Lastig om een goede topic titel te kiezen. Er ligt mij wat op het hart. Mijn dochter ging naar een gastouder. Haar man was ook geregeld thuis en toen vond ik het al een beetje te soms hoe hij haar optilde knuffelde enz. Nu zijn deze mensen gescheiden sinds een jaar en heeft hij sinds kort een relatie met de moeder van een vriendinnetje van mijn oudste dochter. Eigenlijk al een jaar dus dat hij mijn vier kinderen niet meer echt zag. In huiselijke sferen dan. Nu is het zo dat hij elke keer mee gaat de kinderen van zijn nieuwe vriendin wegbrengen en ophalen van school en wij niet langs hem kunnen lopen zonder dat hij "grappig" of leuk probeert te doen. Daarmee bedoel ik voor mijn dochter gaan staan zodat ze er niet langs kan (eerste schooldag en superspannend), dochter raakte al een beetje overstuur toen hij haar met ook aanraken op de buik langs liet. Dit was bij dochter van 8 die eigenlijk niets met deze man heeft. Dochter van 4 wordt ook steeds opgetild door hem en geknuffeld en steeds als ik even uit beeld ben en eigenlijk al niet meer reageren kan. Of even snel op de buik gekieteld. Alles zal leuk en goed bedoeld zijn. En ik heb enigsinds vooroordeel omdat ik er niet aan moet denkenom die man aan te raken, 160kg zeker. Sorry als ik nu mensen beledig, maar ik brrr ervan. Dochters geven ook aan, een heel boos zelfs dat ze hem irritant vind. En de anders heeft zoiets van, och ik vind het wel leuk, maar het hoeft niet. Zij is vier. Ik moet wat gaan zeggen, grenzen aangeven voor mijn kinderen maar wat en hoe, ik wil de vriendschap tussen mijn dochter en haar vriendin niet verstoren. En ik kan als het dan gebeurd heel fel worden. En dat wil ik voor zijn. Iemand de juiste woorden voor mij? Of stel ik mij aan tips en aanmoedigingen zijn welkom.
Dat lijkt mij ook vervelend. Je kan 2 dingen doen: - zelf tegen hem zeggen dat je meiden er niet leuk vinden en dat ze jou gevraagd hebben het te vertellen. Dat zou ik dan zonder je meiden erbij doen. -je meiden zelf laten zeggen dat ze het niet willen. Op het moment zelf dan. Je oudste kan dat al prima en het is goed dat ze zelf leert dr grenzen aan te geven. Gewoon: ik wil dat niet/ niet doen/ ik vind dat niet meer leuk. Kan je er meteen bij zeggen dat je jongste het ook niet fijn vindt. Ik denk dat ik het zelf zou melden bij hem en tegen je dochters zeggen dat ze het absoluut zelf moeten zeggen mocht het nog eens voorkomen. Nooit zoiets tegen je zin in toelaten!
Ik hou al helemaal niet van dat amicale gedoe en al helemaal niet met niet verwante mensen. Ik zou hem zeggen waar je dochters niet bij zijn dat ze er ongemakkelijk van worden en dat je het niet meer wil hebben. Ik had er zelf al lang iets over gezegd. Mijn schoonvader loopt ook vaak irritant te doen bij de kinderen en daar erger ik me al aan maar gelukkig is daar oma die daar korte metten mee maakt
Het klinkt een beetje als een engerd. Ik zou er ook echt iets van zeggen en duidelijk maken dat je dochters niet gediend zijn van zijn aanraken. Als het niet vriendelijk lukt, dan maar boos worden. Grenzen aangeven is belangrijk voor jezelf en je dochters.
Gewoon duidelijk zeggen dat je heus geloofd dat hij het goed bedoeld maar dat je kinderen niet zo van het aanraken en amicale gedoe houden. Dus of hij liever gewoon op afstand gedag kan zeggen in plaats van ze aan te raken.
Nee je stelt je zeker niet aan. Daar wordt je als kind zijnde toch helemaal gek van als zo iemand de hele tijd aan je zit. Zeker wat van zeggen! Mijn schoonvader doet dat ook. Met beste bedoelingen uiteraard, zo is hij gewoon. Maar hij kan totaal niet aan de kinderen aflezen dat ze het niet leuk vinden. Wij zijn constant met zn allen (ikzelf, vriend, schoonmoeder, schoonzusen etc) hem aan het aanspreken. "Oh sorry" is dan zijn reactie. En houdt er ook mee op. Maar de volgende keer begint hij weer met optillen, kietelen, knuffelen en niet loslaten etc
En dat is dan nog familie. Ik begrijp helemaal wat je bedoeld. Zeker als duidelijk is dat kinderen er niet van houden
Ja klopt, alleen is nu het moment zoeken erg moeilijk. Zijn nieuwe vriendin is altijd aan zijn zij plus nog een aantal kinderen.
