Mijn zoontje van bijna 3 weigert op het potje te gaan. Eind vorig jaar wilde hij ineens wel op het potje. Dat hebben we erg gestimuleerd, waren super enthousiast als hij geplast had en hij mocht dan een sticker uitzoeken. Als hij zou poepen mag hij 2 stickers uitzoeken. Leuk dat hij dat vond. Na een paar weken was het over. Hij kwam niet meer in de buurt van het potje. We hebben het zo gelaten want boos worden of dwingen heeft helemaal geen zin. Na een tijdje zijn we er weer over begonnen en zo nu en dan wilde hij wel op het potje. We deden weer hetzelfde met belonen. Maar nu is het weer terug bij af. Wil niet op het potje. We zitten nu met het probleem dat z'n nachtluier het niet volhoudt en hij smorgens nat is (zie andere topic) en willen hem savonds en snachts graag op het potje laten plassen. Maar helaas. Volgens mij doen we niks verkeerd. We dwingen niet, maar vragen wel altijd of hij op het potje wil (of de wc maar dat wil hij al helemaaaal niet) We stimuleren en belonen hem. Zetten hem ook actief op het potje. We zeggen soms ook dat het tijd is om de luier niet meer om te doen en te plassen en poepen op het potje. (poepen heeft hij trouwens 1 keer gedaan). We zeggen ook dat luiers alleen voor babys is (was hij tijdje gevoelig voor) maar ook dat werkt niet. Soms proberen we het met dat hij dan iets niet mag. Vraagt dan bv om een snoepje en dan moet hij dus eerst op het potje, maar et snoepje is blijkbaar minder belangrijk want op potje gaat hij niet. Is hij er gewoon nog niet klaar voor?
Doen jullie zijn luier ook daadwerkelijk af? Ik kan het nl niet uit je verhaal opmaken. Ons zoontje wordt over 3 maanden 3 en hij zit zo nu en dan op het potje (meestal ff voor de tv) en soms plast hij dan per ongeluk, hij heeft er zelf echt nog weinig idee bij. Maar zo went hij wel een beetje aan het plassen op een potje of wc, in ieder geval niet in een luier. Maar op een dag zal die luier toch uitmoeten en komt het moment dat ze zelf moeten leren aanvoelen wanneer ze moeten plassen. Ongelukjes horen daarbij in het begin. Zolang ze die luier om hebben is er weinig reden om op een potje te gaan plassen. En stickers verliezen hun charme vaak na een tijdje... Dus dan zou ik zeggen, leg uit hoe en wat, luier uit en zien wat er gebeurt! Dan merk je ook gauw genoeg of hij er aan toe is of nog even niet.
Ik ben van mening dat een kind er zelf echt aan toe moet zijn om zindelijk te worden. Anders kun je hoog en laag springen maar dan frustreer je je zelf alleen maar en word het vervelend. Ik zou het potje even een aantal weken wegzetten en dan weer op nieuw in de kamer zetten. Niet teveel druk erop. Nachtzindelijkheid is niet aan te sturen. Dat moet vanzelf komen, dus dat kan je loslaten. Gewoon luier aandoen voor de nacht. En er zullen vanzelf ochtenden volgen dat die luier droog is.
Mijn jongste is dag en nacht zindelijk binnen 1 dag. Dat heeft hij volledig zelf geregeld. Hij was 2 jaar en 8 maanden.
Ik heb het met 2 jaar en 10 maanden geprobeerd en het ging voor geen meter, hij durfde gewoon echt niet op het potje. Na een week natte broeken zijn we gestopt. Met 3 jaar en 2 maanden weer begonnen en toen was het opeens zo gepiept. Hij wordt zelfs elke ochtend droog wakker. Ik zou het even laten rusten als ik jou was, het komt vanzelf als hij er aan toe is.
Ik zou idd even een 'time out' inlassen. Potje opbergen en gewoon even niet meer praten over WC, luier etc. Hoe langer/meer je er over bezig blijft, hoe meer weerstand er kan komen. Over 2-3 maanden opnieuw proberen en dan idd wel echt luier uit en de ongelukjes 'laten gebeuren', zodat hij kan voelen wat er gebeurd. Hij is nog geen 3, dus in mijn optiek heb je nog een jaar de tijd ... Nachtluier staat hier los van. Nachtzindelijkheid is een onbewust proces waar het lichaam klaar voor moet zijn, niet te trainen. Dat komt vanzelf wel. In de nacht laten plassen op potje gaat je niet helpen. Ik heb bij alle kinderen een fase gehad dat doorlekken in de nacht een probleem was (grotere maat luier nog optie? Of anders die wegwerp celstofmatjes), dat vanzelf weer over ging. Als ze ouder worden, gaat hun lichaam steeds meer ADH (hormoon) aanmaken in de nacht, waardoor urine steeds meer geconcentreerd wordt en volume van plas kleiner (en ze dus in de nacht minder gaan plassen, net als wij).
