Mijn zoontje was tot een aantal weken geleden een goede eter, at eigenlijk bijna altijd vrijwel alles gewoon met ons mee. Sinds een paar weken weigert hij vrijwel al het avondeten of eet alleen nog de champignons en de garnalen eruit en laat de rest links liggen. We hebben voor mijn gevoel alles geprobeerd maar niks lijkt te werken. Op zich maak ik me over het niet eten niet zo'n zorgen want hij is goed op gewicht en ontwikkelt zich goed alleen hij wordt nu structureel 's nachts wakker omdat hij honger heeft (na wat eten of fles valt hij weer in slaap). Voorheen sliep hij bijna altijd door dus dat moet nu haast wel van de honger zijn. Herkent iemand dit? Hoe gaan jullie ermee om? En gaat het over? Zoja, hoe en wanneer? Begin inmiddels een beetje wanhopig te worden.
Vervelend he?! Onze zoon is er van de een op de andere dag mee gestopt toen hij 14 maanden was. Maar dan ook echt geen hap meer. Overdag at hij echter genoeg waardoor hij het schijnbaar kon hebben. Om eerlijk te zijn was ik soms zo gefrustreerd dat ik die lepel wel naar binnen kon duwen haha. Zeker als ik speciaal voor hem gekookt had maar we hebben niets geforceerd, stimuleerde wel om te eten (altijd aan tafel zitten en geen speelgoed) en lieten hem helpen met koken/zelf eten. S nachts kreeg hij ook gewoon een fles. We hebben het gezellig gehouden en er geen punt van gemaakt. Hij groeide/ontwikkelde goed, ik nauwelijks ziek geweest en bleef een blij mannetje dat helaas het eten hadden uitgekozen om te laten zien dat hij wel degelijk zelf kon bepalen hoe het ging. Ergens tussen de 2 en 2,5(sorry!! Hier geen korte fase dus) was het ineens over. Hij eet geen garnalen meer (rond die leeftijd verandert de smaak ook weer waardoor ze smaken anders beleven) maar hij eet weer! Houd vol het gaat vanzelf over.
Oef, hoop niet dat dit ons ook te wachten staat en het net als bij misiri straks duurt tot 2,5 jaar... Hier een zoon van >16mnd. Eigenlijk merken wij het alleen op een avond zoals vanavond, waarop wij wat anders aten dan hij. Dan móet ie ook persé hebben wat wij hebben, terwijl ie zelf ook een heerlijk maaltje heeft.. Er zit een kop op zullen we maar zeggen Overigens uiteindelijk alsnog zn bord leeggegeten, maar wel met een hoop bombarie en hulp van mij (en dat terwijl ie normaal zelfstandig eet én er tussen zn fruit en het avondeten dit keer veel meer tijd zat dan normaal, dus het zal niet zo zijn geweest dat ie nog vol zat van de vorige maaltijd). Normaal eet ie gewoon wat wij ook eten (uitgezonderd sauzen) en dan horen we m eigenlijk nooit. @Sunnyflower: eten jullie soms ook wat anders dan je zoontje?
Ehm, dr gaat momenteel een rotvirusje in de rondte, veroorzaakt o.a. een pijnlijke keel. Dl heeft t ook te pakken eerst verkouden nu en weigert niet zo zeer t avond eten maar wel warm eten. Zelfs bruine bonen met appel weigert ze, dacht even dat ik van mn stoel viel. Flesjes zijn hier bijna koud en dan drinkt ze nog matig.
Ojeeeeee gaat het zolang duren? Daar schrik ik van! Wel fijn om te lezen dat het weer voorbij gaat maar had niet verwacht dat het zo lang zou kunnen gaan duren. Is hij in de tussentijd nog wel iets gaan eten van het avondeten of heeft hij het al die tijd totaal geweigerd?
Wat bedoel je met een hoop bombarie? Wat doe je dan om ervoor te zorgen dat hij uiteindelijk toch gaat eten? Want ik kan echt op mijn kop gaan staan, meneer eet absoluut niet als hij dit in zijn koppie heeft of spuugt het uit. Mijn zoontje krijgt hetzelfde als wij dus daar ligt het niet aan. Wat hij wel doet, is dat als bijv de champignons die hij er bij zichzelf tussenuit eet (en de rest laat staan) hij perse onze champignons wil hebben of naar de pan op het aanrecht gaat wijzen dat hij champignons daaruit wil (die er helemaal niet meer inztten). Stiekem best lachwekkend maar het kan uiteindelijk niet zo zijn dat hij alleen die dingen er tussenuit eet die hij het lekkerste vindt en vervolgens overstapt op onze borden en daar ook die dingen tussenuit gaat eten. Of denk jij daar anders over?
