Zo stom. Ik kijk zo op tegen deze bevalling! Terwijl ik 2x bevallen ben zonder complicaties oid. 1e bevalling duurde 4 uurtjes. Kan me ook weinig herinneren van die bevalling, zat helemaal in mn eigen wereld. Toen ik écht niet meer kon mocht ik al persen. 2e bevalling duurde 3 uurtjes. En die bevalling heb ik zo bewust mee gemaakt! Herinner me alles nog.. dus ook de pijn.. geen rare dingen ofzo, maar was wel echt een heftige bevalling. Dus kijk er nu zo tegen op!! Paar dagen terug d8 ik dat het ging beginnen en raakte half in paniek.. En dat wil ik dus niet, niet echt bevordelijk tijdens een bevalling.. Iemand die dit ook heeft? Of ervaring met een 3e bevalling.. hoe ging die??
Ik heb dit gisteravond gehad ...het in paniek raken. Voelde me zo rot hierover want, ik weet wat me te wachten staat na 3 bevallingen maar ik ben me zo bewust van deze zwangerschap. De keren hiervoor liet ik het gewoon op me af komen (wat volgens mij het beste werkt) maar bij deze zwangerschap heb ik dit totaal niet. Gisteravond begon het met harde buiken en het wegsuffen hiervan. Opeens moest ik denken aan de keren dat ik in een weeenstorm kwam en zoveel pijn had en niet eens meer normaal kon ademen. Bang dat dit me weer gebeurd en zo raakte ik in paniek. Erg vervelend en nergens goed voor! Totaal niet bevorderlijk voor de bevalling straks. Mijn bevallingen zijn wel anders verlopen dan die van jou ...die van mij duurde vele malen langer. Ik hoop voor je dat je bij deze bevalling ook binnen paar uurtjes klaar mag zijn. We moeten maar zo denken ' het is ons eerder gelukt en nu ook, we kunnen het!!!'
Oh ja, dit had ik precies hetzelfde! Harde buiken/voorweeen en kreeg ook ineens een flashback naar de weeënstorm. Bang dat ik het dit keer echt niet kan handelen.. Maar ja.. wat je zegt indd.. moet maar blijven denken dat ik het wél kan! Komt vast wel weer goed.. haha
Ik had gister ook voorweeen werd ineens heel misselijk en voelde me echt rot en dacht ook ineens owja blegh zo voelde het dus en indd ook ineens de schrik dat mn eerste bevalling misschien wel zou kunnen herhalen. Maar ergens denk ik nu weer van heb t 2x overleefd dus nu zal t ook wel weer lukken. Maar herken t dus wel
Hier ook herkenbaar. Ik ben aan de ene kant benieuwd naar de derde keer, aan de andere kant ook een beetje bang. Hoewel de eerste snel en heftig was (4,5 uur) en de tweede snel en gevoelsmatig iets minder heftig (2 uur), kan ik me van de tweede nog precies herinneren hoe ontzettend pijn het eigenlijk deed. En daar zie ik toch best tegenop. Ondanks dat ik wel weet dat ik het wel kan, bevallen.
Ja, apart he. Dat heb ik met de 2e ook, dat ik me nog zo goed herinner hoeveel pijn het deed! Voor de 2e bevalling keek ik er helemaal niet tegen op.. en nu dus wel.. Maar hoor er meer over, dat de 2e bevalling "bewuster" en heftiger was.. Nou ja.. we zullen het zien.. et moet er toch uit!
Hier hetzelfde.. Bijna uitgerekend. Ben niet zo zeer bang voor de bevalling, die zijn me de vorige keer mee gevallen (ook beide heel erg snel). Maar meer bang of het kindje wel gezond ter wereld komt, geen reden tot zorg maar toch er zijn al 2 zonde kids dus...
Ik heb precies hetzelfde gevoel. Mijn twee andere bevallingen zijn snel gegaan.. 5 en 3 uurtjes. Wel bij allebei weeënsormen gehad en bij de 1e ook uitgescheurd en gehecht. Ik herriner me dat ik bij beide het persen zo erg vond. Ik loop nu overtijd dus t kan elk moment gebeuren. Wil nu wel graag bevallen,omdat ik t zat ben, maar toch zie ik er wel heel erg tegenop. Hoop ook deze keer in bad mogen te bevallen en heb daar veel positieve verhalen over gelezen dus daar hou ik me nu een beetje aan vast. Succes dames en we kunnen t!
Ik zie ook behoorlijk tegen de bevalling op. Maar dat is eigenlijk al vanaf dat ik weet dat ik zwanger ben. 2e bevalling was erg zwaar en ben best wel bang voor herhaling aangezien allebei de kinderen verkeerd voor de uitgang lagen. Ik hoop er maar op dat deze dame niet zo eigenwijs is als haar broers en de bevalling mee valt
Ooh dit heb ik ook. Hoe verder over tijd hoe meer "gekke" dingen ik in mijn hoofd haal. Zal ze gezond zijn? Zit alles er op? Etc. Etc. Kan niet wachten tot de bevalling want ik ben er goed klaar mee
Ja precies zo. Ben nog niet zo ver als jij dus ik heb wrs nog iets meer geduld over. Maar idd oh god wat vind ik het eng. Weten het geslacht ook niet maar dat is nu helemaal niet belangrijk meer. Ik hoop dat jij iig snel bevalt!!
