Hallo Dames Ik ben nu 39+2wk zwanger en zit er eigenlijk helemaal doorheen.. Ik ben al een paar dagen bloed chagrijnig, kan niks hebben van ons dochtertje van 7. Alles is me teveel. Het weekend wel wat voorweeën gehad, helaas maar voorweeën, want ik had zo gehoopt dat het door zou zetten zaterdag. Maar helaas. Word gek van mezelf. Wil zo graag ons kleintje in de armen houden. Zijn er ook nog moeders om me heen die al bevallen zijn en 1 paar dagen later dan mij uitgerekend. Tuurlijk ben ik blij voor haar, maar ook wat was ik graag die gene geweest die al bevallen was... Opzich heb ik de hele zwangerschap niet veel te klagen gehad. Alleen de laatste weken wel veel pijn met lopen en opstaan van een stoel of bank.. En begin toch ook best zat te worden van die pijn.. Pff sorry voor het lange verhaal maar moest het nu toch echt allemaal even kwijt... Oh en daarbij gun ik mijn mannetje ook graag zijn vakantie, die is ook maar aan het werk en werk. Hij heeft pas vakantie als de baby geboren word. Zo geregeld omdat de bouwvak wel riskant was, nu wel te merken want die is bijna om...
Zo herkenbaar, hier heb ik het met tijden ook helemaal gehad. Erger me kapot aan alles en zit mezelf echt in de weg. Ik merk dat het dan vaak ook de vermoeidheid is. Probeer wat rust te pakken en wat afleiding te zoeken, hoe moeilijk ook (vind ik zelf ook). Soms pak ik bijv. de laptop en ga ik inspiratie opdoen voor onze volgende reis. Of misschien heb je andere leuke dingen te doen zoals het bijhouden van een blog? Het maken van een fotoboek? Een tijdschriftje lezen? Kun je misschien nog wat kleine dingen voor de baby kopen bijv.?
Inmiddels een middagje ziekenhuis gehad, na dat ik de topic er op had gezet, kreeg ik enorm last van lage rugpijn en onderin mijn buik. Conclusie,.. bmm verstreken. 3cm ontsluiting maar zette helaas niet door.
Herkenbaar dames (van toen ik zwanger was tenminste haha) ik vond die laatste loodjes ook zó zwaar!!! Het ergste vond ik: al die constante aandacht/vragen/telefoontjes/appjes 'en????!!!!' Grr hels werd ik ervan. Wat ik altijd wel fijn vond; zodra de bevalling begon was ik dat gevoel meteen kwijt!
Ik had ook zo gehoopt dat het door had gezet vanmiddag, nou weer afwachten... Was er echt van overtuigd dat het zover was, maar helaas..
Herkenbaar meiden. Ik vond die laatste loodjes ook echt verschrikkelijk. Net als bij mijn oudste dochter had ik ook nu weer 3 weken last van stevige voorweeën. 2x een valse start gehad. Was het helemaal zat toen ik overtijd ging, en nog langer dan bij mijn oudste. Zo frustrerend. Maar jullie gaan het volhouden. Nog eventjes en jullie hebben je mooie kindjes in jullie armen. Sterkte en een dikke knuffel!
Bedankt meiden! Hier een rustige nacht gehad, (helaas) maar tot nu toe begon het elke keer ongeveer rond de lunch te rommelen, dus ben benieuwd wat er vandaag gaat gebeuren. Hoop niet dat ik zo nog 2 of 3 weken door moet. Vriend is nu ook thuis. Dus hoop toch dat het deze week of begin volgende week even doorzet. Weet wel dat het nu heel anders is dan met ons eerste dochtertje, (had ik dat toch liever).. Maar goed het echte wachten is begonnen.. Morgen vroeg zowiezo weer controle.
Balen dat het niet door wil zetten. Ik heb er nu ook vaak last van. Voorweeën worden steeds heftiger, maar het blijft bij voorwerk. Ook al een flinke valse start gehad vorige week. Probeer toch een beetje te ontspannen. Neem een lekker bad (als je die hebt) of een lekkere warme douche. Lekkere buikmassage. Laat je even vertroetelen door manlief. Lekker potje ongegeneerd janken en laat het allemaal even los. Hou vol! Je bent er bijna
Pff op dit moment weer erge last.. Dacht ga er even rustig bij liggen. Gister liep ik de hele tijd rond, en toen ik ging zitten in de auto leek het wel minder te worden. Maar liggen helpt op dit moment niet. Lijkt wel alsof zodra ik meer in beweging kom overdag dat het dan begind... Ze laat me snachtst dan wel weer lekker slapen.
Heel herkenbaar! Ik had het ook toen ik zwanger was van de eerste... spuugchagrijnig, overal klaar mee, nergens zin in, het huis zat.... En de dagen duren dan heel lang. Hopelijk vind je toch wat afleiding en kun je je nog ontspannen. Probeer niet teveel gefocust te zijn op voortekenen en voorweeen, want het kan dan nog best lang duren en dan word je teleurgesteld en nog chagrijniger Misschien kun je nog iets leuks gaan doen met je dochter van 7, samen films kijken op de bank, ergens een ijsje halen samen, samen knutselen, samen koken. Ik probeerde elke dag wel een activiteit te bedenken zodat de dag niet zo lang zou duren. Hopelijk mag je snel bevallen. Succes!
Dankjewel allemaal. Ik probeer inderdaad wel gewoon dingen te doen en niet te veel de focus te leggen op de weeën. Maar ja ik wil zo graag. Maar stelt me wel weer gerust dat het vast niet heel lang meer duurt. Ik had gister 3cm ontsluiting, vanmorgen weer last dus hoop dat er wat bij is gekomen. En nu heel licht af en toe ook een beetje last. Of dat nog weer erger word zien we wel.. Ben erg benieuwd hoe het morgen gaat, moet dan weer voor controle. Als het zo gaat als vanmorgen dan zit ik daar met weeën hahaha
Ik herinner me van de eerste dat ik het op een gegeven moment ook zo zat was. Helemaal klaar met die buik, met niet weten wanneer het nou eindelijk zou gaan gebeuren en alles en iedereen om me heen. En die mensen moesten het dan ook vaak ontgelden. Ik hoop voor je dat je inmiddels bevallen bent, of aan het bevallen bent!
Hoe is het nog gegaan? Neem aan dat je ondertussen toch bevallen bent Ik was er op het laatste bij mijn dochter ook klaar mee. Kon niks meer was moe, sliep slecht snachts en veel last van mijn rug. uiteindelijk 2 dagen later geboren dus dat viel nog mee. maar als je aan het wachten bent duurt het zoooo lang.