Hoi meiden..... Over 6 dagen ben ik uitgerekend...... Maar ik ben er zoooo nog niet klaar voor.... Tuurlijk heb ik zin me kleine meisje straks vast te houden, maar zie zo op tegen het moment dat het gaat gebeuren.... De bevalling zelf niet, maar puur de onzekerheid over hoe en wanneer het zich aandient.... De vorige bevalling ging heel snel dus ik ben gewoon bang dat de oppas voor mijn zoontje er niet op tijd is waardoor ik het ziekenhuis niet haal ofzo........ Vind het gewoon zo spannend en eng allemaal hoe en hoe snel ik het ga merken en gom ik niet door de we een heen slaap.... want vorige keer heb ik die grotendeels gemist. Zijn er meer meiden die bijna zijn uitgerekend en zich gewoon nog niet klaar voelen voor het moment?
Ik merk wel dat nu het zo dichtbij komt ik het spannend ga vinden. Vooral inderdaad het niet weten wanneer het zover is. De scenario's blijven maar door m'n hoofd spoken! Maar wat mij betreft komt hij vandaag al!
Ja die onzekerheid over hoe en wanneer vind ik zelf ook heel lastig. In mijn omgeving hoor ik veel dat tweede bevalling heel snel kan gaan en wat nou als het s nachts start, wat doen we dan met dochterlief? Laten slapen, meenemen ? Oma woont 20 min rijden maar midden in de nacht is ze natuurlijk niet startklaar. Dus ja ik herken alle zorgen. Maar daarom dat ik het liever vandaag heb dan morgen. Dit is een van de weinige dingen in het leven waar we weinig tot geen controle over hebben. Lastig!
Waarom beval je niet thuis? Heb je iig geen stress of je het zkh wel haalt. Misschien slaapt je zoontje wel en er nog doorheen ook. Anders is hij snel thuis opgehaald. Desnoods bij de buren oid.
Ja thuisbevalling is wat dat betreft ideaal en minder stressvol. Ik mag vanwege stuit en hele voorgeschiedenis niet thuis bevallen, maar zou ik wel liever willen!
Kan de oppas geen tas klaarzetten zodat ze wel startklaar is? En desnoods komt ze in pyjama naar jullie toe dat is geen probleem? Staat haar telefoon snachts ook aan? Is er een back up oppasser? Mocht je ingeleid worden uiteindelijk dan kan je zoontje bij iemand anders slapen. Desnoods inderdaad zoontje bij de buren, bij je ouders, bij een vriendje wat dicht in de buurt is ? Dat de oppas hem daar ophaalt? En de vorige keer herkende je de weeën misschien niet? Hoe ver is het ziekenhuis van jullie af? Komt de VK niet eerst bij jullie langs om te controleren hoeveel cm ontsluiting je hebt?
Oh, ik snap je angst /onzekerheid goed! Bij mijn eerste ben ik ook snel bevallen (iets meer als 2 uur) zonder weeën. Voor mij toen een hele shock. Ondanks dat ik 39.6 wk was en wel wist dat ik ieder moment kon bevallen. Maar toch was het voor mij heel plotseling dat ze er was. Dus bij de 2e was mijn grootste angst of ik werk in de gaten zou hebben als ik aan het bevallen was. Wat als ik weer geen weeën had? Hoe snel zou het gaan? Wat laat ik mijn dochter? Is mijn man tijd? Enz enz enz. Nou, bij de jongste was ik 40.3 wk toen ik wat lichte buikkrampen kreeg. Vk gebeld en binnen 5 min was ze er. 4 cm ontsluiting. Ze belde de kraamzorg vast omdat dat vaak wel even kan duren. Binnen 5 min was zij er ook (woonde een straat achter mij). Mijn man had intussen de oudste naar oma gebracht. Vanaf de serieuzere weeën duurde het 1,5 uur voor ze er was. Al mijn zorgen waren dus voor niets. Gaat echt goed komen hoor! Heel veel succes met de laatste loodjes!
Ik ben dan niet bijna uitgerekend. Maar ik voelde destijds wel herzelfde als jou. Weken zat ik te wachten op de geboorte van mijn zoontje. De weken gingen mij zo ontzettend langzaam. Totdat met 37.4 mijn vliezen braken. Ben toen zo ontzettend geschrokken en dacht echt van "Shittttt gaat het gebeuren? Wat moet ik nu? Ben er nog niet klaar voor." Natuurlijk ben je er wel klaar voor. Maar ineens kwam het wel heel eng dichtbij. Daardoor denk je ook dat je er niet klaar voor bent. Ineens word het allemaal echt. Succes! Gaat helemaal goed komen
Verloskundige kwam kijken hoever ik was en ik.moest snel naar t zh. Dus wachten zij hier thuis tot oma er was haha! In t ziekenhuis wordt je toch wel opgevangen