Het is nog niet zo ver voorlopig, maar toch denk ik er al over na. Onze dochter is ivm stuitligging dmv een sectio geboren. Ik heb zelf een verhoogd risico op een fluxus en ben drager van gbs, dus moet sowieso in het ziekenhuis bevallen. Ik zal een keus moeten gaan maken over hoe ik wil bevallen Voor mijn eigen veiligheid neig ik naar een ks. Tijdens de ks van mijn dochter zei de gyn letterlijk dat het maar goed was dat ik al op tafel lag, zo vast zat de placenta. Hierna nog 2 curettages gehad ivm resten ( en een late fluxus bij 8 weken). Bij de bevalling van ons zoontje ook een fluxus gehad en placenta resten. Ik heb mede om deze redenen steeds gezegd dat ik nu weer voor een ks zal kiezen. Maar ik begin te twijfelen. Ons zoontje is met 18.4 wk geboren, dit was een gewone bevalling. Het lijkt me zo mooi om een levend kindje op de wereld te zetten op de 'gewone' manier. Daarbij is onze dochter nog geen 2 tegen de tijd dat uk komt. Dus 4-6 wk niet tillen is ook niet erg handig. Maar ik wil zelf ook geen risico lopen op weer een fluxus en het mogelijke scheuren van het ks litteken tijdens weeen. Vind het lastig! Iemand hier met gelijke ervaringen? Welke keus heb je gemaakt en waarom?
Hoi, Ik snap je overwegingen. Zelf heb ik een baarmoederafwijking waar ze in de meeste landen direct een sectio bij zouden doen, echter hier in NL waar alles au naturel moet zeggen ze dat ik het maar weer moet gaan proberen. Mijn eerste lag in stuit en is geboren bij 33 wk, toen was er ook een operatie nodig om placenta te verwijderen. Deze keer weer een stuitbaby (vanwege afwijking vorm baarmoeder) en deze keer wordt het een voldragen kind. Na veel overleg met gyn en medisch VK heb ik nu besloten het weer vaginaal te proberen. Maar naarmate ik verder kom en kind groter wordt vind ik het toch wel spannend. Ik ga bevallen in ziekenhuis waarvan ik weet dat als het niet goed gaat ze heel snel het kind met sectio kunnen halen. Een geplande sectio vind ik te kunstmatig en wil ik kindje niet aandoen, omdat ze daar dan nog niet klaar voor is. Maar we hebben wel afgesproken dat als ik ergens tijdens het bevalproces het vertrouwen verlies we overgaan op sectio. Ik denk dat communicatie met en vertrouwen in je zorgverlener hier het belangrijkste is. Maar laat je ook niet te veel ompraten. Ik merk dat ik me na al deze gesprekken soort van geforceerd voel om het weer natuurlijk te doen, omdat je dan een echte supervrouw bent...terwijl het gaat hier over leven en dood... Nuja ik neig dus naar vaginaal bevallen maar helemaal zeker ben ik nog niet.
Lastig he? Geplande sectio sta ik op zich ook wel positief tegenover hoor. Kind komt daar wel overheen. Eerste sectio was ook gepland maar dl kwam een week eerder spontaan. Dus werd nachtwerk. Ik voel me op zich niet verplicht het eerst vaginaal te proberen, in die zin dat ik dan een betere moeder ben of zo. Totaal niet gelukkig. Ben er alleen voor mezelf niet uit, en dat wil ik wel graag...
