek. Hebben Melian en ik het er gisteren nog over gehad en nu dit! Ik hoop dat het niks te betekenen heeft. Heb verder geen buikkrampen en wellicht komt het door mijn toiletbezoek van vanmorgen....afwachten maar. Net er nog een test tegenaan gegooid en die was nog steeds heel duidelijk.
Dat is schrikken @Vlinder1983 , maar ik heb altijd begrepen dat bruinverlies geen reden tot zorgen is, omdat bruinverlies duidt op oud bloed. Maar tóch schrikken natuurlijk!
Heel begrijpelijk dat je geschrokken bent @Vlinder1983. Bloed en zwangerschap combineren niet zo lekker in onze hoofden. Het gebeurt alleen heel vaak... zeker oud bloed of een beetje roze. Als het rood wordt, of je kramp krijgt (dan hoeft er nog niets aan de hand te zijn) dan wordt het wat vervelender. Als je het niet vertrouwt, altijd de verloskundige bellen.
Vlinder, bah. Dat is (voornamelijk met alle verhalen hier in het achterhoofd) natuurlijk schrikken. Je moet echter wel echt proberen je niet teveel zorgen te maken. Veruit de meeste zwangerschappen (vooral met alleen bruinverlies) eindigen gewoon in een gezond kindje. Dikke knuf voor jou, hopelijk stopt het gewoon meteen. Eens met de anderen, mocht je meer gaan bloeden, contact opnemen met de vk. Misschien kun je toch iets eerder voor echo. Met jouw termijn moet er genoeg te zien zijn.. Gisteren een soort van periode afgesloten. Precies een week was voorbij sinds de miskraam, en precies gisteren stopte ook mijn bloedverlies (na 2 weken lang bloed te hebben verloren.. logisch dat ik me zo zwak voel). De hele dag was ik depressief en wilde ik alleen gelaten worden, maar eind van de middag pushte mijn man me om met hem en de kids naar het strand te gaan, en ik ben blij dat ik toch ben gegaan, want het was goede afleiding. Heb een tijdlang een vlieger vastgehouden die 50 meter hoog vloog alsof het niets was. Om de een of andere reden bracht het regelmatige trekken van de vlieger me wat rust. Vandaag weer leeg wakker geworden, maar ik geloof wel dat ik me toch iets beter voel. We gaan het aankijken. Liefst wil ik even uitgebreid het dorp in (uitverkoop) maar ik moet even kijken of ik dat aankan. Merkte gisteren dat mijn conditie op het moment 0 is. Jabinca, ik denk dat je er niet onderuit gaat komen om je kantoortje op te geven haha. Misschien een goede reden om de troep eens uit te gaan zoeken. Vlinder, jouw verhaal is nog heftiger hoor. Ik denk zo vaak: gelukkig is het er met 8 weken uitgekomen en niet met 20 weken. Dan had ik helemaal niet meer geweten hoe er overheen te komen.... Dikke knuf nogmaals! Tegeirian, hoe is het met je misselijkheid? Balen van je kids, ik herken het wel een beetje, ook al zijn die van mij meestal wel lief. Melian, heftig verhaal ook, dan weer goede echo, dan weer bloedverlies... en dat het dan toch niet goed bleek te zijn... wat dat betreft denk ik dat jij precies weet hoe ik me voel. Hoe lang heb je je daarna rot gevoeld? Zo jammer dat je toch ongesteld bent geworden. Dikke knuf! Vandaag nog een dagje vrij. Morgen in principe werken. Ik mag nog steeds mijn werktijden zelf bepalen maar ik denk dat ik eigenlijk wel weer hele dagen kan werken. Misschien dat ik het morgen gewoon ga proberen.
