Maar met een beetje kritische blik weet je toch dat je nooit iedereen kan bereiken? Beetje lullig voor de mensen die er dan nooit over horen. Of lullig voor de mensen die er wel over horen, maar hun hele leven al iets anders hebben geleerd... Net als dat jij nooit moslim zal worden, ook al vertellen ze je er nog zo veel over.
https://www.psychologiemagazine.nl/artikel/zou-iemand-elektrische-schok-geven/ Onderbouwd met wetenschappelijk bewijs Het kwaad zit in iedereen
Wat ik altijd heb geleerd is dat de mensen die er wel vanaf weten, of de mogelijkheid hebben om er vanaf te weten (wij bijvoorbeeld), zwaarder worden aangerekend dan de mensen die er nooit vanaf hebben kunnen weten (iemand ver weg in de rimboe). Er zijn overal in de wereld christenen, maar dat is niet altijd bekend. Er is ook nog heel veel christenvervolging. Heb even het lijstje opgezocht: https://www.opendoors.nl/vervolgdechristenen/ranglijst-christenvervolging/
Ik vind de slot conclusie in het artikel eigenlijk interessanter: Conclusie van de onderzoekers: de neiging autoriteiten te gehoorzamen is van alle tijden en culturen. Ik zou zeggen dat geloven in God nl. ook daaronder valt
Bij geloof gaat het meer om je geborgen te voelen...als een soort kind ouder relatie. Geliefd en beschermd. Ergens heel mooi. Helaas wordt het in de praktijk door heel veel mensen misbruikt en komt er veel ruzie en oorlog van.
Nope 90% dan. Maar vind het een wat discutabel onderzoek. En zou het niet kunnen, weet ik voor 99% zeker. Tenzij er anders iets met mijn kinderen zou gebeuren ofzo, dan zou ik alles doen.
Zo ervaar ik mijn geloof ook en gelukkig velen met mij. Dat geloof vaak misbruikt wordt, is helaas ook realiteit. Voor mij echter geen reden om mijn geloof aan de wilgen te hangen.
Gelukkig gaat dat laatste pakweg 50jaar vreedzaam, maar de geschiedenis wijst erop dat evangelisatie door menige religies sterk gepaard ging/gaat met het verkrijgen van macht over andere volkeren. De meeste oorlogen zijn er door veroorzaakt. Over de brede linie van afgelopen duizenden jaren weten we dat de evangelisatie over de wereld veel meer leed dan rust heeft gebracht. Natuurlijk omdat het voornamelijk uit macht motieven gevoed is (of het nou door kolonisten, Vaticaan zelf, strijdlustige volkeren enz).
Ja dat vraag ik me ook altijd af. Ik heb ook een bepaald geloof. Ik geloof wel in een hemel maar niet in de hel. Ik geloof dus ook dat iedereen naar de hemel gaat ongeacht welk geloof hij of zij had en ongeacht het leven dat er geleeft is. Ik denk wel dat wanneer je er wel op aangesproken wordt zeg maar wanneer je foute keuzes hebt gemaakt en dat je daarvan moet leren en in een nieuw leven weer nieuwe ervaringen en lessen gaat leven (even in een notendop). Ik geloof ook niet in een God maar meer in liefdevolle energie. Een soort AL. Ik heb zelf ervaringen die mij sterken in dit geloof (ik zie entiteiten enz) dus ik geloof zeker dat het zo werkt. Maar 100% zeker weet ik het niet. Ik zal dus ook nooit zeggen dat ik de waarheid in pacht heb. Wie ben ik om te zeggen dat ik het bij het juiste eind heb en bijvoorbeeld moslims, joden of welk ander geloof dan ook niet. Er is in geen enkel geloof een 100% bewijs. Ik kan me alleen echt echt niet voorstellen dat God onderscheid gaat maken tussen mensen. Als God van alle kinderen houd, zal hij geen onderscheid maken lijkt me.
Ja maar stel dat jij bij de hemelpoort komt en Allah doet open en zegt."tja dame, er is door vele andere mensen duidelijk verkondigd dat ik de enige en echte God ben. Jij hebt een andere God aanbeden dus je komt er niet in". Hoe weet iemand dan dat hij de verkeerde God aanbid? Voor mij voelt dat zo vreemd.
Tja ik 'weet' dat de God van de Bijbel de echte ware God is. In de Bijbel wordt ook gezegd dat het geloof een zeker weten is van dingen die men niet ziet. Daarnaast kan ik meerdere momenten aanwijzen waarop God mijn leven leidt. Lastig te begrijpen als je niet gelooft, denk ik. Maar dit is hoe ik het ervaar.