Mijn eerste dochter is ook owv stuitligging met een keizersnede geboren, in juni 2014. Ik heb ook heel erg getwijfeld over de 2de bevalling. Eén van de redenen was ook wat jij zegt, dat ik bang was dat mijn litteken zou scheuren. Daarnaast wou ik mezelf wat geruststellen en dus gaan voor iets wat ik al kende. Verder had ik nog wel wat argumenten om terug voor een keizersnede te gaan, maar telkens als ik voor mezelf besloten had dat ik terug voor een keizersnede zou gaan, begon ik toch weer te twijfelen. Uiteindelijk heb ik mezelf niet kunnen overtuigen om weer voor een keizersnede te gaan en heb ik met de gynaecoloog afgesproken dat ik het gewoon van het lot zou laten afhangen. De gynaecoloog zelf heeft gedurende de hele 2de zwangerschap wel aangeraden om gewoon natuurlijk te bevallen, maar ze snapte me natuurlijk ook wel als ik voor een keizersnede gegaan zou zijn. Uiteindelijk is in oktober 2016 mijn 2de dochter geboren op de natuurlijke manier. Ik ben heel blij dat ik beide soorten bevallingen heb meegemaakt, en bij een eventueel 3de kindje (gaat er hopelijk snel van komen!) ga ik toch ook weer voor een natuurlijke bevalling. Het zijn 2 enorm verschillende situaties met elk voor- en nadelen. Alleen ivm fluxus heb ik geen ervaring, dus daar kan ik je geen raad in geven. Het scheuren van het litteken, daarin heeft de gynaecoloog me wel gerust kunnen stellen. Ik ben de 2de keer ook in het ziekenhuis bevallen en ze hadden me tijdens mijn weeën alvast een infuus gegeven voor als er iets mis zou gaan ivm het litteken, maar dat was onwaarschijnlijk. Mijn litteken is nu trouwens veel soepeler en ik heb er veel minder last van (na de keizersnede tot bij mijn 2de bevalling was mijn litteken steeds nog wat pijnlijk en gevoelig). Maar zoals ettol hierboven schrijft, je bent niet minder "geslaagd" als moeder zijnde als je nooit natuurlijk bent bevallen. Je moet zeker doen waar je je het beste bij voelt, en als je er veel over praat met de gynaecoloog/verloskundige en mensen die hetzelfde hebben meegemaakt kom je vast tot de juiste beslissing! Het zou zonde zijn als je heel de bevalling met stress gaat zitten ivm eventuele complicaties. Hopelijk ben je wat met mijn verhaal!
Als het puur gaat om de zorg van een peuter en baby en herstellen van keizersnee kan ik uit ervaring zeggen dat dat wel goedkomt. Dadelijk in november komt ons vijfde kindje d.m.v een (vijfde) keizersnee, we zullen dan drie kleintjes hebben van 4,2 en 1. Ik maak me er niet druk om, de eerste zes weken doe ik zo min mogelijk maar je ontkomt er toch niet aan dat je soms iets meer doet dan het beste voor je lichaam is. Zoveel mogelijk rust in acht nemen en dan lukt het wel
Hier geen ervaring met een keizersnee maar snap je wens wel. Wat zegt de gyn hier over dan? Als de gyn zegt dat je prima een gewone bevalling zou kunnen proberen zou ik daar denk ik toch voor gaan. Dan wel in het ziekenhuis. Mocht het niet gáán met de placenta hebben ze je alsnog zo op de operatie tafel.
Ik heb er met de gyn nog niet over gesproken. Wil eigenlijk eerst mijn eigen wens duidelijk hebben, en dat heb ik nog niet. Ik moet sowieso in het zh bevallen vanwege mijn voorgeschiedenis, eerdere ks en gbs. Ik loop in een streekziekenhuis, waar s avonds en s nachts geen ok personeel is. Deze is wel binnen 20 min oproepbaar, maar weet uit ( professionele) ervaring dat 20 min een hele poos kan zijn als het mis gaat .
Wat betreft scheuren, ik heb laatst iets gelezen over een apparaatje dat -ik weet het niet helemaal zeker- op je buik geplaatst kan worden om daarmee de spanning te meten die de weeën geven. Als je boven een bepaalde spanning komt die een risico op het scheuren geeft dan geeft dat apparaatje dit aan en kan er dus ingegrepen worden voordat het mis gaat. Ik heb onder andere omstandigheden een spoedkeizersnede gehad bij mijn eerste. Toen ik zwanger raakte zei ik al snel dat ik echt geen keizersnede meer wil. Ik zie het al gebeuren dat dochter per ongeluk op mijn buik land in bed bijvoorbeeld. Of als ze een driftbui heeft ergens op straat en ik wil haar meenemen maar dit dan niet kan. Ik wil het nog steeds op de natuurlijke manier proberen, maar jouw punt van het streekziekenhuis en het oproepen van het personeel zet mij wel aan het denken. Dat is hier namelijk ook zo. Ik ga in ieder geval informeren naar dat apparaatje.
