Zwarte Piet is op de meeste plekken al vervangen door gekleurde Piet hoor. Heb overigens niemand zien zeggen dat het geloof weg zou moeten, er zijn alleen een hoop mensen die het niets mogen doen op zondag onzin vinden.
Niemand zegt dat jij niet mag geloven of naar de kerk mag ect.maar dat jij daar voor kiest betekend niet dat ik mijn leefstijl daar op aan moet passen. Dus zoals gister heb ik de was gewoon gedaan. En rij ik met de auto als datzo uitkomt. Dus doe en geloof vooral wat je wil.als je maar niet komt zeuren dat ik wel auto rij,huishoudelijk werk doe, kluswerk of mijn kinderen gewoon buiten laat spelen. Muziek draai ect. Je hoeft je niet aan te passen maar eis/vraag/ verlang dat dan ook niet van anderen.
Ik hou mij er ook niet aan hoor. ik ben niet gelovig. Dus ik ga mij er ook niet aan houden. Zondag is vaak mijn enige dag dat ik wat kan doen. Gister ook staan te snoeien in de tuin
Wil je nu serieus een traditie gaan vergelijken met een geloof? Dit slaat echt kant nog wel en zijn twee totaal verschillende dingen in mijn optiek. Geloof is een levenswijze, iemand leeft zijn hele leven volgens de regels van het desbetreffende geloof. Zwarte piet is inderdaad een traditie, een personage die hoort bij een onschuldig kinderfeestje wat 1 x per jaar gevierd word. Niemand zegt dat andere mensen niet mogen geloven in een bepaald geloof, niemand verbied elkaar dat. Dit word wel gedaan bij een onschuldig kinderfeestje. Wil je die twee dingen echt gaan vergelijken? Maar laten we sowieso gewoon bij het onderwerp blijven, je vergelijking slaat echt nergens op.
Ik ben gelovig maar geen trouwe kerkbezoeker (eerder wel maar mijn zoontje met ass trekt al die drukte slecht). Maar ik ga echt niet van mijn buren verwachten dat ze aan zondagsrust doen. Leven en laten leven en pluk de dag
Toch lees ik een hoop gelovigen in dit topic die zeggen dat ze niet van hun buren verwachten dat ze stil doen op zondag Hoezee! Dat vind ik dan weer erg netjes Helaas zoals een aantal hebben ervaren zijn er wel gelovigen die mensen niet netjes behandelen als die hun rust verstoren Erg jammer
Mijn ex woonde ook als niet-gelovige in een heel kerkelijk dorp in de biblebelt. Zijn vader ging iedere zondag de auto wassen en de tuin doen en hij kreeg steevast iedere week commetaar. Maar die man werkte ma t/m za van smorgens tot savonds en kon zulke dingen alleen op zondag. Hij woonde al zijn hele leven daar. Ik kom uit een ienie-mini katholiek gehucht waar het op zondag vooral in de kroeg naast de kerk erg druk was en kende het hele fenomeen zondagsrust nog niet eens toen ik voor het eerst daar kwam (was pas 18 toen).
En vandaag ging het ochtend onderwerp over scheiden. Dat kan echt niet hoor Mijn opmerking dat het soms niet anders kan en je wil ook niet ongelukkig met elkaar leven viel niet zo goed...
Dat zal je altijd house. Dat er groepen mensen anderen ni Meningen verschillen nu eenmaal. Is toch niet zo'n ramp?
Zeker niet maar dat ik er word op aangekeken dat ik andere ideeen heb ik accepteer dat iemand anders denkt/ doet. Dan moet er niet gedacht worden dat ik wat verschrikkelijks zeg en dan moet mijn mening ook geaccepteerd worden. Want er word namelijk heel neerbuigend gedaan door mijn collega over mijn mening Ik denk heel anders dat blijkt maar weer.
Even heel zwart/wit, ik denk net zo over echtscheiding als je collega. Daar vindt je dan waarschijnlijk ook iets van op een bepaalde manier (misschien neerbuigend) Misschien kijk je mij er ook wel op aan.
Tja, het gaat over vrijheid en visie en gemeenschap en sociale controle. Ik ben opgegroeid in een overwegend christelijke dorp. Mijn ouders zijn niet gelovig. Ook bij ons werden vroeger de planten uit de voortuin gehaald (en soms tegen het raam gegooid), mijn moeder werd genegeerd en getreiterd, niemand keek in de kinderwagen als ze met mij ging wandelen. Dat was voornamelijk omdat mijn vader gescheiden was. Als kind merkte ik dat ook wel soms, maar ik leerde ermee om gaan. Dit is maar een heel klein deel van het leven in zo'n dorp. Het zijn maar een paar mensen, zielige, bange, bekrompen mensen, vergeet dat niet. Ze willen dat je denkt dat iedereen tegen je is, maar dat is onzin. Wat het beste werkt tegen dit soort mensen is gewoon doen alsof je niks door hebt, genieten van je eigen leven en vrijheid. Je gelooft het niet, maar ik woon nu zelf in dat dorp. Ik wist precies wat ik kon verwachten toen ik hierheen verhuisde. Wij hebben ons eigen leven (niet gelovig) en goed contact met de buren. Omdat wij goede buren zijn en bijdragen aan de gemeenschap, niet omdat wij naar de (zelfde) kerk gaan. Als iemand mij hier zou buitensluiten o.i.d. zou ik niet meteen naar de politie gaan, dat werkt toch niet? Als het invloed heeft op ons leven zou ik iemand er misschien mee confronteren, maar anders zou ik dat gewoon niet mijn probleem vinden, negeren. Je komt altijd mensen tegen die het niet eens zijn met jouw keuzes, jouw leven, of gewoon wie je bent. Ik hoop dat mijn kinderen daarmee leren om gaan door voor hun eigen keuzes te staan, op te komen voor wie ze zijn. Wij proberen dit over te brengen door zelf ook zo te leven. Wie weet krijgen ze er iets van mee.
Jij doet toch exact hetzelfde naar die collega toe? Dat is tenminste wat ik hier en in je eerdere posts lees.
Ik ben ook christelijk, maar qua scheiding denk ik dat het soms beter is als ze uit elkaar gaan dan dat er 1 ouder heel ongelukkig is en de kinderen er onder lijden. Ik heb al verschillende scheidingen mee gemaakt in familiekring en nu in de vriendenkring, maar echt soms kan het niet anders dan maken ze niet alleen elkaar kapot maar ook de kinderen.
Een mening is iets anders dan een oordeel. Zeker als het om iets gaat als echtscheiding, dan denk ik, ik ben niet in die relatie en kan dus niet oordelen over de situatie. Daarbij komt, wat geeft je het recht dat te doen? Leef je eigen leven met je overtuigingen, maar dring ze niet op aan een ander. Niemand schiet daar iets mee op. Mijn vrijheid houdt op waar die van een ander begint. Plus, in de meeste heilige geschriften staat heel duidelijk dat oordelen de taak is van (de) God(en), Godin(nen), een hogere entiteit, een rechtbank in het hiernamaals, in lotsbestemming, of reïncarnatie, etc.