Ik ben toch benieuwd wat jullie zouden doen in de volgende situatie: Mijn moeder is een aantal jaar geleden overleden, op haar sterfdag doe ik eigenlijk niet zoveel, ik ben eens met de kinderen naar de dierentuin geweest maar verder niks. Heb ik op die dag geen behoefte aan... Een tijdje terug gaven mijn schoonouders aan dat zij op die dag 50 jaar zijn getrouwd en dat ze het op die dag willen vieren. Ik heb toen aangegeven dat ik dan niet kwam met de vraag of het niet de dag erna kan. Mijn schoonzus zei dat zij haar man er graag bij wilde en dat dat dus niet kan. (Even ter info: verjaardag van haar dochter wordt altijd bij opa en oma gevierd en dan is zwager er niet bij want dat vindt hij te druk en als hij er is trekt hij zijn bek niet open). Ik ga mijn man niet met 2 kinderen naar een restaurant sturen, dus zou alleen de oudste meenemen. Echter wil ik niet weer de boeman zijn om mijn schoonouders voor het blok te zetten. Ik ben al een tijd met mijn man samen maar ik heb nooit geweten dat zij op die datum voor de kerk zijn getrouwd. Stel ik mij aan door te zeggen dat ik niet kom en de jongste (is op dit moment erg mama-afhankelijk)ook niet? Barst maar los...
Nee je stelt je niet aan. De sterfdag van je moeder is voor jou gewoon geen dag waarop je een feestje kunt vieren. Lijkt me logisch. Ik zou daar ook geen zin in hebben en het zou helemaal afhangen van mn schoonouders of ik voor hen daar even heen zou willen gaan of niet. (hebben ze begrip voor mn gevoelens dan ga ik hen feliciteren, hebben ze geen begrip voor mijn gevoelens dan niet) Misschien zou ik een uurtje gaan om hen te feliciteren, want het is voor hen wel een feestdag. Maar daarna zou ik me terugtrekken en naar huis gaan om alleen te zijn met mijn gevoelens. Wat betreft kindje...ik zou de keus bij mijn man laten of ie het ziet zitten beide kindjes mee te nemen of de jongste thuis te laten.
Ja vind ik nu wel, mijn opa is overleden op 1e kerstdag. Zou dan betekenen dat mijn moeder nooit meer kerst zou kunnen vieren.
Nee, ik vind niet dat je je aanstelt. Op de sterfdag van dochter doen wij ook niets bijzonders, maar ik ga ook niet gezellig in een restaurant of op een feestje o.i.d. zitten. De keuze of man wel of geen kinderen meeneemt (of alleen oudste) zou ik bij hem laten.
Mijn vader is ook overleden, en ik doe ook niks aan die dag zelf. Ik zou het los van elkaar zien en gewoon naar dat feest toe gaan. Bij mij is het ook niet vers, maar al lang geleden, dat maakt ook een verschil vind ik. Als ik alle sterfdagen in mijn agenda moet blokkeren de rest van de jaren dan is dat best wel beperkend, het leven gaat daarna ook weer door. Maar dat is hoe ik er in sta, iedereen beleeft het natuurlijk anders en dat mag ook.
Het is ook niet echt een feest maar met hun gezin uiteten bij de Chinees. Kerstmis vieren mijn schoonouders ook niet meer omdat het zo verplicht gezellig moet zijn... we gaan 2e kerstdag wel altijd even langs.
Mijn vader is 15 jaar geleden overleden en de eerste jaren deed zijn sterfdag me wel veel verdriet en zou ik er niet aan moeten denken om die dag naar een feest toe te moeten. Met de jaren is zijn sterfdag niet meer zo pijnlijk en zou ik er geen moeite mee hebben om iets leuks te doen die dag. Kijk vooral waar jij je prettig bij voelt.
Mijn vader is twee jaar geleden overleden. Dus nog vrij 'vers'. Als mijn schoonouders op die dag 50 jaar getrouwd zouden zijn zou ik dat met hen vieren. Dus ja, ik vind dat je het overdrijft. Aan de andere kant zouden mijn schoonouders dat nooit doen, heb ook een goede band met hen. Zij zouden rekening met mij houden.
Er schuilt hier een heleboel ergenis en frustratie achter volgens mij. Die zin over je zwager: Hij trekt zijn bek niet open... Zegt mij genoeg.
Tja.. ik vind het wat dubbel... die dag is voor hen speciaal, dus dié ene datum. Net zoals voor jou juist díé datum beladen is. Maar het is niet zo dat ze er nu even voor gekozen hebben om op die datum zoveel jaar getrouwd te zijn. Dus ik zou zelf wel balen en me misschien niet happy voelen- maar deze speciale dag voor hun wel door laten gaan. Hoe verdrietig en confronterend ook, in het kader van 'vier het leven' .