Ik heb in Belfast gewoond en gezien hoe groot het geloof van invloed kan zijn op een maatschappij. Hoe verscheurd het een land kan maken... hoe jonge kinderen vanaf de geboorte mee worden gesleurd in deze zinloze strijd, geïndoctrineerd, vol met haat. ik geloof wel dat er iets is, maar de "god" waar ik in wil geloven is er een die geen waarde hecht aan zelfverheerlijking. Die niet verwacht dat ik volgens zijn (of haar) regels leef, maar er vertrouwen in heeft dat ik mijn eigen normen en waarden kan vormen. Die trots op mij is of ik nou wel of niet elke dag bid of naar de kerk gaat. Die er is als ik een luisterend oor nodig heb maar ook intern bedank voor de prachtige dingen die het leven kan bieden. Ik geloof in de evolutie, maar daarnaast ook dat er iets is geweest wat alles in gang heeft gezet.. ik vind dat zelf gewoon een mooi idee. Ik hoef niet gelovig te zijn om daar toch in te geloven. Onze streng gelovige buurman gaf mijn vader vroeger eens de volle laag omdat hij op zondag de auto aan het wassen was. Wat is er nou erger, de auto wassen of een ander zo veroordelen? Doe waar jezelf gelukkig van wordt, je hoeft je eigen (on)geloof niet te verdedigen, daar krijg je alleen maar ellende van en ik kan mij niet voorstellen dat er een god is die daar gelukkig van wordt.
Maar dat staat in al die andere boeken ook hoor, en van mensen met andere religies hoor ik hetzelfde. Die 'weten' het ook 100%. Zelfs andere stromingen die dezelfde Bijbel totaal anders interpreteren en zeggen dat al die anderen het niet hebben begrepen. Het blijft toch menselijk gissen, wat onwijs veel dood en bederf heeft gebracht op de aarde helaas
Mijn zwager is hindoe en is echt heilig ervan overtuigd dat het Hindoeïsme klopt. Hij gaat regelmatig naar de priester. (waar ik overigens ook de vreemdste verhalen over hoor. Laatst moest ie een drankje opdrinken had ie een oog uitgespuugd daar ) Het is net als dat er een lamp flikkert in de kamer en mensen voelen meteen een "aanwezigheid". Als je iets zo erg gelooft dan zie het ook in alles en ga je er naar leven. Je zoekt ook geen andere verklaring. Dus ik begrijp best dat mensen god "voelen". Maar geloven doe ik het niet.
Dan weet ik ook niet of ik daar wil zijn Want ik geloof niet in allah en zijn hemel is waarschijnlijk anders dan de hemel waar ik nu in geloof. Mijn ultieme doel is niet om een hemel te bereiken no matter what, maar ik wil leven met Jezus en bij hem zijn.
Misschien zijn er meerdere hemels? 1 voor elk geloof. 1 voor de ongelovige. 1 voor het maakt me niet uit of er wel iets is. 1 voor ik geloof niet maar ik denk dat er wel iets is... Dat zou helemaal top zijn.
Maar denk je niet dat dit ook in de Koran zal staan? Ieder mens die in een bepaald geloof geloofd zal zeggen dat zijn geloof het juist geloof is. Er is tot op heden nog geen enkel 100% bewijs gevonden dat er uberhaubt iets bestaat als een God, dat jij zelf wel denkt dat hij jou leidt in jouw leven is natuurlijk een prachtige gedachten maar er is geen enkel bewijs dat dit echt is.
Ik begrijp zeker dat het geloof in zoiets moois in de toekomst heel veel rust kan geven. Het leven zoals het is is dan beter te accepteren, en ik begrijp dat er veel mensen zijn die de angst dat jezelf een keer gewoon ophoudt te bestaan heel eng vinden. Alleen ben ik als rationeel wezen soms verbaasd dat zulke verhalen rationeel denkend te accepteren zijn. Want ook al ga je naar de hemel van Jezus, zullen daar miljarden andere mensen/zielen zijn, die over al die eeuwen daar zijn beland. Ze kunnen toch niet allemaal 'met Jezus' leven of bij hem zijn? Dan kan dat toch niet heel anders zijn dan nu? Zich fijn voelen omdat je weet dat ie bestaat, maar niet werkelijk waarnemen? Wij zijn nu immers ook met heel veel andere zielen op 1 gezamenlijke plek (Aarde). En met een miniscuul deel daarvan kunnen we daadwerkelijk 'samenzijn'