Mijn verstand zegt precies dit. Maar op de een of andere manier gaat t tegen mijn gevoel in. Had jij dat helemaal niet?
Het voelt ook oneerlijk tegenover onze zoon (omdat onze kinderwens zo groot is ) hem te "confronteren" met een broertje of zusje met bijvoorbeeld down, waar hij ook de rest van zijn leven zorg voor zal moeten dragen.
Ik vind het best erg om te lezen dat je nav de brusjes van deze kinderen deze keuze hebt gemaakt. Gelukkig weet ik dat het ook heel anders kan.
Hier niet gedaan en zou het ook niet doen, alhoewel we er wel voor in aanmerking komen. Elk kindje is hier welkom, en gelukkig kunnen ze idd op de 20weken echo ook veel zien.
Hier wel gedaan. Wilde zekerder en vroeger weten of het niet 1 vd 3 syndromen zou hebben. Dan zouden we afbreken. Nipt was gelukkig niet afwijkend. 20 weken echo vond ik ook weer spannend want dan kijken ze naar andere dingen. Denk dat t belangrijk is je te realiseren wat je met de uitslag doet. Als je er niets mee doet dan zou ik het ook niet laten doen maar de 20 weken echo afwachten.
Mijn gevoel was natuurlijk wel anders hierbij. Je wilt er eigenlijk niet bij nadenken dat het zo zou kunnen zijn. Je hoeft natuurlijk niet iets met de uitslag te doen he. Het kan ook gewoon duidelijkheid geven. En je wordt daarna ook wel goed begeleid qua keuzes denk ik.
Ja dat klopt, maar als we de test laten doen is dat omdat we onze zoon niet willen opzadelen met de zorg voor een broer of zus. Dus dan is t met de gedachte om er wel iets mee te doen mocht er iets uitkomen.
Maar hoe weet je dat je zoontje opzadelt met iets wat hij niet leuk vind? Niet alle brusjes zijn hetzelfde.
Oh ja dat weet ik zeker wel. Maar voor ons gaf dit al rust. En zoals ik ook schrijf ben ik me daar van bewust
Wij hebben het wel laten doen. Kinderen met trisomie 18 en 13 overlijden na de geboorte. Als dit eruit zou komen zouden we vroeg willen afbreken. Over syndroom van Down waren we er nog niet uit of we zouden laten afbreken, misschien ook deels afhankelijk van evt bijkomende hartafwijking. Maar het was voor ons wel heel duidelijk dat we het tevoren wilden weten. Als je het tevoren weet en je zet de zwangerschap voort kan je je voorbereiden en heb je de evt schrik niet na de geboorte maar al gehad na de nipt.
Ik ga hem ook laten doen omdat ik vind dat ik dit een soort van verplicht ben naar mijn andere kinderen toe Een gehandicapt kindje heeft een enorme weerslag op een gezin en betekent voor de andere kinderen flink inleveren
Wij hebben de nipt ook laten doen. En als de uitslag op 1 van de 3 slecht is laten we de zwangerschap afbreken. In mijn familie komt down voor en ik heb daardoor van dichtbij gezien wat voor gigantische impact dat heeft binnen een gezin. En niet alleen op de ouders maar ook op de broers/zussen, zeker als de ouders wegvallen. Dat kan ik mijn dochter en ook onszelf niet aandoen, hoe moeilijk de beslissing ook zou zijn. En natuurlijk kan ons kindje alsnog een afwijking hebben die niet gezien wordt. Maar dan kan ik mezelf niet verwijten dat ik het had kunnen voorkomen.
Wij hebben het bij deze zwangerschap wel laten doen en als er 1 van de 3 uitkomst slecht was geweest hadden wij de zwangerschap afgebroken. De uitslag was goed en na deze uitslag mocht iedereen weten dat wij een derde kindje verwachten. Nu 2 weken geleden hadden wij de 20 weken echo en ondanks dat ik ergens in mn achterhoofd hield dat er misschien wel eens iets mis kon zijn ging ik er eigenlijk gewoon van uit dat alles goed zou wezen maar helaas heeft onze baby een hart afwijking en zijn er al meerdere echo's deze 2 weken geweest en om het verhaal kort te houden..nu zijn wij in afwachting van de uitslag van de vruchtwaterpunctie en mocht daar nog iets uitkomen dan hebben wij besloten alsnog de zwangerschap af te breken. En eerlijk ik had "liever" gehad dat er wat uit de nipt kwam en toen de zwangerschap hadden af moeten breken ipv nu in deze situatie te zitten, ik bedoel de baby heeft het nu goed, is al helemaal compleet en voel ik bewegen..
Ik heb heel bewust niet gedaan. De kans dat er niks is terwijl de bloedtest zegt van wel vind ik echt te groot. Ik ga geen puncties doen bij een hoogstwaarschijnlijk gezonde baby Zie tabel
Echt heel heftig! Sterkte! En als het een hartafwijking is zonder gen afwijking hadden ze dit met de nipt ook niet gezien (niet dat dat de pijn verzacht)
Hij zal natuurlijk van zijn zus of broer houden , en het zal erbij horen, hij weet niet beter.maar hij zal altijd de zorg hebben over zijn broer of zus mocht deze een beperking hebben. En in een gezinssituatie zal het kind met een beperking automatisch de meeste aandacht opeisen. Ik denk dat als je broertjes of zusjes laat kiezen tussen een normale gezinssituatie en een gezin met een broer of zus met bijvoorbeeld down (als het kind zo oud is dat het het verschil kan zien) ze liever een gezin hebben waar alles "normaal" is. Dat is toch wat ieder kind het liefste wil? Normaal zijn net zoals de rest.
Wij hebben nu de nipt gedaan en 2 jaar geleden de combinatietest. Patau en Edwards zou ik niet willen voldragen. Wetende dat het kindje niet levemsvatbaar is.. Syndroom van Down is helaas vaak niet die leuke 'Down met Johnny' meid of jongen maar kan heel heftig zijn met veel agressie. Ik lees hier dat veel mensen werkzaam in de zorg (ik ook) geen gehandicapt kindje laten komen. Vaak omdat ze weten hoe het is, het leven in een instelling.... Ik hoop de keuze niet te hoeven maken maar ik denk niet dat we het doorzetten bij een slechte uitslag
Wij hebben hem niet laten doen. Maar ik had achteraf het toch liever wel gewild, ik ben er vaak nog ongerust over of het kindje wel echt gezond is.. dus als ik nog kon kiezen had ik het toch wel willen doen. Maar hoe dan ook, het kindje is welkom hoor! Maar je bent dan voorbereid, nu heb ik heletijd een soort droombeeld in mijn hoofd.
Hier juist de andere kant, werk niet in de zorg, maar wel mee te maken gehad. Gelukkig kunnen gehandicapten ook heel gelukkig zijn, en geven zij vaak erg veel liefde terug.