Dat snap ik, maar jij vroeg of ze dan samba eet. Ik zei alleen maar: dat staat niet in het boekje Maar het zou idd logisch zijn...
Toen ik dit las moest ik meteen denken aan toen ik voor het eerst zwanger was. Iemand zei tegen me "het is nu nog net een garnaaltje". Die nacht droomde ik dat ik bevallen was van een enorme gamba! Brrrr. Misschien dat we daarom gewoon "de baby" zeggen. Al was het nadeel daarvan dat onze zoon onze dochter de eerste maanden "de bee" heeft genoemd. Ach, nog liever dat dan "garnaaltje".
Door mijn lieve vriendinnen noemen we haar nu Karma. Ze zal vast op mij gaan lijken. Nogal last van mn humeur/hormonster hier. Als ik dan weer eens oververhit reageer mag ik Karma de schuld geven! (Uiteraaard met een dikke knipoog)
Wij wisten de naam van onze zoon al voordat ik zwanger was. En mensen vroegen tijdens de zwangerschap weet je de naam al. En dan zeiden we ja, Jan! Dus als gekheid werd de koosnaam onze Jan. Onderling zeiden we gewoon zijn echte naam.
Smurfje Komt door dat ik van die blauwe progynova pilletjes slik. En voor mijn fibromyalgie slik ik ook blauwe pilletjes.
De eerste noemden we ukje of aapje, de tweede heet vaak frunnik, maar is door mijn neefje omgedoopt tot pietje