Ja normaal wel. Alleen na MK kan het langer duren. Normaal hebben 'm altijd op dag 14/15. Na eerste MK had ik een cyclus van ongeveer 5 weken. Maarja dat zegt niets
@milou1991 hihi nee met die methode heb je eigenlijk niets nodig. thnx @Vaatdoek erg vervelend van die onduidelijke testen. benieuwd naar morgen
Ik ook. Morgen weer testen. Blijf volhouden. Hoop op een knaller. Geeft ook wat meer zekerheid, niet alleen dat je je ei hebt maar ook dat je een moment naar ongesteldheid kan berekenen. Of liever zwanger worden
Nee idd. Mijn cyclus is (was? Heb meteen mn ticker maar even aangepast haha) sowieso altijd 5 weken, vandaar dat ik dacht: een eisprong rond cd20 is best normaal. Eigenlijk blijft er toch allemaal geen peil op te trekken he? Zit ik ineens te denken... we doen allemaal zo ons best met ovutesten, tempen, vruchtbaar slijm spotten enzo... maar uiteindelijk blijft moeder natuur lekker doen wat ze wil en speelt zo lekker met onze gedachten en gevoelens haha!
Haha idd! Ik was ook zeer blij verrast toen ik net die dubbele donkere streep zag verschijnen hihi! Toch zo'n (uiterlijk) 4 dagen eerder dan gedacht!
@milou1991 nou dat is zeker waar, moeder natuur bepaald alles. Maar een knal test geeft indd net een klein beetje meer zekerheid, vooral dat je weet wanneer je ongeveer ongesteld kan worden, of misschien toch zwanger bent. Krampen zijn hier echt enorm aanwezig gewoon zo erg dat het vermoeiend wordt. Duik zo maar lekker in bed denk ik.
Goedemorgen dames Hoe is het met iedereen? Hier is dl naar psz. Ik ga eens genieten van 2 uurtjes rust Verder heb ik nog af en toe felle steken in mijn onderrug en mijn temp is weer 36.7. Bij dl had ik toen al positief getest en nu durf ik niet zo vroeg te testen haha misschien als mijn temp verder stijgt dat ik een testje waag?
Oh oh ik zag deze voorbij komen op Facebook en heb zo verschrikkelijk gelachen.. Een tijd geleden schreef ik over geboortekaartjes en wat voor tekstjes daar soms op staan. Over smaak valt te twisten, gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde en dus hoeven we elkaars geboortekaartjes ook niet allemaal even fantastisch te vinden. Dus ook niet de tekstjes die daar soms op staan. Persoonlijk krijg ik jeuk van versjes als “Wil je vingertjes komen tellen, dan graag eerst even bellen”, en soortgelijke tenenkrommende spreuken. Maar wie ben ik. De geboortekaartjes die wij destijds voor Tim en Sam rondgestuurd hebben, waren ook naar onze persoonlijke smaak en dus heus niet fantastisch of geweldig of oh-zo-origineel. Ik vind het echter erg leuk om op bestaande tekstjes, uitspraken en tegeltjeswijsheden komische varianten te bedenken. Vooral als ze weergeven hoe de werkelijkheid nou echt is. Want zo’n baby komt echt heus niet vanzelf (dus nee: ik trap niet in die ooievaar die voor het huis staat, echt, heus waar niet, al is hij nog zo levensgroot) en vaak is zo’n baby’tje niet de enige die verkreukeld is: ook moeders ligt aardig in de kreukels en vouwen. Om van hechtingen maar te zwijgen… Liggend op een kraammat met een verband ter grootte van een kingsize matras in je meest vrouwelijke onderbroek je kraambezoek ontvangen is niet voor iedere dame even leuk. Ik spreek uit eigen ervaring: helaas verliep mijn kraamtijd na zowel Tim als Sam niet naar ‘behoren’. Niet overal is de wolk zo roze als ‘ie soms voorgesteld wordt (door al die walgelijke truttebladen die je als zwangere muts toch af en toe maar doorbladert, uit nieuwsgierigheid, uit verveling of gewoon, omdat je hormonen je daartoe dwingen). Naast enorme blijdschap, verwondering en dankbaarheid is er soms ook een boel pijn en lopen niet alleen de borsten vol, maar ook de ogen. Maar dat zetten we – uiteraard – niet op een geboortekaartje. Dat zijn dingen die je voor jezelf houdt. Maar die toch stiekem iedereen weet. Vooral de ervaringsdeskundigen onder ons. Stel je nou eens voor dat je wel een waarheidsgetrouwe oneliner op een geboortekaartje zet. Stel je nou eens voor dat je een geboortekaartje met de volgende tekst in de bus zou krijgen: “Mijn borsten hangen, mijn doos is stuk, Maar oh, oh, oh, wát een geluk!” Die klopt toch meer dan die braaktekst van die vingertjes tellen? Wie komt er nou vingertjes tellen? Ik heb serieus nog nooit van iemand gehoord die, alvorens aan de beschuit met muisjes te beginnen, eventjes gaat controleren of er daadwerkelijk wel tien vingers aan die babyhandjes zitten. “Wil je Britney’s oogjes zien twinkelen, laat dan de telefoon even rinkelen”. Yeah, right. Alsof