Jeetje wat een schrik @Vlinder1983 Hoe is het vandaag? Hopelijk was het eenmalig. En zolang het bruin verlies is....zodra het anders is direct je VK bellen. Hier helaas ook 2 dierbare vriendinnen die na een goede echo een miskraam kregen . 1 die zelfs haar dochter (toen 7 jaar) mee had genomen naar de echo daarop waar dus ineens het hartje was gestopt...zo verdrietig! Kortom, het is echt een wonder!!!! En hier slaan ze elkaar ook regelmatig de tent uit hoor @Tegeirian vreselijk!!!! Kan daar ook zo door geïrriteerd raken
@Tegeirian ... en ook hier zijn de meiden verre van vriendinnen. Af en toe lijken ze elkaar te tolereren en dat gaat dan de boeken in als een hele goede dag Het is vooral de oudste naar de jongste hier. Waardeloos!! @SaartjeHussein Hoe lang ik me rot heb gevoeld.... Wij gingen eigenlijk heel snel op zomervakantie, waar onze jongste de eerste avond zo'n doodsmak maakte van hoogte, dat we met gillende sirenes in een Italiaans ziekenhuis terecht kwamen. Alles kwam goed, maar we hadden dus afleiding en waren de hele vakantie eigenlijk zo dankbaar dat onze kindjes in goede gezondheid (beetje bonter en blauwer weliswaar) bij ons waren, dat de miskraam naar de achtergrond verdween. Ik merkte alleen wel dat ik een paar vruchtbare periodes ging overslaan. Dat is die angst waar ik het eerder over had... De pijn en het schrijnende werden best snel minder, maar het onbezorgde is (het was de derde mk) weg. Maar iedereen is anders, dus ik denk niet dat mijn situatie een goede voorspeller is voor de jouwe. Het enige dat ik wel zeker weet is dat het steeds beter wordt... @Vlinder1983 Hoe gaat het met je? @Nikki15 Hoe gaat het met jou? Zijn jullie weer echt actief aan het proberen? Wij hebben dit weekend lekker doorgezakt en wijn gedronken. Ik vergeet steeds dat dat eigenlijk niet meer zo goed gaat! Voel die wijntjes na twee dagen gewoon nog!! Terug in het gareel
Even een korte update. Ik probeer later uitgebreider te reageren. Na het veegje bruin van gistermiddag lijkt alles weer goed te zijn. Even afkloppen natuurlijk, maar het ziet er weer normaal uit. Maar schrikken is het wel. Bloed wil je niet zien tijdens een zwangerschap. Het is en blijft een wonder als alles goed mag gaan!
Haha over wijn gesproken, ik had net na mijn eisprong ook een feestje, oeff wat was ik misselijk, tot kotsen aan toe. Achteraf was het rond de innesteling maar goed geloof niet dat dat al invloed kan hebben op de kleine. Volgende week maandag echo, begin er nu echt naar uit te zien. Even een teken van leven... Voor de rest liijd ik aan korte termijn geheugen geloof ik want weet al jullie verhalen niet meer, sorry!
Tsja wat is actief @Melian De eerste 2 rondes niet, mijn hoofd stond er niet naar en wilde niet vrijen op 'commando'. Deze ronde wel weer actief...maar hier zijn toch ook wel twijfels ontstaan inmiddels. Verstand versus gevoel....we willen wel graag, maar zoals het nu is, is het eigenlijk ook gewoon ok. De meiden redden zich steeds beter zelf en zo hebben wij onze handen steeds meer vrij. Daarnaast hebben die rondes waarin ik menstrueerde zo'n impact op me gehad...onbewust was ik nog zo bezig met de MA dat ik boos was dat ik ongesteld werd...maar ja, vrijen om zwanger te raken wilde ik toen ook niet. Zo dubbel allemaal... En zo staan we er nu ook in, dubbel. Maar we hebben besloten niet eindeloos door te gaan en het nog 1 kans willen geven...en anders is het zo ook echt goed. Op deze manier kunnen we eindelijk meer en langer gaan reizen en meer focussen op mijn werk enzo. Kortom....alles is nu goed
Ja, ik ben ook wel benieuwd, Vlinder.. Hier alles zijn gangetje. Mijn lichaam doet minder pijn, ik voel me minder zwak, dus lichamelijk gaat het wel oke. Mentaal vind ik het nog steeds erg zwaar. Kan er nog steeds met mijn hoofd niet bij dat het echt voorbij is, dat ik echt niet meer zwanger ben Heb geen tijd voor een uitgebreide reactie, moet zo al naar werk, maar Nikki, ik snap jullie manier van denken helemaal.. Mocht het hier een tweede keer mis gaan dan wil ik er ook mee stoppen denk ik. Wat jij zegt, het leven is nu gewoon prima. Het is niet dat er iets mist. Het is alleen dat ik zoooo graag nog een keer zo'n klein warm afhankelijk babietje op de wereld wil zeten....
