hysterisch op bed

Hier eigenlijk hetzelfde, hij is 20 maanden. Als er visite is of idd op het kdv gaat hij heel lief slapen. Anders raakt hij overstuur zodra we z'n kamer uitlopen. Als we bij hem blijven op z'n kamer is er niks aan de hand. Maar op nu elke avond 40 min bij hem op z'n kamer te zitten gaat wel ver. We hebben geprobeerd te laten huilen maar hij houdt echt heel lang vol, ook als we steeds langere pozen ertussen laten. Heb eigenlijk geen tips maar vooral herkenning....

 

Waarom niet gewoon er even bij blijven als ze dat blijkbaar even nodig heeft. Wordt vanzelf weer beter.

 

ik zou gewoon doen waar ze behoefte aan heeft, dus zeker niet door laten huilen en ook geen 5 of 10 minuten regel.
Gewoon even bij haar blijven tot ze slaapt.
Er zijn meer kinderen met zo'n periode.

Ik heb de kinderen hier altijd veiligheid geboden en er aan toe gegeven. Ging vanzelf weer over.

 

Duurt het lang voor ze slaapt? Als die tijd te overzien is zou ik ernaast blijven zitten, dat is het makkelijkst.
Op het kdv ben jij er niet dus dan gaat het wel goed, want dit is verlatingsangst.
Is het een optie dat je man haar naar bed brengt?

 

Eens met dit!

 

Sommigen zullen anders zeggen, maar voor mij voelt laten huilen alsof ze stil worden omdat er toch niemand komt, terwijl ze die zo hard nodig hadden.

Je zou kunnen kijken of een nachtlampje helpt.

Of kijken of je je aanwezigheid kunt afbouwen, door steeds iets verder van het bed af te zitten. En dan op gegeven moment op de gang te zitten en te rommelen, tot je helemaal weg kunt.

Ik snap dat een uur erbij blijven ook niet alles is. Kan ze uitleggen waarom je moet blijven?

 

Ik sluit aan bij eerder genoemde adviezen.
Blijf erbij. Ze is nog klein, het is maar een korte fase dat ze jouw fysieke nabijheid zo nodig heeft.

Wij laten nooit ongetroost huilen en blijven altijd bij de kinderen tot ze slapen. En ja, soms wil ik echt mijn avonden terug maar de kindjes gaan hier wat dat betreft altijd relaxed slapen, heerlijk tegen mij of ml aan. De oudste stuurt ons nu wel eens weg zelfs. Dus zelfs al duurt de fase lang...er komt een einde aan

 

Heel herkenbaar bij allebei de kids. Wij hebben toen de 5 min regel toegepast en werkt fantastisch! Dochter is een heel goede slaper maar heeft soms nog steeds een fase dat ze huilt bij in bed leggen. Wij gaan dus pas na 5 min naar haar toe leggen haar neer, geven speentje en maken geen oogcontact en zeggen niks tegen haar. Even aai over de bol en meteen weer weg. De eerste keer dat we dit deden heeft het een half uuur geduurd. De tweede keer een kwartier de derde dag 5 min. Dit deden we S nachts ook! Dit duurde de eerste nacht 15 minuten, de tweede nacht hoefden we maar een keer terug. Bij onze zoon destijds duurde het een dag of 4 en S nachts de eerste keer 3 kwartier maar ook dat ging de volgende macht al veel beter. Even doorbijten en vooral comsequent blijven en dan gaat het goed. Althans is mijn ervaring

10 min laten huilen is echt heel lang, na 3 min heb je al het gevoel dat het 10 min duurt. 5 min dus en ik hou er zelfs een stopwatch bij, ook S nachts haha.

Dochter zit nu ook weer in zon fase. Na het in bed leggen huilt ze meteen standaard, ik wacht 5 min en ga dan naar haar toe. Leg alle knuffels die ze uit bed heeft gegooid weer in haar bedje, rits de slaapzak die ze open heeft gemaaakt weer dicht en geef haar speentje weer. Zonder oogcontact of iets te zeggen dus. Aai over haar bol en ga weer weg en madam gaat slapen

Soms hebben kindjes even wat hulp nodig of moet een patroon doorbroken worden. Ook dit is iets wat ze 'nodig' hebben en waar we ze bij kunnen helpen. Als je ze even laat huilen hoeft niet meteen te zeggen dat je ze niet geeft wat ze nodig hebben. Zolang je maar laat weten/zien dat je er nog bent en dat ze niet alleen zijn.

 

Als het een gewenning zou worden, waarom zou dat zo erg zijn?

 

Wij zitten ook met een 'slechte' slaapster wat dat betreft. Het gaat op en af... en wat we anders doen de ene keer dat het goed gaat of dat ze doorslaapt is geen pijl op te trekken.
We hebben zelfs al iemand naar haar kamertje laten kijken of er iets is, maar dat was niet zo. Het bed aan de andere kant neer gezet. De 5 minuten regel ingevoerd. Een magneetsieraad aangeschaft. Er ligt nu een speciale plank onder haar bed voor een eventuele waterader...

En ja, soms is het om moedeloos van te worden. Wij zijn zelf ook moe door het slechte slapen. 's Avonds zijn wij gemiddeld een uur bezig voordat ze slaapt (wij liggen/zitten dan bij haar op de kamer) en 's nachts word ze zo'n 4x in de week ook wakker en slaapt dan pas weer als een van ons erbij komt liggen. Wegsluipen? Dan begint ze weer te huilen. Een voordeel is dat ze al in een groot bed slaapt en wij er makkelijk zelf bij kunnen liggen en verder kunnen slapen.

Als er nog meer trucjes zijn om een kind van 26 maanden goed en rustig te laten slapen dan hoor ik ze graag

 

Bij jou in bed leggen. Slapen ze zo weer verder als ze wakker worden. Na een tijdje merk je niet eens meer dat ze wakker is geworden.

 

Bij ons in bed nemen doen we alleen als het echt niet lukt om in haar eigen bed weer in slaap te vallen. Ik snap het principe van samen slapen, maar het is een kleine draaikont en dwarsligger. Dan slapen wij zelf helemaal slecht