Ik heb helemaal nooit gezegd dat wetenschap niet liegt. Wetenschap draait ook niet om het bewijzen van stellingen, maar net om het ontkrachten ervan. Een wetenschappelijke these blijft overeind zolang er geen bewijzen zijn van het tegendeel. Wetenschappers doen er alles aan om evolutie te ontkrachten. Vandaar dat bijvoorbeeld de oorspronkelijke leer van Darwin al zo vaak bijgesteld is. Er ís nog gigantisch veel ruimte voor verbetering, voor meer weten, voor ontdekken. Dat is net het prachtige van wetenschap, dat het níet arrogant is want voordurend zichzelf in vraag stelt. Maar bepaalde zaken blijven al zo lang overeind, ondanks alle tegenkanting, dat bijstellen moeilijk wordt. De aarde is rond. De aarde draait rond de zon. De aarde is miljoenen jaren oud, niet zesduizend.
Waarom val je zo over dit? Ga je eens verdiepen in het geloof, en kom dan met je oordelen. Zolang je niet weet wat het geloof inhoudt, en dat weet je dus niet, weet je helemaal niet waar je het over hebt. Opvallend vind ik het dus wel dat je niet geloofd, maar je je wel heel erg aangevallen en aangesproken voelt als er duidelijk wordt gemaakt dat je verloren zou gaan als je niet tot geloof komt. Het zou fijner zijn als je je net zo aangesproken zou voelen alsnje hoort dat als je tot geloof mag komen, je een eeuwig leven mag hebben met God. Maar jij geloofd daar niet in dus het doet je niks. Kinderachtig dus om dan alleen te vallen over hetgeen je toch niet geloofd Snap in die zin dus ook echt niet waar je je druk om maakt.
Ik woon in een dorp waar dezelfde mentaliteit heerst. Op zondag klussen wij niet. Ik bedoel dat we niet met een boor bezig zijn ofzo. Schilderen of wat dan ook doen we wel en daar hebben buren geen last van. Ik zou het zelf ook niet prettig vinden als ik op zondag de hele tijd geboor en gebonk hoor. Dit heeft niet zozeer met het geloof te maken, maar puur omdat we zelf ook rust aan ons hoofd willen. Dus 'rustdag' De kleine speelt gerust buiten en heeft lawaai. Tja, daar hou ik geen rekening mee. Een kind moet kind kunnen zijn. Verderop wonen mensen van wie de kinderen niet buiten mogen spelen op zondag vanwege het geloof. Ieder zijn ding. Heb ik ook respect voor. Ik hou mijn kleintje op zondag wel weg bij deze mensen en zeg dan dat het buurmeisje vandaag niet kan spelen. Andersom hebben deze mensen wel een hoop aan te merken op ons (achter onze rug om natuurlijk.). Heel jammer, maar zo is de situatie nu eenmaal. Dit heeft wel tot gevolg dat ik alleen gedag zeg tegen deze mensen en verder niet. Mijn zoontje hoeft daar niet de dupe van te worden. Feestjes houd ik wel rekening met buren. Na 22:00/22:30 zorg ik dat de visite binnen zit. Ik meld het meestal even als we een feestje hebben. Dit gebeurt andersom ook en zo houden we rekening met elkaar. Gaat prima zo
Waarom zouden wij niet geloven dat deze bestaan hebben? Er zijn ook genoeg bewijzen dát ze bestaan hebben, toch?
Maar waarom geloven jullie dan niet in de andere argeologische vondsten die de evolutie theorie bevestigen?
Jawel hoor, ik zet alleen mijn vraagtekens bij de datering en ik denk zelf dat zondvloed een grote rol in geologie heeft gespeeld. Daarnaast weet ik niet hoe oud de wereld precies is en of een scheppingsdag een dag is zoals wij die kennen of toch anders.
