Zijn er hier dames (of heren) waarbij beenmerg is weggehaald? Zo ja, wat is jullie ervaring mbt tot pijn en herstel. Hier wordt het weggehaald om het ergens anders weer terug te plaatsen in de hoop dat die operatie goed hersteld.
Ik heb twee keer een beenmergpunctie gehad. Ik vond het helaas erg pijnlijk. De eerste keer heb ik er veel last and gehad na die tijd, ik kon amper bukken. En het duurde een paar weken voor het helemaal over was. De tweede keer was mijn jongste 9 maanden oud en viel het mee. Mijn man was de dag van de punctie vrij en de dag erna en daarna redde ik het zelf weer met de kinderen.
Ik heb een beenmerg punctie gehad en vond het ook erg pijnlijk. Ik was al niet mobiel omdat ik vocht vast hield in mn been toen 2 weken later het vocht weg was getrokken had ik geen last van de punctie.
Ik heb een beenmergpunctie gehad in 2 fases. Eerste keer kreeg ik na eindeloos en zooo pijnlijk proberen te horen dat mijn beschermlaag (vetrol) te groot was en hij de verdoving er zo niet goed in kreeg. Daarna terug met een roesje en daar geen last van gehad, dus ook nauwelijks napijn, terwijl ik na die 1e poging wel echt behoorlijk napijn had.
Eerste keer onder narcose- maar die was mislukt. 2e keer met slaapmedicatie die niet werkte omdat ik zo gespannen was, lichaam was wel iets ontspannen, maar ik sliep zeker niet. Ervaring: pijnlijk- maar ik was ingesteld op nog meer pijn geloof ik. Dus daardoor viel het mee. En ik had buiten de arts die het deed nog een verpleegkundige naast me staan en 2 arts assistenten die ook uiterst begripvol waren.
Bedankt allemaal, zoals ik al dacht pijnlijk met hier en daar een uitzondering....... hopen dat het hier ook mee valt!
Krijg je een roesje? Omdat het ergens ander weer teruggeplaatst wordt (vanwege de stamcellen?). Dan schijnt het een stuk aangenamer te zijn. Persoonlijk vind ik het boren het pijnlijkst en het opzuigen is zo snel gebeurd dat het mee valt. De volgende keer vraag ik ook om een roesje, maar dat willen ze vast niet doen...
Een ruggeprik krijgt mijn man ivm operatie aan zijn voet. Vorige keer zijn botten niet aan elkaar gegroeid dus nu her operatie met beenmerg plaatsing.
Dan ga ik ervan uit dat de pijn tijdens de ingreep er niet is of bijna niet. Dat scheelt een heleboel! En daarna zal hij het ook rustig aan doen qua bewegen, dus zal het meevallen. Komt goed! Sterkte en beterschap!
Ik neem aan dat ze voor een voetoperatie bekkenbot gebruiken. Ze maken een luikje in de bekkenkam en lepelen daar wat beenmerg uit. Dit doen ze ip altijd aan dezelfde kant als waar het beenmerg naar toe moet. Doorgaans is de wond aan t bekken een stuk pijnlijker dan de wond waar het merg heen gaat. Echter zijn teenoperaties ook erg pijnlijk!
Als je echt wilt kun je wel een roesje krijgen hoor. Ik heb altijd geassisteerd bij deze ingreep en verbaasde mij er elke keer weer over dat mensen geen roesje namen of zich lieten ompraten om geen roesje te nemen. In het ziekenhuis waar ik heb gewerkt wilde ze liever geen roesje geven omdat zij vonden dat het meer gedoe was voor de patient en ook voor zichzelf. Even wat beenmerg weghalen ging nu eenmaal veel sneller zonder roesje dan met. Patienten die wel een roesje wilde, en voet bij stuk hielden, waren altijd de patienten die de ingreep eerder hadden ondergaan en het absoluut niet meer zonder wilde. En terecht, want heb maar weinig patienten meegemaakt die het vonden meevallen.
Omdat het makkelijker is zonder, zijn ze inderdaad geneigd het zo te willen doen. Ik zat de vorige keer vlak voor ik werd gehaald te huilen op het bed, en er zullen vast en zeker nog meer puncties volgen dus ik wil de volgende keer ook een roesje. Het is gewoon belachelijk dat alleen de huid wordt verdoofd en je de rest maar moet doorstaan. Mijn bevallingen vond ik beter door te komen dan de puncties. Maar daarbij kon ik wel wat krijgen, niet nodig gehad overigens.