Precies @SaartjeHussein dat is het idee. Hier weer ongesteld en enorm verdrietig. Alle 3 de zwangerschappen was ik direct in verwachting...nu lukt het niet meer. Misschien wil het 'universum' ons wel iets vertellen...ik weet het niet. Maar nu is mijn gevoel en drang naar zo'n lief klein hummeltje enorm groot. In de loop van de dagen zal het verstand het weer overnemen....pfff om moe van te worden. Ben benieuwd hoe het met je is @Vlinder1983
Nou met mij gaat het niet zo goed. Gisteren weer een klein streepje bruin. Nu ben ik wel heel erg verkouden, dus veel gehoest etc. En net, na ontlasting, helderrood met een stolseltje. Ik weet dat het kan als er druk komt op je buik, maar maak me toch zorgen. Net het ziekenhuis gebeld en ik zou as vrijdag terecht kunnen. Maar mijn man heeft afspraken voor zijn werk staan die hij niet kan afzeggen en ik zit met de kids en met vervoer. Dus kan niet eerder terecht dan de geplande volgende week dinsdag. Begin er steeds minder vertrouwen in te krijgen dat het goed afloopt...
Heb gelukkig kunnen regelen dat de kids naar de buurvrouw gaan as vrijdag. En ik mag haar auto lenen! Dat is wel heel fijn! Heb vrijdag om 9.00 uur een afspraak bij de gynaecoloog. Spannend. Anders gaat er een heel weekend overheen en dat vind ik toch te lang duren. Niet dat ze er iets aan kunnen doen, als het niet goed is. Het is meer voor mijn eigen gemoedsrust. Helaas kan mijn man niet mee, dus zal wel alleen moeten gaan.
Goed dat je vrijdag gaat @Vlinder1983. Nu kan je ook niet ontspannen... Ik hoop dat het gewoon in orde is allemaal. @Nikki15 Balen dat je ongesteld bent geworden. Ik snap je gevoel. Ook ik speel wel eens met de gedachte dat het gewoon maar goed moet zijn... en dat is het ook. Ik kan alleen zelf de deur niet dicht doen. Nog niet. Al heb ik ook het gevoel dat daardoor mijn leven op pauze staat. Die stomme leeftijd werkt ook al niet mee Sterkte voor nu even. Teleurstelling sucks! Goed om te lezen dat het fysiek steeds beter gaat @SaartjeHussein. Ik kom net thuis van bloedprikken met oudste in het ziekenhuis (we gaan starten met hormonen) en aansluitend lekker lunchen en spelen bij strandje in de buurt. Was fijn. Menstruatie is weer voorbij, dus wij kunnen er weer voor gaan. Duimen jullie mee deze maand?
Jeetje @Vlinder1983 wat eens schrik! Hopelijk is het vals alarm en zie je vrijdag een mooi knipperend lichtje en verder geen bloed meer! Ik ga hard voor je duimen!!!! Laat je even weten hoe het ging?!
Vlinder, heel veel succes vandaag, hopelijk inderdaad gewoon een goede echo!!! Ik wil echt geen slecht nieuws meer in deze gezellige groep Nikki, dikke knuf voor jou. Het is ook echt niet makkelijk hoor Melian, ik was allang aan het duimen voor je deze maand
Even een kort berichtje van mij, later zal ik ook op jullie reageren. Vanmorgen naar het ziekenhuis geweest en alles lijkt goed. Kindje is gegroeid en het hartje klopt goed, ben nu 8 w en 5 dagen (was laatst bijna een week terug gezet). Bloedverlies kan hij niet verklaren. Kan komen wanneer er druk komt op de buik. Bij 20% van de zwangeren komt het voor in het eerste trimester en het hoeft niet altijd te duiden op een miskraam. Maar een miskraam kan natuurlijk ook nog steeds, het is nog zo pril. Ik kan nog niet zeggen dat ik helemaal opgelucht ben. Ook doordat ik sinds vanmorgen weer kleine beetjes bruin bloed verlies. Probeer er maar niet teveel mee bezig te zijn, maar moeilijk is het wel.