Tja, bevallen is nooit leuk . Persoonlijk had ik een vreselijke zwangerschap, dus kon niet wachten om te bevallen. Wel weet je veel beter (door verhalen hier, in je omgeving etc.) hoe dramatisch ook allemaal kan verlopen en dan denk je: het is 2 keer prima gegaan, zul je net zien dat de 3e...! En tja. Laat ik het er maar op houden dat er geen enge dingen gebeurd zijn bij de 3e, maar het viel enorm tegen en was mijn meest vervelende bevalling... Veel succes! Het gaat zoals het gaat!
Ik zie ook enorm op tegen de bevalling. Komt vooral door een helse eerste bevalling (ingeleid, rugweeënstorm die niet op te vangen was, aan tig kabels vast liggen op de een bed en dus geen bewegingsvrijheid, man die alleen maar aan het klagen was dat hij wilde slapen en ik hem pijn deed, dus totaal geen steun van man, vk of verpleegkundige, en als kers op de taart na ruim 18 uur een knip en fundusexpressie waarbij de verpleegkundige met haar volle gewicht op mijn buik duwde. Oh, en pijnstilling wat helemaal niet werkte, maar waarvan ik alleen maar knetterstoned werd en me helemaal niet meer kon concentreren) Tweede bevalling kreeg ik voor het inleiden een ruggenprik, wat uiteindelijk resulteerde in langzaam vorderende ontsluiting, koorts, vlakke hartslag bij zoon en bijna een keizersnede. En deze keer zag ik er al tegenop voor ik überhaupt zwanger was, want bevallen vind ik dus echt niet leuk.. Als ik er teveel over ga nadenken ga ik gevoelsmatig al richting een paniekaanval.
Hoi, Ik had dit ook, zag enorm op tegen de derde bevalling. Eerste duurde heel lang en was vooral een uitputtingsslag. Tweede was me erg tegen gevallen, inleiding en heftige weeenstorm. Toen mijn vliezen nu bij de 3e braken raakte ik ook letterlijk in paniek. Ik wilde gewoon niet bevallen... maar moest wel en omdat het niet vanzelf op gang kwam moest ik weer ingeleid worden. Maar kon daar nu goede afspraken over maken, over rustig inleiden en pijnbestrijding. Heb voor remyfentanil gekozen omdat dat helpt ontspannen. En uiteindelijk is het me zo mee gevallen! Pas toen ik het echt niet meer leuk vond was het al bijna voorbij. Persen was ook zo gedaan. Duurde alles bij elkaar maar 2 uur maar omdat het zo rustig opbouwde was het te doen. Dit is de enige bevalling vsn de 3 waarvan ik zeg die zou ik zo weer over doen... dus een derde kan ook enorm mee vallen juist! Mij hielp het ook om van tevoren voor mezelf helpende gedachten in mijn telefoon te zetten (om mezelf door de bevalling te helpen) Heel veel succes, je kan het!
Ik herken het zo. Bij de eerste ga je nog heel onbevangen de bevalling in omdat je niet weet wat je kunt verwachten. En nu ik weet hoe pijnlijk weeën kunnen zijn, vliegt het me soms echt aan en wil ik niet meer. Mijn tweede bevalling ging net als bij jou ook snel in 3 uurtjes en was kort en heftig. Een tijdje terug raakte ik ook in paniek bij het idee er weer een kindje uit te moeten persen... Ik wil me nu goed voorbereiden op de bevalling, misschien met een doula er bij. En het liefst ook in een warmwaterbad. Hopelijk kun jij ook ontspannen toeleven naar de bevalling. Het helpt mij ook wel om te denken aan de lieve kleine baby die je na het harde werk in je armen hebt.
Ik wil ook graag in bad bevallen, of in ieder geval de weeën opvangen in een bad. Heb jij een bad gehuurd?
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Moet zeggen dat hoe langer ik zit te "wachten", hoe minder angstig ik word. Baby mag er van mij wel uit zeg maar. En inderdaad de gedachte aan die lieve kleine baby! Heb echt zin om hem te ontmoeten. En ik bedacht me, aangezien de eerste bevalling zo "relaxter" was dan de tweede, dat dat misschien ook kwam doordat ik bij de eerste lekker thuis was. Bij de tweede moest ik naar het ziekenhuis ivm langdurig gebroken vliezen. Nu hoop ik weer thuis te blijven en hoop ik dat ik weer zo ontspannen blijf. Ik heb ook over een badbevalling nagedacht. Maar die dingen zijn hartstikke duur om te huren!
Ja! Vrijdagnacht ben ik bevallen! En het viel me echt zo mee!! Vrijdagmiddag werd ik voor de 2e x gestript. Gelijk na het strippen kreeg ik voorweeen. Hele dag nog rustig aan mn ding gedaan. 21:30 ben ik op bed gegaan, een half uur later kon ik er weer uit, want de weeën zette ineens door en kwamen al snel om de 3 minuten. 23:30 hebben we de verloskundige gebeld. Die was er 00:00. Toen had ik 6 cm ontsluiting. De weeën vielen nog reuze mee en kon ze makkelijk weg puffen. Ik dacht ook nog de hele tijd "het ergste moet nog komen". Ik denk dat ik 3 écht heftige weeën heb gehad.. en ik dacht toen ook, "oke, hier gaan we. De ellende begint". Maar toen mocht ik al persen! Dat was 00:45 en 01:15 is ons mannetje geboren! Droom bevalling! Zo kan ik er wel meer doen! Maar om dit alles te compenseren heb ik nu echt ontzettend last van naweeën.