Hoi! Mijn zoontje is bijna 1 en sinds een paar dagen een heel ander kind. Normaal maakt hij zich niet druk, is altijd gezellig en vrolijk en hult vrijwel nooit maar nu.... Het lijkt alsof hij ineens veel meer begrijpt en van alles wilt zeggen en aangeven maar we weten niet wat. Als het dan niet is wat hij wilt wordt hij boos De ene keer barst hij in tranen uit en de andere keer roept hij NEE en laat dan duidelijk merken dat hij het niet wilt om vervolgens wel weer lekker verder te spelen. Voorbeeldje: we waren gister aan het lunchen, meneer had een bakje aardbeitjes, lekker smullen maar er viel er 1 in zijn schortje. Deze wilde ik pakken dus zette even zijn schaaltje weg nouuuuuuuuuu ass hole parent aan alle kanten! Dikke tranen van verdriet, echt heel verdrietig, zo zielig! daarna heeft hij snikkend zijn aardbeitjes opgegeten Hij zegt ook de hele tijd Kakka Kakka, hij bedoeld er iets mee maar geen idee wat... We oefenen met drinken uit een bekertje, ik heb zo een munskin beker en een tuitbeker, alle 2 moet hij moeite voor doen en dat wilt ie niet, bekers vliegen door de kamer het mooie is dat hij 1 minuut later wel weer heel zoet uit zijn beker kan drinken... Herkent iemand dit? En hoe kun je hier nou mee omgaan? Ik wil absoluut niet boos worden en wil hem graag helpen maar vind het wel even lastig! Bedankt voor het lezen!
Herkenbaar! Is hier ook zo. M.i. Echt een sprongetje. Ik bied hem geborgenheid wanneer hij dat wil. Als hij zich vervolgens wegduwt is dat ook prima. Ik probeer wel duidelijke grenzen te stellen. Het sprongetje is vervelend voor hem, maar dat betekent hier niet dat er geen regels meer bestaan.
Moest hard lachen om je 'asshole parent'. Herkenbaar! Jij snapt je kindje niet en je kindje jou niet. Welkom in de dreumes/peuter/kleuter wereld
Ja grenzen hebben we ook, al ben ik niet streng maar sommige dingen mogen niet. Gister was hij het zonnetje vandaag af en toe weer kuren. Haha ja zal wennen worden nu hij bijna geen baby meer is. Inmiddels wel achter wat kakka is, dat is pakken! Knappe vent