Jep klopt! Ligt het er zo dik bovenop? Ik ben door hem jaren geleden van diefstal beschuldigd, mijn man omdat hij aan een kastje had gezeten om een stekker er uit te halen. Hij zegt nooit wat, een gesprek is er niet mee te beginnen. Ik ben vaker op zijn dochters verjaardag geweest terwijl hij nooit op die van onze kinderen komt. Hij blijft in de auto zitten als hij zijn vrouw bij haar ouders ophaalt. Hij is gewoon geen gezellige vent... Dus eigenlijk 'kiezen' ze nu voor hem terwijl ze hem helemaal niet aardig vinden. Maar ik denk dat vooral is vanwege mijn schoonzus...
Weet je meid, niemand kan hier antwoord op geven behalve jijzelf. Alleen jij kan inschatten of jij echt moeite hebt met die datum of dat je uit gewoonte niets op die datum wil of denkt dat t zo hoort. Als ik voor mezelf spreek...mijn moeder is al heel wat jaren geleden overleden. Ik heb op haar sterfdag eigenlijk altijd gewoon m'n leven geleid, al ben ik best wel eens wat emotioneler geweest. Als ik dat echter uitleg aan mijn omgeving, dan is daar alle begrip voor en kan ik er op mijn manier zijn. Op haar eerste sterfdag zat ik ook gewoon op de verjaardag van m'n opa (andere kant van de familie). Maar als het voor jou een dag is dat je emotioneel gezien bij je moeder wil zijn, dan is het aan jou om dat aan te geven. Ik vind alleen wel dat je het niet aan de man van je schoonzus moet hangen. Als je schoonzus graag haar man er bij wil hebben, is dat haar goed recht. Ongeacht zijn gedrag. Zoals zij niet te oordelen hebben over of jij er wel of niet bij kunt zijn, zo heb jij niet over hem te oordelen in deze.
Probeer je eens af te vragen wat je moeder jou had gezegd om te doen. Ik denk dat je dan je antwoord wel hebt.
Mijn moeder is overleden maar ik voel me niet rotter op haar sterfdag dan op een andere dag. Dat komt en gaat gewoon zeg maar. Dus ik zou zeker gewoon gaan. Ook voor de afleiding. Wat betreft jouw zwager snap ik het verhaal niet zo. Hij kan niet op een andere dag? Begrijp ik dat goed? Als je een goede band hebt met je schoonouders zou ik gewoon gaan. Je gaat immers voor hun (en een beetje voor je man, het zijn tenslotte zijn ouders) en zij kunnen er ook niks aan doen dat ze net die dag getrouwd zijn.
Ik vind eerlijk gezegd dat je wel moet gaan. Je moeder is een aantal jaar geleden overleden. De trouwdag is nu. Zij nodigen jou uit en vind het heel onbeleefd om dat dit af te wijzen . Je kunt altijd een uurtje gaan. Een datum zegt in mijn ogen niet zoveel. Morgen is haar overlijden net te verdrietig als vandaag.
Ik vind het inderdaad overdreven. Ik heb 3 sterfdatums in het gezin waarin ik ben opgegroeid en mijn neefje is op dezelfde dag jarig als dat mijn jongste broer is overleden wat dan zou betekenen dat ik nooit naar zijn verjaardag kan gaan omdat... Ik vind het dus echt niet kunnen om je schoonouders te vragen om het uit te stellen omdat je moeder is overleden op die dag. Het leven gaat ook gewoon door, hoe lullig het ook klinkt ( sorry).
Ik denk niet dat je het moet zien als 'ze kiezen nu voor hem'. Ze kiezen voor die datum omdat die voor hen heel bijzonder is, en niet voor mensen die er dan al-dan-niet bij kunnen zijn. Natuurlijk is diezelfde datum voor jou heel beladen. Ik kan niet voor jou bepalen hoe veel die dag er toe doet of zou moeten doen: jij ervaart jouw verdriet op jouw eigen manier en bent dus de enige die kan beslissen of je wel of niet bij een feestje kan zijn diezelfde datum. Als je ervoor kiest om niet te gaan, leg dan uit aan je schoonouders waarom dat is en ga misschien even langs met een bloemetje. Zullen ze vast waarderen.
Dank jullie wel voor jullie reacties, deze geven al wel meer kanten aan het verhaal. Er zijn meer smaken dan alleen die van mij. Ik ben mij ervan bewust dat iedereen een verlies op een andere manier beleeft en dat mijn manier niet de jouwe hoeft te zijn en vice versa. Mijn man staat er overigens blanco in en geeft aan dat hij het aan mij laat.
Ik zie t ook niet alsof ze kiezen voor hem. Ze zijn die dag getrouwd.. jij wilt niet op die dag, de anderen wel allemaal. Ik zou persoonlijk wel gaan. Het is eten bij de chinees, geen feest van de hele dag. De rest van de dag kan je invullen zoals jij dat wilt en dan toch mee uit eten, denk dat je man EN je kinderen het ook leuk zouden vinden als je mee komt.
Ik zou wel gaan... 't is een etentje... geen feest dat een hele dag/ nacht duurt. Voor schoonouders is de dag speciaal omdat ze dan 50 jaar getrouwd zijn, zou fijn zijn dat iedereen dan aanwezig is wanneer dit kan.