die oogjes twinkelen. Negen van de tien keer zitten die baby-oogjes dicht, omdat de baby of permanent ligt te tukken of te huilen, of omdat de wimpertjes dichtgeplakt zitten door groene prut (ook zoiets leuks waar je van tevoren niet bij stilstaat). “Een snoezig gezichtje, een roze huid, Maar tering, wat maakt dat kind een geluid”. Da’s toch veel waarheidsgetrouwer, dacht ik. “Dolblij zijn wij met ons wonder, Maar mama is wel ontploft van onder”. Reken maar dat die klopt als een bus. Alles komt goed, zeg ik (Godzijdank) ook uit ervaring, maar tijdens die eerste kraamweken is een oorlogswond er niks bij, naar mijn idee. “Wil je mama’s hechtingen komen tellen, Dan graag eerst eventjes bellen”. Ik weet zeker dat er meer stiekeme nieuwsgierigheid is naar het aantal hechtingen bij moeders, dan naar het aantal vingertjes van de kleine. “De zwangerschap ging soepel, de bevalling heel vlot, Alleen is mijn doos nu he-le-maal kapot”. Het zijn dingen die vrouwen elkaar onderling wel fluisterend toevertrouwen, maar waar je mannen de stuipen mee op het lijf zou jagen. En dat willen we niet. Doen we al genoeg, met onze blauwgeaderde borsten, zwangerschapsstriemen, flubberbuik, hysterische hormonale huilbuien en oeverloos gezwets over luiers, stuwing, borstpompen, en de kleur, geur en structuur van baby’s ontlasting. Wat dat betreft is een kind eerder een beproeving dan een bezegeling van je relatie. Niet in alle gevallen natuurlijk, maar in slechts acht van de tien. “Dit wonder overtreft al onze dromen, Maar van neuken zal het wel nooit meer komen”. En zo denk je hoor, heus. Je kunt op je allerzwoelst aan je vent vragen of hij de dag na zijn sterilisatie eens even lekker wil seksen, maar niets in de gehele man zal erom staan te springen. Zo werkt het ook bij de vrouw. Alleen is de schade daar normaliter iets aanzienlijker, kort na de aanslag. En na deze subtiele voorbeeldteksten voor op een eventuele toekomstige geboortekaart, nog even een hoopvolle afsluiter: “Wat hebben we van de kraamtijd genoten, Helaas is onze relatie nu wel naar de kloten”. p.s. In hoeverre bovenstaande teksten van toepassing zijn op mij, u, of bekenden, is geheel aan uw eigen fantasie...
@Manana gewoon doen dan toch, en als hij nog wit is weetje ook dat je nog heel vroeg bent.. Al snap ik wel dat je geen witte wilt zien..
@Manana wat fijn dat je temp hoog blijft! Blijf duimen voor je! @Kelly84 haha geweldig heh. kwam hem ook al tegen. vind ik ook. al is het allebei een teleurstelling.
Zo of ik heb gisteravond Mn piek gemist, omdat ik maar 1x per dag test, of hij gaat nu wel echt bijna komen Vanavond nog maar even gezellig maken..
jaja hij gaat komen hoor! nu dus toch echt 2 testen op een dag doen. net testen gehaald bij de action. nog even een weekje wachten & dan kan ik er ook mee beginnen.
@Manana spannend zeg, snap dat je geen witte test wilt zien. Vind het wel echt spannend bij je. @Kelly84 ik had hem ook op fb gezien moest er erg om lachen. En meid je piek komt er aan inderdaad 2 keer per dag testen dan mis je hem zeker niet! Hier lekker aan het testen maar streepjes blijven licht, ben een langere cyclus gewent dus ben niet verbaasd en test lekker door hahaha!
@Joyce2013 je zit idd nog vroeg in je cyclus. wanneer verwacht je hem ong.? @Kelly84 hihi ja. ineens komt het in zicht heh. en dan plaatsnemen op het lange wachtbankje.
Oehhh @Manana! Dit wordt wel heel spannend met die oplopende temp! Ik duim voor je! Wanneer zou je willen testen? Deze week heb ik weer eens niet zo veel kunnen reageren. Wel af en toe meegelezen en geprobeerd bij te houden. Zomervakantie is voorbij en ik ben deze week dus weer gaan werken. Viel me energie-technisch echt alles mee gelukkig! Maar ik denk we dat ik een shirt ga laten drukken met deze tekst: "Ja, gaat hard hè?" "Nee, t is er echt maar één, hoor!" "Ja, ik moet nog best lang!" "Ja, vanaf november mogen jullie me naar m'n lokaal rollen als ik zo doorgroei!" Dat gesprek heb ik namelijk echt al 30 keer gevoerd sinds maandag Veel collega's zijn oprecht verbaasd als ik zeg dat ik nog tot 25 januari moet doorwerken! Deze week trouwens ook al een gesprek gehad over wanneer ik met verlof ga: als het fysiek allemaal lukt, werk ik door tot 4 weken voor de uitgerekende datum. Ik zou dan 21 mei weer moeten beginnen (op zn vroegst), maar ik kan ouderschapsverlof opnemen tot de zomervakantie, en dan kan ik het schooljaar daarop ook nog eens een dag minder gaan werken mbv ouderschapsverlof! Heerlijk!