Dan zijn we het helemaal eens. Ik zeg ook niet dat " de wetenschap" arrogant is. Ik lees hier verschillende keren dat mensen zeggen: maar de wetenschap heeft bewezen dat....... Natuurlijk zijn er zaken ( de aarde is rond, de aarde draait om de zon etc) die inmiddels niet meer ter discussie staan. Daarnaast zijn er nog vele, vele vragen. Toch lees ik hier verschillende dingen waarvan beweerd wordt dat de wetenschap het bewezen heeft, terwijl dat helemaal niet zo is. In de natuurwetenschap wordt er nog heel vaak uitgegaan van aannames. Dat moet ook wel, omdat het haast onmogelijk is om van zaken uit de geschiedenis ( duizenden, misschien wel miljoenen jaren) te kunnen bepalen hoe ontwikkelingen gegaan zijn. Zoals ik een aantal posts geleden al zei: in onze tijd worden voorpellingen over het klimaat gedaan die vaak al na een korte periode bijgesteld moeten worden, omdat er toch weer onverwachte factoren meespelen die de uitkomst beinvloeden. Dan is het helemaal lastig om uitspraken te doen over ontwikkelingen in de natuur van een miljoen jaar geleden. Men DENKT dan te weten hoe dingen gegaan zijn.
'De evolutie van het denken is eerder een overwinnen van dwalingen dan construeren van zekerheden. In de wetenschap bestaan geen vaste, onomstotelijke waarheden, doch enkel weerleggingen van valse of ontoereikende stellingen en theorieën. Iedere waarheid is een voorlopige waarheid die tot nog toe iedere kritische toets heeft weerstaan, maar die in de toekomst kan blijken te eenzijdig, te ongenuanceerd, te veralgemenend te zijn.' (Citaat uit een boek dat ik toevallig nu aan het lezen ben ) 'het geloof nu is een vaste grond der dingen, die men hoopt en een bewijs der zaken die men niet ziet.' (uit het NT) Kortgezegd: als iemand niet gelooft ziet diegene niet de dingen die een gelovige wel ziet en andersom. Vandaar dat discussie hierover altijd lastig zal zijn en blijven; we bekijken de wereld allemaal door een bril die gekleurd is door opvoeding, levenservaringen e.d. en zien allemaal iets anders... Gewoon normaal met elkaar in gesprek blijven gaan en elkaar in waarde laten....
Ik zit hier eventjes te lezen door de pagina's en ben echt een beetje verbijsterd. Ik vind het echt bizar dat er nog mensen zijn in deze tijd die oprecht geloven dat de aarde in 6 dagen gemaakt is door een of andere "god" Mensen opgegroeid in dit land met alle kennis die er hier beschikbaar is.... wauw, echt een eye opener
Maar stel nu dat jouw buurman een baan heeft waardoor hij dus op zondag werkt en doordeweeks die '' zondags rust '' neemt, zou je daar dan ook rekening mee houden? Ik blijf het namelijk gewoon vreemd vinden ( zeker in de tijd van tegenwoordig ) dat men zo aan die zondag vasthoud, er zijn nu zoveel mensen die werken in de weekenden en dus gewoon niet de mogelijkheid hebben om die zondag '' rust '' te nemen.
Maar dat weet je dus niet, misschien worden zij juist wel gelukkig door iets anders te geloven, misschien juist een totaal ander geloof of juist helemaal niets. Ik ben van mening dat je ze dan beter open kunt opvoeden en ze dus niet jouw kijk op het leven over laten nemen omdat jij dat zo graag wilt/hoopt.
Maar doet elke ouder dat uiteindelijk niet? Jij leeft je kinderen op een bepaalde manier voor. Jij hebt een mening die je( misschien ongewild) overbrengt op je kinderen. Elke ouder heeft in zijn/ haar opvoeding een enorme impact op de ontwikkeling van een kind. Daarbij komt dat jij niet gelooft in hemel of hel, dus voor jou maakt het niet uit of je kind gaat geloven. De meeste christenen geloven wel in een hemel en hel dus omdat zij hun kind uiteraard de hemel gunnen, is het voor christelijke ouders een hele grote wens dat hun kinderen blijven / gaan geloven.