Hier duurde die fase helaas heeeel lang; hij begon kort na haar eerste jaar en nu pas eet ze 's avonds een klein bordje leeg (ze is ruim 5,5 nu). We hebben echt alles geprobeerd, maar ze at al die jaren echt vrijwel niks 's avonds, al was het nog zo ontspannen en gezellig, of al gingen we het eten belonen met lekkere toetjes etc. We hebben nooit een alternatief gegeven (bv geen boterham ofzo dus). Nu pas geleden accepteerde ze ineens een afspraak; iedere avond 1 opscheplepel groente en 1 opscheplepel rijst/pasta/etc, dat eet ze netjes op nu, met hier en daar aanmoedigen. Ze eet 's middags wel ook tomaatjes, komkommer, worteltjes etc. Nu de warme maaltijd er eindelijk weer bij
herkenbaar. Hier heeft dochter een week op krieltjes, snoeptomaatjes & yoghurt als avondeten geleefd. en na een week at ze weer normaal. Maar ik zie dat het bij jou al 6 weken duurdt. oh ja! prakkies vond ze ineens weer lekker
Mijn dochter deed (en doet) dat ook,maar zij wordt nooit wakker van de honger dus dan is het ook geen probleem. Jouw kind is helaas nog te jong voor de: jammer schat, morgen weer ontbijt- aanpak. Misschien standaard een fles geven als je zelf naar bed gaat, dan hoef je er in elk geval niet uit 's nachts. Of je kan brood en warm eten omdraaien, vooropgesteld tenminste dat hij dat wel eet.
Kan een hardnekkige fase zijn, dochterlief hield het vol ver boven de vier. Vanaf een jaar of 4 kun je sancties gaan stellen, toen moest ze 4 hapjes eten en anders kon ze naar bed. We waren het toen aardig zat. Ze at meestal niks, soms wat kale macaroni/pasta en op een dolle dag een paar stukjes vlees/vis/vleesvervanger. In het begin kookte ik nog voor haar, daar al snel mee gestopt, ze at met de pot mee ( in 99% dus niks). Jij bepaalt wat ze eten, zij hoeveel. Tja ze hebben niet zo veel nodig overdag at ze wel goed. Ook een tijd alleen bananen willen eten, rond 1,5 jaar. Ging ook weer voorbij. Inmiddels bijna 10, eet bijna alles. Kookt regelmatig voor ons. Eet al jaren liever een volwassene nu in het restaurant ipv een kindermenu, dus het komt ooit goed
Thuis inderdaad geen hap. Bij opa en oma wilde het nog wel eens lukken maar dan moest ik of mijn man zich er ook echt niet mee bemoeien. Vaak na een logeerpartij dat we te horen kregen: "hij heeft gegeten als een bootwerker" zo frustrerend!! Maar nu zie ik echt iedere dag nog verbetering en lijkt hij het zelfs leuk te vinden haha. Houd vol en laat je niet gek maken hoe moeilijk ook!
Ik vind dat met 15 maanden wel kunnen. Dat zou ook mijn aanpak zijn. Niet eten? Jammer dan! Maar geen fles, boterham of wat dan ook.
Vanaf 2,5 a 3 of zo. Ze moeten wel enig besef hebben van oorzaak en gevolg, anders is het alleen pesten. Voor iedereen, want jij zit dan ook de halve nacht op met een hongerig en huilend kind.
Jep herkenbaar. Sins een maand ( nu 18 mbd) eet ze bagger. Wij zijn nu op vakantie en in de avond leeft ze van een paar hapjes en wat brood. Een voordeel het is wel voordelig aangezien wij altijd uit eten gaan . Dingen zoals pasta eet ze wel graag en dat maak ik vers met veel groente dus dat eten wij vaker. Ik maak mij er niet druk om, als ze honger heeft hoor ik het wel.
Zo herkenbaar met de oudste 2! En die fase heeft heel lang geduurt. Ze aten met fases wel wat van hun avondeten. De 3P's aten ze wel goed (patat, pannenkoeken en pizza). Wij gaven nooit iets extra's tussendoor. Ook geen fles melk. Water konden ze krijgen in de nacht, meer niet. En ze groeiden normaal hoor. Inmiddels is onze 6 jarige een vuilnisvat waar alles qua eten inpast en onze bijna 5 jarige eet redelijk goed, het minimale wat ze nodig moet hebben eet ze op en moet ze ook opeten van mij sinds ze 4 is. Wij zijn wel om half 6 al gaan avondeten, ook vanwege de jongste. Toetje hoort bij de maaltijd en hebben wij er dus altijd ingehouden. Maar zelfs bij de jongste is het niet eten? Pech! Volgende eetmoment weer en die is net 1 jaar. Maar zeker met kinderen tot 3 jaar heb ik zelf zo iets: jij bepaald wat je kind eet en je kind bepaald hoeveel.