Ik heb geen ervaring met bevallen of een ks. Maar als het beter is voor je eigen veiligheid dan zou ik echt voor een (geplande) ks kiezen. Ze hebben hun mama nog lang nodig en 4-6 weken niet tillen is natuurlijk heel vervelend, maar ik denk dat je door wat "passen en meten" daar wel doorheen komt. En misschien al vanaf nu (aangezien je zwanger bent en ze al wat voorzichtig moet doen) uitleggen dat ze zachtjes moet doen met mama haar buik. (Ivm nu de baby, en later de eventuele ks)
@Bailief: O dat ken ik niet! Dat ga ik eens navragen. Ja misschien zie ik beren op de weg hoor, maar als Het mis gaat lig je niet binnen 5 min op ok... @Prettykitty: dl is nu 19 mnd dus helaas begrijpt ze dat niet zo goed. Ik zeg het idd wel, en ze moet nu ook al echt voorzichtig zijn vanwege mijn gevoelige buik ( veel harde buiken). Maar echt snappen doet ze het niet Idd, ze hebben mama nog veeeeeel langer nodig
Ohja dat is nog wel een beetje aan de jonge kant ja, lastig! (Logisch met haar leeftijd dat ze het nog niet zo goed begrijpt, maar anders kon je het misschien zo een beetje oplossen)
@madelein ik heb even gegoogeld waar ik dat ook alweer gelezen heb. Blijkt het Viva forum te zijn. Een topic van 2010. Maar als het toen kon dan lijkt het me nu ook mogelijk. Het gaat om een drukmeter op de baarmoederwand. Dus inwendig, niet uitwendig zoals ik eerder zei. Ben een beetje een zeef momenteel Ik zal niet zeggen dat je beren op de weg zit. Feit is dat als het verkeerd gaat dmv van scheuren, het ook heel erg verkeerd gaat. Ik denk dat je na 20 minuten wachten op OK personeel blij mag zijn als je überhaupt zelf nog leeft. Klinkt heel crux maar de cijfers die ik over een littekenruptuur heb gelezen zijn niet mals. En natuurlijk ga je er niet vanuit dat je bij die enkelingen hoort waarbij het mis gaat, maar ik begrijp je wel... ik vrees dat dit ook nog wel een ding gaat zijn voor mij naarmate ik verder zwanger ben. Ik ben benieuwd waar je uiteindelijk voor kiest. En dan is het ook maar weer afwachten of het zo gaat als gepland.
Haha ja. Het is een schat hoor, echt een lief meisje. Maar wel een eigenwijze dreumes die al in de peuterpubertijd is beland. Dus tja daar hoort dingen uitproberen en juist doen wat mama niet wil ook bij
@Bailief nee idd ik vond die cijfers ook pittig. Vandaar ook dat ik in het begin heel stellig zei dat ik never nooit via de natuurlijke weg zou gaan bevallen. Maar hormonen doen gekke dungen met je blijkbaar . Nu ligt deze uk ook alweer continue in stuit, net als onze dochter. Kan nog alle kanten op natuurlijk maar wie weet wordt de keus wel weer voor ons gemaakt, zou het makkelijkste zijn .
Ik heb anderhalve week geleden een geplande keizersnede gehad. Ik moest en had geen keus dus hierin kan ik je niet helpen. Wel kan ik je zeggen dat de keizersnee en het herstel (tot nu toe dan hihi) mij alles is meegevallen! Ik heb een tweeling lopen van 22 maanden, en gaat eigelijk prima. Ik kon met een week alweer zelf naar de supermarkt lopen met de duowagen en heb de jongens in de weken voor de bevalling alles zoveel mogelijk zelf leren doen. Zoals via de eettafelstoel in de kinderstoel klimmen, zelf op de grote tafel klimmen om te verschonen, zelf de trap oplopen en aan tweer handjes vasthoudend er weer af. Met een opstapje in en uit het ledikantje klimmen. Dit gaat echt super!
Weet je zeker dat je mag kiezen? Hier mocht ik na de eerste keizersnede en heel heftige fluxus niet kiezen hoor. Gewoon natuurlijk bevallen (wilde ik toen zelf ook).
Ik weet niet beter dan dat je de keus krijgt idd. We gaan het wel zien de komende weken. Ik weet het nog steeds niet goed maar neig wel naar natuurlijk.
Tja, ging ik ook een beetje vanuit destijds, maar was dus niet zo. In een modern ziekenhuis, met een jonge gynaecoloog, dus dat zou ik eerst uitzoeken.