En ik ben net zo verbijsterd dat er mensen zijn die blijkbaar niet weten dat er mensen zijn die in God geloven! Wat dacht je dan dat al die mensen die naar de kerk gaan geloven? Ik geloof dus inderdaad dat God de wereld heeft geschapen. In de Bijbel wordt gesproken over 6 dagen. Maar of dat net zulke dagen zijn geweest als wij ze kennen? Dat weet ik niet.
Misschien zijn wij dan een uitzondering maar wij voeden onze kinderen open op zoals ik al eerder zei. Wij geloven absoluut niet in God, vinden het echt een sprookje maar zo leer ik het mijn kinderen niet. Ik geef hun zelf de kans om zich hier in te ontwikkelen zoals zij willen. De oudste heeft er voor gekozen om Godsdienst te volgen zodat hij kennis kan maken met verschillende geloven, prima, geen probleem en dat vind ik alleen maar fijn. Zoals ik al eerder zei vind ik het veel belangrijker dat zij doen waar zij zich goed bij voelen en dat ze zich later gelukkig voelen. En als dat inhoud dat zij dan wel gaan geloven in God dan vinden wij dat prima, ik kan er geen moment wakker van liggen als zij straks wel in God gaan geloven en wij dus niet gelovig zijn. En even voor de duidelijkheid, wij geloven wel in de Hemel en de Hel maar dat heeft er niets mee te maken, ik geloof gewoon niet in een God. Ik geloof ook niet dat de Hemel van God is of dat je later naar God gaat als je overleden bent. Ik geloof ook in het hiernamaals, ik geloof in geesten en entiteiten, dat kan er ook niet in bij veel gelovige mensen. Maar goed, uiteraard zal ik mijn kinderen vertellen wat wij wel en niet geloven en waarom wij dat op die manier bekijken, wij zullen echter niet verdrietig worden als zij niet het zelfde gaan geloven.
Maar kun jij mij dan uitleggen wat in jouw ogen dan de Hemel en de Hel zijn? Als er geen God is, hoe zie jij dan het hiernamaals? (Serieuze interesse)
Wat ik bedoelde: Voor jou maakt het niet uit omdat er naar jouw overtuiging niks aan verloren gaat als jouw kinderen willen gaan geloven. Voor een christen is het een zaak van leven of dood.
Mijn man en ik hadden net een discussie of de week nu op zondag of maandag begon haha.. Ik ging dus even het een en ander opzoeken om mijn gelijk te krijgen en toen las ik dus dat volgens het scheppingsverhaal god de aarde schiep in 6 dagen te beginnen op zondag. Waarom is dan zaterdag niet een rustdag voor alle christenen?
Wat de hel in mijn ogen is kan ik niet echt goed uitleggen. Hemel is voor mij gewoon een soort eind maar ook weer begin punt van een nieuw leven. Ik geloof dat als jij bijvoorbeeld plots uit het leven word genomen en het je tijd nog niet was ( ik geloof namelijk niet dat iedere dood van een mens Gods wil is ) je in een soort fase komt tussen Hemel en Aarde, een plek waar je je eventuele doelen nog af kan maken. Het klinkt heel moeilijk en het is ingewikkeld om uit te leggen maar ik geloof dat je dus in de Hemel komt als je klaar bent met het doel wat je hier op aarde hebt en daar eventueel de kans krijgt om verder te gaan naar een volgende fase. Ik geloof ook niet dat het na dit leven op aarde stopt, ik geloof dat je door kan gaan, ik geloof ook in reincarnatie. Ik geloof ook niet in toeval en ik geloof dat heel veel van het leven gewoon al uitgestippelt is en dat of je nu rechts of links gaat je altijd op de plek van bestemming komt. Snap je wat ik bedoel?
Leven of dood? Wow dat vind ik wel heel erg overdreven. Zou jij er echt dood aan gaan als jouw kinderen besluiten om uiteindelijk niet meer in God te geloven?
Als je geloofd dat je na het leven naar de hemel gaat en dat niet gelovigen daar niet terecht komen, dan zit je in de eeuwigheid zonder je kinderen. Kan mij voorstellen dat het een hele zware gedachte is.