Nou hier dan zo iemand die alleen maar rokken draagt en op zondag met een hoedje naar de kerk gaat. Is daar wat mis mee dan? Ben ik nu afgeschreven bij de meeste? Zolang ik bij de Heere maar niet afgeschreven ben vind ik het allemaal best. Hij is immers De Enige die mag oordelen straks. Wat iedereen doet op zondag moeten ze zelf weten, ik stoor me er niet aan! Het is ieder zijn eigen verantwoording. I love de zondagrust!
Dit klinkt heel mooi maar in werkelijkheid is het lijntje tussen mening en oordeel flinterdun. Als ik hier de reacties lees, komen de oordelen dan ook zeker niet alleen van de gelovige dames maar wordt er ook behooooorlijk geoordeeld over een hele groep ( totaal verschillende ----- het zijn net mensen) gelovigen.
Het is heel makkelijk een oordeel te geven over meningen/levenswijzen/gedragingen van mensen waar je je totaal niet in kan vinden of inleven. Als gelovigen dat doen over het doen en laten van ongelovigen wordt daar heel snel commentaar op gegeven. Als niet gelovigen dat doen over gelovigen schijnt dat veel normaler te zijn.
Zolang je meent dat iedereen moet doen wat hij wil vind ik dat ook. Dus jij een rok aan naar de kerk en ik mijn auto wassen.
Ik ervaar het echt andersom. Onze zwaar gelovige familie laat ik altijd in hun waarde. Ik begin niet eens over het geloof want daar komen we toch niet uit. Ze mogen doen wat ze willen. Maar toch krijgen wij vaak een sneer: ach zon mooi zoontje eeuwig zonde dat hij niet gedoopt is en straks naar de hemel gaat (???) Niet trouwen in de kerk: ach leuke bruiloft hoor maar dit is natuurlijk niet echt zonder kerkelijke inzegening (??)Of ons altijd proberen te overtuigen naar de kerk te gaan. Dat vind ik dan ook niet respectvol. Respecteer dat wij NIET gelovig zijn denk ik dan. Ik respecteer ook dat jij gelovig bent en maak nooit een opmerking van: jeetje is hij gedoopt? Wat erg voor hem. Dat slaat toch ook nergens op als ik dat zou doen...Maar als ik dit dan terug geef krijg ik te horen dat het anders is, dat ze mij alleen maar willen behoeden. Ja hallo zeg....
Hmm apart, bij onze bruiloft (op zaterdag) ging een groot gedeelte van mij schoonfamilie eerder weg omdat ze voor 12u thuis moesten zijn ivm zondag. Ook waren er een aantal niet omdat ze muziek niet gepast vinden op een bruiloft. Leef en laat leven denk ik maar. Ieder mag doen waar hij/zij zich goed bij voelt zolang ze mij maar niets willen opdringen.
Even heel iets anders, ik zie je in je onderschrift dat je iui pogingen hebt gehad. Dat mag toch ook niet volgens het geloof?
Tja, dan kan ik ook wel een heleboel negatieve verhalen hier gaan vertellen hoe ik of mn gezin behandeld worden. Hoe we uitgelachen, uitgescholden en genegeerd worden. En over t algemeen zijn er meer niet gelovigen als gelovigen. Of zouden de niet gelovigen het minder doen? Denk het niet.. Maar goed, ik heb geen zin om me als slachtoffer te gaan gedragen.
Ik geef alleen een ervaringsverhaal omdat jij aangeeft dat je het idee hebt dat niet gelovigen dit over gelovigen doen. Ik denk dus van niet. Ik denk dat het eerder aan de personen ligt. Want mijn familie is ook gelovig en wij krijgen nooit een opmerking. Proberen me ook nooit te overtuigen.
Dat is niet in een hokje denken dat is een oprechte vraag aangezien de buren van mijn oom geen kinderen konden krijgen omdat hulp niet geoorloofd was en het dus schijnbaar niet gods wil was. Echter weet ik niet of dit met IUI of IVF was, vandaar mijn vraag. @ElizaR ook als antwoord op jouw vraag uiteraard.
Het is toch geen wedstrijdje, wie het slechts behandeld wordt door welke partij. Sowieso is het perceptie. Aan de ontvangende kant staan is altijd vervelender dan aan de uitdelende kant. En getreiter aan beide kanten is niet oké. Heel naar als je dat meemaakt, zowel belachelijk gemaakt worden om je geloven als om je niet geloven. Ik zie daar geen verschil in en het zal vast allebei nog regelmatig gebeuren. Ik denk zelfs dat dit onder gelovigen ook gebeurd, aangezien er nogal wat geloofsstromingen en dus verschillende regels zijn. Met betrekking tot de discussie over zondagsrust, blijf ik het dan ook vreemd vinden dat sommige mensen vinden dat niet-gelovigen zich dan aan moeten passen aan gelovigen en ook zondagsrust moeten houden (oig geen zichtbare 'verstoringen' mogen doen.) Omgekeerd wordt ook niet verwacht dat een gelovige leefregels laat vallen omdat ze tussen niet-gelovigen wonen. En als dat wel van een gelovige verwacht zou worden, is dat net zo vreemd en neem ik aan dat die gelovige daar ook niet in mee gaat.
Sowieso is de term: Dat mag niet van je geloof mijns inziens vaak volkomen onzin. Maar dat even terzijde. Wij zijn zelf christen en hebben zowel iui als ivf gedaan. In iui ziet voor mijn idee sowieso (bijna) niemand een probleem omdat dit verder nergens in ingrijpt. Ivf gaat een stap verder en daar kunnen wel ethische bezwaren zijn (als in restembryo's etc). Maar geen iui? Dat heb ik eigenlijk nog nooit gehoord..
Ja hoor ik stoor me er niet wat anderen doen op zondag. Het is eigen verantwoording en een keuze. En die moet je accepteren en respecteren van elkaar. Ik ga echt niet zeggen wat een niet gelovige moet gaan doen op zondag.
Ja iui is geen bezwaar. Het is de natuur een klein handje helpen. Ivf daarentegen zit je met buiten baarmoeder bevruchten (onnatuurlijk) en rest embryo's, dat is leven. Dat ga je (lees ik) niet vernietigen. Of in vriezer stoppen. Ik ben van mening dat het aan God is hoeveel kinderen ik krijg. Want Hij geeft niet wat ik wil, maar wel wat ik nodig heb. En als ik daarop kan vertrouwen en berusten geeft veel rust.
Ik ben zelf niet gelovig, maar dit klinkt wel echt mooi. Lijkt me fijn als je daar zo over kan denken eigenlijk. Sorry, beetje off topic. Van mij mag iedereen doen wat ie wil op zondag. Ik ben zelf altijd van het proberen zoveel mogelijk rekening te houden met elkaar.
Ik vind het mooi om te lezen hoe je je geloof beleeft. Het heeft niets meer met het oorspronkelijke topic-onderwerp te maken maar zo zie je maar hoe een topic een totaal andere invalshoek krijgt. Ook wij hebben bewust geen IVF gedaan. Dit was een brug te ver. Wel IUI en helaas niet geslaagd en we leven nu met 1 prachtige dochter waar we zielsgelukkig mee zijn.
Ik begin er nu over omdat ik heel veel reacties lees van niet gelovigen die op een bepaalde manier door gelovigen worden behandeld. Ik wil alleen laten weten dat het andersom net zo gebeurd en dat dat ook voor ons heel naar is. t Is zeker geen wedstrijd, absoluut niet, maar wel de realiteit. Over de zondagsrust denk ik heel makkelijk, laat iedereen doen wat hij zelf wil.