Ook hier nog even een berichtje voor jou @MelZoe. Wat vind ik dit erg zeg, gewoon niet te beschrijven. Ik wil jullie heel veel sterkte en kracht wensen. Dikke knuffel.
Ik heb vanavond het vruchtje gevonden... En ik heb het uitvoerig bekeken, aan 1 zijde zat er een oogje aan de andere zijde niet (wit stipje) ...dus dit ukje was gewoon niet goed, en de natuur heeft zijn werk gedaan. Nu ik het heb gezien heb ik er vrede mee, en kan ik het een plekje geven. Dit voelt eerlijk gezegd veel beter dan de vorige keren toen ik het niet heb gezien.
Wat ontzettend verdrietig nieuws wel heel fijn dat je Ukje gezien hebt en toch ook afscheid hebt kunnen nemen en dat je er zo vrede mee hebt. Heel heel heel veel sterkte met jullie verlies
Wat fijn dat je er vrede mee hebt nu je gezien hebt dat het vruchtje niet goed was. Dikke knuffel meid!!!
Het is ook best wel pittig ..... Ik dacht dat de pijn minder zou zijn als het vruchtje zou zijn uitgedreven,maar dat valt nog vies tegen. Gisteravond 1000mg paracetamol genomen en nog wist ik niet hoe ik moest zitten of liggen.... Vandaag was plat op dr bank prima te doen, maar gewoon zitten of lopen was regelrecht een ramp. Hopelijk wordt het vlug minder qua vloeien enzo.... gelukkig had ik al van die dikke verbanden gekocht. manlief zei al ze kunnen echt beter naar jouw gaan luisteren, want je zit altijd goed met je gevoel. Dat gaf de VK ook toe. Die zei ook al, je hebt gewoon weer gelijk gehad. Geestelijk gaat het prima met me,zoals ik al zei, het zien van het vruchtje maakt het verwerken makkelijker....ik heb gezien dat er iets niet klopte (1 oogje en de andere zijde niets) en dat geeft een hoop rust, het lag niet aan mij of iets wat ik heb gedaan,ik had er geen invloed op. Moet zeggen dat ik het wel interessant vond om te zien.... Het zag eruit als een leeggelopen witte ballon (er zat een scheurtje in)met een massa eraan, en toen zag ik er iets uitsteken . Nieuwsgierig als ik ben heb ik het voorzichtig met toilet papier open gepeuterd en daar kwam dus het vruchtje uit. Nu ik dit zo typ klinkt het echt alsof ik praat over een kikker in de biologieles .................................................... Tsja het is idd wel bijzonder,maar ik denk dat je met elke miskraam iets harder wordt en er een stukje van jezelf sterft.
Heel mooi hoe je het los gepeuterd hebt en je beschrijving deelt. Ik vind het ook heel interessant te weten hoe het vruchtje eruit zag. Het lijkt me ook helpen met de verwerking dat je het gevonden en uitgezocht hebt. Fijn dat jouw gevoel erkend wordt. Duidelijk is wel dat jij je lichaam heel goed kent. Hopelijk stopt het vloeien en de klachten snel en kun je dit vruchtje ook een plekje geven. Dikke knuffel!