Hij is gewoon heel aanrakerig, ook de handen bij mensen op de schouders leggen. Ieks. Ik ben er gewoon niet van. Is mijn persoonlijke zone. En mijn achtergrond met hem is gewoon dat ik hem een luie Veels te veel en slecht etende man vind. En dat doet hij zijn kinderen ook aan. Ik ben redelijk close met zijn ex dus dat maakt zijn zaak ook niet beter. Wat nu lastig is dat het is gebeurd en ik steeds "bang ben dat hij het weer doet. En dan met duidelijke maar nette taal moet toeschieten.
Ja, er valt wat dat betreft nog een hoop voor mij te leren. Voor mijzelf opkomen. Maar dit bemoedigd mij om het zeker te doen als ik hem zie.
Mijn oudste had hem heel boos aangekeken zei ze, maar toen had hij haar uitgelachen. Dus wat dat betreft zal ik Het duidelijk moeten maken voor haar. Maar ik ga het doen, ik moet mijzelf voor dit soort dingen echt even opladen en zeker weten dat ik niet gek ben.
Maar dat heeft er toch helemaal niks mee te maken? Dat die man slecht eet en lui is moet ie zelf weten. Dat staat los van het opdringerige naar jouw kinderen toe. Als hij dingen bij jouw kinderen doet die jij niet wilt hebben moet je dat zeggen. Duidelijk en direct. En niet elke keer maar weer toelaten want je kids worden er zelf ongemakkelijk van. Wees eerlijk en zeg het de volgende keer. Er omheen blijven draaien heeft geen zin. Kom voor je kinderen op. Ik snap dat je vriendschap tussen je dochter en zijn dochter niet wilt verpesten maar je dochter zou niet de eerste zijn die niet meer bij een vriendinnetje wilt spelen vanwege een ouder.
Gewoon ook met hen erbij zeggen, je zegt niets verkeerd. Je hoeft het niet onaardig te zeggen alleen wel duidelijk zijn. Of vraag: Sorry kan je even spreken? En dan even 3 meter verderop gaan staan. Je zegt niets verkeerds he!
Nee heeft er ook niets mee te maken. Maar ik dacht eerst nog, wat nou als het een hele leuke knappe man was. Had ik het dan ook zo erg gevonden. Maar het gaat niet om mij maar om de meisjes
Duidelijk zeggen dat je kinderen niet aangeraakt willen worden en daar niet van houden, klaar. Verder heeft dat weinig uitleg nodig.
Dit. En juist met je kinderen erbij. Zij zien: A. Het juiste voorbeeld van hoe je dit netjes maar duidelijk aanpakt B. Een mama die voor hen opkomt!
Het heeft er indirect mee te maken dat ik hem daardoor niet zo'n leuke man vind. Ik weet te veel van hem. Ik gaf ook eerder aan, wat als ik hem nou een hele leuke man had gevonden. Had ik dit dan niet zo gezien.
Ik denk dat je bevooroordeeld bent. Kun je niks aan doen, is menselijk, maar ik denk dat je hem, door je vriendschap met zijn ex, niet meer in een positief daglicht kunt zien. Sorry meid, maar die sfeer/houding druipt er vanaf. En dat is niet beschuldigend bedoeld. Slechts een observatie. En zoals ik al zei: Dat is menselijk. Probeer dat los te laten en blijf bedenken, dat hij ook maar een gewoon mens is en het niet kwaad bedoelt. Probeer met die insteek hem op een positieve manier aan te spreken, maar dus niet beschuldigend, want dan bereik je niet wat je wil bereiken, namelijk dat hij inziet dat hij bij sommige mensen en kinderen over een persoonlijke grens heen gaat en dat hij daar mee op moet houden.
Klopt, praat me er niet van, oordelen. Doen we ook allemaal. Dat komt ook niet meer goed waarschijnlijk hoe anders hij en ik doen en denken. Mij kriebelt het vooral nu om wat er nog komen gaat en er zijn wel meer dingen gebeurt die er in dit verhaal niet toe doen, maar waar ik ook mijn grenzen moet gaan aangeven. Antwoord heb ik nu. Het aanraken is niet nodig, en dat ga ik netjes vertellen.