Hebben jullie tips voor de aller aller laatste loodjes?

Hoi, ik ben bij m'n eerste bevallen met 41+3 en dat terwijl ik ervan uitging dat ik rond 38 weken zou bevallen... de laatste weken duurde dus e-r-g lang... het beste kun je afleiding zoeken (buiten wandelen als dat gaat, films kijken, lekker iets bakken, zelf iets creatiefs maken) en het zo min mogelijk zien als wachten. En zo min mogelijk denken 'ik ben er helemaal klaar mee, wanneer komt ie nou etc'. Klinkt heel makkelijk maar ik weet idd hoe lastig het is.. succes!!!

 

Hoiiii! Idealiseer de bevalling en alles wat daarna komt nou niet; ook dat is vaak erg pittig. Mijn ervaring is dat je de hele zwangerschap bezig bent met de zwangerschap en eventueel de bevalling. Je denkt dat je bij de finish bent, maar uiteindelijk valt het soms best zwaar.

 

Hier nog een haha. Al vind ik de tijd wel snel gaan omdat ik nog wel wat dingen gepland heb. Wij zijn net verhuisd en willen deze week de tuin een beetje aanpakken. Verder morgen vk, do tandarts dus met wat tussendoor afspraken vliegt de week wel voorbij. De weekenden houd ik vrij om met mijn man samen wat leuks te doen: uit lunchen, thuis kroketten in de oven gooien en netflixen of gewoon lekker lezen. Afleiding helpt echt, maar ik denk ook elke dag: 'wanneer kom je nou?'
Al vind ik het ook héél spannend worden, slaap ik onrustig en ben ik wel een klein beetje bang vd bevalling ivm mijn emetofobie

 

Hier ook nog 1! Toevallig ook 5 sept uitgerekend, maar staat keizersnede gepland op 30 aug. Wat eerder dus.. gelukkig.. ben het ook helemaal zat.. dat terwijl ik bij me eerste zwangerschap er tegenop zag om niet meer zwanger te zijn.
Ik vond het heeeeerlijk! Maar nu?? Nee ben het zat.
Contineu harde buiken, waggel van hier naar daar en kan gewoon lichamelijk niet veel meer..

Of ik tips heb? Eigelijk niet.. probeert hier en daar wat kleine simpele dingen te plannen zodat er wat op Mn schema ligt waardoor ik niet alleen meer de tijd bezif ben maar ook wat anders zodat het toch wat sneller gaat.. hoop voor je dat de kleine niet te lang opzich laat wachten! Maar helaas hebben we t niet allemaal voor t zeggen wanneer de geboorte plaats vind.. veel succes in iedergeval

 

Ik zou per dag bekijken waar je zin hebt.

-lunchen met iemand
-netflixen
-zwangerschapsmassage
-gezichtsbehandeling
-kapper
-high tea
-taart bakken
-boek lezen
-puzzelen

 

Geen advies waar je op zit te wachten misschien maar verwacht niet dat het na de bevalling koek en ei is!

Dan is t lichamelijk en emotioneel nog even veel zwaarder. Dus de laatste loodjes duren nog 2 maanden sorry
Dus geniet nog even van de rust

 

Ik heb ook nogal een vervelende zwangerschap en was heel onrustig, omdat het me allemaal niet snel genoeg kan gaan. Maar persoonlijk heb ik gemerkt dat creatief bezig zijn mij echt heel erg helpt. Door projecten te bedenken die af moeten voor de bevalling stel je het focussen op de bevalling uit.
Ik heb bijvoorbeeld een geboortebord gemaakt, de enveloppen (kraft) allemaal versierd en geschreven. Voorbereidingen gemaakt op de geboortetraktaties voor mijn kinderen op school. En nu heb ik een naaimachine aangeschaft en ben ik druk bezig met kleertjes maken.
Nou ja, ik moet nog even wat langer dan jij dus ik weet ook niet hoe ik me voel met 38 weken, maar ik hoop dat ik dan nog in dezelfde flow zit als nu

En hoe je het na de bevalling beleefd is nogal persoonsgebonden denk ik, want ik ervoer het de voorgaande keren echt als een bevrijding en voelde me enorm gelukkig en vond het ook wel allemaal gewoon makkelijk en fijn gelukkig.

 

ja! heel herkenbaar. Ik sta al sinds week 32 startklaar, omdat onze eerste te vroeg geboren is en de artsen mij zeiden dat ik er van uit kon gaan dat ik max 2 weken langer zou dragen...nu ben ik alweer over de 38 wk heen en deze beeb heeft duidelijk geen zin om geboren te worden. Tuurlijk ben ik heel dankbaar dat het niet weer een preemie wordt, maar sjonge wat is het fysiek een verschil of je met 33 of na 38 wk bevalt...ik voel me een dikke zeekoe en kan alleen nog maar langzaam achter mijn dochter aan hobbelen terwijl die kei hard op haar loopfiets overal heen crosst.

Ik heb daarom maar besloten te accepteren dat ik voor altijd zwanger blijf - hahahah. Het is duidelijk niet te voorspellen en bij iedereen begint de bevalling anders dus ook daar word je niet veel wijzer van behalve dan dat alles mogelijk is.
Ik als mega controlfreak probeer dus mijn innerlijke boeddha te vinden (uiterlijke boeddha is er immers al ) en het maar over me heen laten komen. Afleiding zoeken, genieten van de relatieve rust nu nog en dankbaar zijn dat baby goed groeit in je buik.

 

Ik heb zo min mogelijk gedaan, lekker Netflixen, beetje rommelen in huis. Lekker samen nog even genieten net z'n 2tjes, wij gingen regelmatig ergens wat eten.