Mijn jongste zoontje is ook 3 en moet ook niks van het potje of de wc weten. Hij heeft er wel eens op gezeten en op geplast en gepoept. Ik heb beneden een potje en boven op zijn slaapkamertje eentje staan. Maar hij is er gewoonweg nog niet klaar voor en ik ga hem niet dwingen. Ik ga er vanuit dat hij binnen een x aantal maanden zelf mee begint. Zijn broer was met zijn 2,5jr/3jr overdag zindelijk.
Wat jammer dat jullie kleintje niet meer op het potje wil, lijkt me best frustrerend gezien het feit dat hij het al hartstikke goed heeft gedaan! Mijn dochter van 2,5 jaar wou ook niet op het potje. Vorige week zaterdag heb ik haar luier uitgelaten waardoor ze dus regelmatig natte billen en benen kreeg en s'avonds had ze het door, sindsdien plast ze op het potje. Die luier uit maakte hier het verschil. Poepen doet ze nog in de luier en s'nachts draagt ze hem ook nog. Ook durf ik nog niet goed weg te gaan zonder luier, maar thuis gaat het perfect. Succes, uiteindelijk komt het goed!
Ik kan hem wel op het potje zetten voor de tv maar ik krijg hem gewoon niet eens op dat potje. Vorige week op een avond de luier uit gelaten. Elke 5 minuten zeiden we dat als hij moest plassen hij dat moest zeggen en we dan naar wc/potje gaan. Hij zat 3 sec op de bank en heeft daar zn plas gedaan. Jammer. Hij gaat inmiddels wel 1 keer per dag op het potje of wc. Ook op eigen aangeven dat hij moet plassen. Hoop dat dit opnieuw het begin is. Snachts zindelijk hoeft ook nog niet
Hier eerst een half jaar bezig geweest met af en toe en hem er zelf opzetten na het eten. Dat werkte niet. Hij wilde ook echt niet op de wc maar door bijv te zeggen mama ook plassen, wil jij ook toch wel, soms wel met beetje dwang hoor. 2 weken geleden z'n luier uitgedaan en steeds gezegd dat als hij moest plassen hij het moest zeggen en hij een klein snoepje of sticker kreeg. Vervolgens hem er ook elke 20 minuten opgezet. Dag 1 kwam er niks in de wc en 12-13 ongelukken (ook poep) Dag 2 kwam er soms een plas in de wc en dan deden we heel vrolijk en blij maar nog steeds veel ongelukken. Dag 3 zei hij in de supermarkt ik moet plassen mijn msn wc opgezocht en hop grote plas nog blijer gedaan haha Dag 4 had hij het weer 1x zelf aan eb verder ongelukjes En dag 5 gaf hij alle plasjes zelf aan en zei hij savonds niet meer luier om te willen en gelijk droog. Daarna nog 2 keer plas ongelukje gehad omdat hij wat te laat was en 1x snachts Poepen duurde 5 dagen langer vond hij vet eng hij verstopte daardoor maar uiteindelijk 1x toch gelukt en nu is hij steeds trots haha Vooral tijd, doorzetten en overdreven blij doen werkte hier haha
Ik denk niet dat hij er nog niet aan toe is, maar juist het tegenovergestelde: dat hij er toen aan toe was, maar dat je niet genoeg hebt doorgepakt. En je het jezelf nu moeilijker hebt gemaakt door toen niet van dat momentum gebruik te maken. Enthousiasme voor het aanleren van nieuwe vaardigheden en interesse in bepaalde beloningen duren altijd maar even. Dus eventjes gaat ie zn best doen, maar daarna wint de gemakszucht (gewoon lekker zonder moeite in zn luier plassen). Dus als je het nog eens gaat proberen: luier af. De hele dag. Als hij namelijk kan kiezen, zal hij voor de gemakkelijkste weg gaan (en geef hem eens ongelijk ) Dus moet je hem geen keuze geven. En zoals iemand hierboven al schreef: dat gaat de eerste dag/week met een heleboel ongelukjes! Dat hij ontkent dat hij moet plassen en vervolgens op de bank plast, is geen bewijs dat hij er nog niet klaar voor is. Als dat 10 keer zou gebeuren ook niet. Lekker met blote onderkant (of alleen een onderbroekje) rond laten lopen (zodat je geen tig broeken hoeft te wassen) en oude handdoeken en een emmer sop klaar hebben staan. En pas als je na een dag of vier geen enkele verbetering ziet, denk ik dat hij er nog niet klaar voor is.